Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigo
|
ich raste |
| 2. Person Singular |
strigas
|
du rastest |
| 3. Person Singular |
strigat
|
er/sie/es rastet |
| 1. Person Plural |
strigamus
|
wir rasten |
| 2. Person Plural |
strigatis
|
ihr rastet |
| 3. Person Plural |
strigant
|
sie rasten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigor
|
ich werde gerastet |
| 2. Person Singular |
strigaris strigare
|
du wirst gerastet |
| 3. Person Singular |
strigatur
|
er/sie/es wird gerastet |
| 1. Person Plural |
strigamur
|
wir werden gerastet |
| 2. Person Plural |
strigamini
|
ihr werdet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigantur
|
sie werden gerastet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigem
|
ich raste |
| 2. Person Singular |
striges
|
du rastest |
| 3. Person Singular |
striget
|
er/sie/es raste |
| 1. Person Plural |
strigemus
|
wir rasten |
| 2. Person Plural |
strigetis
|
ihr rastet |
| 3. Person Plural |
strigent
|
sie rasten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
striger
|
ich werde gerastet |
| 2. Person Singular |
strigeris strigere
|
du werdest gerastet |
| 3. Person Singular |
strigetur
|
er/sie/es werde gerastet |
| 1. Person Plural |
strigemur
|
wir werden gerastet |
| 2. Person Plural |
strigemini
|
ihr werdet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigentur
|
sie werden gerastet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigabam
|
ich rastete |
| 2. Person Singular |
strigabas
|
du rastetest |
| 3. Person Singular |
strigabat
|
er/sie/es rastete |
| 1. Person Plural |
strigabamus
|
wir rasteten |
| 2. Person Plural |
strigabatis
|
ihr rastetet |
| 3. Person Plural |
strigabant
|
sie rasteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigabar
|
ich wurde gerastet |
| 2. Person Singular |
strigabaris strigabare
|
du wurdest gerastet |
| 3. Person Singular |
strigabatur
|
er/sie/es wurde gerastet |
| 1. Person Plural |
strigabamur
|
wir wurden gerastet |
| 2. Person Plural |
strigabamini
|
ihr wurdet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigabantur
|
sie wurden gerastet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigarem
|
ich rastete |
| 2. Person Singular |
strigares
|
du rastetest |
| 3. Person Singular |
strigaret
|
er/sie/es rastete |
| 1. Person Plural |
strigaremus
|
wir rasteten |
| 2. Person Plural |
strigaretis
|
ihr rastetet |
| 3. Person Plural |
strigarent
|
sie rasteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigarer
|
ich würde gerastet |
| 2. Person Singular |
strigareris strigarere
|
du würdest gerastet |
| 3. Person Singular |
strigaretur
|
er/sie/es würde gerastet |
| 1. Person Plural |
strigaremur
|
wir würden gerastet |
| 2. Person Plural |
strigaremini
|
ihr würdet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigarentur
|
sie würden gerastet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigabo
|
ich werde rasten |
| 2. Person Singular |
strigabis
|
du wirst rasten |
| 3. Person Singular |
strigabit
|
er/sie/es wird rasten |
| 1. Person Plural |
strigabimus
|
wir werden rasten |
| 2. Person Plural |
strigabitis
|
ihr werdet rasten |
| 3. Person Plural |
strigabunt
|
sie werden rasten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigabor
|
ich werde gerastet |
| 2. Person Singular |
strigaberis strigabere
|
du wirst gerastet |
| 3. Person Singular |
strigabitur
|
er/sie/es wird gerastet |
| 1. Person Plural |
strigabimur
|
wir werden gerastet |
| 2. Person Plural |
strigabimini
|
ihr werdet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigabuntur
|
sie werden gerastet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigavi
|
ich habe gerastet |
| 2. Person Singular |
strigavisti
|
du hast gerastet |
| 3. Person Singular |
strigavit
|
er/sie/es hat gerastet |
| 1. Person Plural |
strigavimus
|
wir haben gerastet |
| 2. Person Plural |
strigavistis
|
ihr habt gerastet |
| 3. Person Plural |
strigaverunt strigavere
|
sie haben gerastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigatus sum
|
ich bin gerastet worden |
| 2. Person Singular |
strigatus es
|
du bist gerastet worden |
| 3. Person Singular |
strigatus est
|
er/sie/es ist gerastet worden |
| 1. Person Plural |
strigati sumus
|
wir sind gerastet worden |
| 2. Person Plural |
strigati estis
|
ihr seid gerastet worden |
| 3. Person Plural |
strigati sunt
|
sie sind gerastet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigaverim
|
ich habe gerastet |
| 2. Person Singular |
strigaveris
|
du habest gerastet |
| 3. Person Singular |
strigaverit
|
er/sie/es habe gerastet |
| 1. Person Plural |
strigaverimus
|
wir haben gerastet |
| 2. Person Plural |
strigaveritis
|
ihr habet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigaverint
|
sie haben gerastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigatus sim
|
ich sei gerastet worden |
| 2. Person Singular |
strigatus sis
|
du seiest gerastet worden |
| 3. Person Singular |
strigatus sit
|
er/sie/es sei gerastet worden |
| 1. Person Plural |
strigati simus
|
wir seien gerastet worden |
| 2. Person Plural |
strigati sitis
|
ihr seiet gerastet worden |
| 3. Person Plural |
strigati sint
|
sie seien gerastet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigaveram
|
ich hatte gerastet |
| 2. Person Singular |
strigaveras
|
du hattest gerastet |
| 3. Person Singular |
strigaverat
|
er/sie/es hatte gerastet |
| 1. Person Plural |
strigaveramus
|
wir hatten gerastet |
| 2. Person Plural |
strigaveratis
|
ihr hattet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigaverant
|
sie hatten gerastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigatus eram
|
ich war gerastet worden |
| 2. Person Singular |
strigatus eras
|
du warst gerastet worden |
| 3. Person Singular |
strigatus erat
|
er/sie/es war gerastet worden |
| 1. Person Plural |
strigati eramus
|
wir waren gerastet worden |
| 2. Person Plural |
strigati eratis
|
ihr warst gerastet worden |
| 3. Person Plural |
strigati erant
|
sie waren gerastet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigavissem
|
ich hätte gerastet |
| 2. Person Singular |
strigavisses
|
du hättest gerastet |
| 3. Person Singular |
strigavisset
|
er/sie/es hätte gerastet |
| 1. Person Plural |
strigavissemus
|
wir hätten gerastet |
| 2. Person Plural |
strigavissetis
|
ihr hättet gerastet |
| 3. Person Plural |
strigavissent
|
sie hätten gerastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigatus essem
|
ich wäre gerastet worden |
| 2. Person Singular |
strigatus esses
|
du wärest gerastet worden |
| 3. Person Singular |
strigatus esset
|
er/sie/es wäre gerastet worden |
| 1. Person Plural |
strigati essemus
|
wir wären gerastet worden |
| 2. Person Plural |
strigati essetis
|
ihr wäret gerastet worden |
| 3. Person Plural |
strigati essent
|
sie wären gerastet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
strigavero
|
ich werde gerastet haben |
| 2. Person Singular |
strigaveris
|
du wirst gerastet haben |
| 3. Person Singular |
strigaverit
|
er/sie/es wird gerastet haben |
| 1. Person Plural |
strigaverimus
|
wir werden gerastet haben |
| 2. Person Plural |
strigaveritis
|
ihr werdet gerastet haben |
| 3. Person Plural |
strigaverint
|
sie werden gerastet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
strigatus ero
|
ich werde gerastet worden sein |
| 2. Person Singular |
strigatus eris
|
du werdest gerastet worden sein |
| 3. Person Singular |
strigatus erit
|
er/sie/es werde gerastet worden sein |
| 1. Person Plural |
strigati erimus
|
wir werden gerastet worden sein |
| 2. Person Plural |
strigati eritis
|
ihr werdet gerastet worden sein |
| 3. Person Plural |
strigati erunt
|
sie werden gerastet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
strigare
|
rasten |
| Vorzeitigkeit |
strigavisse
|
gerastet haben |
| Nachzeitigkeit |
strigaturum esse
|
rasten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
strigari strigarier
|
gerastet werden |
| Vorzeitigkeit |
strigatum esse
|
gerastet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
strigatum iri
|
künftig gerastet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
striga
|
raste! |
| 2. Person Plural |
strigate
|
rastet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
strigato
|
| 3. Person Singular |
strigato
|
| 2. Person Plural |
strigatote
|
| 3. Person Plural |
striganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
strigare
|
das Rasten |
| Genitiv |
strigandi
|
des Rastens |
| Dativ |
strigando
|
dem Rasten |
| Akkusativ |
strigandum
|
das Rasten |
| Ablativ |
strigando
|
durch das Rasten |
| Vokativ |
strigande
|
Rasten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
strigandus
|
striganda
|
strigandum
|
| Genitiv |
strigandi
|
strigandae
|
strigandi
|
| Dativ |
strigando
|
strigandae
|
strigando
|
| Akkusativ |
strigandum
|
strigandam
|
strigandum
|
| Ablativ |
strigando
|
striganda
|
strigando
|
| Vokativ |
strigande
|
striganda
|
strigandum
|
Plural
| Nominativ |
strigandi
|
strigandae
|
striganda
|
| Genitiv |
strigandorum
|
strigandarum
|
strigandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
strigandos
|
strigandas
|
striganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
strigandi
|
strigandae
|
striganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
strigans
|
strigans
|
strigans
|
| Genitiv |
strigantis
|
strigantis
|
strigantis
|
| Dativ |
striganti
|
striganti
|
striganti
|
| Akkusativ |
strigantem
|
strigantem
|
strigans
|
| Ablativ |
striganti strigante
|
striganti strigante
|
striganti strigante
|
| Vokativ |
strigans
|
strigans
|
strigans
|
Plural
| Nominativ |
strigantes
|
strigantes
|
strigantia
|
| Genitiv |
strigantium strigantum
|
strigantium strigantum
|
strigantium strigantum
|
| Dativ |
strigantibus
|
strigantibus
|
strigantibus
|
| Akkusativ |
strigantes
|
strigantes
|
strigantia
|
| Ablativ |
strigantibus
|
strigantibus
|
strigantibus
|
| Vokativ |
strigantes
|
strigantes
|
strigantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
strigatus
|
strigata
|
strigatum
|
| Genitiv |
strigati
|
strigatae
|
strigati
|
| Dativ |
strigato
|
strigatae
|
strigato
|
| Akkusativ |
strigatum
|
strigatam
|
strigatum
|
| Ablativ |
strigato
|
strigata
|
strigato
|
| Vokativ |
strigate
|
strigata
|
strigatum
|
Plural
| Nominativ |
strigati
|
strigatae
|
strigata
|
| Genitiv |
strigatorum
|
strigatarum
|
strigatorum
|
| Dativ |
strigatis
|
strigatis
|
strigatis
|
| Akkusativ |
strigatos
|
strigatas
|
strigata
|
| Ablativ |
strigatis
|
strigatis
|
strigatis
|
| Vokativ |
strigati
|
strigatae
|
strigata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
strigaturus
|
strigatura
|
strigaturum
|
| Genitiv |
strigaturi
|
strigaturae
|
strigaturi
|
| Dativ |
strigaturo
|
strigaturae
|
strigaturo
|
| Akkusativ |
strigaturum
|
strigaturam
|
strigaturum
|
| Ablativ |
strigaturo
|
strigatura
|
strigaturo
|
| Vokativ |
strigature
|
strigatura
|
strigaturum
|
Plural
| Nominativ |
strigaturi
|
strigaturae
|
strigatura
|
| Genitiv |
strigaturorum
|
strigaturarum
|
strigaturorum
|
| Dativ |
strigaturis
|
strigaturis
|
strigaturis
|
| Akkusativ |
strigaturos
|
strigaturas
|
strigatura
|
| Ablativ |
strigaturis
|
strigaturis
|
strigaturis
|
| Vokativ |
strigaturi
|
strigaturae
|
strigatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
strigatum
|
strigatu
|