Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutines
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
|
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des es |
| Dativ |
scrutinando
|
dem |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das |
| Vokativ |
scrutinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
ich ermittle |
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
du ermittelst |
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
er/sie/es ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
wir ermitteln |
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
ihr ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
sie ermitteln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
ich werde ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
du wirst ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
er/sie/es wird ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
wir werden ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
ihr werdet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
sie werden ermittelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
ich ermittle |
| 2. Person Singular |
scrutines
|
du ermittlest |
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
er/sie/es ermittle |
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
wir ermittlen |
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
ihr ermittlet |
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
sie ermittlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
ich werde ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
du werdest ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
er/sie/es werde ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
wir werden ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
ihr werdet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
sie werden ermittelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
ich ermittelte |
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
du ermitteltest |
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
er/sie/es ermittelte |
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
wir ermittelten |
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
ihr ermitteltet |
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
sie ermittelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
ich wurde ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
du wurdest ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
er/sie/es wurde ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
wir wurden ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
ihr wurdet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
sie wurden ermittelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
ich ermittelte |
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
du ermitteltest |
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
er/sie/es ermittelte |
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
wir ermittelten |
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
ihr ermitteltet |
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
sie ermittelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
ich würde ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
du würdest ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
er/sie/es würde ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
wir würden ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
ihr würdet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
sie würden ermittelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
ich werde ermitteln |
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
du wirst ermitteln |
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
er/sie/es wird ermitteln |
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
wir werden ermitteln |
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
ihr werdet ermitteln |
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
sie werden ermitteln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
ich werde ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
du wirst ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
er/sie/es wird ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
wir werden ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
ihr werdet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
sie werden ermittelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
ich habe ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
du hast ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
er/sie/es hat ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
wir haben ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
ihr habt ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
sie haben ermittelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
ich bin ermittelt worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
du bist ermittelt worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
er/sie/es ist ermittelt worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
wir sind ermittelt worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
ihr seid ermittelt worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
sie sind ermittelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
ich habe ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du habest ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es habe ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir haben ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr habet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie haben ermittelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
ich sei ermittelt worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
du seiest ermittelt worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
er/sie/es sei ermittelt worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
wir seien ermittelt worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
ihr seiet ermittelt worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
sie seien ermittelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
ich hatte ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
du hattest ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
er/sie/es hatte ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
wir hatten ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
ihr hattet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
sie hatten ermittelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
ich war ermittelt worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
du warst ermittelt worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
er/sie/es war ermittelt worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
wir waren ermittelt worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
ihr warst ermittelt worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
sie waren ermittelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
ich hätte ermittelt |
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
du hättest ermittelt |
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
er/sie/es hätte ermittelt |
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
wir hätten ermittelt |
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
ihr hättet ermittelt |
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
sie hätten ermittelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
ich wäre ermittelt worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
du wärest ermittelt worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
er/sie/es wäre ermittelt worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
wir wären ermittelt worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
ihr wäret ermittelt worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
sie wären ermittelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
ich werde ermittelt haben |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du wirst ermittelt haben |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es wird ermittelt haben |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir werden ermittelt haben |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr werdet ermittelt haben |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie werden ermittelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
ich werde ermittelt worden sein |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
du werdest ermittelt worden sein |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
er/sie/es werde ermittelt worden sein |
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
wir werden ermittelt worden sein |
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
ihr werdet ermittelt worden sein |
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
sie werden ermittelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
ermitteln |
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
ermittelt haben |
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
ermitteln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
ermittelt werden |
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
ermittelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
künftig ermittelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
ermittle! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
ermittelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das Ermitteln |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des Ermittelnes |
| Dativ |
scrutinando
|
dem Ermitteln |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das Ermitteln |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das Ermitteln |
| Vokativ |
scrutinande
|
Ermitteln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutines
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
|
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des es |
| Dativ |
scrutinando
|
dem |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das |
| Vokativ |
scrutinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutines
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
|
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des es |
| Dativ |
scrutinando
|
dem |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das |
| Vokativ |
scrutinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutines
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
|
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des es |
| Dativ |
scrutinando
|
dem |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das |
| Vokativ |
scrutinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
ich forsche nach |
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
du forscht nach |
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
er/sie/es forscht nach |
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
wir forschen nach |
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
ihr forscht nach |
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
sie forschen nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
ich werde nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
du wirst nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
er/sie/es wird nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
wir werden nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
ihr werdet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
sie werden nachgeforscht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
ich forsche nach |
| 2. Person Singular |
scrutines
|
du forschest nach |
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
er/sie/es forsche nach |
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
wir forschen nach |
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
ihr forschet nach |
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
sie forschen nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
ich werde nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
du werdest nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
er/sie/es werde nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
wir werden nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
ihr werdet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
sie werden nachgeforscht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
ich forschte nach |
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
du forschtest nach |
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
er/sie/es forschte nach |
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
wir forschten nach |
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
ihr forschtet nach |
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
sie forschten nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
ich wurde nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
du wurdest nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
er/sie/es wurde nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
wir wurden nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
ihr wurdet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
sie wurden nachgeforscht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
ich forschte nach |
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
du forschtest nach |
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
er/sie/es forschte nach |
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
wir forschten nach |
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
ihr forschtet nach |
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
sie forschten nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
ich würde nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
du würdest nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
er/sie/es würde nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
wir würden nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
ihr würdet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
sie würden nachgeforscht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
ich werde nachforschen |
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
du wirst nachforschen |
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
er/sie/es wird nachforschen |
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
wir werden nachforschen |
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
ihr werdet nachforschen |
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
sie werden nachforschen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
ich werde nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
du wirst nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
er/sie/es wird nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
wir werden nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
ihr werdet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
sie werden nachgeforscht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
ich habe nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
du hast nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
er/sie/es hat nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
wir haben nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
ihr habt nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
sie haben nachgeforscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
ich bin nachgeforscht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
du bist nachgeforscht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
er/sie/es ist nachgeforscht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
wir sind nachgeforscht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
ihr seid nachgeforscht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
sie sind nachgeforscht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
ich habe nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du habest nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es habe nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir haben nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr habet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie haben nachgeforscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
ich sei nachgeforscht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
du seiest nachgeforscht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
er/sie/es sei nachgeforscht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
wir seien nachgeforscht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
ihr seiet nachgeforscht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
sie seien nachgeforscht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
ich hatte nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
du hattest nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
er/sie/es hatte nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
wir hatten nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
ihr hattet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
sie hatten nachgeforscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
ich war nachgeforscht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
du warst nachgeforscht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
er/sie/es war nachgeforscht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
wir waren nachgeforscht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
ihr warst nachgeforscht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
sie waren nachgeforscht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
ich hätte nachgeforscht |
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
du hättest nachgeforscht |
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
er/sie/es hätte nachgeforscht |
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
wir hätten nachgeforscht |
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
ihr hättet nachgeforscht |
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
sie hätten nachgeforscht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
ich wäre nachgeforscht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
du wärest nachgeforscht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
er/sie/es wäre nachgeforscht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
wir wären nachgeforscht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
ihr wäret nachgeforscht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
sie wären nachgeforscht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
ich werde nachgeforscht haben |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du wirst nachgeforscht haben |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es wird nachgeforscht haben |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir werden nachgeforscht haben |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr werdet nachgeforscht haben |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie werden nachgeforscht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
ich werde nachgeforscht worden sein |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
du werdest nachgeforscht worden sein |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
er/sie/es werde nachgeforscht worden sein |
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
wir werden nachgeforscht worden sein |
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
ihr werdet nachgeforscht worden sein |
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
sie werden nachgeforscht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
nachforschen |
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
nachgeforscht haben |
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
nachforschen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
nachgeforscht werden |
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
nachgeforscht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
künftig nachgeforscht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
forsche nach! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
forscht nach! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das Nachforschen |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des Nachforschens |
| Dativ |
scrutinando
|
dem Nachforschen |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das Nachforschen |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das Nachforschen |
| Vokativ |
scrutinande
|
Nachforschen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
ich prüfe |
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
du prüfst |
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
er/sie/es prüft |
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
wir prüfen |
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
ihr prüft |
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
sie prüfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
ich werde geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
du wirst geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
er/sie/es wird geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
wir werden geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
ihr werdet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
sie werden geprüft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
ich prüfe |
| 2. Person Singular |
scrutines
|
du prüfest |
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
er/sie/es prüfe |
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
wir prüfen |
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
ihr prüfet |
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
sie prüfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
ich werde geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
du werdest geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
er/sie/es werde geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
wir werden geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
ihr werdet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
sie werden geprüft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
ich prüfte |
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
du prüftest |
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
er/sie/es prüfte |
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
wir prüften |
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
ihr prüftet |
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
sie prüften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
ich wurde geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
du wurdest geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
er/sie/es wurde geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
wir wurden geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
ihr wurdet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
sie wurden geprüft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
ich prüfte |
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
du prüftest |
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
er/sie/es prüfte |
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
wir prüften |
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
ihr prüftet |
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
sie prüften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
ich würde geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
du würdest geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
er/sie/es würde geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
wir würden geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
ihr würdet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
sie würden geprüft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
ich werde prüfen |
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
du wirst prüfen |
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
er/sie/es wird prüfen |
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
wir werden prüfen |
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
ihr werdet prüfen |
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
sie werden prüfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
ich werde geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
du wirst geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
er/sie/es wird geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
wir werden geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
ihr werdet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
sie werden geprüft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
ich habe geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
du hast geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
er/sie/es hat geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
wir haben geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
ihr habt geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
sie haben geprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
ich bin geprüft worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
du bist geprüft worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
er/sie/es ist geprüft worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
wir sind geprüft worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
ihr seid geprüft worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
sie sind geprüft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
ich habe geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du habest geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es habe geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir haben geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr habet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie haben geprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
ich sei geprüft worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
du seiest geprüft worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
er/sie/es sei geprüft worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
wir seien geprüft worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
ihr seiet geprüft worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
sie seien geprüft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
ich hatte geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
du hattest geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
er/sie/es hatte geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
wir hatten geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
ihr hattet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
sie hatten geprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
ich war geprüft worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
du warst geprüft worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
er/sie/es war geprüft worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
wir waren geprüft worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
ihr warst geprüft worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
sie waren geprüft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
ich hätte geprüft |
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
du hättest geprüft |
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
er/sie/es hätte geprüft |
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
wir hätten geprüft |
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
ihr hättet geprüft |
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
sie hätten geprüft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
ich wäre geprüft worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
du wärest geprüft worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
er/sie/es wäre geprüft worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
wir wären geprüft worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
ihr wäret geprüft worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
sie wären geprüft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
ich werde geprüft haben |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du wirst geprüft haben |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es wird geprüft haben |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir werden geprüft haben |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr werdet geprüft haben |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie werden geprüft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
ich werde geprüft worden sein |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
du werdest geprüft worden sein |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
er/sie/es werde geprüft worden sein |
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
wir werden geprüft worden sein |
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
ihr werdet geprüft worden sein |
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
sie werden geprüft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
prüfen |
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
geprüft haben |
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
prüfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
geprüft werden |
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
geprüft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
künftig geprüft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
prüfe! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
prüft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das Prüfen |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des Prüfens |
| Dativ |
scrutinando
|
dem Prüfen |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das Prüfen |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das Prüfen |
| Vokativ |
scrutinande
|
Prüfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutines
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
|
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des es |
| Dativ |
scrutinando
|
dem |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das |
| Vokativ |
scrutinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutino
|
ich untersuche |
| 2. Person Singular |
scrutinas
|
du untersuchst |
| 3. Person Singular |
scrutinat
|
er/sie/es untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinamus
|
wir untersuchen |
| 2. Person Plural |
scrutinatis
|
ihr untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinant
|
sie untersuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinor
|
ich werde untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinaris scrutinare
|
du wirst untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinatur
|
er/sie/es wird untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinamur
|
wir werden untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinamini
|
ihr werdet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinantur
|
sie werden untersucht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinem
|
ich untersuche |
| 2. Person Singular |
scrutines
|
du untersuchest |
| 3. Person Singular |
scrutinet
|
er/sie/es untersuche |
| 1. Person Plural |
scrutinemus
|
wir untersuchen |
| 2. Person Plural |
scrutinetis
|
ihr untersuchet |
| 3. Person Plural |
scrutinent
|
sie untersuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutiner
|
ich werde untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutineris scrutinere
|
du werdest untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinetur
|
er/sie/es werde untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinemur
|
wir werden untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinemini
|
ihr werdet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinentur
|
sie werden untersucht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabam
|
ich untersuchte |
| 2. Person Singular |
scrutinabas
|
du untersuchtest |
| 3. Person Singular |
scrutinabat
|
er/sie/es untersuchte |
| 1. Person Plural |
scrutinabamus
|
wir untersuchten |
| 2. Person Plural |
scrutinabatis
|
ihr untersuchtet |
| 3. Person Plural |
scrutinabant
|
sie untersuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabar
|
ich wurde untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinabaris scrutinabare
|
du wurdest untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinabatur
|
er/sie/es wurde untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinabamur
|
wir wurden untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinabamini
|
ihr wurdet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinabantur
|
sie wurden untersucht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarem
|
ich untersuchte |
| 2. Person Singular |
scrutinares
|
du untersuchtest |
| 3. Person Singular |
scrutinaret
|
er/sie/es untersuchte |
| 1. Person Plural |
scrutinaremus
|
wir untersuchten |
| 2. Person Plural |
scrutinaretis
|
ihr untersuchtet |
| 3. Person Plural |
scrutinarent
|
sie untersuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinarer
|
ich würde untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinareris scrutinarere
|
du würdest untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinaretur
|
er/sie/es würde untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinaremur
|
wir würden untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinaremini
|
ihr würdet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinarentur
|
sie würden untersucht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabo
|
ich werde untersuchen |
| 2. Person Singular |
scrutinabis
|
du wirst untersuchen |
| 3. Person Singular |
scrutinabit
|
er/sie/es wird untersuchen |
| 1. Person Plural |
scrutinabimus
|
wir werden untersuchen |
| 2. Person Plural |
scrutinabitis
|
ihr werdet untersuchen |
| 3. Person Plural |
scrutinabunt
|
sie werden untersuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinabor
|
ich werde untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinaberis scrutinabere
|
du wirst untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinabitur
|
er/sie/es wird untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinabimur
|
wir werden untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinabimini
|
ihr werdet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinabuntur
|
sie werden untersucht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavi
|
ich habe untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinavisti
|
du hast untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinavit
|
er/sie/es hat untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinavimus
|
wir haben untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinavistis
|
ihr habt untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinaverunt scrutinavere
|
sie haben untersucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sum
|
ich bin untersucht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus es
|
du bist untersucht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus est
|
er/sie/es ist untersucht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati sumus
|
wir sind untersucht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati estis
|
ihr seid untersucht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sunt
|
sie sind untersucht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaverim
|
ich habe untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du habest untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es habe untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir haben untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr habet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie haben untersucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus sim
|
ich sei untersucht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus sis
|
du seiest untersucht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus sit
|
er/sie/es sei untersucht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati simus
|
wir seien untersucht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati sitis
|
ihr seiet untersucht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati sint
|
sie seien untersucht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinaveram
|
ich hatte untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinaveras
|
du hattest untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinaverat
|
er/sie/es hatte untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinaveramus
|
wir hatten untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinaveratis
|
ihr hattet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinaverant
|
sie hatten untersucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus eram
|
ich war untersucht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eras
|
du warst untersucht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erat
|
er/sie/es war untersucht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati eramus
|
wir waren untersucht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati eratis
|
ihr warst untersucht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati erant
|
sie waren untersucht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavissem
|
ich hätte untersucht |
| 2. Person Singular |
scrutinavisses
|
du hättest untersucht |
| 3. Person Singular |
scrutinavisset
|
er/sie/es hätte untersucht |
| 1. Person Plural |
scrutinavissemus
|
wir hätten untersucht |
| 2. Person Plural |
scrutinavissetis
|
ihr hättet untersucht |
| 3. Person Plural |
scrutinavissent
|
sie hätten untersucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus essem
|
ich wäre untersucht worden |
| 2. Person Singular |
scrutinatus esses
|
du wärest untersucht worden |
| 3. Person Singular |
scrutinatus esset
|
er/sie/es wäre untersucht worden |
| 1. Person Plural |
scrutinati essemus
|
wir wären untersucht worden |
| 2. Person Plural |
scrutinati essetis
|
ihr wäret untersucht worden |
| 3. Person Plural |
scrutinati essent
|
sie wären untersucht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinavero
|
ich werde untersucht haben |
| 2. Person Singular |
scrutinaveris
|
du wirst untersucht haben |
| 3. Person Singular |
scrutinaverit
|
er/sie/es wird untersucht haben |
| 1. Person Plural |
scrutinaverimus
|
wir werden untersucht haben |
| 2. Person Plural |
scrutinaveritis
|
ihr werdet untersucht haben |
| 3. Person Plural |
scrutinaverint
|
sie werden untersucht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
scrutinatus ero
|
ich werde untersucht worden sein |
| 2. Person Singular |
scrutinatus eris
|
du werdest untersucht worden sein |
| 3. Person Singular |
scrutinatus erit
|
er/sie/es werde untersucht worden sein |
| 1. Person Plural |
scrutinati erimus
|
wir werden untersucht worden sein |
| 2. Person Plural |
scrutinati eritis
|
ihr werdet untersucht worden sein |
| 3. Person Plural |
scrutinati erunt
|
sie werden untersucht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinare
|
untersuchen |
| Vorzeitigkeit |
scrutinavisse
|
untersucht haben |
| Nachzeitigkeit |
scrutinaturum esse
|
untersuchen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
scrutinari scrutinarier
|
untersucht werden |
| Vorzeitigkeit |
scrutinatum esse
|
untersucht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
scrutinatum iri
|
künftig untersucht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
scrutina
|
untersuche! |
| 2. Person Plural |
scrutinate
|
untersucht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
scrutinato
|
| 3. Person Singular |
scrutinato
|
| 2. Person Plural |
scrutinatote
|
| 3. Person Plural |
scrutinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
scrutinare
|
das Untersuchen |
| Genitiv |
scrutinandi
|
des Untersuchens |
| Dativ |
scrutinando
|
dem Untersuchen |
| Akkusativ |
scrutinandum
|
das Untersuchen |
| Ablativ |
scrutinando
|
durch das Untersuchen |
| Vokativ |
scrutinande
|
Untersuchen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinandus
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
| Genitiv |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinandi
|
| Dativ |
scrutinando
|
scrutinandae
|
scrutinando
|
| Akkusativ |
scrutinandum
|
scrutinandam
|
scrutinandum
|
| Ablativ |
scrutinando
|
scrutinanda
|
scrutinando
|
| Vokativ |
scrutinande
|
scrutinanda
|
scrutinandum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
| Genitiv |
scrutinandorum
|
scrutinandarum
|
scrutinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
scrutinandos
|
scrutinandas
|
scrutinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
scrutinandi
|
scrutinandae
|
scrutinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
| Genitiv |
scrutinantis
|
scrutinantis
|
scrutinantis
|
| Dativ |
scrutinanti
|
scrutinanti
|
scrutinanti
|
| Akkusativ |
scrutinantem
|
scrutinantem
|
scrutinans
|
| Ablativ |
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
scrutinanti scrutinante
|
| Vokativ |
scrutinans
|
scrutinans
|
scrutinans
|
Plural
| Nominativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Genitiv |
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
scrutinantium scrutinantum
|
| Dativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Akkusativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
| Ablativ |
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
scrutinantibus
|
| Vokativ |
scrutinantes
|
scrutinantes
|
scrutinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinatus
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
| Genitiv |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinati
|
| Dativ |
scrutinato
|
scrutinatae
|
scrutinato
|
| Akkusativ |
scrutinatum
|
scrutinatam
|
scrutinatum
|
| Ablativ |
scrutinato
|
scrutinata
|
scrutinato
|
| Vokativ |
scrutinate
|
scrutinata
|
scrutinatum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
| Genitiv |
scrutinatorum
|
scrutinatarum
|
scrutinatorum
|
| Dativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Akkusativ |
scrutinatos
|
scrutinatas
|
scrutinata
|
| Ablativ |
scrutinatis
|
scrutinatis
|
scrutinatis
|
| Vokativ |
scrutinati
|
scrutinatae
|
scrutinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
scrutinaturus
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
| Genitiv |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinaturi
|
| Dativ |
scrutinaturo
|
scrutinaturae
|
scrutinaturo
|
| Akkusativ |
scrutinaturum
|
scrutinaturam
|
scrutinaturum
|
| Ablativ |
scrutinaturo
|
scrutinatura
|
scrutinaturo
|
| Vokativ |
scrutinature
|
scrutinatura
|
scrutinaturum
|
Plural
| Nominativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
| Genitiv |
scrutinaturorum
|
scrutinaturarum
|
scrutinaturorum
|
| Dativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Akkusativ |
scrutinaturos
|
scrutinaturas
|
scrutinatura
|
| Ablativ |
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
scrutinaturis
|
| Vokativ |
scrutinaturi
|
scrutinaturae
|
scrutinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
scrutinatum
|
scrutinatu
|