| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| succutere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | emporschleudern erschüttern |
| succussus | Verb im Partizip | konsonantische Konjugation | Nominativ Maskulin Singular Partizip Perfekt Passiv | Partizip von emporschleudern |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutio |
|
| 2. Person Singular | succutis |
|
| 3. Person Singular | succutit |
|
| 1. Person Plural | succutimus |
|
| 2. Person Plural | succutitis |
|
| 3. Person Plural | succutiunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutior |
|
| 2. Person Singular | succuteris succutere |
|
| 3. Person Singular | succutitur |
|
| 1. Person Plural | succutimur |
|
| 2. Person Plural | succutimini |
|
| 3. Person Plural | succutiuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutiam |
|
| 2. Person Singular | succutias |
|
| 3. Person Singular | succutiat |
|
| 1. Person Plural | succutiamus |
|
| 2. Person Plural | succutiatis |
|
| 3. Person Plural | succutiant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutiar |
|
| 2. Person Singular | succutiaris succutiare |
|
| 3. Person Singular | succutiatur |
|
| 1. Person Plural | succutiamur |
|
| 2. Person Plural | succutiamini |
|
| 3. Person Plural | succutiantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutiebam |
|
| 2. Person Singular | succutiebas |
|
| 3. Person Singular | succutiebat |
|
| 1. Person Plural | succutiebamus |
|
| 2. Person Plural | succutiebatis |
|
| 3. Person Plural | succutiebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutiebar |
|
| 2. Person Singular | succutiebaris succutiebare |
|
| 3. Person Singular | succutiebatur |
|
| 1. Person Plural | succutiebamur |
|
| 2. Person Plural | succutiebamini |
|
| 3. Person Plural | succutiebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succuterem |
|
| 2. Person Singular | succuteres |
|
| 3. Person Singular | succuteret |
|
| 1. Person Plural | succuteremus |
|
| 2. Person Plural | succuteretis |
|
| 3. Person Plural | succuterent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succuterer |
|
| 2. Person Singular | succutereris succuterere |
|
| 3. Person Singular | succuteretur |
|
| 1. Person Plural | succuteremur |
|
| 2. Person Plural | succuteremini |
|
| 3. Person Plural | succuterentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutiam |
|
| 2. Person Singular | succuties |
|
| 3. Person Singular | succutiet |
|
| 1. Person Plural | succutiemus |
|
| 2. Person Plural | succutietis |
|
| 3. Person Plural | succutient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutiar |
|
| 2. Person Singular | succutieris succutiere |
|
| 3. Person Singular | succutietur |
|
| 1. Person Plural | succutiemur |
|
| 2. Person Plural | succutiemini |
|
| 3. Person Plural | succutientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succussi |
|
| 2. Person Singular | succussisti |
|
| 3. Person Singular | succussit |
|
| 1. Person Plural | succussimus |
|
| 2. Person Plural | succussistis |
|
| 3. Person Plural | succusserunt succussere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus sum |
|
| 2. Person Singular | succussus es |
|
| 3. Person Singular | succussus est |
|
| 1. Person Plural | succussi sumus |
|
| 2. Person Plural | succussi estis |
|
| 3. Person Plural | succussi sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succusserim |
|
| 2. Person Singular | succusseris |
|
| 3. Person Singular | succusserit |
|
| 1. Person Plural | succusserimus |
|
| 2. Person Plural | succusseritis |
|
| 3. Person Plural | succusserint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus sim |
|
| 2. Person Singular | succussus sis |
|
| 3. Person Singular | succussus sit |
|
| 1. Person Plural | succussi simus |
|
| 2. Person Plural | succussi sitis |
|
| 3. Person Plural | succussi sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succusseram |
|
| 2. Person Singular | succusseras |
|
| 3. Person Singular | succusserat |
|
| 1. Person Plural | succusseramus |
|
| 2. Person Plural | succusseratis |
|
| 3. Person Plural | succusserant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus eram |
|
| 2. Person Singular | succussus eras |
|
| 3. Person Singular | succussus erat |
|
| 1. Person Plural | succussi eramus |
|
| 2. Person Plural | succussi eratis |
|
| 3. Person Plural | succussi erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succussissem |
|
| 2. Person Singular | succussisses |
|
| 3. Person Singular | succussisset |
|
| 1. Person Plural | succussissemus |
|
| 2. Person Plural | succussissetis |
|
| 3. Person Plural | succussissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus essem |
|
| 2. Person Singular | succussus esses |
|
| 3. Person Singular | succussus esset |
|
| 1. Person Plural | succussi essemus |
|
| 2. Person Plural | succussi essetis |
|
| 3. Person Plural | succussi essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succussero |
|
| 2. Person Singular | succusseris |
|
| 3. Person Singular | succusserit |
|
| 1. Person Plural | succusserimus |
|
| 2. Person Plural | succusseritis |
|
| 3. Person Plural | succusserint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus ero |
|
| 2. Person Singular | succussus eris |
|
| 3. Person Singular | succussus erit |
|
| 1. Person Plural | succussi erimus |
|
| 2. Person Plural | succussi eritis |
|
| 3. Person Plural | succussi erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | succutere |
|
| Vorzeitigkeit | succussisse |
|
| Nachzeitigkeit | succussurum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | succuti succutier |
|
| Vorzeitigkeit | succussum esse |
|
| Nachzeitigkeit | succussum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | succute succut |
! |
| 2. Person Plural | succutite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | succutito |
| 3. Person Singular | succutito |
| 2. Person Plural | succutitote |
| 3. Person Plural | succutunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | succutere |
das |
| Genitiv | succutiendi succutiundi |
des es |
| Dativ | succutiendo succutiundo |
dem |
| Akkusativ | succutiendum succutiundum |
das |
| Ablativ | succutiendo succutiundo |
durch das |
| Vokativ | succutiende succutiunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succutiendus succutiundus |
succutienda succutiunda |
succutiendum succutiundum |
| Genitiv | succutiendi succutiundi |
succutiendae succutiundae |
succutiendi succutiundi |
| Dativ | succutiendo succutiundo |
succutiendae succutiundae |
succutiendo succutiundo |
| Akkusativ | succutiendum succutiundum |
succutiendam succutiundam |
succutiendum succutiundum |
| Ablativ | succutiendo succutiundo |
succutienda succutiunda |
succutiendo succutiundo |
| Vokativ | succutiende succutiunde |
succutienda succutiunda |
succutiendum succutiundum |
| Nominativ | succutiendi succutiundi |
succutiendae succutiundae |
succutienda succutiunda |
| Genitiv | succutiendorum succutiundorum |
succutiendarum succutiundarum |
succutiendorum succutiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | succutiendos succutiundos |
succutiendas succutiundas |
succutienda succutiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | succutiendi succutiundi |
succutiendae succutiundae |
succutienda succutiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succutiens |
succutiens |
succutiens |
| Genitiv | succutientis |
succutientis |
succutientis |
| Dativ | succutienti |
succutienti |
succutienti |
| Akkusativ | succutientem |
succutientem |
succutiens |
| Ablativ | succutienti succutiente |
succutienti succutiente |
succutienti succutiente |
| Vokativ | succutiens |
succutiens |
succutiens |
| Nominativ | succutientes |
succutientes |
succutientia |
| Genitiv | succutientium succutientum |
succutientium succutientum |
succutientium succutientum |
| Dativ | succutientibus |
succutientibus |
succutientibus |
| Akkusativ | succutientes |
succutientes |
succutientia |
| Ablativ | succutientibus |
succutientibus |
succutientibus |
| Vokativ | succutientes |
succutientes |
succutientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succussus |
succussa |
succussum |
| Genitiv | succussi |
succussae |
succussi |
| Dativ | succusso |
succussae |
succusso |
| Akkusativ | succussum |
succussam |
succussum |
| Ablativ | succusso |
succussa |
succusso |
| Vokativ | succusse |
succussa |
succussum |
| Nominativ | succussi |
succussae |
succussa |
| Genitiv | succussorum |
succussarum |
succussorum |
| Dativ | succussis |
succussis |
succussis |
| Akkusativ | succussos |
succussas |
succussa |
| Ablativ | succussis |
succussis |
succussis |
| Vokativ | succussi |
succussae |
succussa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succussurus |
succussura |
succussurum |
| Genitiv | succussuri |
succussurae |
succussuri |
| Dativ | succussuro |
succussurae |
succussuro |
| Akkusativ | succussurum |
succussuram |
succussurum |
| Ablativ | succussuro |
succussura |
succussuro |
| Vokativ | succussure |
succussura |
succussurum |
| Nominativ | succussuri |
succussurae |
succussura |
| Genitiv | succussurorum |
succussurarum |
succussurorum |
| Dativ | succussuris |
succussuris |
succussuris |
| Akkusativ | succussuros |
succussuras |
succussura |
| Ablativ | succussuris |
succussuris |
succussuris |
| Vokativ | succussuri |
succussurae |
succussura |
| Supin I | Supin II |
| succussum |
succussu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutio |
ich erschüttere; erschüttre |
| 2. Person Singular | succutis |
du erschütterst |
| 3. Person Singular | succutit |
er/sie/es erschüttert |
| 1. Person Plural | succutimus |
wir erschüttern |
| 2. Person Plural | succutitis |
ihr erschüttert |
| 3. Person Plural | succutiunt |
sie erschüttern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutior |
ich werde erschüttert |
| 2. Person Singular | succuteris succutere |
du wirst erschüttert |
| 3. Person Singular | succutitur |
er/sie/es wird erschüttert |
| 1. Person Plural | succutimur |
wir werden erschüttert |
| 2. Person Plural | succutimini |
ihr werdet erschüttert |
| 3. Person Plural | succutiuntur |
sie werden erschüttert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutiam |
ich erschüttere; erschüttre |
| 2. Person Singular | succutias |
du erschütterest; erschüttrest |
| 3. Person Singular | succutiat |
er/sie/es erschüttere; erschüttre |
| 1. Person Plural | succutiamus |
wir erschütteren |
| 2. Person Plural | succutiatis |
ihr erschütteret |
| 3. Person Plural | succutiant |
sie erschütteren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutiar |
ich werde erschüttert |
| 2. Person Singular | succutiaris succutiare |
du werdest erschüttert |
| 3. Person Singular | succutiatur |
er/sie/es werde erschüttert |
| 1. Person Plural | succutiamur |
wir werden erschüttert |
| 2. Person Plural | succutiamini |
ihr werdet erschüttert |
| 3. Person Plural | succutiantur |
sie werden erschüttert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutiebam |
ich erschütterte |
| 2. Person Singular | succutiebas |
du erschüttertest |
| 3. Person Singular | succutiebat |
er/sie/es erschütterte |
| 1. Person Plural | succutiebamus |
wir erschütterten |
| 2. Person Plural | succutiebatis |
ihr erschüttertet |
| 3. Person Plural | succutiebant |
sie erschütterten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutiebar |
ich wurde erschüttert |
| 2. Person Singular | succutiebaris succutiebare |
du wurdest erschüttert |
| 3. Person Singular | succutiebatur |
er/sie/es wurde erschüttert |
| 1. Person Plural | succutiebamur |
wir wurden erschüttert |
| 2. Person Plural | succutiebamini |
ihr wurdet erschüttert |
| 3. Person Plural | succutiebantur |
sie wurden erschüttert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succuterem |
ich erschütterte |
| 2. Person Singular | succuteres |
du erschüttertest |
| 3. Person Singular | succuteret |
er/sie/es erschütterte |
| 1. Person Plural | succuteremus |
wir erschütterten |
| 2. Person Plural | succuteretis |
ihr erschüttertet |
| 3. Person Plural | succuterent |
sie erschütterten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succuterer |
ich würde erschüttert |
| 2. Person Singular | succutereris succuterere |
du würdest erschüttert |
| 3. Person Singular | succuteretur |
er/sie/es würde erschüttert |
| 1. Person Plural | succuteremur |
wir würden erschüttert |
| 2. Person Plural | succuteremini |
ihr würdet erschüttert |
| 3. Person Plural | succuterentur |
sie würden erschüttert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succutiam |
ich werde erschüttern |
| 2. Person Singular | succuties |
du wirst erschüttern |
| 3. Person Singular | succutiet |
er/sie/es wird erschüttern |
| 1. Person Plural | succutiemus |
wir werden erschüttern |
| 2. Person Plural | succutietis |
ihr werdet erschüttern |
| 3. Person Plural | succutient |
sie werden erschüttern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succutiar |
ich werde erschüttert |
| 2. Person Singular | succutieris succutiere |
du wirst erschüttert |
| 3. Person Singular | succutietur |
er/sie/es wird erschüttert |
| 1. Person Plural | succutiemur |
wir werden erschüttert |
| 2. Person Plural | succutiemini |
ihr werdet erschüttert |
| 3. Person Plural | succutientur |
sie werden erschüttert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succussi |
ich habe erschüttert |
| 2. Person Singular | succussisti |
du hast erschüttert |
| 3. Person Singular | succussit |
er/sie/es hat erschüttert |
| 1. Person Plural | succussimus |
wir haben erschüttert |
| 2. Person Plural | succussistis |
ihr habt erschüttert |
| 3. Person Plural | succusserunt succussere |
sie haben erschüttert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus sum |
ich bin erschüttert worden |
| 2. Person Singular | succussus es |
du bist erschüttert worden |
| 3. Person Singular | succussus est |
er/sie/es ist erschüttert worden |
| 1. Person Plural | succussi sumus |
wir sind erschüttert worden |
| 2. Person Plural | succussi estis |
ihr seid erschüttert worden |
| 3. Person Plural | succussi sunt |
sie sind erschüttert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succusserim |
ich habe erschüttert |
| 2. Person Singular | succusseris |
du habest erschüttert |
| 3. Person Singular | succusserit |
er/sie/es habe erschüttert |
| 1. Person Plural | succusserimus |
wir haben erschüttert |
| 2. Person Plural | succusseritis |
ihr habet erschüttert |
| 3. Person Plural | succusserint |
sie haben erschüttert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus sim |
ich sei erschüttert worden |
| 2. Person Singular | succussus sis |
du seiest erschüttert worden |
| 3. Person Singular | succussus sit |
er/sie/es sei erschüttert worden |
| 1. Person Plural | succussi simus |
wir seien erschüttert worden |
| 2. Person Plural | succussi sitis |
ihr seiet erschüttert worden |
| 3. Person Plural | succussi sint |
sie seien erschüttert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succusseram |
ich hatte erschüttert |
| 2. Person Singular | succusseras |
du hattest erschüttert |
| 3. Person Singular | succusserat |
er/sie/es hatte erschüttert |
| 1. Person Plural | succusseramus |
wir hatten erschüttert |
| 2. Person Plural | succusseratis |
ihr hattet erschüttert |
| 3. Person Plural | succusserant |
sie hatten erschüttert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus eram |
ich war erschüttert worden |
| 2. Person Singular | succussus eras |
du warst erschüttert worden |
| 3. Person Singular | succussus erat |
er/sie/es war erschüttert worden |
| 1. Person Plural | succussi eramus |
wir waren erschüttert worden |
| 2. Person Plural | succussi eratis |
ihr warst erschüttert worden |
| 3. Person Plural | succussi erant |
sie waren erschüttert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succussissem |
ich hätte erschüttert |
| 2. Person Singular | succussisses |
du hättest erschüttert |
| 3. Person Singular | succussisset |
er/sie/es hätte erschüttert |
| 1. Person Plural | succussissemus |
wir hätten erschüttert |
| 2. Person Plural | succussissetis |
ihr hättet erschüttert |
| 3. Person Plural | succussissent |
sie hätten erschüttert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus essem |
ich wäre erschüttert worden |
| 2. Person Singular | succussus esses |
du wärest erschüttert worden |
| 3. Person Singular | succussus esset |
er/sie/es wäre erschüttert worden |
| 1. Person Plural | succussi essemus |
wir wären erschüttert worden |
| 2. Person Plural | succussi essetis |
ihr wäret erschüttert worden |
| 3. Person Plural | succussi essent |
sie wären erschüttert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | succussero |
ich werde erschüttert haben |
| 2. Person Singular | succusseris |
du wirst erschüttert haben |
| 3. Person Singular | succusserit |
er/sie/es wird erschüttert haben |
| 1. Person Plural | succusserimus |
wir werden erschüttert haben |
| 2. Person Plural | succusseritis |
ihr werdet erschüttert haben |
| 3. Person Plural | succusserint |
sie werden erschüttert haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | succussus ero |
ich werde erschüttert worden sein |
| 2. Person Singular | succussus eris |
du werdest erschüttert worden sein |
| 3. Person Singular | succussus erit |
er/sie/es werde erschüttert worden sein |
| 1. Person Plural | succussi erimus |
wir werden erschüttert worden sein |
| 2. Person Plural | succussi eritis |
ihr werdet erschüttert worden sein |
| 3. Person Plural | succussi erunt |
sie werden erschüttert worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | succutere |
erschüttern |
| Vorzeitigkeit | succussisse |
erschüttert haben |
| Nachzeitigkeit | succussurum esse |
erschüttern werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | succuti succutier |
erschüttert werden |
| Vorzeitigkeit | succussum esse |
erschüttert worden sein |
| Nachzeitigkeit | succussum iri |
künftig erschüttert werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | succute succut |
erschüttere; erschüttre! |
| 2. Person Plural | succutite |
erschüttert! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | succutito |
| 3. Person Singular | succutito |
| 2. Person Plural | succutitote |
| 3. Person Plural | succutunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | succutere |
das Erschüttern |
| Genitiv | succutiendi succutiundi |
des Erschütternes |
| Dativ | succutiendo succutiundo |
dem Erschüttern |
| Akkusativ | succutiendum succutiundum |
das Erschüttern |
| Ablativ | succutiendo succutiundo |
durch das Erschüttern |
| Vokativ | succutiende succutiunde |
Erschüttern! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succutiendus succutiundus |
succutienda succutiunda |
succutiendum succutiundum |
| Genitiv | succutiendi succutiundi |
succutiendae succutiundae |
succutiendi succutiundi |
| Dativ | succutiendo succutiundo |
succutiendae succutiundae |
succutiendo succutiundo |
| Akkusativ | succutiendum succutiundum |
succutiendam succutiundam |
succutiendum succutiundum |
| Ablativ | succutiendo succutiundo |
succutienda succutiunda |
succutiendo succutiundo |
| Vokativ | succutiende succutiunde |
succutienda succutiunda |
succutiendum succutiundum |
| Nominativ | succutiendi succutiundi |
succutiendae succutiundae |
succutienda succutiunda |
| Genitiv | succutiendorum succutiundorum |
succutiendarum succutiundarum |
succutiendorum succutiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | succutiendos succutiundos |
succutiendas succutiundas |
succutienda succutiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | succutiendi succutiundi |
succutiendae succutiundae |
succutienda succutiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succutiens |
succutiens |
succutiens |
| Genitiv | succutientis |
succutientis |
succutientis |
| Dativ | succutienti |
succutienti |
succutienti |
| Akkusativ | succutientem |
succutientem |
succutiens |
| Ablativ | succutienti succutiente |
succutienti succutiente |
succutienti succutiente |
| Vokativ | succutiens |
succutiens |
succutiens |
| Nominativ | succutientes |
succutientes |
succutientia |
| Genitiv | succutientium succutientum |
succutientium succutientum |
succutientium succutientum |
| Dativ | succutientibus |
succutientibus |
succutientibus |
| Akkusativ | succutientes |
succutientes |
succutientia |
| Ablativ | succutientibus |
succutientibus |
succutientibus |
| Vokativ | succutientes |
succutientes |
succutientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succussus |
succussa |
succussum |
| Genitiv | succussi |
succussae |
succussi |
| Dativ | succusso |
succussae |
succusso |
| Akkusativ | succussum |
succussam |
succussum |
| Ablativ | succusso |
succussa |
succusso |
| Vokativ | succusse |
succussa |
succussum |
| Nominativ | succussi |
succussae |
succussa |
| Genitiv | succussorum |
succussarum |
succussorum |
| Dativ | succussis |
succussis |
succussis |
| Akkusativ | succussos |
succussas |
succussa |
| Ablativ | succussis |
succussis |
succussis |
| Vokativ | succussi |
succussae |
succussa |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | succussurus |
succussura |
succussurum |
| Genitiv | succussuri |
succussurae |
succussuri |
| Dativ | succussuro |
succussurae |
succussuro |
| Akkusativ | succussurum |
succussuram |
succussurum |
| Ablativ | succussuro |
succussura |
succussuro |
| Vokativ | succussure |
succussura |
succussurum |
| Nominativ | succussuri |
succussurae |
succussura |
| Genitiv | succussurorum |
succussurarum |
succussurorum |
| Dativ | succussuris |
succussuris |
succussuris |
| Akkusativ | succussuros |
succussuras |
succussura |
| Ablativ | succussuris |
succussuris |
succussuris |
| Vokativ | succussuri |
succussurae |
succussura |
| Supin I | Supin II |
| succussum |
succussu |