Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollo
|
ich hebe |
| 2. Person Singular |
succollas
|
du hebst |
| 3. Person Singular |
succollat
|
er/sie/es hebt |
| 1. Person Plural |
succollamus
|
wir heben |
| 2. Person Plural |
succollatis
|
ihr hebt |
| 3. Person Plural |
succollant
|
sie heben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollor
|
ich werde gehoben |
| 2. Person Singular |
succollaris succollare
|
du wirst gehoben |
| 3. Person Singular |
succollatur
|
er/sie/es wird gehoben |
| 1. Person Plural |
succollamur
|
wir werden gehoben |
| 2. Person Plural |
succollamini
|
ihr werdet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollantur
|
sie werden gehoben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollem
|
ich hebe |
| 2. Person Singular |
succolles
|
du hebest |
| 3. Person Singular |
succollet
|
er/sie/es hebe |
| 1. Person Plural |
succollemus
|
wir heben |
| 2. Person Plural |
succolletis
|
ihr hebet |
| 3. Person Plural |
succollent
|
sie heben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succoller
|
ich werde gehoben |
| 2. Person Singular |
succolleris succollere
|
du werdest gehoben |
| 3. Person Singular |
succolletur
|
er/sie/es werde gehoben |
| 1. Person Plural |
succollemur
|
wir werden gehoben |
| 2. Person Plural |
succollemini
|
ihr werdet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollentur
|
sie werden gehoben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabam
|
ich hob; hub |
| 2. Person Singular |
succollabas
|
du hobst; hubst |
| 3. Person Singular |
succollabat
|
er/sie/es hob; hub |
| 1. Person Plural |
succollabamus
|
wir hoben; huben |
| 2. Person Plural |
succollabatis
|
ihr hobt; hubt |
| 3. Person Plural |
succollabant
|
sie hoben; huben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabar
|
ich wurde gehoben |
| 2. Person Singular |
succollabaris succollabare
|
du wurdest gehoben |
| 3. Person Singular |
succollabatur
|
er/sie/es wurde gehoben |
| 1. Person Plural |
succollabamur
|
wir wurden gehoben |
| 2. Person Plural |
succollabamini
|
ihr wurdet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollabantur
|
sie wurden gehoben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollarem
|
ich höbe |
| 2. Person Singular |
succollares
|
du höbest |
| 3. Person Singular |
succollaret
|
er/sie/es höbe |
| 1. Person Plural |
succollaremus
|
wir höben |
| 2. Person Plural |
succollaretis
|
ihr höbet |
| 3. Person Plural |
succollarent
|
sie höben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollarer
|
ich würde gehoben |
| 2. Person Singular |
succollareris succollarere
|
du würdest gehoben |
| 3. Person Singular |
succollaretur
|
er/sie/es würde gehoben |
| 1. Person Plural |
succollaremur
|
wir würden gehoben |
| 2. Person Plural |
succollaremini
|
ihr würdet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollarentur
|
sie würden gehoben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabo
|
ich werde heben |
| 2. Person Singular |
succollabis
|
du wirst heben |
| 3. Person Singular |
succollabit
|
er/sie/es wird heben |
| 1. Person Plural |
succollabimus
|
wir werden heben |
| 2. Person Plural |
succollabitis
|
ihr werdet heben |
| 3. Person Plural |
succollabunt
|
sie werden heben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabor
|
ich werde gehoben |
| 2. Person Singular |
succollaberis succollabere
|
du wirst gehoben |
| 3. Person Singular |
succollabitur
|
er/sie/es wird gehoben |
| 1. Person Plural |
succollabimur
|
wir werden gehoben |
| 2. Person Plural |
succollabimini
|
ihr werdet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollabuntur
|
sie werden gehoben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollavi
|
ich habe gehoben |
| 2. Person Singular |
succollavisti
|
du hast gehoben |
| 3. Person Singular |
succollavit
|
er/sie/es hat gehoben |
| 1. Person Plural |
succollavimus
|
wir haben gehoben |
| 2. Person Plural |
succollavistis
|
ihr habt gehoben |
| 3. Person Plural |
succollaverunt succollavere
|
sie haben gehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus sum
|
ich bin gehoben worden |
| 2. Person Singular |
succollatus es
|
du bist gehoben worden |
| 3. Person Singular |
succollatus est
|
er/sie/es ist gehoben worden |
| 1. Person Plural |
succollati sumus
|
wir sind gehoben worden |
| 2. Person Plural |
succollati estis
|
ihr seid gehoben worden |
| 3. Person Plural |
succollati sunt
|
sie sind gehoben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollaverim
|
ich habe gehoben |
| 2. Person Singular |
succollaveris
|
du habest gehoben |
| 3. Person Singular |
succollaverit
|
er/sie/es habe gehoben |
| 1. Person Plural |
succollaverimus
|
wir haben gehoben |
| 2. Person Plural |
succollaveritis
|
ihr habet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollaverint
|
sie haben gehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus sim
|
ich sei gehoben worden |
| 2. Person Singular |
succollatus sis
|
du seiest gehoben worden |
| 3. Person Singular |
succollatus sit
|
er/sie/es sei gehoben worden |
| 1. Person Plural |
succollati simus
|
wir seien gehoben worden |
| 2. Person Plural |
succollati sitis
|
ihr seiet gehoben worden |
| 3. Person Plural |
succollati sint
|
sie seien gehoben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollaveram
|
ich hatte gehoben |
| 2. Person Singular |
succollaveras
|
du hattest gehoben |
| 3. Person Singular |
succollaverat
|
er/sie/es hatte gehoben |
| 1. Person Plural |
succollaveramus
|
wir hatten gehoben |
| 2. Person Plural |
succollaveratis
|
ihr hattet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollaverant
|
sie hatten gehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus eram
|
ich war gehoben worden |
| 2. Person Singular |
succollatus eras
|
du warst gehoben worden |
| 3. Person Singular |
succollatus erat
|
er/sie/es war gehoben worden |
| 1. Person Plural |
succollati eramus
|
wir waren gehoben worden |
| 2. Person Plural |
succollati eratis
|
ihr warst gehoben worden |
| 3. Person Plural |
succollati erant
|
sie waren gehoben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollavissem
|
ich hätte gehoben |
| 2. Person Singular |
succollavisses
|
du hättest gehoben |
| 3. Person Singular |
succollavisset
|
er/sie/es hätte gehoben |
| 1. Person Plural |
succollavissemus
|
wir hätten gehoben |
| 2. Person Plural |
succollavissetis
|
ihr hättet gehoben |
| 3. Person Plural |
succollavissent
|
sie hätten gehoben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus essem
|
ich wäre gehoben worden |
| 2. Person Singular |
succollatus esses
|
du wärest gehoben worden |
| 3. Person Singular |
succollatus esset
|
er/sie/es wäre gehoben worden |
| 1. Person Plural |
succollati essemus
|
wir wären gehoben worden |
| 2. Person Plural |
succollati essetis
|
ihr wäret gehoben worden |
| 3. Person Plural |
succollati essent
|
sie wären gehoben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollavero
|
ich werde gehoben haben |
| 2. Person Singular |
succollaveris
|
du wirst gehoben haben |
| 3. Person Singular |
succollaverit
|
er/sie/es wird gehoben haben |
| 1. Person Plural |
succollaverimus
|
wir werden gehoben haben |
| 2. Person Plural |
succollaveritis
|
ihr werdet gehoben haben |
| 3. Person Plural |
succollaverint
|
sie werden gehoben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus ero
|
ich werde gehoben worden sein |
| 2. Person Singular |
succollatus eris
|
du werdest gehoben worden sein |
| 3. Person Singular |
succollatus erit
|
er/sie/es werde gehoben worden sein |
| 1. Person Plural |
succollati erimus
|
wir werden gehoben worden sein |
| 2. Person Plural |
succollati eritis
|
ihr werdet gehoben worden sein |
| 3. Person Plural |
succollati erunt
|
sie werden gehoben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
succollare
|
heben |
| Vorzeitigkeit |
succollavisse
|
gehoben haben |
| Nachzeitigkeit |
succollaturum esse
|
heben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
succollari succollarier
|
gehoben werden |
| Vorzeitigkeit |
succollatum esse
|
gehoben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
succollatum iri
|
künftig gehoben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
succolla
|
hebe; heb! |
| 2. Person Plural |
succollate
|
hebt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
succollato
|
| 3. Person Singular |
succollato
|
| 2. Person Plural |
succollatote
|
| 3. Person Plural |
succollanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
succollare
|
das Heben |
| Genitiv |
succollandi
|
des Hebens |
| Dativ |
succollando
|
dem Heben |
| Akkusativ |
succollandum
|
das Heben |
| Ablativ |
succollando
|
durch das Heben |
| Vokativ |
succollande
|
Heben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollandus
|
succollanda
|
succollandum
|
| Genitiv |
succollandi
|
succollandae
|
succollandi
|
| Dativ |
succollando
|
succollandae
|
succollando
|
| Akkusativ |
succollandum
|
succollandam
|
succollandum
|
| Ablativ |
succollando
|
succollanda
|
succollando
|
| Vokativ |
succollande
|
succollanda
|
succollandum
|
Plural
| Nominativ |
succollandi
|
succollandae
|
succollanda
|
| Genitiv |
succollandorum
|
succollandarum
|
succollandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
succollandos
|
succollandas
|
succollanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
succollandi
|
succollandae
|
succollanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollans
|
succollans
|
succollans
|
| Genitiv |
succollantis
|
succollantis
|
succollantis
|
| Dativ |
succollanti
|
succollanti
|
succollanti
|
| Akkusativ |
succollantem
|
succollantem
|
succollans
|
| Ablativ |
succollanti succollante
|
succollanti succollante
|
succollanti succollante
|
| Vokativ |
succollans
|
succollans
|
succollans
|
Plural
| Nominativ |
succollantes
|
succollantes
|
succollantia
|
| Genitiv |
succollantium succollantum
|
succollantium succollantum
|
succollantium succollantum
|
| Dativ |
succollantibus
|
succollantibus
|
succollantibus
|
| Akkusativ |
succollantes
|
succollantes
|
succollantia
|
| Ablativ |
succollantibus
|
succollantibus
|
succollantibus
|
| Vokativ |
succollantes
|
succollantes
|
succollantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollatus
|
succollata
|
succollatum
|
| Genitiv |
succollati
|
succollatae
|
succollati
|
| Dativ |
succollato
|
succollatae
|
succollato
|
| Akkusativ |
succollatum
|
succollatam
|
succollatum
|
| Ablativ |
succollato
|
succollata
|
succollato
|
| Vokativ |
succollate
|
succollata
|
succollatum
|
Plural
| Nominativ |
succollati
|
succollatae
|
succollata
|
| Genitiv |
succollatorum
|
succollatarum
|
succollatorum
|
| Dativ |
succollatis
|
succollatis
|
succollatis
|
| Akkusativ |
succollatos
|
succollatas
|
succollata
|
| Ablativ |
succollatis
|
succollatis
|
succollatis
|
| Vokativ |
succollati
|
succollatae
|
succollata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollaturus
|
succollatura
|
succollaturum
|
| Genitiv |
succollaturi
|
succollaturae
|
succollaturi
|
| Dativ |
succollaturo
|
succollaturae
|
succollaturo
|
| Akkusativ |
succollaturum
|
succollaturam
|
succollaturum
|
| Ablativ |
succollaturo
|
succollatura
|
succollaturo
|
| Vokativ |
succollature
|
succollatura
|
succollaturum
|
Plural
| Nominativ |
succollaturi
|
succollaturae
|
succollatura
|
| Genitiv |
succollaturorum
|
succollaturarum
|
succollaturorum
|
| Dativ |
succollaturis
|
succollaturis
|
succollaturis
|
| Akkusativ |
succollaturos
|
succollaturas
|
succollatura
|
| Ablativ |
succollaturis
|
succollaturis
|
succollaturis
|
| Vokativ |
succollaturi
|
succollaturae
|
succollatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
succollatum
|
succollatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollo
|
ich trage |
| 2. Person Singular |
succollas
|
du trägst |
| 3. Person Singular |
succollat
|
er/sie/es trägt |
| 1. Person Plural |
succollamus
|
wir tragen |
| 2. Person Plural |
succollatis
|
ihr tragt |
| 3. Person Plural |
succollant
|
sie tragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollor
|
ich werde getragen |
| 2. Person Singular |
succollaris succollare
|
du wirst getragen |
| 3. Person Singular |
succollatur
|
er/sie/es wird getragen |
| 1. Person Plural |
succollamur
|
wir werden getragen |
| 2. Person Plural |
succollamini
|
ihr werdet getragen |
| 3. Person Plural |
succollantur
|
sie werden getragen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollem
|
ich trage |
| 2. Person Singular |
succolles
|
du tragest |
| 3. Person Singular |
succollet
|
er/sie/es trage |
| 1. Person Plural |
succollemus
|
wir tragen |
| 2. Person Plural |
succolletis
|
ihr traget |
| 3. Person Plural |
succollent
|
sie tragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succoller
|
ich werde getragen |
| 2. Person Singular |
succolleris succollere
|
du werdest getragen |
| 3. Person Singular |
succolletur
|
er/sie/es werde getragen |
| 1. Person Plural |
succollemur
|
wir werden getragen |
| 2. Person Plural |
succollemini
|
ihr werdet getragen |
| 3. Person Plural |
succollentur
|
sie werden getragen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabam
|
ich trug |
| 2. Person Singular |
succollabas
|
du trugst |
| 3. Person Singular |
succollabat
|
er/sie/es trug |
| 1. Person Plural |
succollabamus
|
wir trugen |
| 2. Person Plural |
succollabatis
|
ihr trugt |
| 3. Person Plural |
succollabant
|
sie trugen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabar
|
ich wurde getragen |
| 2. Person Singular |
succollabaris succollabare
|
du wurdest getragen |
| 3. Person Singular |
succollabatur
|
er/sie/es wurde getragen |
| 1. Person Plural |
succollabamur
|
wir wurden getragen |
| 2. Person Plural |
succollabamini
|
ihr wurdet getragen |
| 3. Person Plural |
succollabantur
|
sie wurden getragen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollarem
|
ich trüge |
| 2. Person Singular |
succollares
|
du trügest |
| 3. Person Singular |
succollaret
|
er/sie/es trüge |
| 1. Person Plural |
succollaremus
|
wir trügen |
| 2. Person Plural |
succollaretis
|
ihr trüget |
| 3. Person Plural |
succollarent
|
sie trügen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollarer
|
ich würde getragen |
| 2. Person Singular |
succollareris succollarere
|
du würdest getragen |
| 3. Person Singular |
succollaretur
|
er/sie/es würde getragen |
| 1. Person Plural |
succollaremur
|
wir würden getragen |
| 2. Person Plural |
succollaremini
|
ihr würdet getragen |
| 3. Person Plural |
succollarentur
|
sie würden getragen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabo
|
ich werde tragen |
| 2. Person Singular |
succollabis
|
du wirst tragen |
| 3. Person Singular |
succollabit
|
er/sie/es wird tragen |
| 1. Person Plural |
succollabimus
|
wir werden tragen |
| 2. Person Plural |
succollabitis
|
ihr werdet tragen |
| 3. Person Plural |
succollabunt
|
sie werden tragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollabor
|
ich werde getragen |
| 2. Person Singular |
succollaberis succollabere
|
du wirst getragen |
| 3. Person Singular |
succollabitur
|
er/sie/es wird getragen |
| 1. Person Plural |
succollabimur
|
wir werden getragen |
| 2. Person Plural |
succollabimini
|
ihr werdet getragen |
| 3. Person Plural |
succollabuntur
|
sie werden getragen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollavi
|
ich habe getragen |
| 2. Person Singular |
succollavisti
|
du hast getragen |
| 3. Person Singular |
succollavit
|
er/sie/es hat getragen |
| 1. Person Plural |
succollavimus
|
wir haben getragen |
| 2. Person Plural |
succollavistis
|
ihr habt getragen |
| 3. Person Plural |
succollaverunt succollavere
|
sie haben getragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus sum
|
ich bin getragen worden |
| 2. Person Singular |
succollatus es
|
du bist getragen worden |
| 3. Person Singular |
succollatus est
|
er/sie/es ist getragen worden |
| 1. Person Plural |
succollati sumus
|
wir sind getragen worden |
| 2. Person Plural |
succollati estis
|
ihr seid getragen worden |
| 3. Person Plural |
succollati sunt
|
sie sind getragen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollaverim
|
ich habe getragen |
| 2. Person Singular |
succollaveris
|
du habest getragen |
| 3. Person Singular |
succollaverit
|
er/sie/es habe getragen |
| 1. Person Plural |
succollaverimus
|
wir haben getragen |
| 2. Person Plural |
succollaveritis
|
ihr habet getragen |
| 3. Person Plural |
succollaverint
|
sie haben getragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus sim
|
ich sei getragen worden |
| 2. Person Singular |
succollatus sis
|
du seiest getragen worden |
| 3. Person Singular |
succollatus sit
|
er/sie/es sei getragen worden |
| 1. Person Plural |
succollati simus
|
wir seien getragen worden |
| 2. Person Plural |
succollati sitis
|
ihr seiet getragen worden |
| 3. Person Plural |
succollati sint
|
sie seien getragen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollaveram
|
ich hatte getragen |
| 2. Person Singular |
succollaveras
|
du hattest getragen |
| 3. Person Singular |
succollaverat
|
er/sie/es hatte getragen |
| 1. Person Plural |
succollaveramus
|
wir hatten getragen |
| 2. Person Plural |
succollaveratis
|
ihr hattet getragen |
| 3. Person Plural |
succollaverant
|
sie hatten getragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus eram
|
ich war getragen worden |
| 2. Person Singular |
succollatus eras
|
du warst getragen worden |
| 3. Person Singular |
succollatus erat
|
er/sie/es war getragen worden |
| 1. Person Plural |
succollati eramus
|
wir waren getragen worden |
| 2. Person Plural |
succollati eratis
|
ihr warst getragen worden |
| 3. Person Plural |
succollati erant
|
sie waren getragen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollavissem
|
ich hätte getragen |
| 2. Person Singular |
succollavisses
|
du hättest getragen |
| 3. Person Singular |
succollavisset
|
er/sie/es hätte getragen |
| 1. Person Plural |
succollavissemus
|
wir hätten getragen |
| 2. Person Plural |
succollavissetis
|
ihr hättet getragen |
| 3. Person Plural |
succollavissent
|
sie hätten getragen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus essem
|
ich wäre getragen worden |
| 2. Person Singular |
succollatus esses
|
du wärest getragen worden |
| 3. Person Singular |
succollatus esset
|
er/sie/es wäre getragen worden |
| 1. Person Plural |
succollati essemus
|
wir wären getragen worden |
| 2. Person Plural |
succollati essetis
|
ihr wäret getragen worden |
| 3. Person Plural |
succollati essent
|
sie wären getragen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
succollavero
|
ich werde getragen haben |
| 2. Person Singular |
succollaveris
|
du wirst getragen haben |
| 3. Person Singular |
succollaverit
|
er/sie/es wird getragen haben |
| 1. Person Plural |
succollaverimus
|
wir werden getragen haben |
| 2. Person Plural |
succollaveritis
|
ihr werdet getragen haben |
| 3. Person Plural |
succollaverint
|
sie werden getragen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
succollatus ero
|
ich werde getragen worden sein |
| 2. Person Singular |
succollatus eris
|
du werdest getragen worden sein |
| 3. Person Singular |
succollatus erit
|
er/sie/es werde getragen worden sein |
| 1. Person Plural |
succollati erimus
|
wir werden getragen worden sein |
| 2. Person Plural |
succollati eritis
|
ihr werdet getragen worden sein |
| 3. Person Plural |
succollati erunt
|
sie werden getragen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
succollare
|
tragen |
| Vorzeitigkeit |
succollavisse
|
getragen haben |
| Nachzeitigkeit |
succollaturum esse
|
tragen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
succollari succollarier
|
getragen werden |
| Vorzeitigkeit |
succollatum esse
|
getragen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
succollatum iri
|
künftig getragen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
succolla
|
trage; trag! |
| 2. Person Plural |
succollate
|
tragt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
succollato
|
| 3. Person Singular |
succollato
|
| 2. Person Plural |
succollatote
|
| 3. Person Plural |
succollanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
succollare
|
das Tragen |
| Genitiv |
succollandi
|
des Tragens |
| Dativ |
succollando
|
dem Tragen |
| Akkusativ |
succollandum
|
das Tragen |
| Ablativ |
succollando
|
durch das Tragen |
| Vokativ |
succollande
|
Tragen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollandus
|
succollanda
|
succollandum
|
| Genitiv |
succollandi
|
succollandae
|
succollandi
|
| Dativ |
succollando
|
succollandae
|
succollando
|
| Akkusativ |
succollandum
|
succollandam
|
succollandum
|
| Ablativ |
succollando
|
succollanda
|
succollando
|
| Vokativ |
succollande
|
succollanda
|
succollandum
|
Plural
| Nominativ |
succollandi
|
succollandae
|
succollanda
|
| Genitiv |
succollandorum
|
succollandarum
|
succollandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
succollandos
|
succollandas
|
succollanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
succollandi
|
succollandae
|
succollanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollans
|
succollans
|
succollans
|
| Genitiv |
succollantis
|
succollantis
|
succollantis
|
| Dativ |
succollanti
|
succollanti
|
succollanti
|
| Akkusativ |
succollantem
|
succollantem
|
succollans
|
| Ablativ |
succollanti succollante
|
succollanti succollante
|
succollanti succollante
|
| Vokativ |
succollans
|
succollans
|
succollans
|
Plural
| Nominativ |
succollantes
|
succollantes
|
succollantia
|
| Genitiv |
succollantium succollantum
|
succollantium succollantum
|
succollantium succollantum
|
| Dativ |
succollantibus
|
succollantibus
|
succollantibus
|
| Akkusativ |
succollantes
|
succollantes
|
succollantia
|
| Ablativ |
succollantibus
|
succollantibus
|
succollantibus
|
| Vokativ |
succollantes
|
succollantes
|
succollantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollatus
|
succollata
|
succollatum
|
| Genitiv |
succollati
|
succollatae
|
succollati
|
| Dativ |
succollato
|
succollatae
|
succollato
|
| Akkusativ |
succollatum
|
succollatam
|
succollatum
|
| Ablativ |
succollato
|
succollata
|
succollato
|
| Vokativ |
succollate
|
succollata
|
succollatum
|
Plural
| Nominativ |
succollati
|
succollatae
|
succollata
|
| Genitiv |
succollatorum
|
succollatarum
|
succollatorum
|
| Dativ |
succollatis
|
succollatis
|
succollatis
|
| Akkusativ |
succollatos
|
succollatas
|
succollata
|
| Ablativ |
succollatis
|
succollatis
|
succollatis
|
| Vokativ |
succollati
|
succollatae
|
succollata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
succollaturus
|
succollatura
|
succollaturum
|
| Genitiv |
succollaturi
|
succollaturae
|
succollaturi
|
| Dativ |
succollaturo
|
succollaturae
|
succollaturo
|
| Akkusativ |
succollaturum
|
succollaturam
|
succollaturum
|
| Ablativ |
succollaturo
|
succollatura
|
succollaturo
|
| Vokativ |
succollature
|
succollatura
|
succollaturum
|
Plural
| Nominativ |
succollaturi
|
succollaturae
|
succollatura
|
| Genitiv |
succollaturorum
|
succollaturarum
|
succollaturorum
|
| Dativ |
succollaturis
|
succollaturis
|
succollaturis
|
| Akkusativ |
succollaturos
|
succollaturas
|
succollatura
|
| Ablativ |
succollaturis
|
succollaturis
|
succollaturis
|
| Vokativ |
succollaturi
|
succollaturae
|
succollatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
succollatum
|
succollatu
|