Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillo
|
ich beleidige |
| 2. Person Singular |
sugillas
|
du beleidigst |
| 3. Person Singular |
sugillat
|
er/sie/es beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillamus
|
wir beleidigen |
| 2. Person Plural |
sugillatis
|
ihr beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillant
|
sie beleidigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillor
|
ich werde beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillaris sugillare
|
du wirst beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillatur
|
er/sie/es wird beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillamur
|
wir werden beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillamini
|
ihr werdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillantur
|
sie werden beleidigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillem
|
ich beleidige |
| 2. Person Singular |
sugilles
|
du beleidigest |
| 3. Person Singular |
sugillet
|
er/sie/es beleidige |
| 1. Person Plural |
sugillemus
|
wir beleidigen |
| 2. Person Plural |
sugilletis
|
ihr beleidiget |
| 3. Person Plural |
sugillent
|
sie beleidigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugiller
|
ich werde beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugilleris sugillere
|
du werdest beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugilletur
|
er/sie/es werde beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillemur
|
wir werden beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillemini
|
ihr werdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillentur
|
sie werden beleidigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabam
|
ich beleidigte |
| 2. Person Singular |
sugillabas
|
du beleidigtest |
| 3. Person Singular |
sugillabat
|
er/sie/es beleidigte |
| 1. Person Plural |
sugillabamus
|
wir beleidigten |
| 2. Person Plural |
sugillabatis
|
ihr beleidigtet |
| 3. Person Plural |
sugillabant
|
sie beleidigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabar
|
ich wurde beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillabaris sugillabare
|
du wurdest beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillabatur
|
er/sie/es wurde beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillabamur
|
wir wurden beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillabamini
|
ihr wurdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillabantur
|
sie wurden beleidigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillarem
|
ich beleidigte |
| 2. Person Singular |
sugillares
|
du beleidigtest |
| 3. Person Singular |
sugillaret
|
er/sie/es beleidigte |
| 1. Person Plural |
sugillaremus
|
wir beleidigten |
| 2. Person Plural |
sugillaretis
|
ihr beleidigtet |
| 3. Person Plural |
sugillarent
|
sie beleidigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillarer
|
ich würde beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillareris sugillarere
|
du würdest beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillaretur
|
er/sie/es würde beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillaremur
|
wir würden beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillaremini
|
ihr würdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillarentur
|
sie würden beleidigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabo
|
ich werde beleidigen |
| 2. Person Singular |
sugillabis
|
du wirst beleidigen |
| 3. Person Singular |
sugillabit
|
er/sie/es wird beleidigen |
| 1. Person Plural |
sugillabimus
|
wir werden beleidigen |
| 2. Person Plural |
sugillabitis
|
ihr werdet beleidigen |
| 3. Person Plural |
sugillabunt
|
sie werden beleidigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabor
|
ich werde beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillaberis sugillabere
|
du wirst beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillabitur
|
er/sie/es wird beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillabimur
|
wir werden beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillabimini
|
ihr werdet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillabuntur
|
sie werden beleidigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavi
|
ich habe beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillavisti
|
du hast beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillavit
|
er/sie/es hat beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillavimus
|
wir haben beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillavistis
|
ihr habt beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillaverunt sugillavere
|
sie haben beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus sum
|
ich bin beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus es
|
du bist beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus est
|
er/sie/es ist beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati sumus
|
wir sind beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati estis
|
ihr seid beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati sunt
|
sie sind beleidigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillaverim
|
ich habe beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillaveris
|
du habest beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillaverit
|
er/sie/es habe beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillaverimus
|
wir haben beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillaveritis
|
ihr habet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillaverint
|
sie haben beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus sim
|
ich sei beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus sis
|
du seiest beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus sit
|
er/sie/es sei beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati simus
|
wir seien beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati sitis
|
ihr seiet beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati sint
|
sie seien beleidigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillaveram
|
ich hatte beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillaveras
|
du hattest beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillaverat
|
er/sie/es hatte beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillaveramus
|
wir hatten beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillaveratis
|
ihr hattet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillaverant
|
sie hatten beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus eram
|
ich war beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus eras
|
du warst beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus erat
|
er/sie/es war beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati eramus
|
wir waren beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati eratis
|
ihr warst beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati erant
|
sie waren beleidigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavissem
|
ich hätte beleidigt |
| 2. Person Singular |
sugillavisses
|
du hättest beleidigt |
| 3. Person Singular |
sugillavisset
|
er/sie/es hätte beleidigt |
| 1. Person Plural |
sugillavissemus
|
wir hätten beleidigt |
| 2. Person Plural |
sugillavissetis
|
ihr hättet beleidigt |
| 3. Person Plural |
sugillavissent
|
sie hätten beleidigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus essem
|
ich wäre beleidigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus esses
|
du wärest beleidigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus esset
|
er/sie/es wäre beleidigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati essemus
|
wir wären beleidigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati essetis
|
ihr wäret beleidigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati essent
|
sie wären beleidigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavero
|
ich werde beleidigt haben |
| 2. Person Singular |
sugillaveris
|
du wirst beleidigt haben |
| 3. Person Singular |
sugillaverit
|
er/sie/es wird beleidigt haben |
| 1. Person Plural |
sugillaverimus
|
wir werden beleidigt haben |
| 2. Person Plural |
sugillaveritis
|
ihr werdet beleidigt haben |
| 3. Person Plural |
sugillaverint
|
sie werden beleidigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus ero
|
ich werde beleidigt worden sein |
| 2. Person Singular |
sugillatus eris
|
du werdest beleidigt worden sein |
| 3. Person Singular |
sugillatus erit
|
er/sie/es werde beleidigt worden sein |
| 1. Person Plural |
sugillati erimus
|
wir werden beleidigt worden sein |
| 2. Person Plural |
sugillati eritis
|
ihr werdet beleidigt worden sein |
| 3. Person Plural |
sugillati erunt
|
sie werden beleidigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sugillare
|
beleidigen |
| Vorzeitigkeit |
sugillavisse
|
beleidigt haben |
| Nachzeitigkeit |
sugillaturum esse
|
beleidigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sugillari sugillarier
|
beleidigt werden |
| Vorzeitigkeit |
sugillatum esse
|
beleidigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
sugillatum iri
|
künftig beleidigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
sugilla
|
beleidige! |
| 2. Person Plural |
sugillate
|
beleidigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
sugillato
|
| 3. Person Singular |
sugillato
|
| 2. Person Plural |
sugillatote
|
| 3. Person Plural |
sugillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
sugillare
|
das Beleidigen |
| Genitiv |
sugillandi
|
des Beleidigens |
| Dativ |
sugillando
|
dem Beleidigen |
| Akkusativ |
sugillandum
|
das Beleidigen |
| Ablativ |
sugillando
|
durch das Beleidigen |
| Vokativ |
sugillande
|
Beleidigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillandus
|
sugillanda
|
sugillandum
|
| Genitiv |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillandi
|
| Dativ |
sugillando
|
sugillandae
|
sugillando
|
| Akkusativ |
sugillandum
|
sugillandam
|
sugillandum
|
| Ablativ |
sugillando
|
sugillanda
|
sugillando
|
| Vokativ |
sugillande
|
sugillanda
|
sugillandum
|
Plural
| Nominativ |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillanda
|
| Genitiv |
sugillandorum
|
sugillandarum
|
sugillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
sugillandos
|
sugillandas
|
sugillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillans
|
sugillans
|
sugillans
|
| Genitiv |
sugillantis
|
sugillantis
|
sugillantis
|
| Dativ |
sugillanti
|
sugillanti
|
sugillanti
|
| Akkusativ |
sugillantem
|
sugillantem
|
sugillans
|
| Ablativ |
sugillanti sugillante
|
sugillanti sugillante
|
sugillanti sugillante
|
| Vokativ |
sugillans
|
sugillans
|
sugillans
|
Plural
| Nominativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
| Genitiv |
sugillantium sugillantum
|
sugillantium sugillantum
|
sugillantium sugillantum
|
| Dativ |
sugillantibus
|
sugillantibus
|
sugillantibus
|
| Akkusativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
| Ablativ |
sugillantibus
|
sugillantibus
|
sugillantibus
|
| Vokativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillatus
|
sugillata
|
sugillatum
|
| Genitiv |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillati
|
| Dativ |
sugillato
|
sugillatae
|
sugillato
|
| Akkusativ |
sugillatum
|
sugillatam
|
sugillatum
|
| Ablativ |
sugillato
|
sugillata
|
sugillato
|
| Vokativ |
sugillate
|
sugillata
|
sugillatum
|
Plural
| Nominativ |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillata
|
| Genitiv |
sugillatorum
|
sugillatarum
|
sugillatorum
|
| Dativ |
sugillatis
|
sugillatis
|
sugillatis
|
| Akkusativ |
sugillatos
|
sugillatas
|
sugillata
|
| Ablativ |
sugillatis
|
sugillatis
|
sugillatis
|
| Vokativ |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillaturus
|
sugillatura
|
sugillaturum
|
| Genitiv |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillaturi
|
| Dativ |
sugillaturo
|
sugillaturae
|
sugillaturo
|
| Akkusativ |
sugillaturum
|
sugillaturam
|
sugillaturum
|
| Ablativ |
sugillaturo
|
sugillatura
|
sugillaturo
|
| Vokativ |
sugillature
|
sugillatura
|
sugillaturum
|
Plural
| Nominativ |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillatura
|
| Genitiv |
sugillaturorum
|
sugillaturarum
|
sugillaturorum
|
| Dativ |
sugillaturis
|
sugillaturis
|
sugillaturis
|
| Akkusativ |
sugillaturos
|
sugillaturas
|
sugillatura
|
| Ablativ |
sugillaturis
|
sugillaturis
|
sugillaturis
|
| Vokativ |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
sugillatum
|
sugillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillo
|
ich demütige |
| 2. Person Singular |
sugillas
|
du demütigst |
| 3. Person Singular |
sugillat
|
er/sie/es demütigt |
| 1. Person Plural |
sugillamus
|
wir demütigen |
| 2. Person Plural |
sugillatis
|
ihr demütigt |
| 3. Person Plural |
sugillant
|
sie demütigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillor
|
ich werde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillaris sugillare
|
du wirst gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillatur
|
er/sie/es wird gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillamur
|
wir werden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillamini
|
ihr werdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillantur
|
sie werden gedemütigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillem
|
ich demütige |
| 2. Person Singular |
sugilles
|
du demütigest |
| 3. Person Singular |
sugillet
|
er/sie/es demütige |
| 1. Person Plural |
sugillemus
|
wir demütigen |
| 2. Person Plural |
sugilletis
|
ihr demütiget |
| 3. Person Plural |
sugillent
|
sie demütigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugiller
|
ich werde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugilleris sugillere
|
du werdest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugilletur
|
er/sie/es werde gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillemur
|
wir werden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillemini
|
ihr werdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillentur
|
sie werden gedemütigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabam
|
ich demütigte |
| 2. Person Singular |
sugillabas
|
du demütigtest |
| 3. Person Singular |
sugillabat
|
er/sie/es demütigte |
| 1. Person Plural |
sugillabamus
|
wir demütigten |
| 2. Person Plural |
sugillabatis
|
ihr demütigtet |
| 3. Person Plural |
sugillabant
|
sie demütigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabar
|
ich wurde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillabaris sugillabare
|
du wurdest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillabatur
|
er/sie/es wurde gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillabamur
|
wir wurden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillabamini
|
ihr wurdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillabantur
|
sie wurden gedemütigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillarem
|
ich demütigte |
| 2. Person Singular |
sugillares
|
du demütigtest |
| 3. Person Singular |
sugillaret
|
er/sie/es demütigte |
| 1. Person Plural |
sugillaremus
|
wir demütigten |
| 2. Person Plural |
sugillaretis
|
ihr demütigtet |
| 3. Person Plural |
sugillarent
|
sie demütigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillarer
|
ich würde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillareris sugillarere
|
du würdest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillaretur
|
er/sie/es würde gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillaremur
|
wir würden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillaremini
|
ihr würdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillarentur
|
sie würden gedemütigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabo
|
ich werde demütigen |
| 2. Person Singular |
sugillabis
|
du wirst demütigen |
| 3. Person Singular |
sugillabit
|
er/sie/es wird demütigen |
| 1. Person Plural |
sugillabimus
|
wir werden demütigen |
| 2. Person Plural |
sugillabitis
|
ihr werdet demütigen |
| 3. Person Plural |
sugillabunt
|
sie werden demütigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabor
|
ich werde gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillaberis sugillabere
|
du wirst gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillabitur
|
er/sie/es wird gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillabimur
|
wir werden gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillabimini
|
ihr werdet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillabuntur
|
sie werden gedemütigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavi
|
ich habe gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillavisti
|
du hast gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillavit
|
er/sie/es hat gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillavimus
|
wir haben gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillavistis
|
ihr habt gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillaverunt sugillavere
|
sie haben gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus sum
|
ich bin gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus es
|
du bist gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus est
|
er/sie/es ist gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati sumus
|
wir sind gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati estis
|
ihr seid gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati sunt
|
sie sind gedemütigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillaverim
|
ich habe gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillaveris
|
du habest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillaverit
|
er/sie/es habe gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillaverimus
|
wir haben gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillaveritis
|
ihr habet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillaverint
|
sie haben gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus sim
|
ich sei gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus sis
|
du seiest gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus sit
|
er/sie/es sei gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati simus
|
wir seien gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati sitis
|
ihr seiet gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati sint
|
sie seien gedemütigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillaveram
|
ich hatte gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillaveras
|
du hattest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillaverat
|
er/sie/es hatte gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillaveramus
|
wir hatten gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillaveratis
|
ihr hattet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillaverant
|
sie hatten gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus eram
|
ich war gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus eras
|
du warst gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus erat
|
er/sie/es war gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati eramus
|
wir waren gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati eratis
|
ihr warst gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati erant
|
sie waren gedemütigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavissem
|
ich hätte gedemütigt |
| 2. Person Singular |
sugillavisses
|
du hättest gedemütigt |
| 3. Person Singular |
sugillavisset
|
er/sie/es hätte gedemütigt |
| 1. Person Plural |
sugillavissemus
|
wir hätten gedemütigt |
| 2. Person Plural |
sugillavissetis
|
ihr hättet gedemütigt |
| 3. Person Plural |
sugillavissent
|
sie hätten gedemütigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus essem
|
ich wäre gedemütigt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus esses
|
du wärest gedemütigt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus esset
|
er/sie/es wäre gedemütigt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati essemus
|
wir wären gedemütigt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati essetis
|
ihr wäret gedemütigt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati essent
|
sie wären gedemütigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavero
|
ich werde gedemütigt haben |
| 2. Person Singular |
sugillaveris
|
du wirst gedemütigt haben |
| 3. Person Singular |
sugillaverit
|
er/sie/es wird gedemütigt haben |
| 1. Person Plural |
sugillaverimus
|
wir werden gedemütigt haben |
| 2. Person Plural |
sugillaveritis
|
ihr werdet gedemütigt haben |
| 3. Person Plural |
sugillaverint
|
sie werden gedemütigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus ero
|
ich werde gedemütigt worden sein |
| 2. Person Singular |
sugillatus eris
|
du werdest gedemütigt worden sein |
| 3. Person Singular |
sugillatus erit
|
er/sie/es werde gedemütigt worden sein |
| 1. Person Plural |
sugillati erimus
|
wir werden gedemütigt worden sein |
| 2. Person Plural |
sugillati eritis
|
ihr werdet gedemütigt worden sein |
| 3. Person Plural |
sugillati erunt
|
sie werden gedemütigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sugillare
|
demütigen |
| Vorzeitigkeit |
sugillavisse
|
gedemütigt haben |
| Nachzeitigkeit |
sugillaturum esse
|
demütigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sugillari sugillarier
|
gedemütigt werden |
| Vorzeitigkeit |
sugillatum esse
|
gedemütigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
sugillatum iri
|
künftig gedemütigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
sugilla
|
demütige! |
| 2. Person Plural |
sugillate
|
demütigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
sugillato
|
| 3. Person Singular |
sugillato
|
| 2. Person Plural |
sugillatote
|
| 3. Person Plural |
sugillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
sugillare
|
das Demütigen |
| Genitiv |
sugillandi
|
des Demütigens |
| Dativ |
sugillando
|
dem Demütigen |
| Akkusativ |
sugillandum
|
das Demütigen |
| Ablativ |
sugillando
|
durch das Demütigen |
| Vokativ |
sugillande
|
Demütigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillandus
|
sugillanda
|
sugillandum
|
| Genitiv |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillandi
|
| Dativ |
sugillando
|
sugillandae
|
sugillando
|
| Akkusativ |
sugillandum
|
sugillandam
|
sugillandum
|
| Ablativ |
sugillando
|
sugillanda
|
sugillando
|
| Vokativ |
sugillande
|
sugillanda
|
sugillandum
|
Plural
| Nominativ |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillanda
|
| Genitiv |
sugillandorum
|
sugillandarum
|
sugillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
sugillandos
|
sugillandas
|
sugillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillans
|
sugillans
|
sugillans
|
| Genitiv |
sugillantis
|
sugillantis
|
sugillantis
|
| Dativ |
sugillanti
|
sugillanti
|
sugillanti
|
| Akkusativ |
sugillantem
|
sugillantem
|
sugillans
|
| Ablativ |
sugillanti sugillante
|
sugillanti sugillante
|
sugillanti sugillante
|
| Vokativ |
sugillans
|
sugillans
|
sugillans
|
Plural
| Nominativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
| Genitiv |
sugillantium sugillantum
|
sugillantium sugillantum
|
sugillantium sugillantum
|
| Dativ |
sugillantibus
|
sugillantibus
|
sugillantibus
|
| Akkusativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
| Ablativ |
sugillantibus
|
sugillantibus
|
sugillantibus
|
| Vokativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillatus
|
sugillata
|
sugillatum
|
| Genitiv |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillati
|
| Dativ |
sugillato
|
sugillatae
|
sugillato
|
| Akkusativ |
sugillatum
|
sugillatam
|
sugillatum
|
| Ablativ |
sugillato
|
sugillata
|
sugillato
|
| Vokativ |
sugillate
|
sugillata
|
sugillatum
|
Plural
| Nominativ |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillata
|
| Genitiv |
sugillatorum
|
sugillatarum
|
sugillatorum
|
| Dativ |
sugillatis
|
sugillatis
|
sugillatis
|
| Akkusativ |
sugillatos
|
sugillatas
|
sugillata
|
| Ablativ |
sugillatis
|
sugillatis
|
sugillatis
|
| Vokativ |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillaturus
|
sugillatura
|
sugillaturum
|
| Genitiv |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillaturi
|
| Dativ |
sugillaturo
|
sugillaturae
|
sugillaturo
|
| Akkusativ |
sugillaturum
|
sugillaturam
|
sugillaturum
|
| Ablativ |
sugillaturo
|
sugillatura
|
sugillaturo
|
| Vokativ |
sugillature
|
sugillatura
|
sugillaturum
|
Plural
| Nominativ |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillatura
|
| Genitiv |
sugillaturorum
|
sugillaturarum
|
sugillaturorum
|
| Dativ |
sugillaturis
|
sugillaturis
|
sugillaturis
|
| Akkusativ |
sugillaturos
|
sugillaturas
|
sugillatura
|
| Ablativ |
sugillaturis
|
sugillaturis
|
sugillaturis
|
| Vokativ |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
sugillatum
|
sugillatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillo
|
ich verprügle |
| 2. Person Singular |
sugillas
|
du verprügelst |
| 3. Person Singular |
sugillat
|
er/sie/es verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillamus
|
wir verprügeln |
| 2. Person Plural |
sugillatis
|
ihr verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillant
|
sie verprügeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillor
|
ich werde verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillaris sugillare
|
du wirst verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillatur
|
er/sie/es wird verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillamur
|
wir werden verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillamini
|
ihr werdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillantur
|
sie werden verprügelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillem
|
ich verprügle |
| 2. Person Singular |
sugilles
|
du verprüglest |
| 3. Person Singular |
sugillet
|
er/sie/es verprügle |
| 1. Person Plural |
sugillemus
|
wir verprüglen |
| 2. Person Plural |
sugilletis
|
ihr verprüglet |
| 3. Person Plural |
sugillent
|
sie verprüglen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugiller
|
ich werde verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugilleris sugillere
|
du werdest verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugilletur
|
er/sie/es werde verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillemur
|
wir werden verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillemini
|
ihr werdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillentur
|
sie werden verprügelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabam
|
ich verprügelte |
| 2. Person Singular |
sugillabas
|
du verprügeltest |
| 3. Person Singular |
sugillabat
|
er/sie/es verprügelte |
| 1. Person Plural |
sugillabamus
|
wir verprügelten |
| 2. Person Plural |
sugillabatis
|
ihr verprügeltet |
| 3. Person Plural |
sugillabant
|
sie verprügelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabar
|
ich wurde verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillabaris sugillabare
|
du wurdest verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillabatur
|
er/sie/es wurde verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillabamur
|
wir wurden verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillabamini
|
ihr wurdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillabantur
|
sie wurden verprügelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillarem
|
ich verprügelte |
| 2. Person Singular |
sugillares
|
du verprügeltest |
| 3. Person Singular |
sugillaret
|
er/sie/es verprügelte |
| 1. Person Plural |
sugillaremus
|
wir verprügelten |
| 2. Person Plural |
sugillaretis
|
ihr verprügeltet |
| 3. Person Plural |
sugillarent
|
sie verprügelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillarer
|
ich würde verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillareris sugillarere
|
du würdest verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillaretur
|
er/sie/es würde verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillaremur
|
wir würden verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillaremini
|
ihr würdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillarentur
|
sie würden verprügelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabo
|
ich werde verprügeln |
| 2. Person Singular |
sugillabis
|
du wirst verprügeln |
| 3. Person Singular |
sugillabit
|
er/sie/es wird verprügeln |
| 1. Person Plural |
sugillabimus
|
wir werden verprügeln |
| 2. Person Plural |
sugillabitis
|
ihr werdet verprügeln |
| 3. Person Plural |
sugillabunt
|
sie werden verprügeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillabor
|
ich werde verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillaberis sugillabere
|
du wirst verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillabitur
|
er/sie/es wird verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillabimur
|
wir werden verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillabimini
|
ihr werdet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillabuntur
|
sie werden verprügelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavi
|
ich habe verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillavisti
|
du hast verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillavit
|
er/sie/es hat verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillavimus
|
wir haben verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillavistis
|
ihr habt verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillaverunt sugillavere
|
sie haben verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus sum
|
ich bin verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus es
|
du bist verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus est
|
er/sie/es ist verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati sumus
|
wir sind verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati estis
|
ihr seid verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati sunt
|
sie sind verprügelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillaverim
|
ich habe verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillaveris
|
du habest verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillaverit
|
er/sie/es habe verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillaverimus
|
wir haben verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillaveritis
|
ihr habet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillaverint
|
sie haben verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus sim
|
ich sei verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus sis
|
du seiest verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus sit
|
er/sie/es sei verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati simus
|
wir seien verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati sitis
|
ihr seiet verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati sint
|
sie seien verprügelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillaveram
|
ich hatte verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillaveras
|
du hattest verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillaverat
|
er/sie/es hatte verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillaveramus
|
wir hatten verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillaveratis
|
ihr hattet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillaverant
|
sie hatten verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus eram
|
ich war verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus eras
|
du warst verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus erat
|
er/sie/es war verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati eramus
|
wir waren verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati eratis
|
ihr warst verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati erant
|
sie waren verprügelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavissem
|
ich hätte verprügelt |
| 2. Person Singular |
sugillavisses
|
du hättest verprügelt |
| 3. Person Singular |
sugillavisset
|
er/sie/es hätte verprügelt |
| 1. Person Plural |
sugillavissemus
|
wir hätten verprügelt |
| 2. Person Plural |
sugillavissetis
|
ihr hättet verprügelt |
| 3. Person Plural |
sugillavissent
|
sie hätten verprügelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus essem
|
ich wäre verprügelt worden |
| 2. Person Singular |
sugillatus esses
|
du wärest verprügelt worden |
| 3. Person Singular |
sugillatus esset
|
er/sie/es wäre verprügelt worden |
| 1. Person Plural |
sugillati essemus
|
wir wären verprügelt worden |
| 2. Person Plural |
sugillati essetis
|
ihr wäret verprügelt worden |
| 3. Person Plural |
sugillati essent
|
sie wären verprügelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillavero
|
ich werde verprügelt haben |
| 2. Person Singular |
sugillaveris
|
du wirst verprügelt haben |
| 3. Person Singular |
sugillaverit
|
er/sie/es wird verprügelt haben |
| 1. Person Plural |
sugillaverimus
|
wir werden verprügelt haben |
| 2. Person Plural |
sugillaveritis
|
ihr werdet verprügelt haben |
| 3. Person Plural |
sugillaverint
|
sie werden verprügelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
sugillatus ero
|
ich werde verprügelt worden sein |
| 2. Person Singular |
sugillatus eris
|
du werdest verprügelt worden sein |
| 3. Person Singular |
sugillatus erit
|
er/sie/es werde verprügelt worden sein |
| 1. Person Plural |
sugillati erimus
|
wir werden verprügelt worden sein |
| 2. Person Plural |
sugillati eritis
|
ihr werdet verprügelt worden sein |
| 3. Person Plural |
sugillati erunt
|
sie werden verprügelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sugillare
|
verprügeln |
| Vorzeitigkeit |
sugillavisse
|
verprügelt haben |
| Nachzeitigkeit |
sugillaturum esse
|
verprügeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
sugillari sugillarier
|
verprügelt werden |
| Vorzeitigkeit |
sugillatum esse
|
verprügelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
sugillatum iri
|
künftig verprügelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
sugilla
|
verprügle! |
| 2. Person Plural |
sugillate
|
verprügelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
sugillato
|
| 3. Person Singular |
sugillato
|
| 2. Person Plural |
sugillatote
|
| 3. Person Plural |
sugillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
sugillare
|
das Verprügeln |
| Genitiv |
sugillandi
|
des Verprügelnes |
| Dativ |
sugillando
|
dem Verprügeln |
| Akkusativ |
sugillandum
|
das Verprügeln |
| Ablativ |
sugillando
|
durch das Verprügeln |
| Vokativ |
sugillande
|
Verprügeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillandus
|
sugillanda
|
sugillandum
|
| Genitiv |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillandi
|
| Dativ |
sugillando
|
sugillandae
|
sugillando
|
| Akkusativ |
sugillandum
|
sugillandam
|
sugillandum
|
| Ablativ |
sugillando
|
sugillanda
|
sugillando
|
| Vokativ |
sugillande
|
sugillanda
|
sugillandum
|
Plural
| Nominativ |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillanda
|
| Genitiv |
sugillandorum
|
sugillandarum
|
sugillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
sugillandos
|
sugillandas
|
sugillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
sugillandi
|
sugillandae
|
sugillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillans
|
sugillans
|
sugillans
|
| Genitiv |
sugillantis
|
sugillantis
|
sugillantis
|
| Dativ |
sugillanti
|
sugillanti
|
sugillanti
|
| Akkusativ |
sugillantem
|
sugillantem
|
sugillans
|
| Ablativ |
sugillanti sugillante
|
sugillanti sugillante
|
sugillanti sugillante
|
| Vokativ |
sugillans
|
sugillans
|
sugillans
|
Plural
| Nominativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
| Genitiv |
sugillantium sugillantum
|
sugillantium sugillantum
|
sugillantium sugillantum
|
| Dativ |
sugillantibus
|
sugillantibus
|
sugillantibus
|
| Akkusativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
| Ablativ |
sugillantibus
|
sugillantibus
|
sugillantibus
|
| Vokativ |
sugillantes
|
sugillantes
|
sugillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillatus
|
sugillata
|
sugillatum
|
| Genitiv |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillati
|
| Dativ |
sugillato
|
sugillatae
|
sugillato
|
| Akkusativ |
sugillatum
|
sugillatam
|
sugillatum
|
| Ablativ |
sugillato
|
sugillata
|
sugillato
|
| Vokativ |
sugillate
|
sugillata
|
sugillatum
|
Plural
| Nominativ |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillata
|
| Genitiv |
sugillatorum
|
sugillatarum
|
sugillatorum
|
| Dativ |
sugillatis
|
sugillatis
|
sugillatis
|
| Akkusativ |
sugillatos
|
sugillatas
|
sugillata
|
| Ablativ |
sugillatis
|
sugillatis
|
sugillatis
|
| Vokativ |
sugillati
|
sugillatae
|
sugillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
sugillaturus
|
sugillatura
|
sugillaturum
|
| Genitiv |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillaturi
|
| Dativ |
sugillaturo
|
sugillaturae
|
sugillaturo
|
| Akkusativ |
sugillaturum
|
sugillaturam
|
sugillaturum
|
| Ablativ |
sugillaturo
|
sugillatura
|
sugillaturo
|
| Vokativ |
sugillature
|
sugillatura
|
sugillaturum
|
Plural
| Nominativ |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillatura
|
| Genitiv |
sugillaturorum
|
sugillaturarum
|
sugillaturorum
|
| Dativ |
sugillaturis
|
sugillaturis
|
sugillaturis
|
| Akkusativ |
sugillaturos
|
sugillaturas
|
sugillatura
|
| Ablativ |
sugillaturis
|
sugillaturis
|
sugillaturis
|
| Vokativ |
sugillaturi
|
sugillaturae
|
sugillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
sugillatum
|
sugillatu
|