Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillo
|
ich beleidige |
| 2. Person Singular |
suggillas
|
du beleidigst |
| 3. Person Singular |
suggillat
|
er/sie/es beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillamus
|
wir beleidigen |
| 2. Person Plural |
suggillatis
|
ihr beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillant
|
sie beleidigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillor
|
ich werde beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillaris suggillare
|
du wirst beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillatur
|
er/sie/es wird beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillamur
|
wir werden beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillamini
|
ihr werdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillantur
|
sie werden beleidigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillem
|
ich beleidige |
| 2. Person Singular |
suggilles
|
du beleidigest |
| 3. Person Singular |
suggillet
|
er/sie/es beleidige |
| 1. Person Plural |
suggillemus
|
wir beleidigen |
| 2. Person Plural |
suggilletis
|
ihr beleidiget |
| 3. Person Plural |
suggillent
|
sie beleidigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggiller
|
ich werde beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggilleris suggillere
|
du werdest beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggilletur
|
er/sie/es werde beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillemur
|
wir werden beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillemini
|
ihr werdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillentur
|
sie werden beleidigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabam
|
ich beleidigte |
| 2. Person Singular |
suggillabas
|
du beleidigtest |
| 3. Person Singular |
suggillabat
|
er/sie/es beleidigte |
| 1. Person Plural |
suggillabamus
|
wir beleidigten |
| 2. Person Plural |
suggillabatis
|
ihr beleidigtet |
| 3. Person Plural |
suggillabant
|
sie beleidigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabar
|
ich wurde beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillabaris suggillabare
|
du wurdest beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillabatur
|
er/sie/es wurde beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillabamur
|
wir wurden beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillabamini
|
ihr wurdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillabantur
|
sie wurden beleidigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillarem
|
ich beleidigte |
| 2. Person Singular |
suggillares
|
du beleidigtest |
| 3. Person Singular |
suggillaret
|
er/sie/es beleidigte |
| 1. Person Plural |
suggillaremus
|
wir beleidigten |
| 2. Person Plural |
suggillaretis
|
ihr beleidigtet |
| 3. Person Plural |
suggillarent
|
sie beleidigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillarer
|
ich würde beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillareris suggillarere
|
du würdest beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillaretur
|
er/sie/es würde beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillaremur
|
wir würden beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillaremini
|
ihr würdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillarentur
|
sie würden beleidigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabo
|
ich werde beleidigen |
| 2. Person Singular |
suggillabis
|
du wirst beleidigen |
| 3. Person Singular |
suggillabit
|
er/sie/es wird beleidigen |
| 1. Person Plural |
suggillabimus
|
wir werden beleidigen |
| 2. Person Plural |
suggillabitis
|
ihr werdet beleidigen |
| 3. Person Plural |
suggillabunt
|
sie werden beleidigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabor
|
ich werde beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillaberis suggillabere
|
du wirst beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillabitur
|
er/sie/es wird beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillabimur
|
wir werden beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillabimini
|
ihr werdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillabuntur
|
sie werden beleidigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillavi
|
ich habe beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillavisti
|
du hast beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillavit
|
er/sie/es hat beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillavimus
|
wir haben beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillavistis
|
ihr habt beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillaverunt suggillavere
|
sie haben beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus sum
|
ich bin beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus es
|
du bist beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus est
|
er/sie/es ist beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati sumus
|
wir sind beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati estis
|
ihr seid beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati sunt
|
sie sind beleidigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillaverim
|
ich habe beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillaveris
|
du habest beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillaverit
|
er/sie/es habe beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillaverimus
|
wir haben beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillaveritis
|
ihr habet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillaverint
|
sie haben beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus sim
|
ich sei beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus sis
|
du seiest beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus sit
|
er/sie/es sei beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati simus
|
wir seien beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati sitis
|
ihr seiet beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati sint
|
sie seien beleidigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillaveram
|
ich hatte beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillaveras
|
du hattest beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillaverat
|
er/sie/es hatte beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillaveramus
|
wir hatten beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillaveratis
|
ihr hattet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillaverant
|
sie hatten beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus eram
|
ich war beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus eras
|
du warst beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus erat
|
er/sie/es war beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati eramus
|
wir waren beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati eratis
|
ihr warst beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati erant
|
sie waren beleidigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillavissem
|
ich hätte beleidigt |
| 2. Person Singular |
suggillavisses
|
du hättest beleidigt |
| 3. Person Singular |
suggillavisset
|
er/sie/es hätte beleidigt |
| 1. Person Plural |
suggillavissemus
|
wir hätten beleidigt |
| 2. Person Plural |
suggillavissetis
|
ihr hättet beleidigt |
| 3. Person Plural |
suggillavissent
|
sie hätten beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus essem
|
ich wäre beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus esses
|
du wärest beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus esset
|
er/sie/es wäre beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati essemus
|
wir wären beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati essetis
|
ihr wäret beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati essent
|
sie wären beleidigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillavero
|
ich werde beleidigt haben |
| 2. Person Singular |
suggillaveris
|
du wirst beleidigt haben |
| 3. Person Singular |
suggillaverit
|
er/sie/es wird beleidigt haben |
| 1. Person Plural |
suggillaverimus
|
wir werden beleidigt haben |
| 2. Person Plural |
suggillaveritis
|
ihr werdet beleidigt haben |
| 3. Person Plural |
suggillaverint
|
sie werden beleidigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus ero
|
ich werde beleidigt worden sein |
| 2. Person Singular |
suggillatus eris
|
du werdest beleidigt worden sein |
| 3. Person Singular |
suggillatus erit
|
er/sie/es werde beleidigt worden sein |
| 1. Person Plural |
suggillati erimus
|
wir werden beleidigt worden sein |
| 2. Person Plural |
suggillati eritis
|
ihr werdet beleidigt worden sein |
| 3. Person Plural |
suggillati erunt
|
sie werden beleidigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suggillare
|
beleidigen |
| Vorzeitigkeit |
suggillavisse
|
beleidigt haben |
| Nachzeitigkeit |
suggillaturum esse
|
beleidigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suggillari suggillarier
|
beleidigt werden |
| Vorzeitigkeit |
suggillatum esse
|
beleidigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suggillatum iri
|
künftig beleidigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suggilla
|
beleidige! |
| 2. Person Plural |
suggillate
|
beleidigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suggillato
|
| 3. Person Singular |
suggillato
|
| 2. Person Plural |
suggillatote
|
| 3. Person Plural |
suggillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suggillare
|
das Beleidigen |
| Genitiv |
suggillandi
|
des Beleidigens |
| Dativ |
suggillando
|
dem Beleidigen |
| Akkusativ |
suggillandum
|
das Beleidigen |
| Ablativ |
suggillando
|
durch das Beleidigen |
| Vokativ |
suggillande
|
Beleidigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillandus
|
suggillanda
|
suggillandum
|
| Genitiv |
suggillandi
|
suggillandae
|
suggillandi
|
| Dativ |
suggillando
|
suggillandae
|
suggillando
|
| Akkusativ |
suggillandum
|
suggillandam
|
suggillandum
|
| Ablativ |
suggillando
|
suggillanda
|
suggillando
|
| Vokativ |
suggillande
|
suggillanda
|
suggillandum
|
Plural
| Nominativ |
suggillandi
|
suggillandae
|
suggillanda
|
| Genitiv |
suggillandorum
|
suggillandarum
|
suggillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suggillandos
|
suggillandas
|
suggillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suggillandi
|
suggillandae
|
suggillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillans
|
suggillans
|
suggillans
|
| Genitiv |
suggillantis
|
suggillantis
|
suggillantis
|
| Dativ |
suggillanti
|
suggillanti
|
suggillanti
|
| Akkusativ |
suggillantem
|
suggillantem
|
suggillans
|
| Ablativ |
suggillanti suggillante
|
suggillanti suggillante
|
suggillanti suggillante
|
| Vokativ |
suggillans
|
suggillans
|
suggillans
|
Plural
| Nominativ |
suggillantes
|
suggillantes
|
suggillantia
|
| Genitiv |
suggillantium suggillantum
|
suggillantium suggillantum
|
suggillantium suggillantum
|
| Dativ |
suggillantibus
|
suggillantibus
|
suggillantibus
|
| Akkusativ |
suggillantes
|
suggillantes
|
suggillantia
|
| Ablativ |
suggillantibus
|
suggillantibus
|
suggillantibus
|
| Vokativ |
suggillantes
|
suggillantes
|
suggillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillatus
|
suggillata
|
suggillatum
|
| Genitiv |
suggillati
|
suggillatae
|
suggillati
|
| Dativ |
suggillato
|
suggillatae
|
suggillato
|
| Akkusativ |
suggillatum
|
suggillatam
|
suggillatum
|
| Ablativ |
suggillato
|
suggillata
|
suggillato
|
| Vokativ |
suggillate
|
suggillata
|
suggillatum
|
Plural
| Nominativ |
suggillati
|
suggillatae
|
suggillata
|
| Genitiv |
suggillatorum
|
suggillatarum
|
suggillatorum
|
| Dativ |
suggillatis
|
suggillatis
|
suggillatis
|
| Akkusativ |
suggillatos
|
suggillatas
|
suggillata
|
| Ablativ |
suggillatis
|
suggillatis
|
suggillatis
|
| Vokativ |
suggillati
|
suggillatae
|
suggillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillaturus
|
suggillatura
|
suggillaturum
|
| Genitiv |
suggillaturi
|
suggillaturae
|
suggillaturi
|
| Dativ |
suggillaturo
|
suggillaturae
|
suggillaturo
|
| Akkusativ |
suggillaturum
|
suggillaturam
|
suggillaturum
|
| Ablativ |
suggillaturo
|
suggillatura
|
suggillaturo
|
| Vokativ |
suggillature
|
suggillatura
|
suggillaturum
|
Plural
| Nominativ |
suggillaturi
|
suggillaturae
|
suggillatura
|
| Genitiv |
suggillaturorum
|
suggillaturarum
|
suggillaturorum
|
| Dativ |
suggillaturis
|
suggillaturis
|
suggillaturis
|
| Akkusativ |
suggillaturos
|
suggillaturas
|
suggillatura
|
| Ablativ |
suggillaturis
|
suggillaturis
|
suggillaturis
|
| Vokativ |
suggillaturi
|
suggillaturae
|
suggillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suggillatum
|
suggillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillo
|
ich demütige |
| 2. Person Singular |
suggillas
|
du demütigst |
| 3. Person Singular |
suggillat
|
er/sie/es demütigt |
| 1. Person Plural |
suggillamus
|
wir demütigen |
| 2. Person Plural |
suggillatis
|
ihr demütigt |
| 3. Person Plural |
suggillant
|
sie demütigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillor
|
ich werde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillaris suggillare
|
du wirst gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillatur
|
er/sie/es wird gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillamur
|
wir werden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillamini
|
ihr werdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillantur
|
sie werden gedemütigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillem
|
ich demütige |
| 2. Person Singular |
suggilles
|
du demütigest |
| 3. Person Singular |
suggillet
|
er/sie/es demütige |
| 1. Person Plural |
suggillemus
|
wir demütigen |
| 2. Person Plural |
suggilletis
|
ihr demütiget |
| 3. Person Plural |
suggillent
|
sie demütigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggiller
|
ich werde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggilleris suggillere
|
du werdest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggilletur
|
er/sie/es werde gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillemur
|
wir werden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillemini
|
ihr werdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillentur
|
sie werden gedemütigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabam
|
ich demütigte |
| 2. Person Singular |
suggillabas
|
du demütigtest |
| 3. Person Singular |
suggillabat
|
er/sie/es demütigte |
| 1. Person Plural |
suggillabamus
|
wir demütigten |
| 2. Person Plural |
suggillabatis
|
ihr demütigtet |
| 3. Person Plural |
suggillabant
|
sie demütigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabar
|
ich wurde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillabaris suggillabare
|
du wurdest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillabatur
|
er/sie/es wurde gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillabamur
|
wir wurden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillabamini
|
ihr wurdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillabantur
|
sie wurden gedemütigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillarem
|
ich demütigte |
| 2. Person Singular |
suggillares
|
du demütigtest |
| 3. Person Singular |
suggillaret
|
er/sie/es demütigte |
| 1. Person Plural |
suggillaremus
|
wir demütigten |
| 2. Person Plural |
suggillaretis
|
ihr demütigtet |
| 3. Person Plural |
suggillarent
|
sie demütigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillarer
|
ich würde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillareris suggillarere
|
du würdest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillaretur
|
er/sie/es würde gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillaremur
|
wir würden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillaremini
|
ihr würdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillarentur
|
sie würden gedemütigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabo
|
ich werde demütigen |
| 2. Person Singular |
suggillabis
|
du wirst demütigen |
| 3. Person Singular |
suggillabit
|
er/sie/es wird demütigen |
| 1. Person Plural |
suggillabimus
|
wir werden demütigen |
| 2. Person Plural |
suggillabitis
|
ihr werdet demütigen |
| 3. Person Plural |
suggillabunt
|
sie werden demütigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillabor
|
ich werde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillaberis suggillabere
|
du wirst gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillabitur
|
er/sie/es wird gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillabimur
|
wir werden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillabimini
|
ihr werdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillabuntur
|
sie werden gedemütigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillavi
|
ich habe gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillavisti
|
du hast gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillavit
|
er/sie/es hat gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillavimus
|
wir haben gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillavistis
|
ihr habt gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillaverunt suggillavere
|
sie haben gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus sum
|
ich bin gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus es
|
du bist gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus est
|
er/sie/es ist gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati sumus
|
wir sind gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati estis
|
ihr seid gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati sunt
|
sie sind gedemütigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillaverim
|
ich habe gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillaveris
|
du habest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillaverit
|
er/sie/es habe gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillaverimus
|
wir haben gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillaveritis
|
ihr habet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillaverint
|
sie haben gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus sim
|
ich sei gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus sis
|
du seiest gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus sit
|
er/sie/es sei gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati simus
|
wir seien gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati sitis
|
ihr seiet gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati sint
|
sie seien gedemütigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillaveram
|
ich hatte gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillaveras
|
du hattest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillaverat
|
er/sie/es hatte gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillaveramus
|
wir hatten gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillaveratis
|
ihr hattet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillaverant
|
sie hatten gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus eram
|
ich war gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus eras
|
du warst gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus erat
|
er/sie/es war gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati eramus
|
wir waren gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati eratis
|
ihr warst gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati erant
|
sie waren gedemütigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillavissem
|
ich hätte gedemütigt |
| 2. Person Singular |
suggillavisses
|
du hättest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
suggillavisset
|
er/sie/es hätte gedemütigt |
| 1. Person Plural |
suggillavissemus
|
wir hätten gedemütigt |
| 2. Person Plural |
suggillavissetis
|
ihr hättet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
suggillavissent
|
sie hätten gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus essem
|
ich wäre gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
suggillatus esses
|
du wärest gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
suggillatus esset
|
er/sie/es wäre gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
suggillati essemus
|
wir wären gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
suggillati essetis
|
ihr wäret gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
suggillati essent
|
sie wären gedemütigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillavero
|
ich werde gedemütigt haben |
| 2. Person Singular |
suggillaveris
|
du wirst gedemütigt haben |
| 3. Person Singular |
suggillaverit
|
er/sie/es wird gedemütigt haben |
| 1. Person Plural |
suggillaverimus
|
wir werden gedemütigt haben |
| 2. Person Plural |
suggillaveritis
|
ihr werdet gedemütigt haben |
| 3. Person Plural |
suggillaverint
|
sie werden gedemütigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suggillatus ero
|
ich werde gedemütigt worden sein |
| 2. Person Singular |
suggillatus eris
|
du werdest gedemütigt worden sein |
| 3. Person Singular |
suggillatus erit
|
er/sie/es werde gedemütigt worden sein |
| 1. Person Plural |
suggillati erimus
|
wir werden gedemütigt worden sein |
| 2. Person Plural |
suggillati eritis
|
ihr werdet gedemütigt worden sein |
| 3. Person Plural |
suggillati erunt
|
sie werden gedemütigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suggillare
|
demütigen |
| Vorzeitigkeit |
suggillavisse
|
gedemütigt haben |
| Nachzeitigkeit |
suggillaturum esse
|
demütigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suggillari suggillarier
|
gedemütigt werden |
| Vorzeitigkeit |
suggillatum esse
|
gedemütigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suggillatum iri
|
künftig gedemütigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suggilla
|
demütige! |
| 2. Person Plural |
suggillate
|
demütigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suggillato
|
| 3. Person Singular |
suggillato
|
| 2. Person Plural |
suggillatote
|
| 3. Person Plural |
suggillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suggillare
|
das Demütigen |
| Genitiv |
suggillandi
|
des Demütigens |
| Dativ |
suggillando
|
dem Demütigen |
| Akkusativ |
suggillandum
|
das Demütigen |
| Ablativ |
suggillando
|
durch das Demütigen |
| Vokativ |
suggillande
|
Demütigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillandus
|
suggillanda
|
suggillandum
|
| Genitiv |
suggillandi
|
suggillandae
|
suggillandi
|
| Dativ |
suggillando
|
suggillandae
|
suggillando
|
| Akkusativ |
suggillandum
|
suggillandam
|
suggillandum
|
| Ablativ |
suggillando
|
suggillanda
|
suggillando
|
| Vokativ |
suggillande
|
suggillanda
|
suggillandum
|
Plural
| Nominativ |
suggillandi
|
suggillandae
|
suggillanda
|
| Genitiv |
suggillandorum
|
suggillandarum
|
suggillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suggillandos
|
suggillandas
|
suggillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suggillandi
|
suggillandae
|
suggillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillans
|
suggillans
|
suggillans
|
| Genitiv |
suggillantis
|
suggillantis
|
suggillantis
|
| Dativ |
suggillanti
|
suggillanti
|
suggillanti
|
| Akkusativ |
suggillantem
|
suggillantem
|
suggillans
|
| Ablativ |
suggillanti suggillante
|
suggillanti suggillante
|
suggillanti suggillante
|
| Vokativ |
suggillans
|
suggillans
|
suggillans
|
Plural
| Nominativ |
suggillantes
|
suggillantes
|
suggillantia
|
| Genitiv |
suggillantium suggillantum
|
suggillantium suggillantum
|
suggillantium suggillantum
|
| Dativ |
suggillantibus
|
suggillantibus
|
suggillantibus
|
| Akkusativ |
suggillantes
|
suggillantes
|
suggillantia
|
| Ablativ |
suggillantibus
|
suggillantibus
|
suggillantibus
|
| Vokativ |
suggillantes
|
suggillantes
|
suggillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillatus
|
suggillata
|
suggillatum
|
| Genitiv |
suggillati
|
suggillatae
|
suggillati
|
| Dativ |
suggillato
|
suggillatae
|
suggillato
|
| Akkusativ |
suggillatum
|
suggillatam
|
suggillatum
|
| Ablativ |
suggillato
|
suggillata
|
suggillato
|
| Vokativ |
suggillate
|
suggillata
|
suggillatum
|
Plural
| Nominativ |
suggillati
|
suggillatae
|
suggillata
|
| Genitiv |
suggillatorum
|
suggillatarum
|
suggillatorum
|
| Dativ |
suggillatis
|
suggillatis
|
suggillatis
|
| Akkusativ |
suggillatos
|
suggillatas
|
suggillata
|
| Ablativ |
suggillatis
|
suggillatis
|
suggillatis
|
| Vokativ |
suggillati
|
suggillatae
|
suggillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suggillaturus
|
suggillatura
|
suggillaturum
|
| Genitiv |
suggillaturi
|
suggillaturae
|
suggillaturi
|
| Dativ |
suggillaturo
|
suggillaturae
|
suggillaturo
|
| Akkusativ |
suggillaturum
|
suggillaturam
|
suggillaturum
|
| Ablativ |
suggillaturo
|
suggillatura
|
suggillaturo
|
| Vokativ |
suggillature
|
suggillatura
|
suggillaturum
|
Plural
| Nominativ |
suggillaturi
|
suggillaturae
|
suggillatura
|
| Genitiv |
suggillaturorum
|
suggillaturarum
|
suggillaturorum
|
| Dativ |
suggillaturis
|
suggillaturis
|
suggillaturis
|
| Akkusativ |
suggillaturos
|
suggillaturas
|
suggillatura
|
| Ablativ |
suggillaturis
|
suggillaturis
|
suggillaturis
|
| Vokativ |
suggillaturi
|
suggillaturae
|
suggillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suggillatum
|
suggillatu
|