| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| satisfacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | (Ansprüche) befriedigen befriedigen Genüge leisten sich entschuldigen zufriedenstellen |
| satisfacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst befriedigt du wirst zufriedengestellt |
| satisfacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | befriedige stelle zufrieden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacio |
|
| 2. Person Singular | satisfacis |
|
| 3. Person Singular | satisfacit |
|
| 1. Person Plural | satisfacimus |
|
| 2. Person Plural | satisfacitis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacior |
|
| 2. Person Singular | satisfaceris satisfacere |
|
| 3. Person Singular | satisfacitur |
|
| 1. Person Plural | satisfacimur |
|
| 2. Person Plural | satisfacimini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
|
| 2. Person Singular | satisfacias |
|
| 3. Person Singular | satisfaciat |
|
| 1. Person Plural | satisfaciamus |
|
| 2. Person Plural | satisfaciatis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
|
| 2. Person Singular | satisfaciaris satisfaciare |
|
| 3. Person Singular | satisfaciatur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciamur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciamini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebam |
|
| 2. Person Singular | satisfaciebas |
|
| 3. Person Singular | satisfaciebat |
|
| 1. Person Plural | satisfaciebamus |
|
| 2. Person Plural | satisfaciebatis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebar |
|
| 2. Person Singular | satisfaciebaris satisfaciebare |
|
| 3. Person Singular | satisfaciebatur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciebamur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciebamini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerem |
|
| 2. Person Singular | satisfaceres |
|
| 3. Person Singular | satisfaceret |
|
| 1. Person Plural | satisfaceremus |
|
| 2. Person Plural | satisfaceretis |
|
| 3. Person Plural | satisfacerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerer |
|
| 2. Person Singular | satisfacereris satisfacerere |
|
| 3. Person Singular | satisfaceretur |
|
| 1. Person Plural | satisfaceremur |
|
| 2. Person Plural | satisfaceremini |
|
| 3. Person Plural | satisfacerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
|
| 2. Person Singular | satisfacies |
|
| 3. Person Singular | satisfaciet |
|
| 1. Person Plural | satisfaciemus |
|
| 2. Person Plural | satisfacietis |
|
| 3. Person Plural | satisfacient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
|
| 2. Person Singular | satisfacieris satisfaciere |
|
| 3. Person Singular | satisfacietur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciemur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciemini |
|
| 3. Person Plural | satisfacientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeci |
|
| 2. Person Singular | satisfecisti |
|
| 3. Person Singular | satisfecit |
|
| 1. Person Plural | satisfecimus |
|
| 2. Person Plural | satisfecistis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerunt satisfecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sum |
|
| 2. Person Singular | satisfactus es |
|
| 3. Person Singular | satisfactus est |
|
| 1. Person Plural | satisfacti sumus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti estis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecerim |
|
| 2. Person Singular | satisfeceris |
|
| 3. Person Singular | satisfecerit |
|
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sim |
|
| 2. Person Singular | satisfactus sis |
|
| 3. Person Singular | satisfactus sit |
|
| 1. Person Plural | satisfacti simus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti sitis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeceram |
|
| 2. Person Singular | satisfeceras |
|
| 3. Person Singular | satisfecerat |
|
| 1. Person Plural | satisfeceramus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceratis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus eram |
|
| 2. Person Singular | satisfactus eras |
|
| 3. Person Singular | satisfactus erat |
|
| 1. Person Plural | satisfacti eramus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti eratis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecissem |
|
| 2. Person Singular | satisfecisses |
|
| 3. Person Singular | satisfecisset |
|
| 1. Person Plural | satisfecissemus |
|
| 2. Person Plural | satisfecissetis |
|
| 3. Person Plural | satisfecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus essem |
|
| 2. Person Singular | satisfactus esses |
|
| 3. Person Singular | satisfactus esset |
|
| 1. Person Plural | satisfacti essemus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti essetis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecero |
|
| 2. Person Singular | satisfeceris |
|
| 3. Person Singular | satisfecerit |
|
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus ero |
|
| 2. Person Singular | satisfactus eris |
|
| 3. Person Singular | satisfactus erit |
|
| 1. Person Plural | satisfacti erimus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti eritis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfacere |
|
| Vorzeitigkeit | satisfecisse |
|
| Nachzeitigkeit | satisfacturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfaci satisfacier |
|
| Vorzeitigkeit | satisfactum esse |
|
| Nachzeitigkeit | satisfactum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | satisface satisfac |
! |
| 2. Person Plural | satisfacite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | satisfacito |
| 3. Person Singular | satisfacito |
| 2. Person Plural | satisfacitote |
| 3. Person Plural | satisfacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | satisfacere |
das |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
des es |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
dem |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
das |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
durch das |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciendus satisfaciundus |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendi satisfaciundi |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
satisfaciendam satisfaciundam |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Nominativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Genitiv | satisfaciendorum satisfaciundorum |
satisfaciendarum satisfaciundarum |
satisfaciendorum satisfaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | satisfaciendos satisfaciundos |
satisfaciendas satisfaciundas |
satisfacienda satisfaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Genitiv | satisfacientis |
satisfacientis |
satisfacientis |
| Dativ | satisfacienti |
satisfacienti |
satisfacienti |
| Akkusativ | satisfacientem |
satisfacientem |
satisfaciens |
| Ablativ | satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
| Vokativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Nominativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Genitiv | satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
| Dativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Akkusativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Ablativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Vokativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfactus |
satisfacta |
satisfactum |
| Genitiv | satisfacti |
satisfactae |
satisfacti |
| Dativ | satisfacto |
satisfactae |
satisfacto |
| Akkusativ | satisfactum |
satisfactam |
satisfactum |
| Ablativ | satisfacto |
satisfacta |
satisfacto |
| Vokativ | satisfacte |
satisfacta |
satisfactum |
| Nominativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Genitiv | satisfactorum |
satisfactarum |
satisfactorum |
| Dativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Akkusativ | satisfactos |
satisfactas |
satisfacta |
| Ablativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Vokativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfacturus |
satisfactura |
satisfacturum |
| Genitiv | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfacturi |
| Dativ | satisfacturo |
satisfacturae |
satisfacturo |
| Akkusativ | satisfacturum |
satisfacturam |
satisfacturum |
| Ablativ | satisfacturo |
satisfactura |
satisfacturo |
| Vokativ | satisfacture |
satisfactura |
satisfacturum |
| Nominativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Genitiv | satisfacturorum |
satisfacturarum |
satisfacturorum |
| Dativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Akkusativ | satisfacturos |
satisfacturas |
satisfactura |
| Ablativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Vokativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Supin I | Supin II |
| satisfactum |
satisfactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacio |
ich befriedige |
| 2. Person Singular | satisfacis |
du befriedigst |
| 3. Person Singular | satisfacit |
er/sie/es befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfacimus |
wir befriedigen |
| 2. Person Plural | satisfacitis |
ihr befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfaciunt |
sie befriedigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacior |
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfaceris satisfacere |
du wirst befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfacitur |
er/sie/es wird befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfacimur |
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfacimini |
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfaciuntur |
sie werden befriedigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
ich befriedige |
| 2. Person Singular | satisfacias |
du befriedigest |
| 3. Person Singular | satisfaciat |
er/sie/es befriedige |
| 1. Person Plural | satisfaciamus |
wir befriedigen |
| 2. Person Plural | satisfaciatis |
ihr befriediget |
| 3. Person Plural | satisfaciant |
sie befriedigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfaciaris satisfaciare |
du werdest befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfaciatur |
er/sie/es werde befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfaciamur |
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfaciamini |
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfaciantur |
sie werden befriedigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebam |
ich befriedigte |
| 2. Person Singular | satisfaciebas |
du befriedigtest |
| 3. Person Singular | satisfaciebat |
er/sie/es befriedigte |
| 1. Person Plural | satisfaciebamus |
wir befriedigten |
| 2. Person Plural | satisfaciebatis |
ihr befriedigtet |
| 3. Person Plural | satisfaciebant |
sie befriedigten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebar |
ich wurde befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfaciebaris satisfaciebare |
du wurdest befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfaciebatur |
er/sie/es wurde befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfaciebamur |
wir wurden befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfaciebamini |
ihr wurdet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfaciebantur |
sie wurden befriedigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerem |
ich befriedigte |
| 2. Person Singular | satisfaceres |
du befriedigtest |
| 3. Person Singular | satisfaceret |
er/sie/es befriedigte |
| 1. Person Plural | satisfaceremus |
wir befriedigten |
| 2. Person Plural | satisfaceretis |
ihr befriedigtet |
| 3. Person Plural | satisfacerent |
sie befriedigten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerer |
ich würde befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfacereris satisfacerere |
du würdest befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfaceretur |
er/sie/es würde befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfaceremur |
wir würden befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfaceremini |
ihr würdet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfacerentur |
sie würden befriedigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
ich werde befriedigen |
| 2. Person Singular | satisfacies |
du wirst befriedigen |
| 3. Person Singular | satisfaciet |
er/sie/es wird befriedigen |
| 1. Person Plural | satisfaciemus |
wir werden befriedigen |
| 2. Person Plural | satisfacietis |
ihr werdet befriedigen |
| 3. Person Plural | satisfacient |
sie werden befriedigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
ich werde befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfacieris satisfaciere |
du wirst befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfacietur |
er/sie/es wird befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfaciemur |
wir werden befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfaciemini |
ihr werdet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfacientur |
sie werden befriedigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeci |
ich habe befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfecisti |
du hast befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfecit |
er/sie/es hat befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfecimus |
wir haben befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfecistis |
ihr habt befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfecerunt satisfecere |
sie haben befriedigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sum |
ich bin befriedigt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus es |
du bist befriedigt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus est |
er/sie/es ist befriedigt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti sumus |
wir sind befriedigt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti estis |
ihr seid befriedigt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti sunt |
sie sind befriedigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecerim |
ich habe befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfeceris |
du habest befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfecerit |
er/sie/es habe befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
wir haben befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
ihr habet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfecerint |
sie haben befriedigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sim |
ich sei befriedigt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus sis |
du seiest befriedigt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus sit |
er/sie/es sei befriedigt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti simus |
wir seien befriedigt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti sitis |
ihr seiet befriedigt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti sint |
sie seien befriedigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeceram |
ich hatte befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfeceras |
du hattest befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfecerat |
er/sie/es hatte befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfeceramus |
wir hatten befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfeceratis |
ihr hattet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfecerant |
sie hatten befriedigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus eram |
ich war befriedigt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus eras |
du warst befriedigt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus erat |
er/sie/es war befriedigt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti eramus |
wir waren befriedigt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti eratis |
ihr warst befriedigt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti erant |
sie waren befriedigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecissem |
ich hätte befriedigt |
| 2. Person Singular | satisfecisses |
du hättest befriedigt |
| 3. Person Singular | satisfecisset |
er/sie/es hätte befriedigt |
| 1. Person Plural | satisfecissemus |
wir hätten befriedigt |
| 2. Person Plural | satisfecissetis |
ihr hättet befriedigt |
| 3. Person Plural | satisfecissent |
sie hätten befriedigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus essem |
ich wäre befriedigt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus esses |
du wärest befriedigt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus esset |
er/sie/es wäre befriedigt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti essemus |
wir wären befriedigt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti essetis |
ihr wäret befriedigt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti essent |
sie wären befriedigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecero |
ich werde befriedigt haben |
| 2. Person Singular | satisfeceris |
du wirst befriedigt haben |
| 3. Person Singular | satisfecerit |
er/sie/es wird befriedigt haben |
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
wir werden befriedigt haben |
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
ihr werdet befriedigt haben |
| 3. Person Plural | satisfecerint |
sie werden befriedigt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus ero |
ich werde befriedigt worden sein |
| 2. Person Singular | satisfactus eris |
du werdest befriedigt worden sein |
| 3. Person Singular | satisfactus erit |
er/sie/es werde befriedigt worden sein |
| 1. Person Plural | satisfacti erimus |
wir werden befriedigt worden sein |
| 2. Person Plural | satisfacti eritis |
ihr werdet befriedigt worden sein |
| 3. Person Plural | satisfacti erunt |
sie werden befriedigt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfacere |
befriedigen |
| Vorzeitigkeit | satisfecisse |
befriedigt haben |
| Nachzeitigkeit | satisfacturum esse |
befriedigen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfaci satisfacier |
befriedigt werden |
| Vorzeitigkeit | satisfactum esse |
befriedigt worden sein |
| Nachzeitigkeit | satisfactum iri |
künftig befriedigt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | satisface satisfac |
befriedige! |
| 2. Person Plural | satisfacite |
befriedigt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | satisfacito |
| 3. Person Singular | satisfacito |
| 2. Person Plural | satisfacitote |
| 3. Person Plural | satisfacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | satisfacere |
das Befriedigen |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
des Befriedigens |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
dem Befriedigen |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
das Befriedigen |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
durch das Befriedigen |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
Befriedigen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciendus satisfaciundus |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendi satisfaciundi |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
satisfaciendam satisfaciundam |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Nominativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Genitiv | satisfaciendorum satisfaciundorum |
satisfaciendarum satisfaciundarum |
satisfaciendorum satisfaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | satisfaciendos satisfaciundos |
satisfaciendas satisfaciundas |
satisfacienda satisfaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Genitiv | satisfacientis |
satisfacientis |
satisfacientis |
| Dativ | satisfacienti |
satisfacienti |
satisfacienti |
| Akkusativ | satisfacientem |
satisfacientem |
satisfaciens |
| Ablativ | satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
| Vokativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Nominativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Genitiv | satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
| Dativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Akkusativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Ablativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Vokativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfactus |
satisfacta |
satisfactum |
| Genitiv | satisfacti |
satisfactae |
satisfacti |
| Dativ | satisfacto |
satisfactae |
satisfacto |
| Akkusativ | satisfactum |
satisfactam |
satisfactum |
| Ablativ | satisfacto |
satisfacta |
satisfacto |
| Vokativ | satisfacte |
satisfacta |
satisfactum |
| Nominativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Genitiv | satisfactorum |
satisfactarum |
satisfactorum |
| Dativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Akkusativ | satisfactos |
satisfactas |
satisfacta |
| Ablativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Vokativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfacturus |
satisfactura |
satisfacturum |
| Genitiv | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfacturi |
| Dativ | satisfacturo |
satisfacturae |
satisfacturo |
| Akkusativ | satisfacturum |
satisfacturam |
satisfacturum |
| Ablativ | satisfacturo |
satisfactura |
satisfacturo |
| Vokativ | satisfacture |
satisfactura |
satisfacturum |
| Nominativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Genitiv | satisfacturorum |
satisfacturarum |
satisfacturorum |
| Dativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Akkusativ | satisfacturos |
satisfacturas |
satisfactura |
| Ablativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Vokativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Supin I | Supin II |
| satisfactum |
satisfactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacio |
|
| 2. Person Singular | satisfacis |
|
| 3. Person Singular | satisfacit |
|
| 1. Person Plural | satisfacimus |
|
| 2. Person Plural | satisfacitis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacior |
|
| 2. Person Singular | satisfaceris satisfacere |
|
| 3. Person Singular | satisfacitur |
|
| 1. Person Plural | satisfacimur |
|
| 2. Person Plural | satisfacimini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
|
| 2. Person Singular | satisfacias |
|
| 3. Person Singular | satisfaciat |
|
| 1. Person Plural | satisfaciamus |
|
| 2. Person Plural | satisfaciatis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
|
| 2. Person Singular | satisfaciaris satisfaciare |
|
| 3. Person Singular | satisfaciatur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciamur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciamini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebam |
|
| 2. Person Singular | satisfaciebas |
|
| 3. Person Singular | satisfaciebat |
|
| 1. Person Plural | satisfaciebamus |
|
| 2. Person Plural | satisfaciebatis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebar |
|
| 2. Person Singular | satisfaciebaris satisfaciebare |
|
| 3. Person Singular | satisfaciebatur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciebamur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciebamini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerem |
|
| 2. Person Singular | satisfaceres |
|
| 3. Person Singular | satisfaceret |
|
| 1. Person Plural | satisfaceremus |
|
| 2. Person Plural | satisfaceretis |
|
| 3. Person Plural | satisfacerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerer |
|
| 2. Person Singular | satisfacereris satisfacerere |
|
| 3. Person Singular | satisfaceretur |
|
| 1. Person Plural | satisfaceremur |
|
| 2. Person Plural | satisfaceremini |
|
| 3. Person Plural | satisfacerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
|
| 2. Person Singular | satisfacies |
|
| 3. Person Singular | satisfaciet |
|
| 1. Person Plural | satisfaciemus |
|
| 2. Person Plural | satisfacietis |
|
| 3. Person Plural | satisfacient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
|
| 2. Person Singular | satisfacieris satisfaciere |
|
| 3. Person Singular | satisfacietur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciemur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciemini |
|
| 3. Person Plural | satisfacientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeci |
|
| 2. Person Singular | satisfecisti |
|
| 3. Person Singular | satisfecit |
|
| 1. Person Plural | satisfecimus |
|
| 2. Person Plural | satisfecistis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerunt satisfecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sum |
|
| 2. Person Singular | satisfactus es |
|
| 3. Person Singular | satisfactus est |
|
| 1. Person Plural | satisfacti sumus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti estis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecerim |
|
| 2. Person Singular | satisfeceris |
|
| 3. Person Singular | satisfecerit |
|
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sim |
|
| 2. Person Singular | satisfactus sis |
|
| 3. Person Singular | satisfactus sit |
|
| 1. Person Plural | satisfacti simus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti sitis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeceram |
|
| 2. Person Singular | satisfeceras |
|
| 3. Person Singular | satisfecerat |
|
| 1. Person Plural | satisfeceramus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceratis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus eram |
|
| 2. Person Singular | satisfactus eras |
|
| 3. Person Singular | satisfactus erat |
|
| 1. Person Plural | satisfacti eramus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti eratis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecissem |
|
| 2. Person Singular | satisfecisses |
|
| 3. Person Singular | satisfecisset |
|
| 1. Person Plural | satisfecissemus |
|
| 2. Person Plural | satisfecissetis |
|
| 3. Person Plural | satisfecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus essem |
|
| 2. Person Singular | satisfactus esses |
|
| 3. Person Singular | satisfactus esset |
|
| 1. Person Plural | satisfacti essemus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti essetis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecero |
|
| 2. Person Singular | satisfeceris |
|
| 3. Person Singular | satisfecerit |
|
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus ero |
|
| 2. Person Singular | satisfactus eris |
|
| 3. Person Singular | satisfactus erit |
|
| 1. Person Plural | satisfacti erimus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti eritis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfacere |
|
| Vorzeitigkeit | satisfecisse |
|
| Nachzeitigkeit | satisfacturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfaci satisfacier |
|
| Vorzeitigkeit | satisfactum esse |
|
| Nachzeitigkeit | satisfactum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | satisface satisfac |
! |
| 2. Person Plural | satisfacite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | satisfacito |
| 3. Person Singular | satisfacito |
| 2. Person Plural | satisfacitote |
| 3. Person Plural | satisfacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | satisfacere |
das |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
des es |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
dem |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
das |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
durch das |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciendus satisfaciundus |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendi satisfaciundi |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
satisfaciendam satisfaciundam |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Nominativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Genitiv | satisfaciendorum satisfaciundorum |
satisfaciendarum satisfaciundarum |
satisfaciendorum satisfaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | satisfaciendos satisfaciundos |
satisfaciendas satisfaciundas |
satisfacienda satisfaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Genitiv | satisfacientis |
satisfacientis |
satisfacientis |
| Dativ | satisfacienti |
satisfacienti |
satisfacienti |
| Akkusativ | satisfacientem |
satisfacientem |
satisfaciens |
| Ablativ | satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
| Vokativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Nominativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Genitiv | satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
| Dativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Akkusativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Ablativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Vokativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfactus |
satisfacta |
satisfactum |
| Genitiv | satisfacti |
satisfactae |
satisfacti |
| Dativ | satisfacto |
satisfactae |
satisfacto |
| Akkusativ | satisfactum |
satisfactam |
satisfactum |
| Ablativ | satisfacto |
satisfacta |
satisfacto |
| Vokativ | satisfacte |
satisfacta |
satisfactum |
| Nominativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Genitiv | satisfactorum |
satisfactarum |
satisfactorum |
| Dativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Akkusativ | satisfactos |
satisfactas |
satisfacta |
| Ablativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Vokativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfacturus |
satisfactura |
satisfacturum |
| Genitiv | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfacturi |
| Dativ | satisfacturo |
satisfacturae |
satisfacturo |
| Akkusativ | satisfacturum |
satisfacturam |
satisfacturum |
| Ablativ | satisfacturo |
satisfactura |
satisfacturo |
| Vokativ | satisfacture |
satisfactura |
satisfacturum |
| Nominativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Genitiv | satisfacturorum |
satisfacturarum |
satisfacturorum |
| Dativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Akkusativ | satisfacturos |
satisfacturas |
satisfactura |
| Ablativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Vokativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Supin I | Supin II |
| satisfactum |
satisfactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacio |
|
| 2. Person Singular | satisfacis |
|
| 3. Person Singular | satisfacit |
|
| 1. Person Plural | satisfacimus |
|
| 2. Person Plural | satisfacitis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacior |
|
| 2. Person Singular | satisfaceris satisfacere |
|
| 3. Person Singular | satisfacitur |
|
| 1. Person Plural | satisfacimur |
|
| 2. Person Plural | satisfacimini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
|
| 2. Person Singular | satisfacias |
|
| 3. Person Singular | satisfaciat |
|
| 1. Person Plural | satisfaciamus |
|
| 2. Person Plural | satisfaciatis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
|
| 2. Person Singular | satisfaciaris satisfaciare |
|
| 3. Person Singular | satisfaciatur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciamur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciamini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebam |
|
| 2. Person Singular | satisfaciebas |
|
| 3. Person Singular | satisfaciebat |
|
| 1. Person Plural | satisfaciebamus |
|
| 2. Person Plural | satisfaciebatis |
|
| 3. Person Plural | satisfaciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebar |
|
| 2. Person Singular | satisfaciebaris satisfaciebare |
|
| 3. Person Singular | satisfaciebatur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciebamur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciebamini |
|
| 3. Person Plural | satisfaciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerem |
|
| 2. Person Singular | satisfaceres |
|
| 3. Person Singular | satisfaceret |
|
| 1. Person Plural | satisfaceremus |
|
| 2. Person Plural | satisfaceretis |
|
| 3. Person Plural | satisfacerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerer |
|
| 2. Person Singular | satisfacereris satisfacerere |
|
| 3. Person Singular | satisfaceretur |
|
| 1. Person Plural | satisfaceremur |
|
| 2. Person Plural | satisfaceremini |
|
| 3. Person Plural | satisfacerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
|
| 2. Person Singular | satisfacies |
|
| 3. Person Singular | satisfaciet |
|
| 1. Person Plural | satisfaciemus |
|
| 2. Person Plural | satisfacietis |
|
| 3. Person Plural | satisfacient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
|
| 2. Person Singular | satisfacieris satisfaciere |
|
| 3. Person Singular | satisfacietur |
|
| 1. Person Plural | satisfaciemur |
|
| 2. Person Plural | satisfaciemini |
|
| 3. Person Plural | satisfacientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeci |
|
| 2. Person Singular | satisfecisti |
|
| 3. Person Singular | satisfecit |
|
| 1. Person Plural | satisfecimus |
|
| 2. Person Plural | satisfecistis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerunt satisfecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sum |
|
| 2. Person Singular | satisfactus es |
|
| 3. Person Singular | satisfactus est |
|
| 1. Person Plural | satisfacti sumus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti estis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecerim |
|
| 2. Person Singular | satisfeceris |
|
| 3. Person Singular | satisfecerit |
|
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sim |
|
| 2. Person Singular | satisfactus sis |
|
| 3. Person Singular | satisfactus sit |
|
| 1. Person Plural | satisfacti simus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti sitis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeceram |
|
| 2. Person Singular | satisfeceras |
|
| 3. Person Singular | satisfecerat |
|
| 1. Person Plural | satisfeceramus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceratis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus eram |
|
| 2. Person Singular | satisfactus eras |
|
| 3. Person Singular | satisfactus erat |
|
| 1. Person Plural | satisfacti eramus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti eratis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecissem |
|
| 2. Person Singular | satisfecisses |
|
| 3. Person Singular | satisfecisset |
|
| 1. Person Plural | satisfecissemus |
|
| 2. Person Plural | satisfecissetis |
|
| 3. Person Plural | satisfecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus essem |
|
| 2. Person Singular | satisfactus esses |
|
| 3. Person Singular | satisfactus esset |
|
| 1. Person Plural | satisfacti essemus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti essetis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecero |
|
| 2. Person Singular | satisfeceris |
|
| 3. Person Singular | satisfecerit |
|
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
|
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
|
| 3. Person Plural | satisfecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus ero |
|
| 2. Person Singular | satisfactus eris |
|
| 3. Person Singular | satisfactus erit |
|
| 1. Person Plural | satisfacti erimus |
|
| 2. Person Plural | satisfacti eritis |
|
| 3. Person Plural | satisfacti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfacere |
|
| Vorzeitigkeit | satisfecisse |
|
| Nachzeitigkeit | satisfacturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfaci satisfacier |
|
| Vorzeitigkeit | satisfactum esse |
|
| Nachzeitigkeit | satisfactum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | satisface satisfac |
! |
| 2. Person Plural | satisfacite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | satisfacito |
| 3. Person Singular | satisfacito |
| 2. Person Plural | satisfacitote |
| 3. Person Plural | satisfacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | satisfacere |
das |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
des es |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
dem |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
das |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
durch das |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciendus satisfaciundus |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendi satisfaciundi |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
satisfaciendam satisfaciundam |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Nominativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Genitiv | satisfaciendorum satisfaciundorum |
satisfaciendarum satisfaciundarum |
satisfaciendorum satisfaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | satisfaciendos satisfaciundos |
satisfaciendas satisfaciundas |
satisfacienda satisfaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Genitiv | satisfacientis |
satisfacientis |
satisfacientis |
| Dativ | satisfacienti |
satisfacienti |
satisfacienti |
| Akkusativ | satisfacientem |
satisfacientem |
satisfaciens |
| Ablativ | satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
| Vokativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Nominativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Genitiv | satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
| Dativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Akkusativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Ablativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Vokativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfactus |
satisfacta |
satisfactum |
| Genitiv | satisfacti |
satisfactae |
satisfacti |
| Dativ | satisfacto |
satisfactae |
satisfacto |
| Akkusativ | satisfactum |
satisfactam |
satisfactum |
| Ablativ | satisfacto |
satisfacta |
satisfacto |
| Vokativ | satisfacte |
satisfacta |
satisfactum |
| Nominativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Genitiv | satisfactorum |
satisfactarum |
satisfactorum |
| Dativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Akkusativ | satisfactos |
satisfactas |
satisfacta |
| Ablativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Vokativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfacturus |
satisfactura |
satisfacturum |
| Genitiv | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfacturi |
| Dativ | satisfacturo |
satisfacturae |
satisfacturo |
| Akkusativ | satisfacturum |
satisfacturam |
satisfacturum |
| Ablativ | satisfacturo |
satisfactura |
satisfacturo |
| Vokativ | satisfacture |
satisfactura |
satisfacturum |
| Nominativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Genitiv | satisfacturorum |
satisfacturarum |
satisfacturorum |
| Dativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Akkusativ | satisfacturos |
satisfacturas |
satisfactura |
| Ablativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Vokativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Supin I | Supin II |
| satisfactum |
satisfactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacio |
ich stelle zufrieden |
| 2. Person Singular | satisfacis |
du stellst zufrieden |
| 3. Person Singular | satisfacit |
er/sie/es stellt zufrieden |
| 1. Person Plural | satisfacimus |
wir stellen zufrieden |
| 2. Person Plural | satisfacitis |
ihr stellt zufrieden |
| 3. Person Plural | satisfaciunt |
sie stellen zufrieden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacior |
ich werde zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfaceris satisfacere |
du wirst zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfacitur |
er/sie/es wird zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfacimur |
wir werden zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfacimini |
ihr werdet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfaciuntur |
sie werden zufriedengestellt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
ich stelle zufrieden |
| 2. Person Singular | satisfacias |
du stellest zufrieden |
| 3. Person Singular | satisfaciat |
er/sie/es stelle zufrieden |
| 1. Person Plural | satisfaciamus |
wir stellen zufrieden |
| 2. Person Plural | satisfaciatis |
ihr stellet zufrieden |
| 3. Person Plural | satisfaciant |
sie stellen zufrieden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
ich werde zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfaciaris satisfaciare |
du werdest zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfaciatur |
er/sie/es werde zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfaciamur |
wir werden zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfaciamini |
ihr werdet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfaciantur |
sie werden zufriedengestellt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebam |
ich stellte zufrieden |
| 2. Person Singular | satisfaciebas |
du stelltest zufrieden |
| 3. Person Singular | satisfaciebat |
er/sie/es stellte zufrieden |
| 1. Person Plural | satisfaciebamus |
wir stellten zufrieden |
| 2. Person Plural | satisfaciebatis |
ihr stelltet zufrieden |
| 3. Person Plural | satisfaciebant |
sie stellten zufrieden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciebar |
ich wurde zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfaciebaris satisfaciebare |
du wurdest zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfaciebatur |
er/sie/es wurde zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfaciebamur |
wir wurden zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfaciebamini |
ihr wurdet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfaciebantur |
sie wurden zufriedengestellt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerem |
ich stellte zufrieden |
| 2. Person Singular | satisfaceres |
du stelltest zufrieden |
| 3. Person Singular | satisfaceret |
er/sie/es stellte zufrieden |
| 1. Person Plural | satisfaceremus |
wir stellten zufrieden |
| 2. Person Plural | satisfaceretis |
ihr stelltet zufrieden |
| 3. Person Plural | satisfacerent |
sie stellten zufrieden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfacerer |
ich würde zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfacereris satisfacerere |
du würdest zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfaceretur |
er/sie/es würde zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfaceremur |
wir würden zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfaceremini |
ihr würdet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfacerentur |
sie würden zufriedengestellt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciam |
ich werde zufriedenstellen |
| 2. Person Singular | satisfacies |
du wirst zufriedenstellen |
| 3. Person Singular | satisfaciet |
er/sie/es wird zufriedenstellen |
| 1. Person Plural | satisfaciemus |
wir werden zufriedenstellen |
| 2. Person Plural | satisfacietis |
ihr werdet zufriedenstellen |
| 3. Person Plural | satisfacient |
sie werden zufriedenstellen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfaciar |
ich werde zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfacieris satisfaciere |
du wirst zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfacietur |
er/sie/es wird zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfaciemur |
wir werden zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfaciemini |
ihr werdet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfacientur |
sie werden zufriedengestellt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeci |
ich habe zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfecisti |
du hast zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfecit |
er/sie/es hat zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfecimus |
wir haben zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfecistis |
ihr habt zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfecerunt satisfecere |
sie haben zufriedengestellt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sum |
ich bin zufriedengestellt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus es |
du bist zufriedengestellt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus est |
er/sie/es ist zufriedengestellt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti sumus |
wir sind zufriedengestellt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti estis |
ihr seid zufriedengestellt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti sunt |
sie sind zufriedengestellt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecerim |
ich habe zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfeceris |
du habest zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfecerit |
er/sie/es habe zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
wir haben zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
ihr habet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfecerint |
sie haben zufriedengestellt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus sim |
ich sei zufriedengestellt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus sis |
du seiest zufriedengestellt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus sit |
er/sie/es sei zufriedengestellt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti simus |
wir seien zufriedengestellt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti sitis |
ihr seiet zufriedengestellt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti sint |
sie seien zufriedengestellt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfeceram |
ich hatte zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfeceras |
du hattest zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfecerat |
er/sie/es hatte zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfeceramus |
wir hatten zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfeceratis |
ihr hattet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfecerant |
sie hatten zufriedengestellt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus eram |
ich war zufriedengestellt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus eras |
du warst zufriedengestellt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus erat |
er/sie/es war zufriedengestellt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti eramus |
wir waren zufriedengestellt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti eratis |
ihr warst zufriedengestellt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti erant |
sie waren zufriedengestellt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecissem |
ich hätte zufriedengestellt |
| 2. Person Singular | satisfecisses |
du hättest zufriedengestellt |
| 3. Person Singular | satisfecisset |
er/sie/es hätte zufriedengestellt |
| 1. Person Plural | satisfecissemus |
wir hätten zufriedengestellt |
| 2. Person Plural | satisfecissetis |
ihr hättet zufriedengestellt |
| 3. Person Plural | satisfecissent |
sie hätten zufriedengestellt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus essem |
ich wäre zufriedengestellt worden |
| 2. Person Singular | satisfactus esses |
du wärest zufriedengestellt worden |
| 3. Person Singular | satisfactus esset |
er/sie/es wäre zufriedengestellt worden |
| 1. Person Plural | satisfacti essemus |
wir wären zufriedengestellt worden |
| 2. Person Plural | satisfacti essetis |
ihr wäret zufriedengestellt worden |
| 3. Person Plural | satisfacti essent |
sie wären zufriedengestellt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | satisfecero |
ich werde zufriedengestellt haben |
| 2. Person Singular | satisfeceris |
du wirst zufriedengestellt haben |
| 3. Person Singular | satisfecerit |
er/sie/es wird zufriedengestellt haben |
| 1. Person Plural | satisfecerimus |
wir werden zufriedengestellt haben |
| 2. Person Plural | satisfeceritis |
ihr werdet zufriedengestellt haben |
| 3. Person Plural | satisfecerint |
sie werden zufriedengestellt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | satisfactus ero |
ich werde zufriedengestellt worden sein |
| 2. Person Singular | satisfactus eris |
du werdest zufriedengestellt worden sein |
| 3. Person Singular | satisfactus erit |
er/sie/es werde zufriedengestellt worden sein |
| 1. Person Plural | satisfacti erimus |
wir werden zufriedengestellt worden sein |
| 2. Person Plural | satisfacti eritis |
ihr werdet zufriedengestellt worden sein |
| 3. Person Plural | satisfacti erunt |
sie werden zufriedengestellt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfacere |
zufriedenstellen |
| Vorzeitigkeit | satisfecisse |
zufriedengestellt haben |
| Nachzeitigkeit | satisfacturum esse |
zufriedenstellen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | satisfaci satisfacier |
zufriedengestellt werden |
| Vorzeitigkeit | satisfactum esse |
zufriedengestellt worden sein |
| Nachzeitigkeit | satisfactum iri |
künftig zufriedengestellt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | satisface satisfac |
stelle zufrieden! |
| 2. Person Plural | satisfacite |
stellt zufrieden! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | satisfacito |
| 3. Person Singular | satisfacito |
| 2. Person Plural | satisfacitote |
| 3. Person Plural | satisfacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | satisfacere |
das Zufriedenstellen |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
des Zufriedenstellens |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
dem Zufriedenstellen |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
das Zufriedenstellen |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
durch das Zufriedenstellen |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
Zufriedenstellen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciendus satisfaciundus |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Genitiv | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendi satisfaciundi |
| Dativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Akkusativ | satisfaciendum satisfaciundum |
satisfaciendam satisfaciundam |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Ablativ | satisfaciendo satisfaciundo |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendo satisfaciundo |
| Vokativ | satisfaciende satisfaciunde |
satisfacienda satisfaciunda |
satisfaciendum satisfaciundum |
| Nominativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Genitiv | satisfaciendorum satisfaciundorum |
satisfaciendarum satisfaciundarum |
satisfaciendorum satisfaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | satisfaciendos satisfaciundos |
satisfaciendas satisfaciundas |
satisfacienda satisfaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | satisfaciendi satisfaciundi |
satisfaciendae satisfaciundae |
satisfacienda satisfaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Genitiv | satisfacientis |
satisfacientis |
satisfacientis |
| Dativ | satisfacienti |
satisfacienti |
satisfacienti |
| Akkusativ | satisfacientem |
satisfacientem |
satisfaciens |
| Ablativ | satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
satisfacienti satisfaciente |
| Vokativ | satisfaciens |
satisfaciens |
satisfaciens |
| Nominativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Genitiv | satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
satisfacientium satisfacientum |
| Dativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Akkusativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Ablativ | satisfacientibus |
satisfacientibus |
satisfacientibus |
| Vokativ | satisfacientes |
satisfacientes |
satisfacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfactus |
satisfacta |
satisfactum |
| Genitiv | satisfacti |
satisfactae |
satisfacti |
| Dativ | satisfacto |
satisfactae |
satisfacto |
| Akkusativ | satisfactum |
satisfactam |
satisfactum |
| Ablativ | satisfacto |
satisfacta |
satisfacto |
| Vokativ | satisfacte |
satisfacta |
satisfactum |
| Nominativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Genitiv | satisfactorum |
satisfactarum |
satisfactorum |
| Dativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Akkusativ | satisfactos |
satisfactas |
satisfacta |
| Ablativ | satisfactis |
satisfactis |
satisfactis |
| Vokativ | satisfacti |
satisfactae |
satisfacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | satisfacturus |
satisfactura |
satisfacturum |
| Genitiv | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfacturi |
| Dativ | satisfacturo |
satisfacturae |
satisfacturo |
| Akkusativ | satisfacturum |
satisfacturam |
satisfacturum |
| Ablativ | satisfacturo |
satisfactura |
satisfacturo |
| Vokativ | satisfacture |
satisfactura |
satisfacturum |
| Nominativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Genitiv | satisfacturorum |
satisfacturarum |
satisfacturorum |
| Dativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Akkusativ | satisfacturos |
satisfacturas |
satisfactura |
| Ablativ | satisfacturis |
satisfacturis |
satisfacturis |
| Vokativ | satisfacturi |
satisfacturae |
satisfactura |
| Supin I | Supin II |
| satisfactum |
satisfactu |