Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospito 
 | ich bewahre | 
  
    | 2. Person Singular | sospitas 
 | du bewahrst | 
  
    | 3. Person Singular | sospitat 
 | er/sie/es bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitamus 
 | wir bewahren | 
  
    | 2. Person Plural | sospitatis 
 | ihr bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitant 
 | sie bewahren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitor 
 | ich werde bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaris sospitare
 
 | du wirst bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatur 
 | er/sie/es wird bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitamur 
 | wir werden bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitamini 
 | ihr werdet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitantur 
 | sie werden bewahrt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitem 
 | ich bewahre | 
  
    | 2. Person Singular | sospites 
 | du bewahrest | 
  
    | 3. Person Singular | sospitet 
 | er/sie/es bewahre | 
  
    | 1. Person Plural | sospitemus 
 | wir bewahren | 
  
    | 2. Person Plural | sospitetis 
 | ihr bewahret | 
  
    | 3. Person Plural | sospitent 
 | sie bewahren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospiter 
 | ich werde bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospiteris sospitere
 
 | du werdest bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitetur 
 | er/sie/es werde bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitemur 
 | wir werden bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitemini 
 | ihr werdet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitentur 
 | sie werden bewahrt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabam 
 | ich bewahrte | 
  
    | 2. Person Singular | sospitabas 
 | du bewahrtest | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabat 
 | er/sie/es bewahrte | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabamus 
 | wir bewahrten | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabatis 
 | ihr bewahrtet | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabant 
 | sie bewahrten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabar 
 | ich wurde bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitabaris sospitabare
 
 | du wurdest bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabatur 
 | er/sie/es wurde bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabamur 
 | wir wurden bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabamini 
 | ihr wurdet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabantur 
 | sie wurden bewahrt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitarem 
 | ich bewahrte | 
  
    | 2. Person Singular | sospitares 
 | du bewahrtest | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaret 
 | er/sie/es bewahrte | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaremus 
 | wir bewahrten | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaretis 
 | ihr bewahrtet | 
  
    | 3. Person Plural | sospitarent 
 | sie bewahrten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitarer 
 | ich würde bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitareris sospitarere
 
 | du würdest bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaretur 
 | er/sie/es würde bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaremur 
 | wir würden bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaremini 
 | ihr würdet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitarentur 
 | sie würden bewahrt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabo 
 | ich werde bewahren | 
  
    | 2. Person Singular | sospitabis 
 | du wirst bewahren | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabit 
 | er/sie/es wird bewahren | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabimus 
 | wir werden bewahren | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabitis 
 | ihr werdet bewahren | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabunt 
 | sie werden bewahren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabor 
 | ich werde bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaberis sospitabere
 
 | du wirst bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabitur 
 | er/sie/es wird bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabimur 
 | wir werden bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabimini 
 | ihr werdet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabuntur 
 | sie werden bewahrt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitavi 
 | ich habe bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitavisti 
 | du hast bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitavit 
 | er/sie/es hat bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitavimus 
 | wir haben bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitavistis 
 | ihr habt bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverunt sospitavere
 
 | sie haben bewahrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus sum 
 | ich bin bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus es 
 | du bist bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus est 
 | er/sie/es ist bewahrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati sumus 
 | wir sind bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati estis 
 | ihr seid bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati sunt 
 | sie sind bewahrt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitaverim 
 | ich habe bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaveris 
 | du habest bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaverit 
 | er/sie/es habe bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaverimus 
 | wir haben bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaveritis 
 | ihr habet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverint 
 | sie haben bewahrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus sim 
 | ich sei bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus sis 
 | du seiest bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus sit 
 | er/sie/es sei bewahrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati simus 
 | wir seien bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati sitis 
 | ihr seiet bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati sint 
 | sie seien bewahrt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitaveram 
 | ich hatte bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaveras 
 | du hattest bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaverat 
 | er/sie/es hatte bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaveramus 
 | wir hatten bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaveratis 
 | ihr hattet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverant 
 | sie hatten bewahrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus eram 
 | ich war bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus eras 
 | du warst bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus erat 
 | er/sie/es war bewahrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati eramus 
 | wir waren bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati eratis 
 | ihr warst bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati erant 
 | sie waren bewahrt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitavissem 
 | ich hätte bewahrt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitavisses 
 | du hättest bewahrt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitavisset 
 | er/sie/es hätte bewahrt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitavissemus 
 | wir hätten bewahrt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitavissetis 
 | ihr hättet bewahrt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitavissent 
 | sie hätten bewahrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus essem 
 | ich wäre bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus esses 
 | du wärest bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus esset 
 | er/sie/es wäre bewahrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati essemus 
 | wir wären bewahrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati essetis 
 | ihr wäret bewahrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati essent 
 | sie wären bewahrt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitavero 
 | ich werde bewahrt haben | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaveris 
 | du wirst bewahrt haben | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaverit 
 | er/sie/es wird bewahrt haben | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaverimus 
 | wir werden bewahrt haben | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaveritis 
 | ihr werdet bewahrt haben | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverint 
 | sie werden bewahrt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus ero 
 | ich werde bewahrt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus eris 
 | du werdest bewahrt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus erit 
 | er/sie/es werde bewahrt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati erimus 
 | wir werden bewahrt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati eritis 
 | ihr werdet bewahrt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati erunt 
 | sie werden bewahrt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | sospitare 
 | bewahren | 
  
    | Vorzeitigkeit | sospitavisse 
 | bewahrt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | sospitaturum esse 
 | bewahren werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | sospitari sospitarier
 
 | bewahrt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | sospitatum esse 
 | bewahrt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | sospitatum iri 
 | künftig bewahrt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | sospita 
 | bewahre! | 
  
    | 2. Person Plural | sospitate 
 | bewahrt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | sospitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | sospitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | sospitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | sospitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | sospitare 
 | das Bewahren | 
  
    | Genitiv | sospitandi 
 | des Bewahrens | 
  
    | Dativ | sospitando 
 | dem Bewahren | 
  
  
    | Akkusativ | sospitandum 
 | das Bewahren | 
  
    | Ablativ | sospitando 
 | durch das Bewahren | 
  
    | Vokativ | sospitande 
 | Bewahren! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitandus 
 | sospitanda 
 | sospitandum 
 | 
  
    | Genitiv | sospitandi 
 | sospitandae 
 | sospitandi 
 | 
  
    | Dativ | sospitando 
 | sospitandae 
 | sospitando 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitandum 
 | sospitandam 
 | sospitandum 
 | 
  
    | Ablativ | sospitando 
 | sospitanda 
 | sospitando 
 | 
  
    | Vokativ | sospitande 
 | sospitanda 
 | sospitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | sospitandi 
 | sospitandae 
 | sospitanda 
 | 
  
    | Genitiv | sospitandorum 
 | sospitandarum 
 | sospitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | sospitandos 
 | sospitandas 
 | sospitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | sospitandi 
 | sospitandae 
 | sospitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitans 
 | sospitans 
 | sospitans 
 | 
  
    | Genitiv | sospitantis 
 | sospitantis 
 | sospitantis 
 | 
  
    | Dativ | sospitanti 
 | sospitanti 
 | sospitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitantem 
 | sospitantem 
 | sospitans 
 | 
  
    | Ablativ | sospitanti sospitante
 
 | sospitanti sospitante
 
 | sospitanti sospitante
 
 | 
  
    | Vokativ | sospitans 
 | sospitans 
 | sospitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | sospitantes 
 | sospitantes 
 | sospitantia 
 | 
  
    | Genitiv | sospitantium sospitantum
 
 | sospitantium sospitantum
 
 | sospitantium sospitantum
 
 | 
  
    | Dativ | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitantes 
 | sospitantes 
 | sospitantia 
 | 
  
    | Ablativ | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | sospitantes 
 | sospitantes 
 | sospitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitatus 
 | sospitata 
 | sospitatum 
 | 
  
    | Genitiv | sospitati 
 | sospitatae 
 | sospitati 
 | 
  
    | Dativ | sospitato 
 | sospitatae 
 | sospitato 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitatum 
 | sospitatam 
 | sospitatum 
 | 
  
    | Ablativ | sospitato 
 | sospitata 
 | sospitato 
 | 
  
    | Vokativ | sospitate 
 | sospitata 
 | sospitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | sospitati 
 | sospitatae 
 | sospitata 
 | 
  
    | Genitiv | sospitatorum 
 | sospitatarum 
 | sospitatorum 
 | 
  
    | Dativ | sospitatis 
 | sospitatis 
 | sospitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitatos 
 | sospitatas 
 | sospitata 
 | 
  
    | Ablativ | sospitatis 
 | sospitatis 
 | sospitatis 
 | 
  
    | Vokativ | sospitati 
 | sospitatae 
 | sospitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitaturus 
 | sospitatura 
 | sospitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | sospitaturi 
 | sospitaturae 
 | sospitaturi 
 | 
  
    | Dativ | sospitaturo 
 | sospitaturae 
 | sospitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitaturum 
 | sospitaturam 
 | sospitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | sospitaturo 
 | sospitatura 
 | sospitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | sospitature 
 | sospitatura 
 | sospitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | sospitaturi 
 | sospitaturae 
 | sospitatura 
 | 
  
    | Genitiv | sospitaturorum 
 | sospitaturarum 
 | sospitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitaturos 
 | sospitaturas 
 | sospitatura 
 | 
  
    | Ablativ | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | sospitaturi 
 | sospitaturae 
 | sospitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | sospitatum 
 | sospitatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospito 
 | ich schütze | 
  
    | 2. Person Singular | sospitas 
 | du schützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitat 
 | er/sie/es schützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitamus 
 | wir schützen | 
  
    | 2. Person Plural | sospitatis 
 | ihr schützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitant 
 | sie schützen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitor 
 | ich werde geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaris sospitare
 
 | du wirst geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatur 
 | er/sie/es wird geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitamur 
 | wir werden geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitamini 
 | ihr werdet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitantur 
 | sie werden geschützt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitem 
 | ich schütze | 
  
    | 2. Person Singular | sospites 
 | du schützest | 
  
    | 3. Person Singular | sospitet 
 | er/sie/es schütze | 
  
    | 1. Person Plural | sospitemus 
 | wir schützen | 
  
    | 2. Person Plural | sospitetis 
 | ihr schützet | 
  
    | 3. Person Plural | sospitent 
 | sie schützen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospiter 
 | ich werde geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospiteris sospitere
 
 | du werdest geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitetur 
 | er/sie/es werde geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitemur 
 | wir werden geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitemini 
 | ihr werdet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitentur 
 | sie werden geschützt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabam 
 | ich schützte | 
  
    | 2. Person Singular | sospitabas 
 | du schütztest | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabat 
 | er/sie/es schützte | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabamus 
 | wir schützten | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabatis 
 | ihr schütztet | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabant 
 | sie schützten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabar 
 | ich wurde geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitabaris sospitabare
 
 | du wurdest geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabatur 
 | er/sie/es wurde geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabamur 
 | wir wurden geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabamini 
 | ihr wurdet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabantur 
 | sie wurden geschützt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitarem 
 | ich schützte | 
  
    | 2. Person Singular | sospitares 
 | du schütztest | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaret 
 | er/sie/es schützte | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaremus 
 | wir schützten | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaretis 
 | ihr schütztet | 
  
    | 3. Person Plural | sospitarent 
 | sie schützten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitarer 
 | ich würde geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitareris sospitarere
 
 | du würdest geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaretur 
 | er/sie/es würde geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaremur 
 | wir würden geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaremini 
 | ihr würdet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitarentur 
 | sie würden geschützt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabo 
 | ich werde schützen | 
  
    | 2. Person Singular | sospitabis 
 | du wirst schützen | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabit 
 | er/sie/es wird schützen | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabimus 
 | wir werden schützen | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabitis 
 | ihr werdet schützen | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabunt 
 | sie werden schützen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitabor 
 | ich werde geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaberis sospitabere
 
 | du wirst geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitabitur 
 | er/sie/es wird geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitabimur 
 | wir werden geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitabimini 
 | ihr werdet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitabuntur 
 | sie werden geschützt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitavi 
 | ich habe geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitavisti 
 | du hast geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitavit 
 | er/sie/es hat geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitavimus 
 | wir haben geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitavistis 
 | ihr habt geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverunt sospitavere
 
 | sie haben geschützt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus sum 
 | ich bin geschützt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus es 
 | du bist geschützt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus est 
 | er/sie/es ist geschützt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati sumus 
 | wir sind geschützt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati estis 
 | ihr seid geschützt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati sunt 
 | sie sind geschützt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitaverim 
 | ich habe geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaveris 
 | du habest geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaverit 
 | er/sie/es habe geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaverimus 
 | wir haben geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaveritis 
 | ihr habet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverint 
 | sie haben geschützt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus sim 
 | ich sei geschützt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus sis 
 | du seiest geschützt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus sit 
 | er/sie/es sei geschützt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati simus 
 | wir seien geschützt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati sitis 
 | ihr seiet geschützt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati sint 
 | sie seien geschützt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitaveram 
 | ich hatte geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaveras 
 | du hattest geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaverat 
 | er/sie/es hatte geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaveramus 
 | wir hatten geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaveratis 
 | ihr hattet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverant 
 | sie hatten geschützt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus eram 
 | ich war geschützt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus eras 
 | du warst geschützt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus erat 
 | er/sie/es war geschützt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati eramus 
 | wir waren geschützt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati eratis 
 | ihr warst geschützt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati erant 
 | sie waren geschützt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitavissem 
 | ich hätte geschützt | 
  
    | 2. Person Singular | sospitavisses 
 | du hättest geschützt | 
  
    | 3. Person Singular | sospitavisset 
 | er/sie/es hätte geschützt | 
  
    | 1. Person Plural | sospitavissemus 
 | wir hätten geschützt | 
  
    | 2. Person Plural | sospitavissetis 
 | ihr hättet geschützt | 
  
    | 3. Person Plural | sospitavissent 
 | sie hätten geschützt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus essem 
 | ich wäre geschützt worden | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus esses 
 | du wärest geschützt worden | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus esset 
 | er/sie/es wäre geschützt worden | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati essemus 
 | wir wären geschützt worden | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati essetis 
 | ihr wäret geschützt worden | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati essent 
 | sie wären geschützt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitavero 
 | ich werde geschützt haben | 
  
    | 2. Person Singular | sospitaveris 
 | du wirst geschützt haben | 
  
    | 3. Person Singular | sospitaverit 
 | er/sie/es wird geschützt haben | 
  
    | 1. Person Plural | sospitaverimus 
 | wir werden geschützt haben | 
  
    | 2. Person Plural | sospitaveritis 
 | ihr werdet geschützt haben | 
  
    | 3. Person Plural | sospitaverint 
 | sie werden geschützt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | sospitatus ero 
 | ich werde geschützt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | sospitatus eris 
 | du werdest geschützt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | sospitatus erit 
 | er/sie/es werde geschützt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | sospitati erimus 
 | wir werden geschützt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | sospitati eritis 
 | ihr werdet geschützt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | sospitati erunt 
 | sie werden geschützt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | sospitare 
 | schützen | 
  
    | Vorzeitigkeit | sospitavisse 
 | geschützt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | sospitaturum esse 
 | schützen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | sospitari sospitarier
 
 | geschützt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | sospitatum esse 
 | geschützt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | sospitatum iri 
 | künftig geschützt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | sospita 
 | schütze! | 
  
    | 2. Person Plural | sospitate 
 | schützt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | sospitato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | sospitato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | sospitatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | sospitanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | sospitare 
 | das Schützen | 
  
    | Genitiv | sospitandi 
 | des Schützens | 
  
    | Dativ | sospitando 
 | dem Schützen | 
  
  
    | Akkusativ | sospitandum 
 | das Schützen | 
  
    | Ablativ | sospitando 
 | durch das Schützen | 
  
    | Vokativ | sospitande 
 | Schützen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitandus 
 | sospitanda 
 | sospitandum 
 | 
  
    | Genitiv | sospitandi 
 | sospitandae 
 | sospitandi 
 | 
  
    | Dativ | sospitando 
 | sospitandae 
 | sospitando 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitandum 
 | sospitandam 
 | sospitandum 
 | 
  
    | Ablativ | sospitando 
 | sospitanda 
 | sospitando 
 | 
  
    | Vokativ | sospitande 
 | sospitanda 
 | sospitandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | sospitandi 
 | sospitandae 
 | sospitanda 
 | 
  
    | Genitiv | sospitandorum 
 | sospitandarum 
 | sospitandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | sospitandos 
 | sospitandas 
 | sospitanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | sospitandi 
 | sospitandae 
 | sospitanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitans 
 | sospitans 
 | sospitans 
 | 
  
    | Genitiv | sospitantis 
 | sospitantis 
 | sospitantis 
 | 
  
    | Dativ | sospitanti 
 | sospitanti 
 | sospitanti 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitantem 
 | sospitantem 
 | sospitans 
 | 
  
    | Ablativ | sospitanti sospitante
 
 | sospitanti sospitante
 
 | sospitanti sospitante
 
 | 
  
    | Vokativ | sospitans 
 | sospitans 
 | sospitans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | sospitantes 
 | sospitantes 
 | sospitantia 
 | 
  
    | Genitiv | sospitantium sospitantum
 
 | sospitantium sospitantum
 
 | sospitantium sospitantum
 
 | 
  
    | Dativ | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitantes 
 | sospitantes 
 | sospitantia 
 | 
  
    | Ablativ | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | sospitantibus 
 | 
  
    | Vokativ | sospitantes 
 | sospitantes 
 | sospitantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitatus 
 | sospitata 
 | sospitatum 
 | 
  
    | Genitiv | sospitati 
 | sospitatae 
 | sospitati 
 | 
  
    | Dativ | sospitato 
 | sospitatae 
 | sospitato 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitatum 
 | sospitatam 
 | sospitatum 
 | 
  
    | Ablativ | sospitato 
 | sospitata 
 | sospitato 
 | 
  
    | Vokativ | sospitate 
 | sospitata 
 | sospitatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | sospitati 
 | sospitatae 
 | sospitata 
 | 
  
    | Genitiv | sospitatorum 
 | sospitatarum 
 | sospitatorum 
 | 
  
    | Dativ | sospitatis 
 | sospitatis 
 | sospitatis 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitatos 
 | sospitatas 
 | sospitata 
 | 
  
    | Ablativ | sospitatis 
 | sospitatis 
 | sospitatis 
 | 
  
    | Vokativ | sospitati 
 | sospitatae 
 | sospitata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | sospitaturus 
 | sospitatura 
 | sospitaturum 
 | 
  
    | Genitiv | sospitaturi 
 | sospitaturae 
 | sospitaturi 
 | 
  
    | Dativ | sospitaturo 
 | sospitaturae 
 | sospitaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitaturum 
 | sospitaturam 
 | sospitaturum 
 | 
  
    | Ablativ | sospitaturo 
 | sospitatura 
 | sospitaturo 
 | 
  
    | Vokativ | sospitature 
 | sospitatura 
 | sospitaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | sospitaturi 
 | sospitaturae 
 | sospitatura 
 | 
  
    | Genitiv | sospitaturorum 
 | sospitaturarum 
 | sospitaturorum 
 | 
  
    | Dativ | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | sospitaturos 
 | sospitaturas 
 | sospitatura 
 | 
  
    | Ablativ | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | sospitaturis 
 | 
  
    | Vokativ | sospitaturi 
 | sospitaturae 
 | sospitatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | sospitatum 
 | sospitatu 
 |