| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| stupefacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | betäuben erstaunen verblüffen |
| stupefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst betäubt du wirst erstaunt du wirst verblüfft |
| stupefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | betäube erstaune verblüffe |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacio |
ich betäube |
| 2. Person Singular | stupefacis |
du betäubst |
| 3. Person Singular | stupefacit |
er/sie/es betäubt |
| 1. Person Plural | stupefacimus |
wir betäuben |
| 2. Person Plural | stupefacitis |
ihr betäubt |
| 3. Person Plural | stupefaciunt |
sie betäuben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacior |
ich werde betäubt |
| 2. Person Singular | stupefaceris stupefacere |
du wirst betäubt |
| 3. Person Singular | stupefacitur |
er/sie/es wird betäubt |
| 1. Person Plural | stupefacimur |
wir werden betäubt |
| 2. Person Plural | stupefacimini |
ihr werdet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefaciuntur |
sie werden betäubt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciam |
ich betäube |
| 2. Person Singular | stupefacias |
du betäubest |
| 3. Person Singular | stupefaciat |
er/sie/es betäube |
| 1. Person Plural | stupefaciamus |
wir betäuben |
| 2. Person Plural | stupefaciatis |
ihr betäubet |
| 3. Person Plural | stupefaciant |
sie betäuben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciar |
ich werde betäubt |
| 2. Person Singular | stupefaciaris stupefaciare |
du werdest betäubt |
| 3. Person Singular | stupefaciatur |
er/sie/es werde betäubt |
| 1. Person Plural | stupefaciamur |
wir werden betäubt |
| 2. Person Plural | stupefaciamini |
ihr werdet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefaciantur |
sie werden betäubt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciebam |
ich betäubte |
| 2. Person Singular | stupefaciebas |
du betäubtest |
| 3. Person Singular | stupefaciebat |
er/sie/es betäubte |
| 1. Person Plural | stupefaciebamus |
wir betäubten |
| 2. Person Plural | stupefaciebatis |
ihr betäubtet |
| 3. Person Plural | stupefaciebant |
sie betäubten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciebar |
ich wurde betäubt |
| 2. Person Singular | stupefaciebaris stupefaciebare |
du wurdest betäubt |
| 3. Person Singular | stupefaciebatur |
er/sie/es wurde betäubt |
| 1. Person Plural | stupefaciebamur |
wir wurden betäubt |
| 2. Person Plural | stupefaciebamini |
ihr wurdet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefaciebantur |
sie wurden betäubt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacerem |
ich betäubte |
| 2. Person Singular | stupefaceres |
du betäubtest |
| 3. Person Singular | stupefaceret |
er/sie/es betäubte |
| 1. Person Plural | stupefaceremus |
wir betäubten |
| 2. Person Plural | stupefaceretis |
ihr betäubtet |
| 3. Person Plural | stupefacerent |
sie betäubten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacerer |
ich würde betäubt |
| 2. Person Singular | stupefacereris stupefacerere |
du würdest betäubt |
| 3. Person Singular | stupefaceretur |
er/sie/es würde betäubt |
| 1. Person Plural | stupefaceremur |
wir würden betäubt |
| 2. Person Plural | stupefaceremini |
ihr würdet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefacerentur |
sie würden betäubt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciam |
ich werde betäuben |
| 2. Person Singular | stupefacies |
du wirst betäuben |
| 3. Person Singular | stupefaciet |
er/sie/es wird betäuben |
| 1. Person Plural | stupefaciemus |
wir werden betäuben |
| 2. Person Plural | stupefacietis |
ihr werdet betäuben |
| 3. Person Plural | stupefacient |
sie werden betäuben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciar |
ich werde betäubt |
| 2. Person Singular | stupefacieris stupefaciere |
du wirst betäubt |
| 3. Person Singular | stupefacietur |
er/sie/es wird betäubt |
| 1. Person Plural | stupefaciemur |
wir werden betäubt |
| 2. Person Plural | stupefaciemini |
ihr werdet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefacientur |
sie werden betäubt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefeci |
ich habe betäubt |
| 2. Person Singular | stupefecisti |
du hast betäubt |
| 3. Person Singular | stupefecit |
er/sie/es hat betäubt |
| 1. Person Plural | stupefecimus |
wir haben betäubt |
| 2. Person Plural | stupefecistis |
ihr habt betäubt |
| 3. Person Plural | stupefecerunt stupefecere |
sie haben betäubt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus sum |
ich bin betäubt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus es |
du bist betäubt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus est |
er/sie/es ist betäubt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti sumus |
wir sind betäubt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti estis |
ihr seid betäubt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti sunt |
sie sind betäubt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecerim |
ich habe betäubt |
| 2. Person Singular | stupefeceris |
du habest betäubt |
| 3. Person Singular | stupefecerit |
er/sie/es habe betäubt |
| 1. Person Plural | stupefecerimus |
wir haben betäubt |
| 2. Person Plural | stupefeceritis |
ihr habet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefecerint |
sie haben betäubt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus sim |
ich sei betäubt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus sis |
du seiest betäubt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus sit |
er/sie/es sei betäubt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti simus |
wir seien betäubt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti sitis |
ihr seiet betäubt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti sint |
sie seien betäubt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefeceram |
ich hatte betäubt |
| 2. Person Singular | stupefeceras |
du hattest betäubt |
| 3. Person Singular | stupefecerat |
er/sie/es hatte betäubt |
| 1. Person Plural | stupefeceramus |
wir hatten betäubt |
| 2. Person Plural | stupefeceratis |
ihr hattet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefecerant |
sie hatten betäubt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus eram |
ich war betäubt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus eras |
du warst betäubt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus erat |
er/sie/es war betäubt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti eramus |
wir waren betäubt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti eratis |
ihr warst betäubt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti erant |
sie waren betäubt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecissem |
ich hätte betäubt |
| 2. Person Singular | stupefecisses |
du hättest betäubt |
| 3. Person Singular | stupefecisset |
er/sie/es hätte betäubt |
| 1. Person Plural | stupefecissemus |
wir hätten betäubt |
| 2. Person Plural | stupefecissetis |
ihr hättet betäubt |
| 3. Person Plural | stupefecissent |
sie hätten betäubt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus essem |
ich wäre betäubt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus esses |
du wärest betäubt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus esset |
er/sie/es wäre betäubt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti essemus |
wir wären betäubt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti essetis |
ihr wäret betäubt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti essent |
sie wären betäubt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecero |
ich werde betäubt haben |
| 2. Person Singular | stupefeceris |
du wirst betäubt haben |
| 3. Person Singular | stupefecerit |
er/sie/es wird betäubt haben |
| 1. Person Plural | stupefecerimus |
wir werden betäubt haben |
| 2. Person Plural | stupefeceritis |
ihr werdet betäubt haben |
| 3. Person Plural | stupefecerint |
sie werden betäubt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus ero |
ich werde betäubt worden sein |
| 2. Person Singular | stupefactus eris |
du werdest betäubt worden sein |
| 3. Person Singular | stupefactus erit |
er/sie/es werde betäubt worden sein |
| 1. Person Plural | stupefacti erimus |
wir werden betäubt worden sein |
| 2. Person Plural | stupefacti eritis |
ihr werdet betäubt worden sein |
| 3. Person Plural | stupefacti erunt |
sie werden betäubt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | stupefacere |
betäuben |
| Vorzeitigkeit | stupefecisse |
betäubt haben |
| Nachzeitigkeit | stupefacturum esse |
betäuben werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | stupefaci stupefacier |
betäubt werden |
| Vorzeitigkeit | stupefactum esse |
betäubt worden sein |
| Nachzeitigkeit | stupefactum iri |
künftig betäubt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | stupeface stupefac |
betäube! |
| 2. Person Plural | stupefacite |
betäubt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | stupefacito |
| 3. Person Singular | stupefacito |
| 2. Person Plural | stupefacitote |
| 3. Person Plural | stupefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | stupefacere |
das Betäuben |
| Genitiv | stupefaciendi stupefaciundi |
des Betäubens |
| Dativ | stupefaciendo stupefaciundo |
dem Betäuben |
| Akkusativ | stupefaciendum stupefaciundum |
das Betäuben |
| Ablativ | stupefaciendo stupefaciundo |
durch das Betäuben |
| Vokativ | stupefaciende stupefaciunde |
Betäuben! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefaciendus stupefaciundus |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Genitiv | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefaciendi stupefaciundi |
| Dativ | stupefaciendo stupefaciundo |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefaciendo stupefaciundo |
| Akkusativ | stupefaciendum stupefaciundum |
stupefaciendam stupefaciundam |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Ablativ | stupefaciendo stupefaciundo |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendo stupefaciundo |
| Vokativ | stupefaciende stupefaciunde |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Nominativ | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefacienda stupefaciunda |
| Genitiv | stupefaciendorum stupefaciundorum |
stupefaciendarum stupefaciundarum |
stupefaciendorum stupefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | stupefaciendos stupefaciundos |
stupefaciendas stupefaciundas |
stupefacienda stupefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefacienda stupefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefaciens |
stupefaciens |
stupefaciens |
| Genitiv | stupefacientis |
stupefacientis |
stupefacientis |
| Dativ | stupefacienti |
stupefacienti |
stupefacienti |
| Akkusativ | stupefacientem |
stupefacientem |
stupefaciens |
| Ablativ | stupefacienti stupefaciente |
stupefacienti stupefaciente |
stupefacienti stupefaciente |
| Vokativ | stupefaciens |
stupefaciens |
stupefaciens |
| Nominativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Genitiv | stupefacientium stupefacientum |
stupefacientium stupefacientum |
stupefacientium stupefacientum |
| Dativ | stupefacientibus |
stupefacientibus |
stupefacientibus |
| Akkusativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Ablativ | stupefacientibus |
stupefacientibus |
stupefacientibus |
| Vokativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefactus |
stupefacta |
stupefactum |
| Genitiv | stupefacti |
stupefactae |
stupefacti |
| Dativ | stupefacto |
stupefactae |
stupefacto |
| Akkusativ | stupefactum |
stupefactam |
stupefactum |
| Ablativ | stupefacto |
stupefacta |
stupefacto |
| Vokativ | stupefacte |
stupefacta |
stupefactum |
| Nominativ | stupefacti |
stupefactae |
stupefacta |
| Genitiv | stupefactorum |
stupefactarum |
stupefactorum |
| Dativ | stupefactis |
stupefactis |
stupefactis |
| Akkusativ | stupefactos |
stupefactas |
stupefacta |
| Ablativ | stupefactis |
stupefactis |
stupefactis |
| Vokativ | stupefacti |
stupefactae |
stupefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefacturus |
stupefactura |
stupefacturum |
| Genitiv | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefacturi |
| Dativ | stupefacturo |
stupefacturae |
stupefacturo |
| Akkusativ | stupefacturum |
stupefacturam |
stupefacturum |
| Ablativ | stupefacturo |
stupefactura |
stupefacturo |
| Vokativ | stupefacture |
stupefactura |
stupefacturum |
| Nominativ | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefactura |
| Genitiv | stupefacturorum |
stupefacturarum |
stupefacturorum |
| Dativ | stupefacturis |
stupefacturis |
stupefacturis |
| Akkusativ | stupefacturos |
stupefacturas |
stupefactura |
| Ablativ | stupefacturis |
stupefacturis |
stupefacturis |
| Vokativ | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefactura |
| Supin I | Supin II |
| stupefactum |
stupefactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacio |
ich erstaune |
| 2. Person Singular | stupefacis |
du erstaunst |
| 3. Person Singular | stupefacit |
er/sie/es erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefacimus |
wir erstaunen |
| 2. Person Plural | stupefacitis |
ihr erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefaciunt |
sie erstaunen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacior |
ich werde erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefaceris stupefacere |
du wirst erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefacitur |
er/sie/es wird erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefacimur |
wir werden erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefacimini |
ihr werdet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefaciuntur |
sie werden erstaunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciam |
ich erstaune |
| 2. Person Singular | stupefacias |
du erstaunest |
| 3. Person Singular | stupefaciat |
er/sie/es erstaune |
| 1. Person Plural | stupefaciamus |
wir erstaunen |
| 2. Person Plural | stupefaciatis |
ihr erstaunet |
| 3. Person Plural | stupefaciant |
sie erstaunen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciar |
ich werde erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefaciaris stupefaciare |
du werdest erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefaciatur |
er/sie/es werde erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefaciamur |
wir werden erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefaciamini |
ihr werdet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefaciantur |
sie werden erstaunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciebam |
ich erstaunte |
| 2. Person Singular | stupefaciebas |
du erstauntest |
| 3. Person Singular | stupefaciebat |
er/sie/es erstaunte |
| 1. Person Plural | stupefaciebamus |
wir erstaunten |
| 2. Person Plural | stupefaciebatis |
ihr erstauntet |
| 3. Person Plural | stupefaciebant |
sie erstaunten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciebar |
ich wurde erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefaciebaris stupefaciebare |
du wurdest erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefaciebatur |
er/sie/es wurde erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefaciebamur |
wir wurden erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefaciebamini |
ihr wurdet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefaciebantur |
sie wurden erstaunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacerem |
ich erstaunte |
| 2. Person Singular | stupefaceres |
du erstauntest |
| 3. Person Singular | stupefaceret |
er/sie/es erstaunte |
| 1. Person Plural | stupefaceremus |
wir erstaunten |
| 2. Person Plural | stupefaceretis |
ihr erstauntet |
| 3. Person Plural | stupefacerent |
sie erstaunten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacerer |
ich würde erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefacereris stupefacerere |
du würdest erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefaceretur |
er/sie/es würde erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefaceremur |
wir würden erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefaceremini |
ihr würdet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefacerentur |
sie würden erstaunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciam |
ich werde erstaunen |
| 2. Person Singular | stupefacies |
du wirst erstaunen |
| 3. Person Singular | stupefaciet |
er/sie/es wird erstaunen |
| 1. Person Plural | stupefaciemus |
wir werden erstaunen |
| 2. Person Plural | stupefacietis |
ihr werdet erstaunen |
| 3. Person Plural | stupefacient |
sie werden erstaunen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciar |
ich werde erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefacieris stupefaciere |
du wirst erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefacietur |
er/sie/es wird erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefaciemur |
wir werden erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefaciemini |
ihr werdet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefacientur |
sie werden erstaunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefeci |
ich habe erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefecisti |
du hast erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefecit |
er/sie/es hat erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefecimus |
wir haben erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefecistis |
ihr habt erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefecerunt stupefecere |
sie haben erstaunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus sum |
ich bin erstaunt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus es |
du bist erstaunt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus est |
er/sie/es ist erstaunt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti sumus |
wir sind erstaunt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti estis |
ihr seid erstaunt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti sunt |
sie sind erstaunt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecerim |
ich habe erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefeceris |
du habest erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefecerit |
er/sie/es habe erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefecerimus |
wir haben erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefeceritis |
ihr habet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefecerint |
sie haben erstaunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus sim |
ich sei erstaunt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus sis |
du seiest erstaunt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus sit |
er/sie/es sei erstaunt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti simus |
wir seien erstaunt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti sitis |
ihr seiet erstaunt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti sint |
sie seien erstaunt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefeceram |
ich hatte erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefeceras |
du hattest erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefecerat |
er/sie/es hatte erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefeceramus |
wir hatten erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefeceratis |
ihr hattet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefecerant |
sie hatten erstaunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus eram |
ich war erstaunt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus eras |
du warst erstaunt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus erat |
er/sie/es war erstaunt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti eramus |
wir waren erstaunt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti eratis |
ihr warst erstaunt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti erant |
sie waren erstaunt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecissem |
ich hätte erstaunt |
| 2. Person Singular | stupefecisses |
du hättest erstaunt |
| 3. Person Singular | stupefecisset |
er/sie/es hätte erstaunt |
| 1. Person Plural | stupefecissemus |
wir hätten erstaunt |
| 2. Person Plural | stupefecissetis |
ihr hättet erstaunt |
| 3. Person Plural | stupefecissent |
sie hätten erstaunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus essem |
ich wäre erstaunt worden |
| 2. Person Singular | stupefactus esses |
du wärest erstaunt worden |
| 3. Person Singular | stupefactus esset |
er/sie/es wäre erstaunt worden |
| 1. Person Plural | stupefacti essemus |
wir wären erstaunt worden |
| 2. Person Plural | stupefacti essetis |
ihr wäret erstaunt worden |
| 3. Person Plural | stupefacti essent |
sie wären erstaunt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecero |
ich werde erstaunt haben |
| 2. Person Singular | stupefeceris |
du wirst erstaunt haben |
| 3. Person Singular | stupefecerit |
er/sie/es wird erstaunt haben |
| 1. Person Plural | stupefecerimus |
wir werden erstaunt haben |
| 2. Person Plural | stupefeceritis |
ihr werdet erstaunt haben |
| 3. Person Plural | stupefecerint |
sie werden erstaunt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus ero |
ich werde erstaunt worden sein |
| 2. Person Singular | stupefactus eris |
du werdest erstaunt worden sein |
| 3. Person Singular | stupefactus erit |
er/sie/es werde erstaunt worden sein |
| 1. Person Plural | stupefacti erimus |
wir werden erstaunt worden sein |
| 2. Person Plural | stupefacti eritis |
ihr werdet erstaunt worden sein |
| 3. Person Plural | stupefacti erunt |
sie werden erstaunt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | stupefacere |
erstaunen |
| Vorzeitigkeit | stupefecisse |
erstaunt haben |
| Nachzeitigkeit | stupefacturum esse |
erstaunen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | stupefaci stupefacier |
erstaunt werden |
| Vorzeitigkeit | stupefactum esse |
erstaunt worden sein |
| Nachzeitigkeit | stupefactum iri |
künftig erstaunt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | stupeface stupefac |
erstaune! |
| 2. Person Plural | stupefacite |
erstaunt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | stupefacito |
| 3. Person Singular | stupefacito |
| 2. Person Plural | stupefacitote |
| 3. Person Plural | stupefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | stupefacere |
das Erstaunen |
| Genitiv | stupefaciendi stupefaciundi |
des Erstaunens |
| Dativ | stupefaciendo stupefaciundo |
dem Erstaunen |
| Akkusativ | stupefaciendum stupefaciundum |
das Erstaunen |
| Ablativ | stupefaciendo stupefaciundo |
durch das Erstaunen |
| Vokativ | stupefaciende stupefaciunde |
Erstaunen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefaciendus stupefaciundus |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Genitiv | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefaciendi stupefaciundi |
| Dativ | stupefaciendo stupefaciundo |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefaciendo stupefaciundo |
| Akkusativ | stupefaciendum stupefaciundum |
stupefaciendam stupefaciundam |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Ablativ | stupefaciendo stupefaciundo |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendo stupefaciundo |
| Vokativ | stupefaciende stupefaciunde |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Nominativ | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefacienda stupefaciunda |
| Genitiv | stupefaciendorum stupefaciundorum |
stupefaciendarum stupefaciundarum |
stupefaciendorum stupefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | stupefaciendos stupefaciundos |
stupefaciendas stupefaciundas |
stupefacienda stupefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefacienda stupefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefaciens |
stupefaciens |
stupefaciens |
| Genitiv | stupefacientis |
stupefacientis |
stupefacientis |
| Dativ | stupefacienti |
stupefacienti |
stupefacienti |
| Akkusativ | stupefacientem |
stupefacientem |
stupefaciens |
| Ablativ | stupefacienti stupefaciente |
stupefacienti stupefaciente |
stupefacienti stupefaciente |
| Vokativ | stupefaciens |
stupefaciens |
stupefaciens |
| Nominativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Genitiv | stupefacientium stupefacientum |
stupefacientium stupefacientum |
stupefacientium stupefacientum |
| Dativ | stupefacientibus |
stupefacientibus |
stupefacientibus |
| Akkusativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Ablativ | stupefacientibus |
stupefacientibus |
stupefacientibus |
| Vokativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefactus |
stupefacta |
stupefactum |
| Genitiv | stupefacti |
stupefactae |
stupefacti |
| Dativ | stupefacto |
stupefactae |
stupefacto |
| Akkusativ | stupefactum |
stupefactam |
stupefactum |
| Ablativ | stupefacto |
stupefacta |
stupefacto |
| Vokativ | stupefacte |
stupefacta |
stupefactum |
| Nominativ | stupefacti |
stupefactae |
stupefacta |
| Genitiv | stupefactorum |
stupefactarum |
stupefactorum |
| Dativ | stupefactis |
stupefactis |
stupefactis |
| Akkusativ | stupefactos |
stupefactas |
stupefacta |
| Ablativ | stupefactis |
stupefactis |
stupefactis |
| Vokativ | stupefacti |
stupefactae |
stupefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefacturus |
stupefactura |
stupefacturum |
| Genitiv | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefacturi |
| Dativ | stupefacturo |
stupefacturae |
stupefacturo |
| Akkusativ | stupefacturum |
stupefacturam |
stupefacturum |
| Ablativ | stupefacturo |
stupefactura |
stupefacturo |
| Vokativ | stupefacture |
stupefactura |
stupefacturum |
| Nominativ | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefactura |
| Genitiv | stupefacturorum |
stupefacturarum |
stupefacturorum |
| Dativ | stupefacturis |
stupefacturis |
stupefacturis |
| Akkusativ | stupefacturos |
stupefacturas |
stupefactura |
| Ablativ | stupefacturis |
stupefacturis |
stupefacturis |
| Vokativ | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefactura |
| Supin I | Supin II |
| stupefactum |
stupefactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacio |
ich verblüffe |
| 2. Person Singular | stupefacis |
du verblüffst |
| 3. Person Singular | stupefacit |
er/sie/es verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefacimus |
wir verblüffen |
| 2. Person Plural | stupefacitis |
ihr verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefaciunt |
sie verblüffen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacior |
ich werde verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefaceris stupefacere |
du wirst verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefacitur |
er/sie/es wird verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefacimur |
wir werden verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefacimini |
ihr werdet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefaciuntur |
sie werden verblüfft |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciam |
ich verblüffe |
| 2. Person Singular | stupefacias |
du verblüffest |
| 3. Person Singular | stupefaciat |
er/sie/es verblüffe |
| 1. Person Plural | stupefaciamus |
wir verblüffen |
| 2. Person Plural | stupefaciatis |
ihr verblüffet |
| 3. Person Plural | stupefaciant |
sie verblüffen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciar |
ich werde verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefaciaris stupefaciare |
du werdest verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefaciatur |
er/sie/es werde verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefaciamur |
wir werden verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefaciamini |
ihr werdet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefaciantur |
sie werden verblüfft |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciebam |
ich verblüffte |
| 2. Person Singular | stupefaciebas |
du verblüfftest |
| 3. Person Singular | stupefaciebat |
er/sie/es verblüffte |
| 1. Person Plural | stupefaciebamus |
wir verblüfften |
| 2. Person Plural | stupefaciebatis |
ihr verblüfftet |
| 3. Person Plural | stupefaciebant |
sie verblüfften |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciebar |
ich wurde verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefaciebaris stupefaciebare |
du wurdest verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefaciebatur |
er/sie/es wurde verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefaciebamur |
wir wurden verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefaciebamini |
ihr wurdet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefaciebantur |
sie wurden verblüfft |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacerem |
ich verblüffte |
| 2. Person Singular | stupefaceres |
du verblüfftest |
| 3. Person Singular | stupefaceret |
er/sie/es verblüffte |
| 1. Person Plural | stupefaceremus |
wir verblüfften |
| 2. Person Plural | stupefaceretis |
ihr verblüfftet |
| 3. Person Plural | stupefacerent |
sie verblüfften |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefacerer |
ich würde verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefacereris stupefacerere |
du würdest verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefaceretur |
er/sie/es würde verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefaceremur |
wir würden verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefaceremini |
ihr würdet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefacerentur |
sie würden verblüfft |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciam |
ich werde verblüffen |
| 2. Person Singular | stupefacies |
du wirst verblüffen |
| 3. Person Singular | stupefaciet |
er/sie/es wird verblüffen |
| 1. Person Plural | stupefaciemus |
wir werden verblüffen |
| 2. Person Plural | stupefacietis |
ihr werdet verblüffen |
| 3. Person Plural | stupefacient |
sie werden verblüffen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefaciar |
ich werde verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefacieris stupefaciere |
du wirst verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefacietur |
er/sie/es wird verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefaciemur |
wir werden verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefaciemini |
ihr werdet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefacientur |
sie werden verblüfft |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefeci |
ich habe verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefecisti |
du hast verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefecit |
er/sie/es hat verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefecimus |
wir haben verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefecistis |
ihr habt verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefecerunt stupefecere |
sie haben verblüfft |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus sum |
ich bin verblüfft worden |
| 2. Person Singular | stupefactus es |
du bist verblüfft worden |
| 3. Person Singular | stupefactus est |
er/sie/es ist verblüfft worden |
| 1. Person Plural | stupefacti sumus |
wir sind verblüfft worden |
| 2. Person Plural | stupefacti estis |
ihr seid verblüfft worden |
| 3. Person Plural | stupefacti sunt |
sie sind verblüfft worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecerim |
ich habe verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefeceris |
du habest verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefecerit |
er/sie/es habe verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefecerimus |
wir haben verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefeceritis |
ihr habet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefecerint |
sie haben verblüfft |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus sim |
ich sei verblüfft worden |
| 2. Person Singular | stupefactus sis |
du seiest verblüfft worden |
| 3. Person Singular | stupefactus sit |
er/sie/es sei verblüfft worden |
| 1. Person Plural | stupefacti simus |
wir seien verblüfft worden |
| 2. Person Plural | stupefacti sitis |
ihr seiet verblüfft worden |
| 3. Person Plural | stupefacti sint |
sie seien verblüfft worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefeceram |
ich hatte verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefeceras |
du hattest verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefecerat |
er/sie/es hatte verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefeceramus |
wir hatten verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefeceratis |
ihr hattet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefecerant |
sie hatten verblüfft |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus eram |
ich war verblüfft worden |
| 2. Person Singular | stupefactus eras |
du warst verblüfft worden |
| 3. Person Singular | stupefactus erat |
er/sie/es war verblüfft worden |
| 1. Person Plural | stupefacti eramus |
wir waren verblüfft worden |
| 2. Person Plural | stupefacti eratis |
ihr warst verblüfft worden |
| 3. Person Plural | stupefacti erant |
sie waren verblüfft worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecissem |
ich hätte verblüfft |
| 2. Person Singular | stupefecisses |
du hättest verblüfft |
| 3. Person Singular | stupefecisset |
er/sie/es hätte verblüfft |
| 1. Person Plural | stupefecissemus |
wir hätten verblüfft |
| 2. Person Plural | stupefecissetis |
ihr hättet verblüfft |
| 3. Person Plural | stupefecissent |
sie hätten verblüfft |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus essem |
ich wäre verblüfft worden |
| 2. Person Singular | stupefactus esses |
du wärest verblüfft worden |
| 3. Person Singular | stupefactus esset |
er/sie/es wäre verblüfft worden |
| 1. Person Plural | stupefacti essemus |
wir wären verblüfft worden |
| 2. Person Plural | stupefacti essetis |
ihr wäret verblüfft worden |
| 3. Person Plural | stupefacti essent |
sie wären verblüfft worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | stupefecero |
ich werde verblüfft haben |
| 2. Person Singular | stupefeceris |
du wirst verblüfft haben |
| 3. Person Singular | stupefecerit |
er/sie/es wird verblüfft haben |
| 1. Person Plural | stupefecerimus |
wir werden verblüfft haben |
| 2. Person Plural | stupefeceritis |
ihr werdet verblüfft haben |
| 3. Person Plural | stupefecerint |
sie werden verblüfft haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | stupefactus ero |
ich werde verblüfft worden sein |
| 2. Person Singular | stupefactus eris |
du werdest verblüfft worden sein |
| 3. Person Singular | stupefactus erit |
er/sie/es werde verblüfft worden sein |
| 1. Person Plural | stupefacti erimus |
wir werden verblüfft worden sein |
| 2. Person Plural | stupefacti eritis |
ihr werdet verblüfft worden sein |
| 3. Person Plural | stupefacti erunt |
sie werden verblüfft worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | stupefacere |
verblüffen |
| Vorzeitigkeit | stupefecisse |
verblüfft haben |
| Nachzeitigkeit | stupefacturum esse |
verblüffen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | stupefaci stupefacier |
verblüfft werden |
| Vorzeitigkeit | stupefactum esse |
verblüfft worden sein |
| Nachzeitigkeit | stupefactum iri |
künftig verblüfft werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | stupeface stupefac |
verblüffe! |
| 2. Person Plural | stupefacite |
verblüfft! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | stupefacito |
| 3. Person Singular | stupefacito |
| 2. Person Plural | stupefacitote |
| 3. Person Plural | stupefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | stupefacere |
das Verblüffen |
| Genitiv | stupefaciendi stupefaciundi |
des Verblüffens |
| Dativ | stupefaciendo stupefaciundo |
dem Verblüffen |
| Akkusativ | stupefaciendum stupefaciundum |
das Verblüffen |
| Ablativ | stupefaciendo stupefaciundo |
durch das Verblüffen |
| Vokativ | stupefaciende stupefaciunde |
Verblüffen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefaciendus stupefaciundus |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Genitiv | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefaciendi stupefaciundi |
| Dativ | stupefaciendo stupefaciundo |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefaciendo stupefaciundo |
| Akkusativ | stupefaciendum stupefaciundum |
stupefaciendam stupefaciundam |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Ablativ | stupefaciendo stupefaciundo |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendo stupefaciundo |
| Vokativ | stupefaciende stupefaciunde |
stupefacienda stupefaciunda |
stupefaciendum stupefaciundum |
| Nominativ | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefacienda stupefaciunda |
| Genitiv | stupefaciendorum stupefaciundorum |
stupefaciendarum stupefaciundarum |
stupefaciendorum stupefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | stupefaciendos stupefaciundos |
stupefaciendas stupefaciundas |
stupefacienda stupefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | stupefaciendi stupefaciundi |
stupefaciendae stupefaciundae |
stupefacienda stupefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefaciens |
stupefaciens |
stupefaciens |
| Genitiv | stupefacientis |
stupefacientis |
stupefacientis |
| Dativ | stupefacienti |
stupefacienti |
stupefacienti |
| Akkusativ | stupefacientem |
stupefacientem |
stupefaciens |
| Ablativ | stupefacienti stupefaciente |
stupefacienti stupefaciente |
stupefacienti stupefaciente |
| Vokativ | stupefaciens |
stupefaciens |
stupefaciens |
| Nominativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Genitiv | stupefacientium stupefacientum |
stupefacientium stupefacientum |
stupefacientium stupefacientum |
| Dativ | stupefacientibus |
stupefacientibus |
stupefacientibus |
| Akkusativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Ablativ | stupefacientibus |
stupefacientibus |
stupefacientibus |
| Vokativ | stupefacientes |
stupefacientes |
stupefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefactus |
stupefacta |
stupefactum |
| Genitiv | stupefacti |
stupefactae |
stupefacti |
| Dativ | stupefacto |
stupefactae |
stupefacto |
| Akkusativ | stupefactum |
stupefactam |
stupefactum |
| Ablativ | stupefacto |
stupefacta |
stupefacto |
| Vokativ | stupefacte |
stupefacta |
stupefactum |
| Nominativ | stupefacti |
stupefactae |
stupefacta |
| Genitiv | stupefactorum |
stupefactarum |
stupefactorum |
| Dativ | stupefactis |
stupefactis |
stupefactis |
| Akkusativ | stupefactos |
stupefactas |
stupefacta |
| Ablativ | stupefactis |
stupefactis |
stupefactis |
| Vokativ | stupefacti |
stupefactae |
stupefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | stupefacturus |
stupefactura |
stupefacturum |
| Genitiv | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefacturi |
| Dativ | stupefacturo |
stupefacturae |
stupefacturo |
| Akkusativ | stupefacturum |
stupefacturam |
stupefacturum |
| Ablativ | stupefacturo |
stupefactura |
stupefacturo |
| Vokativ | stupefacture |
stupefactura |
stupefacturum |
| Nominativ | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefactura |
| Genitiv | stupefacturorum |
stupefacturarum |
stupefacturorum |
| Dativ | stupefacturis |
stupefacturis |
stupefacturis |
| Akkusativ | stupefacturos |
stupefacturas |
stupefactura |
| Ablativ | stupefacturis |
stupefacturis |
stupefacturis |
| Vokativ | stupefacturi |
stupefacturae |
stupefactura |
| Supin I | Supin II |
| stupefactum |
stupefactu |