Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospito
|
ich bewahre |
| 2. Person Singular |
sospitas
|
du bewahrst |
| 3. Person Singular |
sospitat
|
er/sie/es bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitamus
|
wir bewahren |
| 2. Person Plural |
sospitatis
|
ihr bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitant
|
sie bewahren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitor
|
ich werde bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitaris sospitare
|
du wirst bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitatur
|
er/sie/es wird bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitamur
|
wir werden bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitamini
|
ihr werdet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitantur
|
sie werden bewahrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitem
|
ich bewahre |
| 2. Person Singular |
sospites
|
du bewahrest |
| 3. Person Singular |
sospitet
|
er/sie/es bewahre |
| 1. Person Plural |
sospitemus
|
wir bewahren |
| 2. Person Plural |
sospitetis
|
ihr bewahret |
| 3. Person Plural |
sospitent
|
sie bewahren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospiter
|
ich werde bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospiteris sospitere
|
du werdest bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitetur
|
er/sie/es werde bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitemur
|
wir werden bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitemini
|
ihr werdet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitentur
|
sie werden bewahrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabam
|
ich bewahrte |
| 2. Person Singular |
sospitabas
|
du bewahrtest |
| 3. Person Singular |
sospitabat
|
er/sie/es bewahrte |
| 1. Person Plural |
sospitabamus
|
wir bewahrten |
| 2. Person Plural |
sospitabatis
|
ihr bewahrtet |
| 3. Person Plural |
sospitabant
|
sie bewahrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabar
|
ich wurde bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitabaris sospitabare
|
du wurdest bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitabatur
|
er/sie/es wurde bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitabamur
|
wir wurden bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitabamini
|
ihr wurdet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitabantur
|
sie wurden bewahrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitarem
|
ich bewahrte |
| 2. Person Singular |
sospitares
|
du bewahrtest |
| 3. Person Singular |
sospitaret
|
er/sie/es bewahrte |
| 1. Person Plural |
sospitaremus
|
wir bewahrten |
| 2. Person Plural |
sospitaretis
|
ihr bewahrtet |
| 3. Person Plural |
sospitarent
|
sie bewahrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitarer
|
ich würde bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitareris sospitarere
|
du würdest bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitaretur
|
er/sie/es würde bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitaremur
|
wir würden bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitaremini
|
ihr würdet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitarentur
|
sie würden bewahrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabo
|
ich werde bewahren |
| 2. Person Singular |
sospitabis
|
du wirst bewahren |
| 3. Person Singular |
sospitabit
|
er/sie/es wird bewahren |
| 1. Person Plural |
sospitabimus
|
wir werden bewahren |
| 2. Person Plural |
sospitabitis
|
ihr werdet bewahren |
| 3. Person Plural |
sospitabunt
|
sie werden bewahren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabor
|
ich werde bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitaberis sospitabere
|
du wirst bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitabitur
|
er/sie/es wird bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitabimur
|
wir werden bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitabimini
|
ihr werdet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitabuntur
|
sie werden bewahrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitavi
|
ich habe bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitavisti
|
du hast bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitavit
|
er/sie/es hat bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitavimus
|
wir haben bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitavistis
|
ihr habt bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitaverunt sospitavere
|
sie haben bewahrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus sum
|
ich bin bewahrt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus es
|
du bist bewahrt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus est
|
er/sie/es ist bewahrt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati sumus
|
wir sind bewahrt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati estis
|
ihr seid bewahrt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati sunt
|
sie sind bewahrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitaverim
|
ich habe bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitaveris
|
du habest bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitaverit
|
er/sie/es habe bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitaverimus
|
wir haben bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitaveritis
|
ihr habet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitaverint
|
sie haben bewahrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus sim
|
ich sei bewahrt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus sis
|
du seiest bewahrt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus sit
|
er/sie/es sei bewahrt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati simus
|
wir seien bewahrt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati sitis
|
ihr seiet bewahrt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati sint
|
sie seien bewahrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitaveram
|
ich hatte bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitaveras
|
du hattest bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitaverat
|
er/sie/es hatte bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitaveramus
|
wir hatten bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitaveratis
|
ihr hattet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitaverant
|
sie hatten bewahrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus eram
|
ich war bewahrt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus eras
|
du warst bewahrt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus erat
|
er/sie/es war bewahrt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati eramus
|
wir waren bewahrt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati eratis
|
ihr warst bewahrt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati erant
|
sie waren bewahrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitavissem
|
ich hätte bewahrt |
| 2. Person Singular |
sospitavisses
|
du hättest bewahrt |
| 3. Person Singular |
sospitavisset
|
er/sie/es hätte bewahrt |
| 1. Person Plural |
sospitavissemus
|
wir hätten bewahrt |
| 2. Person Plural |
sospitavissetis
|
ihr hättet bewahrt |
| 3. Person Plural |
sospitavissent
|
sie hätten bewahrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus essem
|
ich wäre bewahrt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus esses
|
du wärest bewahrt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus esset
|
er/sie/es wäre bewahrt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati essemus
|
wir wären bewahrt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati essetis
|
ihr wäret bewahrt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati essent
|
sie wären bewahrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitavero
|
ich werde bewahrt haben |
| 2. Person Singular |
sospitaveris
|
du wirst bewahrt haben |
| 3. Person Singular |
sospitaverit
|
er/sie/es wird bewahrt haben |
| 1. Person Plural |
sospitaverimus
|
wir werden bewahrt haben |
| 2. Person Plural |
sospitaveritis
|
ihr werdet bewahrt haben |
| 3. Person Plural |
sospitaverint
|
sie werden bewahrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus ero
|
ich werde bewahrt worden sein |
| 2. Person Singular |
sospitatus eris
|
du werdest bewahrt worden sein |
| 3. Person Singular |
sospitatus erit
|
er/sie/es werde bewahrt worden sein |
| 1. Person Plural |
sospitati erimus
|
wir werden bewahrt worden sein |
| 2. Person Plural |
sospitati eritis
|
ihr werdet bewahrt worden sein |
| 3. Person Plural |
sospitati erunt
|
sie werden bewahrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sospitare
|
bewahren |
| Vorzeitigkeit |
sospitavisse
|
bewahrt haben |
| Nachzeitigkeit |
sospitaturum esse
|
bewahren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sospitari sospitarier
|
bewahrt werden |
| Vorzeitigkeit |
sospitatum esse
|
bewahrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
sospitatum iri
|
künftig bewahrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
sospita
|
bewahre! |
| 2. Person Plural |
sospitate
|
bewahrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
sospitato
|
| 3. Person Singular |
sospitato
|
| 2. Person Plural |
sospitatote
|
| 3. Person Plural |
sospitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
sospitare
|
das Bewahren |
| Genitiv |
sospitandi
|
des Bewahrens |
| Dativ |
sospitando
|
dem Bewahren |
| Akkusativ |
sospitandum
|
das Bewahren |
| Ablativ |
sospitando
|
durch das Bewahren |
| Vokativ |
sospitande
|
Bewahren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitandus
|
sospitanda
|
sospitandum
|
| Genitiv |
sospitandi
|
sospitandae
|
sospitandi
|
| Dativ |
sospitando
|
sospitandae
|
sospitando
|
| Akkusativ |
sospitandum
|
sospitandam
|
sospitandum
|
| Ablativ |
sospitando
|
sospitanda
|
sospitando
|
| Vokativ |
sospitande
|
sospitanda
|
sospitandum
|
Plural
| Nominativ |
sospitandi
|
sospitandae
|
sospitanda
|
| Genitiv |
sospitandorum
|
sospitandarum
|
sospitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
sospitandos
|
sospitandas
|
sospitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
sospitandi
|
sospitandae
|
sospitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitans
|
sospitans
|
sospitans
|
| Genitiv |
sospitantis
|
sospitantis
|
sospitantis
|
| Dativ |
sospitanti
|
sospitanti
|
sospitanti
|
| Akkusativ |
sospitantem
|
sospitantem
|
sospitans
|
| Ablativ |
sospitanti sospitante
|
sospitanti sospitante
|
sospitanti sospitante
|
| Vokativ |
sospitans
|
sospitans
|
sospitans
|
Plural
| Nominativ |
sospitantes
|
sospitantes
|
sospitantia
|
| Genitiv |
sospitantium sospitantum
|
sospitantium sospitantum
|
sospitantium sospitantum
|
| Dativ |
sospitantibus
|
sospitantibus
|
sospitantibus
|
| Akkusativ |
sospitantes
|
sospitantes
|
sospitantia
|
| Ablativ |
sospitantibus
|
sospitantibus
|
sospitantibus
|
| Vokativ |
sospitantes
|
sospitantes
|
sospitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitatus
|
sospitata
|
sospitatum
|
| Genitiv |
sospitati
|
sospitatae
|
sospitati
|
| Dativ |
sospitato
|
sospitatae
|
sospitato
|
| Akkusativ |
sospitatum
|
sospitatam
|
sospitatum
|
| Ablativ |
sospitato
|
sospitata
|
sospitato
|
| Vokativ |
sospitate
|
sospitata
|
sospitatum
|
Plural
| Nominativ |
sospitati
|
sospitatae
|
sospitata
|
| Genitiv |
sospitatorum
|
sospitatarum
|
sospitatorum
|
| Dativ |
sospitatis
|
sospitatis
|
sospitatis
|
| Akkusativ |
sospitatos
|
sospitatas
|
sospitata
|
| Ablativ |
sospitatis
|
sospitatis
|
sospitatis
|
| Vokativ |
sospitati
|
sospitatae
|
sospitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitaturus
|
sospitatura
|
sospitaturum
|
| Genitiv |
sospitaturi
|
sospitaturae
|
sospitaturi
|
| Dativ |
sospitaturo
|
sospitaturae
|
sospitaturo
|
| Akkusativ |
sospitaturum
|
sospitaturam
|
sospitaturum
|
| Ablativ |
sospitaturo
|
sospitatura
|
sospitaturo
|
| Vokativ |
sospitature
|
sospitatura
|
sospitaturum
|
Plural
| Nominativ |
sospitaturi
|
sospitaturae
|
sospitatura
|
| Genitiv |
sospitaturorum
|
sospitaturarum
|
sospitaturorum
|
| Dativ |
sospitaturis
|
sospitaturis
|
sospitaturis
|
| Akkusativ |
sospitaturos
|
sospitaturas
|
sospitatura
|
| Ablativ |
sospitaturis
|
sospitaturis
|
sospitaturis
|
| Vokativ |
sospitaturi
|
sospitaturae
|
sospitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
sospitatum
|
sospitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospito
|
ich schütze |
| 2. Person Singular |
sospitas
|
du schützt |
| 3. Person Singular |
sospitat
|
er/sie/es schützt |
| 1. Person Plural |
sospitamus
|
wir schützen |
| 2. Person Plural |
sospitatis
|
ihr schützt |
| 3. Person Plural |
sospitant
|
sie schützen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitor
|
ich werde geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitaris sospitare
|
du wirst geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitatur
|
er/sie/es wird geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitamur
|
wir werden geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitamini
|
ihr werdet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitantur
|
sie werden geschützt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitem
|
ich schütze |
| 2. Person Singular |
sospites
|
du schützest |
| 3. Person Singular |
sospitet
|
er/sie/es schütze |
| 1. Person Plural |
sospitemus
|
wir schützen |
| 2. Person Plural |
sospitetis
|
ihr schützet |
| 3. Person Plural |
sospitent
|
sie schützen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospiter
|
ich werde geschützt |
| 2. Person Singular |
sospiteris sospitere
|
du werdest geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitetur
|
er/sie/es werde geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitemur
|
wir werden geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitemini
|
ihr werdet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitentur
|
sie werden geschützt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabam
|
ich schützte |
| 2. Person Singular |
sospitabas
|
du schütztest |
| 3. Person Singular |
sospitabat
|
er/sie/es schützte |
| 1. Person Plural |
sospitabamus
|
wir schützten |
| 2. Person Plural |
sospitabatis
|
ihr schütztet |
| 3. Person Plural |
sospitabant
|
sie schützten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabar
|
ich wurde geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitabaris sospitabare
|
du wurdest geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitabatur
|
er/sie/es wurde geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitabamur
|
wir wurden geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitabamini
|
ihr wurdet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitabantur
|
sie wurden geschützt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitarem
|
ich schützte |
| 2. Person Singular |
sospitares
|
du schütztest |
| 3. Person Singular |
sospitaret
|
er/sie/es schützte |
| 1. Person Plural |
sospitaremus
|
wir schützten |
| 2. Person Plural |
sospitaretis
|
ihr schütztet |
| 3. Person Plural |
sospitarent
|
sie schützten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitarer
|
ich würde geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitareris sospitarere
|
du würdest geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitaretur
|
er/sie/es würde geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitaremur
|
wir würden geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitaremini
|
ihr würdet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitarentur
|
sie würden geschützt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabo
|
ich werde schützen |
| 2. Person Singular |
sospitabis
|
du wirst schützen |
| 3. Person Singular |
sospitabit
|
er/sie/es wird schützen |
| 1. Person Plural |
sospitabimus
|
wir werden schützen |
| 2. Person Plural |
sospitabitis
|
ihr werdet schützen |
| 3. Person Plural |
sospitabunt
|
sie werden schützen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitabor
|
ich werde geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitaberis sospitabere
|
du wirst geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitabitur
|
er/sie/es wird geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitabimur
|
wir werden geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitabimini
|
ihr werdet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitabuntur
|
sie werden geschützt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitavi
|
ich habe geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitavisti
|
du hast geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitavit
|
er/sie/es hat geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitavimus
|
wir haben geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitavistis
|
ihr habt geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitaverunt sospitavere
|
sie haben geschützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus sum
|
ich bin geschützt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus es
|
du bist geschützt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus est
|
er/sie/es ist geschützt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati sumus
|
wir sind geschützt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati estis
|
ihr seid geschützt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati sunt
|
sie sind geschützt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitaverim
|
ich habe geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitaveris
|
du habest geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitaverit
|
er/sie/es habe geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitaverimus
|
wir haben geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitaveritis
|
ihr habet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitaverint
|
sie haben geschützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus sim
|
ich sei geschützt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus sis
|
du seiest geschützt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus sit
|
er/sie/es sei geschützt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati simus
|
wir seien geschützt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati sitis
|
ihr seiet geschützt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati sint
|
sie seien geschützt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitaveram
|
ich hatte geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitaveras
|
du hattest geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitaverat
|
er/sie/es hatte geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitaveramus
|
wir hatten geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitaveratis
|
ihr hattet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitaverant
|
sie hatten geschützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus eram
|
ich war geschützt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus eras
|
du warst geschützt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus erat
|
er/sie/es war geschützt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati eramus
|
wir waren geschützt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati eratis
|
ihr warst geschützt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati erant
|
sie waren geschützt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitavissem
|
ich hätte geschützt |
| 2. Person Singular |
sospitavisses
|
du hättest geschützt |
| 3. Person Singular |
sospitavisset
|
er/sie/es hätte geschützt |
| 1. Person Plural |
sospitavissemus
|
wir hätten geschützt |
| 2. Person Plural |
sospitavissetis
|
ihr hättet geschützt |
| 3. Person Plural |
sospitavissent
|
sie hätten geschützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus essem
|
ich wäre geschützt worden |
| 2. Person Singular |
sospitatus esses
|
du wärest geschützt worden |
| 3. Person Singular |
sospitatus esset
|
er/sie/es wäre geschützt worden |
| 1. Person Plural |
sospitati essemus
|
wir wären geschützt worden |
| 2. Person Plural |
sospitati essetis
|
ihr wäret geschützt worden |
| 3. Person Plural |
sospitati essent
|
sie wären geschützt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitavero
|
ich werde geschützt haben |
| 2. Person Singular |
sospitaveris
|
du wirst geschützt haben |
| 3. Person Singular |
sospitaverit
|
er/sie/es wird geschützt haben |
| 1. Person Plural |
sospitaverimus
|
wir werden geschützt haben |
| 2. Person Plural |
sospitaveritis
|
ihr werdet geschützt haben |
| 3. Person Plural |
sospitaverint
|
sie werden geschützt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sospitatus ero
|
ich werde geschützt worden sein |
| 2. Person Singular |
sospitatus eris
|
du werdest geschützt worden sein |
| 3. Person Singular |
sospitatus erit
|
er/sie/es werde geschützt worden sein |
| 1. Person Plural |
sospitati erimus
|
wir werden geschützt worden sein |
| 2. Person Plural |
sospitati eritis
|
ihr werdet geschützt worden sein |
| 3. Person Plural |
sospitati erunt
|
sie werden geschützt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sospitare
|
schützen |
| Vorzeitigkeit |
sospitavisse
|
geschützt haben |
| Nachzeitigkeit |
sospitaturum esse
|
schützen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sospitari sospitarier
|
geschützt werden |
| Vorzeitigkeit |
sospitatum esse
|
geschützt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
sospitatum iri
|
künftig geschützt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
sospita
|
schütze! |
| 2. Person Plural |
sospitate
|
schützt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
sospitato
|
| 3. Person Singular |
sospitato
|
| 2. Person Plural |
sospitatote
|
| 3. Person Plural |
sospitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
sospitare
|
das Schützen |
| Genitiv |
sospitandi
|
des Schützens |
| Dativ |
sospitando
|
dem Schützen |
| Akkusativ |
sospitandum
|
das Schützen |
| Ablativ |
sospitando
|
durch das Schützen |
| Vokativ |
sospitande
|
Schützen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitandus
|
sospitanda
|
sospitandum
|
| Genitiv |
sospitandi
|
sospitandae
|
sospitandi
|
| Dativ |
sospitando
|
sospitandae
|
sospitando
|
| Akkusativ |
sospitandum
|
sospitandam
|
sospitandum
|
| Ablativ |
sospitando
|
sospitanda
|
sospitando
|
| Vokativ |
sospitande
|
sospitanda
|
sospitandum
|
Plural
| Nominativ |
sospitandi
|
sospitandae
|
sospitanda
|
| Genitiv |
sospitandorum
|
sospitandarum
|
sospitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
sospitandos
|
sospitandas
|
sospitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
sospitandi
|
sospitandae
|
sospitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitans
|
sospitans
|
sospitans
|
| Genitiv |
sospitantis
|
sospitantis
|
sospitantis
|
| Dativ |
sospitanti
|
sospitanti
|
sospitanti
|
| Akkusativ |
sospitantem
|
sospitantem
|
sospitans
|
| Ablativ |
sospitanti sospitante
|
sospitanti sospitante
|
sospitanti sospitante
|
| Vokativ |
sospitans
|
sospitans
|
sospitans
|
Plural
| Nominativ |
sospitantes
|
sospitantes
|
sospitantia
|
| Genitiv |
sospitantium sospitantum
|
sospitantium sospitantum
|
sospitantium sospitantum
|
| Dativ |
sospitantibus
|
sospitantibus
|
sospitantibus
|
| Akkusativ |
sospitantes
|
sospitantes
|
sospitantia
|
| Ablativ |
sospitantibus
|
sospitantibus
|
sospitantibus
|
| Vokativ |
sospitantes
|
sospitantes
|
sospitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitatus
|
sospitata
|
sospitatum
|
| Genitiv |
sospitati
|
sospitatae
|
sospitati
|
| Dativ |
sospitato
|
sospitatae
|
sospitato
|
| Akkusativ |
sospitatum
|
sospitatam
|
sospitatum
|
| Ablativ |
sospitato
|
sospitata
|
sospitato
|
| Vokativ |
sospitate
|
sospitata
|
sospitatum
|
Plural
| Nominativ |
sospitati
|
sospitatae
|
sospitata
|
| Genitiv |
sospitatorum
|
sospitatarum
|
sospitatorum
|
| Dativ |
sospitatis
|
sospitatis
|
sospitatis
|
| Akkusativ |
sospitatos
|
sospitatas
|
sospitata
|
| Ablativ |
sospitatis
|
sospitatis
|
sospitatis
|
| Vokativ |
sospitati
|
sospitatae
|
sospitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sospitaturus
|
sospitatura
|
sospitaturum
|
| Genitiv |
sospitaturi
|
sospitaturae
|
sospitaturi
|
| Dativ |
sospitaturo
|
sospitaturae
|
sospitaturo
|
| Akkusativ |
sospitaturum
|
sospitaturam
|
sospitaturum
|
| Ablativ |
sospitaturo
|
sospitatura
|
sospitaturo
|
| Vokativ |
sospitature
|
sospitatura
|
sospitaturum
|
Plural
| Nominativ |
sospitaturi
|
sospitaturae
|
sospitatura
|
| Genitiv |
sospitaturorum
|
sospitaturarum
|
sospitaturorum
|
| Dativ |
sospitaturis
|
sospitaturis
|
sospitaturis
|
| Akkusativ |
sospitaturos
|
sospitaturas
|
sospitatura
|
| Ablativ |
sospitaturis
|
sospitaturis
|
sospitaturis
|
| Vokativ |
sospitaturi
|
sospitaturae
|
sospitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
sospitatum
|
sospitatu
|