Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scito
|
ich erkundige |
| 2. Person Singular |
scitas
|
du erkundigst |
| 3. Person Singular |
scitat
|
er/sie/es erkundigt |
| 1. Person Plural |
scitamus
|
wir erkundigen |
| 2. Person Plural |
scitatis
|
ihr erkundigt |
| 3. Person Plural |
scitant
|
sie erkundigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitor
|
ich werde erkundigt |
| 2. Person Singular |
scitaris scitare
|
du wirst erkundigt |
| 3. Person Singular |
scitatur
|
er/sie/es wird erkundigt |
| 1. Person Plural |
scitamur
|
wir werden erkundigt |
| 2. Person Plural |
scitamini
|
ihr werdet erkundigt |
| 3. Person Plural |
scitantur
|
sie werden erkundigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitem
|
ich erkundige |
| 2. Person Singular |
scites
|
du erkundigest |
| 3. Person Singular |
scitet
|
er/sie/es erkundige |
| 1. Person Plural |
scitemus
|
wir erkundigen |
| 2. Person Plural |
scitetis
|
ihr erkundiget |
| 3. Person Plural |
scitent
|
sie erkundigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sciter
|
ich werde erkundigt |
| 2. Person Singular |
sciteris scitere
|
du werdest erkundigt |
| 3. Person Singular |
scitetur
|
er/sie/es werde erkundigt |
| 1. Person Plural |
scitemur
|
wir werden erkundigt |
| 2. Person Plural |
scitemini
|
ihr werdet erkundigt |
| 3. Person Plural |
scitentur
|
sie werden erkundigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabam
|
ich erkundigte |
| 2. Person Singular |
scitabas
|
du erkundigtest |
| 3. Person Singular |
scitabat
|
er/sie/es erkundigte |
| 1. Person Plural |
scitabamus
|
wir erkundigten |
| 2. Person Plural |
scitabatis
|
ihr erkundigtet |
| 3. Person Plural |
scitabant
|
sie erkundigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabar
|
ich wurde erkundigt |
| 2. Person Singular |
scitabaris scitabare
|
du wurdest erkundigt |
| 3. Person Singular |
scitabatur
|
er/sie/es wurde erkundigt |
| 1. Person Plural |
scitabamur
|
wir wurden erkundigt |
| 2. Person Plural |
scitabamini
|
ihr wurdet erkundigt |
| 3. Person Plural |
scitabantur
|
sie wurden erkundigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitarem
|
ich erkundigte |
| 2. Person Singular |
scitares
|
du erkundigtest |
| 3. Person Singular |
scitaret
|
er/sie/es erkundigte |
| 1. Person Plural |
scitaremus
|
wir erkundigten |
| 2. Person Plural |
scitaretis
|
ihr erkundigtet |
| 3. Person Plural |
scitarent
|
sie erkundigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitarer
|
ich würde erkundigt |
| 2. Person Singular |
scitareris scitarere
|
du würdest erkundigt |
| 3. Person Singular |
scitaretur
|
er/sie/es würde erkundigt |
| 1. Person Plural |
scitaremur
|
wir würden erkundigt |
| 2. Person Plural |
scitaremini
|
ihr würdet erkundigt |
| 3. Person Plural |
scitarentur
|
sie würden erkundigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabo
|
ich werde erkundigen |
| 2. Person Singular |
scitabis
|
du wirst erkundigen |
| 3. Person Singular |
scitabit
|
er/sie/es wird erkundigen |
| 1. Person Plural |
scitabimus
|
wir werden erkundigen |
| 2. Person Plural |
scitabitis
|
ihr werdet erkundigen |
| 3. Person Plural |
scitabunt
|
sie werden erkundigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabor
|
ich werde erkundigt |
| 2. Person Singular |
scitaberis scitabere
|
du wirst erkundigt |
| 3. Person Singular |
scitabitur
|
er/sie/es wird erkundigt |
| 1. Person Plural |
scitabimur
|
wir werden erkundigt |
| 2. Person Plural |
scitabimini
|
ihr werdet erkundigt |
| 3. Person Plural |
scitabuntur
|
sie werden erkundigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe erkundigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast erkundigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat erkundigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben erkundigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt erkundigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben erkundigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus sum
|
ich bin erkundigt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus es
|
du bist erkundigt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus est
|
er/sie/es ist erkundigt worden |
| 1. Person Plural |
scitati sumus
|
wir sind erkundigt worden |
| 2. Person Plural |
scitati estis
|
ihr seid erkundigt worden |
| 3. Person Plural |
scitati sunt
|
sie sind erkundigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe erkundigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest erkundigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe erkundigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben erkundigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet erkundigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben erkundigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus sim
|
ich sei erkundigt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus sis
|
du seiest erkundigt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus sit
|
er/sie/es sei erkundigt worden |
| 1. Person Plural |
scitati simus
|
wir seien erkundigt worden |
| 2. Person Plural |
scitati sitis
|
ihr seiet erkundigt worden |
| 3. Person Plural |
scitati sint
|
sie seien erkundigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte erkundigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest erkundigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte erkundigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten erkundigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet erkundigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten erkundigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus eram
|
ich war erkundigt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus eras
|
du warst erkundigt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus erat
|
er/sie/es war erkundigt worden |
| 1. Person Plural |
scitati eramus
|
wir waren erkundigt worden |
| 2. Person Plural |
scitati eratis
|
ihr warst erkundigt worden |
| 3. Person Plural |
scitati erant
|
sie waren erkundigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte erkundigt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest erkundigt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte erkundigt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten erkundigt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet erkundigt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten erkundigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus essem
|
ich wäre erkundigt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus esses
|
du wärest erkundigt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus esset
|
er/sie/es wäre erkundigt worden |
| 1. Person Plural |
scitati essemus
|
wir wären erkundigt worden |
| 2. Person Plural |
scitati essetis
|
ihr wäret erkundigt worden |
| 3. Person Plural |
scitati essent
|
sie wären erkundigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde erkundigt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst erkundigt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird erkundigt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden erkundigt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet erkundigt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden erkundigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus ero
|
ich werde erkundigt worden sein |
| 2. Person Singular |
scitatus eris
|
du werdest erkundigt worden sein |
| 3. Person Singular |
scitatus erit
|
er/sie/es werde erkundigt worden sein |
| 1. Person Plural |
scitati erimus
|
wir werden erkundigt worden sein |
| 2. Person Plural |
scitati eritis
|
ihr werdet erkundigt worden sein |
| 3. Person Plural |
scitati erunt
|
sie werden erkundigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scitare
|
erkundigen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
erkundigt haben |
| Nachzeitigkeit |
scitaturum esse
|
erkundigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scitari scitarier
|
erkundigt werden |
| Vorzeitigkeit |
scitatum esse
|
erkundigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
scitatum iri
|
künftig erkundigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scita
|
erkundige! |
| 2. Person Plural |
scitate
|
erkundigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scitato
|
| 3. Person Singular |
scitato
|
| 2. Person Plural |
scitatote
|
| 3. Person Plural |
scitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scitare
|
das Erkundigen |
| Genitiv |
scitandi
|
des Erkundigens |
| Dativ |
scitando
|
dem Erkundigen |
| Akkusativ |
scitandum
|
das Erkundigen |
| Ablativ |
scitando
|
durch das Erkundigen |
| Vokativ |
scitande
|
Erkundigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitandus
|
scitanda
|
scitandum
|
| Genitiv |
scitandi
|
scitandae
|
scitandi
|
| Dativ |
scitando
|
scitandae
|
scitando
|
| Akkusativ |
scitandum
|
scitandam
|
scitandum
|
| Ablativ |
scitando
|
scitanda
|
scitando
|
| Vokativ |
scitande
|
scitanda
|
scitandum
|
Plural
| Nominativ |
scitandi
|
scitandae
|
scitanda
|
| Genitiv |
scitandorum
|
scitandarum
|
scitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scitandos
|
scitandas
|
scitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scitandi
|
scitandae
|
scitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitans
|
scitans
|
scitans
|
| Genitiv |
scitantis
|
scitantis
|
scitantis
|
| Dativ |
scitanti
|
scitanti
|
scitanti
|
| Akkusativ |
scitantem
|
scitantem
|
scitans
|
| Ablativ |
scitanti scitante
|
scitanti scitante
|
scitanti scitante
|
| Vokativ |
scitans
|
scitans
|
scitans
|
Plural
| Nominativ |
scitantes
|
scitantes
|
scitantia
|
| Genitiv |
scitantium scitantum
|
scitantium scitantum
|
scitantium scitantum
|
| Dativ |
scitantibus
|
scitantibus
|
scitantibus
|
| Akkusativ |
scitantes
|
scitantes
|
scitantia
|
| Ablativ |
scitantibus
|
scitantibus
|
scitantibus
|
| Vokativ |
scitantes
|
scitantes
|
scitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitatus
|
scitata
|
scitatum
|
| Genitiv |
scitati
|
scitatae
|
scitati
|
| Dativ |
scitato
|
scitatae
|
scitato
|
| Akkusativ |
scitatum
|
scitatam
|
scitatum
|
| Ablativ |
scitato
|
scitata
|
scitato
|
| Vokativ |
scitate
|
scitata
|
scitatum
|
Plural
| Nominativ |
scitati
|
scitatae
|
scitata
|
| Genitiv |
scitatorum
|
scitatarum
|
scitatorum
|
| Dativ |
scitatis
|
scitatis
|
scitatis
|
| Akkusativ |
scitatos
|
scitatas
|
scitata
|
| Ablativ |
scitatis
|
scitatis
|
scitatis
|
| Vokativ |
scitati
|
scitatae
|
scitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitaturus
|
scitatura
|
scitaturum
|
| Genitiv |
scitaturi
|
scitaturae
|
scitaturi
|
| Dativ |
scitaturo
|
scitaturae
|
scitaturo
|
| Akkusativ |
scitaturum
|
scitaturam
|
scitaturum
|
| Ablativ |
scitaturo
|
scitatura
|
scitaturo
|
| Vokativ |
scitature
|
scitatura
|
scitaturum
|
Plural
| Nominativ |
scitaturi
|
scitaturae
|
scitatura
|
| Genitiv |
scitaturorum
|
scitaturarum
|
scitaturorum
|
| Dativ |
scitaturis
|
scitaturis
|
scitaturis
|
| Akkusativ |
scitaturos
|
scitaturas
|
scitatura
|
| Ablativ |
scitaturis
|
scitaturis
|
scitaturis
|
| Vokativ |
scitaturi
|
scitaturae
|
scitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scitatum
|
scitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scito
|
ich frage |
| 2. Person Singular |
scitas
|
du fragst |
| 3. Person Singular |
scitat
|
er/sie/es fragt |
| 1. Person Plural |
scitamus
|
wir fragen |
| 2. Person Plural |
scitatis
|
ihr fragt |
| 3. Person Plural |
scitant
|
sie fragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitor
|
ich werde gefragt |
| 2. Person Singular |
scitaris scitare
|
du wirst gefragt |
| 3. Person Singular |
scitatur
|
er/sie/es wird gefragt |
| 1. Person Plural |
scitamur
|
wir werden gefragt |
| 2. Person Plural |
scitamini
|
ihr werdet gefragt |
| 3. Person Plural |
scitantur
|
sie werden gefragt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitem
|
ich frage |
| 2. Person Singular |
scites
|
du fragest |
| 3. Person Singular |
scitet
|
er/sie/es frage |
| 1. Person Plural |
scitemus
|
wir fragen |
| 2. Person Plural |
scitetis
|
ihr fraget |
| 3. Person Plural |
scitent
|
sie fragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sciter
|
ich werde gefragt |
| 2. Person Singular |
sciteris scitere
|
du werdest gefragt |
| 3. Person Singular |
scitetur
|
er/sie/es werde gefragt |
| 1. Person Plural |
scitemur
|
wir werden gefragt |
| 2. Person Plural |
scitemini
|
ihr werdet gefragt |
| 3. Person Plural |
scitentur
|
sie werden gefragt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabam
|
ich fragte |
| 2. Person Singular |
scitabas
|
du fragtest |
| 3. Person Singular |
scitabat
|
er/sie/es fragte |
| 1. Person Plural |
scitabamus
|
wir fragten |
| 2. Person Plural |
scitabatis
|
ihr fragtet |
| 3. Person Plural |
scitabant
|
sie fragten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabar
|
ich wurde gefragt |
| 2. Person Singular |
scitabaris scitabare
|
du wurdest gefragt |
| 3. Person Singular |
scitabatur
|
er/sie/es wurde gefragt |
| 1. Person Plural |
scitabamur
|
wir wurden gefragt |
| 2. Person Plural |
scitabamini
|
ihr wurdet gefragt |
| 3. Person Plural |
scitabantur
|
sie wurden gefragt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitarem
|
ich fragte |
| 2. Person Singular |
scitares
|
du fragtest |
| 3. Person Singular |
scitaret
|
er/sie/es fragte |
| 1. Person Plural |
scitaremus
|
wir fragten |
| 2. Person Plural |
scitaretis
|
ihr fragtet |
| 3. Person Plural |
scitarent
|
sie fragten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitarer
|
ich würde gefragt |
| 2. Person Singular |
scitareris scitarere
|
du würdest gefragt |
| 3. Person Singular |
scitaretur
|
er/sie/es würde gefragt |
| 1. Person Plural |
scitaremur
|
wir würden gefragt |
| 2. Person Plural |
scitaremini
|
ihr würdet gefragt |
| 3. Person Plural |
scitarentur
|
sie würden gefragt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabo
|
ich werde fragen |
| 2. Person Singular |
scitabis
|
du wirst fragen |
| 3. Person Singular |
scitabit
|
er/sie/es wird fragen |
| 1. Person Plural |
scitabimus
|
wir werden fragen |
| 2. Person Plural |
scitabitis
|
ihr werdet fragen |
| 3. Person Plural |
scitabunt
|
sie werden fragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitabor
|
ich werde gefragt |
| 2. Person Singular |
scitaberis scitabere
|
du wirst gefragt |
| 3. Person Singular |
scitabitur
|
er/sie/es wird gefragt |
| 1. Person Plural |
scitabimur
|
wir werden gefragt |
| 2. Person Plural |
scitabimini
|
ihr werdet gefragt |
| 3. Person Plural |
scitabuntur
|
sie werden gefragt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefragt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast gefragt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat gefragt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefragt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt gefragt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefragt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus sum
|
ich bin gefragt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus es
|
du bist gefragt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus est
|
er/sie/es ist gefragt worden |
| 1. Person Plural |
scitati sumus
|
wir sind gefragt worden |
| 2. Person Plural |
scitati estis
|
ihr seid gefragt worden |
| 3. Person Plural |
scitati sunt
|
sie sind gefragt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefragt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest gefragt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe gefragt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefragt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet gefragt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefragt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus sim
|
ich sei gefragt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus sis
|
du seiest gefragt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus sit
|
er/sie/es sei gefragt worden |
| 1. Person Plural |
scitati simus
|
wir seien gefragt worden |
| 2. Person Plural |
scitati sitis
|
ihr seiet gefragt worden |
| 3. Person Plural |
scitati sint
|
sie seien gefragt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte gefragt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest gefragt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte gefragt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten gefragt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet gefragt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten gefragt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus eram
|
ich war gefragt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus eras
|
du warst gefragt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus erat
|
er/sie/es war gefragt worden |
| 1. Person Plural |
scitati eramus
|
wir waren gefragt worden |
| 2. Person Plural |
scitati eratis
|
ihr warst gefragt worden |
| 3. Person Plural |
scitati erant
|
sie waren gefragt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte gefragt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest gefragt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte gefragt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten gefragt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet gefragt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten gefragt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus essem
|
ich wäre gefragt worden |
| 2. Person Singular |
scitatus esses
|
du wärest gefragt worden |
| 3. Person Singular |
scitatus esset
|
er/sie/es wäre gefragt worden |
| 1. Person Plural |
scitati essemus
|
wir wären gefragt worden |
| 2. Person Plural |
scitati essetis
|
ihr wäret gefragt worden |
| 3. Person Plural |
scitati essent
|
sie wären gefragt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde gefragt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst gefragt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird gefragt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden gefragt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet gefragt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden gefragt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scitatus ero
|
ich werde gefragt worden sein |
| 2. Person Singular |
scitatus eris
|
du werdest gefragt worden sein |
| 3. Person Singular |
scitatus erit
|
er/sie/es werde gefragt worden sein |
| 1. Person Plural |
scitati erimus
|
wir werden gefragt worden sein |
| 2. Person Plural |
scitati eritis
|
ihr werdet gefragt worden sein |
| 3. Person Plural |
scitati erunt
|
sie werden gefragt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scitare
|
fragen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
gefragt haben |
| Nachzeitigkeit |
scitaturum esse
|
fragen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scitari scitarier
|
gefragt werden |
| Vorzeitigkeit |
scitatum esse
|
gefragt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
scitatum iri
|
künftig gefragt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scita
|
frage! |
| 2. Person Plural |
scitate
|
fragt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scitato
|
| 3. Person Singular |
scitato
|
| 2. Person Plural |
scitatote
|
| 3. Person Plural |
scitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scitare
|
das Fragen |
| Genitiv |
scitandi
|
des Fragens |
| Dativ |
scitando
|
dem Fragen |
| Akkusativ |
scitandum
|
das Fragen |
| Ablativ |
scitando
|
durch das Fragen |
| Vokativ |
scitande
|
Fragen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitandus
|
scitanda
|
scitandum
|
| Genitiv |
scitandi
|
scitandae
|
scitandi
|
| Dativ |
scitando
|
scitandae
|
scitando
|
| Akkusativ |
scitandum
|
scitandam
|
scitandum
|
| Ablativ |
scitando
|
scitanda
|
scitando
|
| Vokativ |
scitande
|
scitanda
|
scitandum
|
Plural
| Nominativ |
scitandi
|
scitandae
|
scitanda
|
| Genitiv |
scitandorum
|
scitandarum
|
scitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scitandos
|
scitandas
|
scitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scitandi
|
scitandae
|
scitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitans
|
scitans
|
scitans
|
| Genitiv |
scitantis
|
scitantis
|
scitantis
|
| Dativ |
scitanti
|
scitanti
|
scitanti
|
| Akkusativ |
scitantem
|
scitantem
|
scitans
|
| Ablativ |
scitanti scitante
|
scitanti scitante
|
scitanti scitante
|
| Vokativ |
scitans
|
scitans
|
scitans
|
Plural
| Nominativ |
scitantes
|
scitantes
|
scitantia
|
| Genitiv |
scitantium scitantum
|
scitantium scitantum
|
scitantium scitantum
|
| Dativ |
scitantibus
|
scitantibus
|
scitantibus
|
| Akkusativ |
scitantes
|
scitantes
|
scitantia
|
| Ablativ |
scitantibus
|
scitantibus
|
scitantibus
|
| Vokativ |
scitantes
|
scitantes
|
scitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitatus
|
scitata
|
scitatum
|
| Genitiv |
scitati
|
scitatae
|
scitati
|
| Dativ |
scitato
|
scitatae
|
scitato
|
| Akkusativ |
scitatum
|
scitatam
|
scitatum
|
| Ablativ |
scitato
|
scitata
|
scitato
|
| Vokativ |
scitate
|
scitata
|
scitatum
|
Plural
| Nominativ |
scitati
|
scitatae
|
scitata
|
| Genitiv |
scitatorum
|
scitatarum
|
scitatorum
|
| Dativ |
scitatis
|
scitatis
|
scitatis
|
| Akkusativ |
scitatos
|
scitatas
|
scitata
|
| Ablativ |
scitatis
|
scitatis
|
scitatis
|
| Vokativ |
scitati
|
scitatae
|
scitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scitaturus
|
scitatura
|
scitaturum
|
| Genitiv |
scitaturi
|
scitaturae
|
scitaturi
|
| Dativ |
scitaturo
|
scitaturae
|
scitaturo
|
| Akkusativ |
scitaturum
|
scitaturam
|
scitaturum
|
| Ablativ |
scitaturo
|
scitatura
|
scitaturo
|
| Vokativ |
scitature
|
scitatura
|
scitaturum
|
Plural
| Nominativ |
scitaturi
|
scitaturae
|
scitatura
|
| Genitiv |
scitaturorum
|
scitaturarum
|
scitaturorum
|
| Dativ |
scitaturis
|
scitaturis
|
scitaturis
|
| Akkusativ |
scitaturos
|
scitaturas
|
scitatura
|
| Ablativ |
scitaturis
|
scitaturis
|
scitaturis
|
| Vokativ |
scitaturi
|
scitaturae
|
scitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scitatum
|
scitatu
|