Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunero
|
ich belohne |
| 2. Person Singular |
remuneras
|
du belohnst |
| 3. Person Singular |
remunerat
|
er/sie/es belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneramus
|
wir belohnen |
| 2. Person Plural |
remuneratis
|
ihr belohnt |
| 3. Person Plural |
remunerant
|
sie belohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneror
|
ich werde belohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraris remunerare
|
du wirst belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneratur
|
er/sie/es wird belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneramur
|
wir werden belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneramini
|
ihr werdet belohnt |
| 3. Person Plural |
remunerantur
|
sie werden belohnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerem
|
ich belohne |
| 2. Person Singular |
remuneres
|
du belohnest |
| 3. Person Singular |
remuneret
|
er/sie/es belohne |
| 1. Person Plural |
remuneremus
|
wir belohnen |
| 2. Person Plural |
remuneretis
|
ihr belohnet |
| 3. Person Plural |
remunerent
|
sie belohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerer
|
ich werde belohnt |
| 2. Person Singular |
remunereris remunerere
|
du werdest belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneretur
|
er/sie/es werde belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneremur
|
wir werden belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneremini
|
ihr werdet belohnt |
| 3. Person Plural |
remunerentur
|
sie werden belohnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabam
|
ich belohnte |
| 2. Person Singular |
remunerabas
|
du belohntest |
| 3. Person Singular |
remunerabat
|
er/sie/es belohnte |
| 1. Person Plural |
remunerabamus
|
wir belohnten |
| 2. Person Plural |
remunerabatis
|
ihr belohntet |
| 3. Person Plural |
remunerabant
|
sie belohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabar
|
ich wurde belohnt |
| 2. Person Singular |
remunerabaris remunerabare
|
du wurdest belohnt |
| 3. Person Singular |
remunerabatur
|
er/sie/es wurde belohnt |
| 1. Person Plural |
remunerabamur
|
wir wurden belohnt |
| 2. Person Plural |
remunerabamini
|
ihr wurdet belohnt |
| 3. Person Plural |
remunerabantur
|
sie wurden belohnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerarem
|
ich belohnte |
| 2. Person Singular |
remunerares
|
du belohntest |
| 3. Person Singular |
remuneraret
|
er/sie/es belohnte |
| 1. Person Plural |
remuneraremus
|
wir belohnten |
| 2. Person Plural |
remuneraretis
|
ihr belohntet |
| 3. Person Plural |
remunerarent
|
sie belohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerarer
|
ich würde belohnt |
| 2. Person Singular |
remunerareris remunerarere
|
du würdest belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneraretur
|
er/sie/es würde belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneraremur
|
wir würden belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneraremini
|
ihr würdet belohnt |
| 3. Person Plural |
remunerarentur
|
sie würden belohnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabo
|
ich werde belohnen |
| 2. Person Singular |
remunerabis
|
du wirst belohnen |
| 3. Person Singular |
remunerabit
|
er/sie/es wird belohnen |
| 1. Person Plural |
remunerabimus
|
wir werden belohnen |
| 2. Person Plural |
remunerabitis
|
ihr werdet belohnen |
| 3. Person Plural |
remunerabunt
|
sie werden belohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabor
|
ich werde belohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraberis remunerabere
|
du wirst belohnt |
| 3. Person Singular |
remunerabitur
|
er/sie/es wird belohnt |
| 1. Person Plural |
remunerabimur
|
wir werden belohnt |
| 2. Person Plural |
remunerabimini
|
ihr werdet belohnt |
| 3. Person Plural |
remunerabuntur
|
sie werden belohnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravi
|
ich habe belohnt |
| 2. Person Singular |
remuneravisti
|
du hast belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneravit
|
er/sie/es hat belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneravimus
|
wir haben belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneravistis
|
ihr habt belohnt |
| 3. Person Plural |
remuneraverunt remuneravere
|
sie haben belohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus sum
|
ich bin belohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus es
|
du bist belohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus est
|
er/sie/es ist belohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati sumus
|
wir sind belohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati estis
|
ihr seid belohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati sunt
|
sie sind belohnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneraverim
|
ich habe belohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraveris
|
du habest belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneraverit
|
er/sie/es habe belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneraverimus
|
wir haben belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneraveritis
|
ihr habet belohnt |
| 3. Person Plural |
remuneraverint
|
sie haben belohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus sim
|
ich sei belohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus sis
|
du seiest belohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus sit
|
er/sie/es sei belohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati simus
|
wir seien belohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati sitis
|
ihr seiet belohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati sint
|
sie seien belohnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneraveram
|
ich hatte belohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraveras
|
du hattest belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneraverat
|
er/sie/es hatte belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneraveramus
|
wir hatten belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneraveratis
|
ihr hattet belohnt |
| 3. Person Plural |
remuneraverant
|
sie hatten belohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus eram
|
ich war belohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus eras
|
du warst belohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus erat
|
er/sie/es war belohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati eramus
|
wir waren belohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati eratis
|
ihr warst belohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati erant
|
sie waren belohnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravissem
|
ich hätte belohnt |
| 2. Person Singular |
remuneravisses
|
du hättest belohnt |
| 3. Person Singular |
remuneravisset
|
er/sie/es hätte belohnt |
| 1. Person Plural |
remuneravissemus
|
wir hätten belohnt |
| 2. Person Plural |
remuneravissetis
|
ihr hättet belohnt |
| 3. Person Plural |
remuneravissent
|
sie hätten belohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus essem
|
ich wäre belohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus esses
|
du wärest belohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus esset
|
er/sie/es wäre belohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati essemus
|
wir wären belohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati essetis
|
ihr wäret belohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati essent
|
sie wären belohnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravero
|
ich werde belohnt haben |
| 2. Person Singular |
remuneraveris
|
du wirst belohnt haben |
| 3. Person Singular |
remuneraverit
|
er/sie/es wird belohnt haben |
| 1. Person Plural |
remuneraverimus
|
wir werden belohnt haben |
| 2. Person Plural |
remuneraveritis
|
ihr werdet belohnt haben |
| 3. Person Plural |
remuneraverint
|
sie werden belohnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus ero
|
ich werde belohnt worden sein |
| 2. Person Singular |
remuneratus eris
|
du werdest belohnt worden sein |
| 3. Person Singular |
remuneratus erit
|
er/sie/es werde belohnt worden sein |
| 1. Person Plural |
remunerati erimus
|
wir werden belohnt worden sein |
| 2. Person Plural |
remunerati eritis
|
ihr werdet belohnt worden sein |
| 3. Person Plural |
remunerati erunt
|
sie werden belohnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
remunerare
|
belohnen |
| Vorzeitigkeit |
remuneravisse
|
belohnt haben |
| Nachzeitigkeit |
remuneraturum esse
|
belohnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
remunerari remunerarier
|
belohnt werden |
| Vorzeitigkeit |
remuneratum esse
|
belohnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
remuneratum iri
|
künftig belohnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
remunera
|
belohne! |
| 2. Person Plural |
remunerate
|
belohnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
remunerato
|
| 3. Person Singular |
remunerato
|
| 2. Person Plural |
remuneratote
|
| 3. Person Plural |
remuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
remunerare
|
das Belohnen |
| Genitiv |
remunerandi
|
des Belohnens |
| Dativ |
remunerando
|
dem Belohnen |
| Akkusativ |
remunerandum
|
das Belohnen |
| Ablativ |
remunerando
|
durch das Belohnen |
| Vokativ |
remunerande
|
Belohnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remunerandus
|
remuneranda
|
remunerandum
|
| Genitiv |
remunerandi
|
remunerandae
|
remunerandi
|
| Dativ |
remunerando
|
remunerandae
|
remunerando
|
| Akkusativ |
remunerandum
|
remunerandam
|
remunerandum
|
| Ablativ |
remunerando
|
remuneranda
|
remunerando
|
| Vokativ |
remunerande
|
remuneranda
|
remunerandum
|
Plural
| Nominativ |
remunerandi
|
remunerandae
|
remuneranda
|
| Genitiv |
remunerandorum
|
remunerandarum
|
remunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
remunerandos
|
remunerandas
|
remuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
remunerandi
|
remunerandae
|
remuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remunerans
|
remunerans
|
remunerans
|
| Genitiv |
remunerantis
|
remunerantis
|
remunerantis
|
| Dativ |
remuneranti
|
remuneranti
|
remuneranti
|
| Akkusativ |
remunerantem
|
remunerantem
|
remunerans
|
| Ablativ |
remuneranti remunerante
|
remuneranti remunerante
|
remuneranti remunerante
|
| Vokativ |
remunerans
|
remunerans
|
remunerans
|
Plural
| Nominativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
| Genitiv |
remunerantium remunerantum
|
remunerantium remunerantum
|
remunerantium remunerantum
|
| Dativ |
remunerantibus
|
remunerantibus
|
remunerantibus
|
| Akkusativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
| Ablativ |
remunerantibus
|
remunerantibus
|
remunerantibus
|
| Vokativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remuneratus
|
remunerata
|
remuneratum
|
| Genitiv |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerati
|
| Dativ |
remunerato
|
remuneratae
|
remunerato
|
| Akkusativ |
remuneratum
|
remuneratam
|
remuneratum
|
| Ablativ |
remunerato
|
remunerata
|
remunerato
|
| Vokativ |
remunerate
|
remunerata
|
remuneratum
|
Plural
| Nominativ |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerata
|
| Genitiv |
remuneratorum
|
remuneratarum
|
remuneratorum
|
| Dativ |
remuneratis
|
remuneratis
|
remuneratis
|
| Akkusativ |
remuneratos
|
remuneratas
|
remunerata
|
| Ablativ |
remuneratis
|
remuneratis
|
remuneratis
|
| Vokativ |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remuneraturus
|
remuneratura
|
remuneraturum
|
| Genitiv |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneraturi
|
| Dativ |
remuneraturo
|
remuneraturae
|
remuneraturo
|
| Akkusativ |
remuneraturum
|
remuneraturam
|
remuneraturum
|
| Ablativ |
remuneraturo
|
remuneratura
|
remuneraturo
|
| Vokativ |
remunerature
|
remuneratura
|
remuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneratura
|
| Genitiv |
remuneraturorum
|
remuneraturarum
|
remuneraturorum
|
| Dativ |
remuneraturis
|
remuneraturis
|
remuneraturis
|
| Akkusativ |
remuneraturos
|
remuneraturas
|
remuneratura
|
| Ablativ |
remuneraturis
|
remuneraturis
|
remuneraturis
|
| Vokativ |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
remuneratum
|
remuneratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunero
|
ich entlohne |
| 2. Person Singular |
remuneras
|
du entlohnst |
| 3. Person Singular |
remunerat
|
er/sie/es entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneramus
|
wir entlohnen |
| 2. Person Plural |
remuneratis
|
ihr entlohnt |
| 3. Person Plural |
remunerant
|
sie entlohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneror
|
ich werde entlohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraris remunerare
|
du wirst entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneratur
|
er/sie/es wird entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneramur
|
wir werden entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneramini
|
ihr werdet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remunerantur
|
sie werden entlohnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerem
|
ich entlohne |
| 2. Person Singular |
remuneres
|
du entlohnest |
| 3. Person Singular |
remuneret
|
er/sie/es entlohne |
| 1. Person Plural |
remuneremus
|
wir entlohnen |
| 2. Person Plural |
remuneretis
|
ihr entlohnet |
| 3. Person Plural |
remunerent
|
sie entlohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerer
|
ich werde entlohnt |
| 2. Person Singular |
remunereris remunerere
|
du werdest entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneretur
|
er/sie/es werde entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneremur
|
wir werden entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneremini
|
ihr werdet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remunerentur
|
sie werden entlohnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabam
|
ich entlohnte |
| 2. Person Singular |
remunerabas
|
du entlohntest |
| 3. Person Singular |
remunerabat
|
er/sie/es entlohnte |
| 1. Person Plural |
remunerabamus
|
wir entlohnten |
| 2. Person Plural |
remunerabatis
|
ihr entlohntet |
| 3. Person Plural |
remunerabant
|
sie entlohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabar
|
ich wurde entlohnt |
| 2. Person Singular |
remunerabaris remunerabare
|
du wurdest entlohnt |
| 3. Person Singular |
remunerabatur
|
er/sie/es wurde entlohnt |
| 1. Person Plural |
remunerabamur
|
wir wurden entlohnt |
| 2. Person Plural |
remunerabamini
|
ihr wurdet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remunerabantur
|
sie wurden entlohnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerarem
|
ich entlohnte |
| 2. Person Singular |
remunerares
|
du entlohntest |
| 3. Person Singular |
remuneraret
|
er/sie/es entlohnte |
| 1. Person Plural |
remuneraremus
|
wir entlohnten |
| 2. Person Plural |
remuneraretis
|
ihr entlohntet |
| 3. Person Plural |
remunerarent
|
sie entlohnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerarer
|
ich würde entlohnt |
| 2. Person Singular |
remunerareris remunerarere
|
du würdest entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneraretur
|
er/sie/es würde entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneraremur
|
wir würden entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneraremini
|
ihr würdet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remunerarentur
|
sie würden entlohnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabo
|
ich werde entlohnen |
| 2. Person Singular |
remunerabis
|
du wirst entlohnen |
| 3. Person Singular |
remunerabit
|
er/sie/es wird entlohnen |
| 1. Person Plural |
remunerabimus
|
wir werden entlohnen |
| 2. Person Plural |
remunerabitis
|
ihr werdet entlohnen |
| 3. Person Plural |
remunerabunt
|
sie werden entlohnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabor
|
ich werde entlohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraberis remunerabere
|
du wirst entlohnt |
| 3. Person Singular |
remunerabitur
|
er/sie/es wird entlohnt |
| 1. Person Plural |
remunerabimur
|
wir werden entlohnt |
| 2. Person Plural |
remunerabimini
|
ihr werdet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remunerabuntur
|
sie werden entlohnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravi
|
ich habe entlohnt |
| 2. Person Singular |
remuneravisti
|
du hast entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneravit
|
er/sie/es hat entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneravimus
|
wir haben entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneravistis
|
ihr habt entlohnt |
| 3. Person Plural |
remuneraverunt remuneravere
|
sie haben entlohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus sum
|
ich bin entlohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus es
|
du bist entlohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus est
|
er/sie/es ist entlohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati sumus
|
wir sind entlohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati estis
|
ihr seid entlohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati sunt
|
sie sind entlohnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneraverim
|
ich habe entlohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraveris
|
du habest entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneraverit
|
er/sie/es habe entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneraverimus
|
wir haben entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneraveritis
|
ihr habet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remuneraverint
|
sie haben entlohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus sim
|
ich sei entlohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus sis
|
du seiest entlohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus sit
|
er/sie/es sei entlohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati simus
|
wir seien entlohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati sitis
|
ihr seiet entlohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati sint
|
sie seien entlohnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneraveram
|
ich hatte entlohnt |
| 2. Person Singular |
remuneraveras
|
du hattest entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneraverat
|
er/sie/es hatte entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneraveramus
|
wir hatten entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneraveratis
|
ihr hattet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remuneraverant
|
sie hatten entlohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus eram
|
ich war entlohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus eras
|
du warst entlohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus erat
|
er/sie/es war entlohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati eramus
|
wir waren entlohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati eratis
|
ihr warst entlohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati erant
|
sie waren entlohnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravissem
|
ich hätte entlohnt |
| 2. Person Singular |
remuneravisses
|
du hättest entlohnt |
| 3. Person Singular |
remuneravisset
|
er/sie/es hätte entlohnt |
| 1. Person Plural |
remuneravissemus
|
wir hätten entlohnt |
| 2. Person Plural |
remuneravissetis
|
ihr hättet entlohnt |
| 3. Person Plural |
remuneravissent
|
sie hätten entlohnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus essem
|
ich wäre entlohnt worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus esses
|
du wärest entlohnt worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus esset
|
er/sie/es wäre entlohnt worden |
| 1. Person Plural |
remunerati essemus
|
wir wären entlohnt worden |
| 2. Person Plural |
remunerati essetis
|
ihr wäret entlohnt worden |
| 3. Person Plural |
remunerati essent
|
sie wären entlohnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravero
|
ich werde entlohnt haben |
| 2. Person Singular |
remuneraveris
|
du wirst entlohnt haben |
| 3. Person Singular |
remuneraverit
|
er/sie/es wird entlohnt haben |
| 1. Person Plural |
remuneraverimus
|
wir werden entlohnt haben |
| 2. Person Plural |
remuneraveritis
|
ihr werdet entlohnt haben |
| 3. Person Plural |
remuneraverint
|
sie werden entlohnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus ero
|
ich werde entlohnt worden sein |
| 2. Person Singular |
remuneratus eris
|
du werdest entlohnt worden sein |
| 3. Person Singular |
remuneratus erit
|
er/sie/es werde entlohnt worden sein |
| 1. Person Plural |
remunerati erimus
|
wir werden entlohnt worden sein |
| 2. Person Plural |
remunerati eritis
|
ihr werdet entlohnt worden sein |
| 3. Person Plural |
remunerati erunt
|
sie werden entlohnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
remunerare
|
entlohnen |
| Vorzeitigkeit |
remuneravisse
|
entlohnt haben |
| Nachzeitigkeit |
remuneraturum esse
|
entlohnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
remunerari remunerarier
|
entlohnt werden |
| Vorzeitigkeit |
remuneratum esse
|
entlohnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
remuneratum iri
|
künftig entlohnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
remunera
|
entlohne! |
| 2. Person Plural |
remunerate
|
entlohnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
remunerato
|
| 3. Person Singular |
remunerato
|
| 2. Person Plural |
remuneratote
|
| 3. Person Plural |
remuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
remunerare
|
das Entlohnen |
| Genitiv |
remunerandi
|
des Entlohnens |
| Dativ |
remunerando
|
dem Entlohnen |
| Akkusativ |
remunerandum
|
das Entlohnen |
| Ablativ |
remunerando
|
durch das Entlohnen |
| Vokativ |
remunerande
|
Entlohnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remunerandus
|
remuneranda
|
remunerandum
|
| Genitiv |
remunerandi
|
remunerandae
|
remunerandi
|
| Dativ |
remunerando
|
remunerandae
|
remunerando
|
| Akkusativ |
remunerandum
|
remunerandam
|
remunerandum
|
| Ablativ |
remunerando
|
remuneranda
|
remunerando
|
| Vokativ |
remunerande
|
remuneranda
|
remunerandum
|
Plural
| Nominativ |
remunerandi
|
remunerandae
|
remuneranda
|
| Genitiv |
remunerandorum
|
remunerandarum
|
remunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
remunerandos
|
remunerandas
|
remuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
remunerandi
|
remunerandae
|
remuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remunerans
|
remunerans
|
remunerans
|
| Genitiv |
remunerantis
|
remunerantis
|
remunerantis
|
| Dativ |
remuneranti
|
remuneranti
|
remuneranti
|
| Akkusativ |
remunerantem
|
remunerantem
|
remunerans
|
| Ablativ |
remuneranti remunerante
|
remuneranti remunerante
|
remuneranti remunerante
|
| Vokativ |
remunerans
|
remunerans
|
remunerans
|
Plural
| Nominativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
| Genitiv |
remunerantium remunerantum
|
remunerantium remunerantum
|
remunerantium remunerantum
|
| Dativ |
remunerantibus
|
remunerantibus
|
remunerantibus
|
| Akkusativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
| Ablativ |
remunerantibus
|
remunerantibus
|
remunerantibus
|
| Vokativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remuneratus
|
remunerata
|
remuneratum
|
| Genitiv |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerati
|
| Dativ |
remunerato
|
remuneratae
|
remunerato
|
| Akkusativ |
remuneratum
|
remuneratam
|
remuneratum
|
| Ablativ |
remunerato
|
remunerata
|
remunerato
|
| Vokativ |
remunerate
|
remunerata
|
remuneratum
|
Plural
| Nominativ |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerata
|
| Genitiv |
remuneratorum
|
remuneratarum
|
remuneratorum
|
| Dativ |
remuneratis
|
remuneratis
|
remuneratis
|
| Akkusativ |
remuneratos
|
remuneratas
|
remunerata
|
| Ablativ |
remuneratis
|
remuneratis
|
remuneratis
|
| Vokativ |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remuneraturus
|
remuneratura
|
remuneraturum
|
| Genitiv |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneraturi
|
| Dativ |
remuneraturo
|
remuneraturae
|
remuneraturo
|
| Akkusativ |
remuneraturum
|
remuneraturam
|
remuneraturum
|
| Ablativ |
remuneraturo
|
remuneratura
|
remuneraturo
|
| Vokativ |
remunerature
|
remuneratura
|
remuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneratura
|
| Genitiv |
remuneraturorum
|
remuneraturarum
|
remuneraturorum
|
| Dativ |
remuneraturis
|
remuneraturis
|
remuneraturis
|
| Akkusativ |
remuneraturos
|
remuneraturas
|
remuneratura
|
| Ablativ |
remuneraturis
|
remuneraturis
|
remuneraturis
|
| Vokativ |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
remuneratum
|
remuneratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunero
|
ich vergüte |
| 2. Person Singular |
remuneras
|
du vergütest |
| 3. Person Singular |
remunerat
|
er/sie/es vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneramus
|
wir vergüten |
| 2. Person Plural |
remuneratis
|
ihr vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerant
|
sie vergüten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneror
|
ich werde vergütet |
| 2. Person Singular |
remuneraris remunerare
|
du wirst vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneratur
|
er/sie/es wird vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneramur
|
wir werden vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneramini
|
ihr werdet vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerantur
|
sie werden vergütet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerem
|
ich vergüte |
| 2. Person Singular |
remuneres
|
du vergütest |
| 3. Person Singular |
remuneret
|
er/sie/es vergüte |
| 1. Person Plural |
remuneremus
|
wir vergüten |
| 2. Person Plural |
remuneretis
|
ihr vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerent
|
sie vergüten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerer
|
ich werde vergütet |
| 2. Person Singular |
remunereris remunerere
|
du werdest vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneretur
|
er/sie/es werde vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneremur
|
wir werden vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneremini
|
ihr werdet vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerentur
|
sie werden vergütet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabam
|
ich vergütete |
| 2. Person Singular |
remunerabas
|
du vergütetest |
| 3. Person Singular |
remunerabat
|
er/sie/es vergütete |
| 1. Person Plural |
remunerabamus
|
wir vergüteten |
| 2. Person Plural |
remunerabatis
|
ihr vergütetet |
| 3. Person Plural |
remunerabant
|
sie vergüteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabar
|
ich wurde vergütet |
| 2. Person Singular |
remunerabaris remunerabare
|
du wurdest vergütet |
| 3. Person Singular |
remunerabatur
|
er/sie/es wurde vergütet |
| 1. Person Plural |
remunerabamur
|
wir wurden vergütet |
| 2. Person Plural |
remunerabamini
|
ihr wurdet vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerabantur
|
sie wurden vergütet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerarem
|
ich vergütete |
| 2. Person Singular |
remunerares
|
du vergütetest |
| 3. Person Singular |
remuneraret
|
er/sie/es vergütete |
| 1. Person Plural |
remuneraremus
|
wir vergüteten |
| 2. Person Plural |
remuneraretis
|
ihr vergütetet |
| 3. Person Plural |
remunerarent
|
sie vergüteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerarer
|
ich würde vergütet |
| 2. Person Singular |
remunerareris remunerarere
|
du würdest vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneraretur
|
er/sie/es würde vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneraremur
|
wir würden vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneraremini
|
ihr würdet vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerarentur
|
sie würden vergütet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabo
|
ich werde vergüten |
| 2. Person Singular |
remunerabis
|
du wirst vergüten |
| 3. Person Singular |
remunerabit
|
er/sie/es wird vergüten |
| 1. Person Plural |
remunerabimus
|
wir werden vergüten |
| 2. Person Plural |
remunerabitis
|
ihr werdet vergüten |
| 3. Person Plural |
remunerabunt
|
sie werden vergüten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remunerabor
|
ich werde vergütet |
| 2. Person Singular |
remuneraberis remunerabere
|
du wirst vergütet |
| 3. Person Singular |
remunerabitur
|
er/sie/es wird vergütet |
| 1. Person Plural |
remunerabimur
|
wir werden vergütet |
| 2. Person Plural |
remunerabimini
|
ihr werdet vergütet |
| 3. Person Plural |
remunerabuntur
|
sie werden vergütet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravi
|
ich habe vergütet |
| 2. Person Singular |
remuneravisti
|
du hast vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneravit
|
er/sie/es hat vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneravimus
|
wir haben vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneravistis
|
ihr habt vergütet |
| 3. Person Plural |
remuneraverunt remuneravere
|
sie haben vergütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus sum
|
ich bin vergütet worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus es
|
du bist vergütet worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus est
|
er/sie/es ist vergütet worden |
| 1. Person Plural |
remunerati sumus
|
wir sind vergütet worden |
| 2. Person Plural |
remunerati estis
|
ihr seid vergütet worden |
| 3. Person Plural |
remunerati sunt
|
sie sind vergütet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneraverim
|
ich habe vergütet |
| 2. Person Singular |
remuneraveris
|
du habest vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneraverit
|
er/sie/es habe vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneraverimus
|
wir haben vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneraveritis
|
ihr habet vergütet |
| 3. Person Plural |
remuneraverint
|
sie haben vergütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus sim
|
ich sei vergütet worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus sis
|
du seiest vergütet worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus sit
|
er/sie/es sei vergütet worden |
| 1. Person Plural |
remunerati simus
|
wir seien vergütet worden |
| 2. Person Plural |
remunerati sitis
|
ihr seiet vergütet worden |
| 3. Person Plural |
remunerati sint
|
sie seien vergütet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneraveram
|
ich hatte vergütet |
| 2. Person Singular |
remuneraveras
|
du hattest vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneraverat
|
er/sie/es hatte vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneraveramus
|
wir hatten vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneraveratis
|
ihr hattet vergütet |
| 3. Person Plural |
remuneraverant
|
sie hatten vergütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus eram
|
ich war vergütet worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus eras
|
du warst vergütet worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus erat
|
er/sie/es war vergütet worden |
| 1. Person Plural |
remunerati eramus
|
wir waren vergütet worden |
| 2. Person Plural |
remunerati eratis
|
ihr warst vergütet worden |
| 3. Person Plural |
remunerati erant
|
sie waren vergütet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravissem
|
ich hätte vergütet |
| 2. Person Singular |
remuneravisses
|
du hättest vergütet |
| 3. Person Singular |
remuneravisset
|
er/sie/es hätte vergütet |
| 1. Person Plural |
remuneravissemus
|
wir hätten vergütet |
| 2. Person Plural |
remuneravissetis
|
ihr hättet vergütet |
| 3. Person Plural |
remuneravissent
|
sie hätten vergütet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus essem
|
ich wäre vergütet worden |
| 2. Person Singular |
remuneratus esses
|
du wärest vergütet worden |
| 3. Person Singular |
remuneratus esset
|
er/sie/es wäre vergütet worden |
| 1. Person Plural |
remunerati essemus
|
wir wären vergütet worden |
| 2. Person Plural |
remunerati essetis
|
ihr wäret vergütet worden |
| 3. Person Plural |
remunerati essent
|
sie wären vergütet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneravero
|
ich werde vergütet haben |
| 2. Person Singular |
remuneraveris
|
du wirst vergütet haben |
| 3. Person Singular |
remuneraverit
|
er/sie/es wird vergütet haben |
| 1. Person Plural |
remuneraverimus
|
wir werden vergütet haben |
| 2. Person Plural |
remuneraveritis
|
ihr werdet vergütet haben |
| 3. Person Plural |
remuneraverint
|
sie werden vergütet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
remuneratus ero
|
ich werde vergütet worden sein |
| 2. Person Singular |
remuneratus eris
|
du werdest vergütet worden sein |
| 3. Person Singular |
remuneratus erit
|
er/sie/es werde vergütet worden sein |
| 1. Person Plural |
remunerati erimus
|
wir werden vergütet worden sein |
| 2. Person Plural |
remunerati eritis
|
ihr werdet vergütet worden sein |
| 3. Person Plural |
remunerati erunt
|
sie werden vergütet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
remunerare
|
vergüten |
| Vorzeitigkeit |
remuneravisse
|
vergütet haben |
| Nachzeitigkeit |
remuneraturum esse
|
vergüten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
remunerari remunerarier
|
vergütet werden |
| Vorzeitigkeit |
remuneratum esse
|
vergütet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
remuneratum iri
|
künftig vergütet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
remunera
|
vergüte! |
| 2. Person Plural |
remunerate
|
vergütet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
remunerato
|
| 3. Person Singular |
remunerato
|
| 2. Person Plural |
remuneratote
|
| 3. Person Plural |
remuneranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
remunerare
|
das Vergüten |
| Genitiv |
remunerandi
|
des Vergütens |
| Dativ |
remunerando
|
dem Vergüten |
| Akkusativ |
remunerandum
|
das Vergüten |
| Ablativ |
remunerando
|
durch das Vergüten |
| Vokativ |
remunerande
|
Vergüten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remunerandus
|
remuneranda
|
remunerandum
|
| Genitiv |
remunerandi
|
remunerandae
|
remunerandi
|
| Dativ |
remunerando
|
remunerandae
|
remunerando
|
| Akkusativ |
remunerandum
|
remunerandam
|
remunerandum
|
| Ablativ |
remunerando
|
remuneranda
|
remunerando
|
| Vokativ |
remunerande
|
remuneranda
|
remunerandum
|
Plural
| Nominativ |
remunerandi
|
remunerandae
|
remuneranda
|
| Genitiv |
remunerandorum
|
remunerandarum
|
remunerandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
remunerandos
|
remunerandas
|
remuneranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
remunerandi
|
remunerandae
|
remuneranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remunerans
|
remunerans
|
remunerans
|
| Genitiv |
remunerantis
|
remunerantis
|
remunerantis
|
| Dativ |
remuneranti
|
remuneranti
|
remuneranti
|
| Akkusativ |
remunerantem
|
remunerantem
|
remunerans
|
| Ablativ |
remuneranti remunerante
|
remuneranti remunerante
|
remuneranti remunerante
|
| Vokativ |
remunerans
|
remunerans
|
remunerans
|
Plural
| Nominativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
| Genitiv |
remunerantium remunerantum
|
remunerantium remunerantum
|
remunerantium remunerantum
|
| Dativ |
remunerantibus
|
remunerantibus
|
remunerantibus
|
| Akkusativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
| Ablativ |
remunerantibus
|
remunerantibus
|
remunerantibus
|
| Vokativ |
remunerantes
|
remunerantes
|
remunerantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remuneratus
|
remunerata
|
remuneratum
|
| Genitiv |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerati
|
| Dativ |
remunerato
|
remuneratae
|
remunerato
|
| Akkusativ |
remuneratum
|
remuneratam
|
remuneratum
|
| Ablativ |
remunerato
|
remunerata
|
remunerato
|
| Vokativ |
remunerate
|
remunerata
|
remuneratum
|
Plural
| Nominativ |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerata
|
| Genitiv |
remuneratorum
|
remuneratarum
|
remuneratorum
|
| Dativ |
remuneratis
|
remuneratis
|
remuneratis
|
| Akkusativ |
remuneratos
|
remuneratas
|
remunerata
|
| Ablativ |
remuneratis
|
remuneratis
|
remuneratis
|
| Vokativ |
remunerati
|
remuneratae
|
remunerata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
remuneraturus
|
remuneratura
|
remuneraturum
|
| Genitiv |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneraturi
|
| Dativ |
remuneraturo
|
remuneraturae
|
remuneraturo
|
| Akkusativ |
remuneraturum
|
remuneraturam
|
remuneraturum
|
| Ablativ |
remuneraturo
|
remuneratura
|
remuneraturo
|
| Vokativ |
remunerature
|
remuneratura
|
remuneraturum
|
Plural
| Nominativ |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneratura
|
| Genitiv |
remuneraturorum
|
remuneraturarum
|
remuneraturorum
|
| Dativ |
remuneraturis
|
remuneraturis
|
remuneraturis
|
| Akkusativ |
remuneraturos
|
remuneraturas
|
remuneratura
|
| Ablativ |
remuneraturis
|
remuneraturis
|
remuneraturis
|
| Vokativ |
remuneraturi
|
remuneraturae
|
remuneratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
remuneratum
|
remuneratu
|