Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolito
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitas
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitat
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitamus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitatis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitor
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitaris supervolitare
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitatur
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitamur
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitamini
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitem
|
|
| 2. Person Singular |
supervolites
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitet
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitemus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitetis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervoliter
|
|
| 2. Person Singular |
supervoliteris supervolitere
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitetur
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitemur
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitemini
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabam
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitabas
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitabat
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitabamus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitabatis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabar
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitabaris supervolitabare
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitabatur
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitabamur
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitabamini
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitarem
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitares
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitaret
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitaremus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitaretis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitarer
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitareris supervolitarere
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitaretur
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitaremur
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitaremini
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabo
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitabis
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitabit
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitabimus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitabitis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabor
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitaberis supervolitabere
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitabitur
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitabimur
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitabimini
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitavi
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitavisti
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitavit
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitavimus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitavistis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitaverunt supervolitavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitatus es
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitatus est
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitati estis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitaverim
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitati simus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitaveram
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitaveras
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitaverat
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitavissem
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitavisses
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitavisset
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitavero
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitaveris
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitaverit
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
supervolitatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
supervolitatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
supervolitati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
supervolitati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
supervolitati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supervolitare
|
|
| Vorzeitigkeit |
supervolitavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
supervolitaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supervolitari supervolitarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
supervolitatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
supervolitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
supervolita
|
! |
| 2. Person Plural |
supervolitate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
supervolitato
|
| 3. Person Singular |
supervolitato
|
| 2. Person Plural |
supervolitatote
|
| 3. Person Plural |
supervolitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
supervolitare
|
das |
| Genitiv |
supervolitandi
|
des es |
| Dativ |
supervolitando
|
dem |
| Akkusativ |
supervolitandum
|
das |
| Ablativ |
supervolitando
|
durch das |
| Vokativ |
supervolitande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitandus
|
supervolitanda
|
supervolitandum
|
| Genitiv |
supervolitandi
|
supervolitandae
|
supervolitandi
|
| Dativ |
supervolitando
|
supervolitandae
|
supervolitando
|
| Akkusativ |
supervolitandum
|
supervolitandam
|
supervolitandum
|
| Ablativ |
supervolitando
|
supervolitanda
|
supervolitando
|
| Vokativ |
supervolitande
|
supervolitanda
|
supervolitandum
|
Plural
| Nominativ |
supervolitandi
|
supervolitandae
|
supervolitanda
|
| Genitiv |
supervolitandorum
|
supervolitandarum
|
supervolitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
supervolitandos
|
supervolitandas
|
supervolitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
supervolitandi
|
supervolitandae
|
supervolitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitans
|
supervolitans
|
supervolitans
|
| Genitiv |
supervolitantis
|
supervolitantis
|
supervolitantis
|
| Dativ |
supervolitanti
|
supervolitanti
|
supervolitanti
|
| Akkusativ |
supervolitantem
|
supervolitantem
|
supervolitans
|
| Ablativ |
supervolitanti supervolitante
|
supervolitanti supervolitante
|
supervolitanti supervolitante
|
| Vokativ |
supervolitans
|
supervolitans
|
supervolitans
|
Plural
| Nominativ |
supervolitantes
|
supervolitantes
|
supervolitantia
|
| Genitiv |
supervolitantium supervolitantum
|
supervolitantium supervolitantum
|
supervolitantium supervolitantum
|
| Dativ |
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
| Akkusativ |
supervolitantes
|
supervolitantes
|
supervolitantia
|
| Ablativ |
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
| Vokativ |
supervolitantes
|
supervolitantes
|
supervolitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitatus
|
supervolitata
|
supervolitatum
|
| Genitiv |
supervolitati
|
supervolitatae
|
supervolitati
|
| Dativ |
supervolitato
|
supervolitatae
|
supervolitato
|
| Akkusativ |
supervolitatum
|
supervolitatam
|
supervolitatum
|
| Ablativ |
supervolitato
|
supervolitata
|
supervolitato
|
| Vokativ |
supervolitate
|
supervolitata
|
supervolitatum
|
Plural
| Nominativ |
supervolitati
|
supervolitatae
|
supervolitata
|
| Genitiv |
supervolitatorum
|
supervolitatarum
|
supervolitatorum
|
| Dativ |
supervolitatis
|
supervolitatis
|
supervolitatis
|
| Akkusativ |
supervolitatos
|
supervolitatas
|
supervolitata
|
| Ablativ |
supervolitatis
|
supervolitatis
|
supervolitatis
|
| Vokativ |
supervolitati
|
supervolitatae
|
supervolitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitaturus
|
supervolitatura
|
supervolitaturum
|
| Genitiv |
supervolitaturi
|
supervolitaturae
|
supervolitaturi
|
| Dativ |
supervolitaturo
|
supervolitaturae
|
supervolitaturo
|
| Akkusativ |
supervolitaturum
|
supervolitaturam
|
supervolitaturum
|
| Ablativ |
supervolitaturo
|
supervolitatura
|
supervolitaturo
|
| Vokativ |
supervolitature
|
supervolitatura
|
supervolitaturum
|
Plural
| Nominativ |
supervolitaturi
|
supervolitaturae
|
supervolitatura
|
| Genitiv |
supervolitaturorum
|
supervolitaturarum
|
supervolitaturorum
|
| Dativ |
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
| Akkusativ |
supervolitaturos
|
supervolitaturas
|
supervolitatura
|
| Ablativ |
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
| Vokativ |
supervolitaturi
|
supervolitaturae
|
supervolitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
supervolitatum
|
supervolitatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolito
|
ich fliege hin |
| 2. Person Singular |
supervolitas
|
du fliegst hin |
| 3. Person Singular |
supervolitat
|
er/sie/es fliegt hin |
| 1. Person Plural |
supervolitamus
|
wir fliegen hin |
| 2. Person Plural |
supervolitatis
|
ihr fliegt hin |
| 3. Person Plural |
supervolitant
|
sie fliegen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitor
|
ich werde hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitaris supervolitare
|
du wirst hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitatur
|
er/sie/es wird hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitamur
|
wir werden hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitamini
|
ihr werdet hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitantur
|
sie werden hingeflogen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitem
|
ich fliege hin |
| 2. Person Singular |
supervolites
|
du fliegest hin |
| 3. Person Singular |
supervolitet
|
er/sie/es fliege hin |
| 1. Person Plural |
supervolitemus
|
wir fliegen hin |
| 2. Person Plural |
supervolitetis
|
ihr flieget hin |
| 3. Person Plural |
supervolitent
|
sie fliegen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervoliter
|
ich werde hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervoliteris supervolitere
|
du werdest hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitetur
|
er/sie/es werde hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitemur
|
wir werden hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitemini
|
ihr werdet hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitentur
|
sie werden hingeflogen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabam
|
ich flog hin |
| 2. Person Singular |
supervolitabas
|
du flogst hin |
| 3. Person Singular |
supervolitabat
|
er/sie/es flog hin |
| 1. Person Plural |
supervolitabamus
|
wir flogen hin |
| 2. Person Plural |
supervolitabatis
|
ihr flogt hin |
| 3. Person Plural |
supervolitabant
|
sie flogen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabar
|
ich wurde hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitabaris supervolitabare
|
du wurdest hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitabatur
|
er/sie/es wurde hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitabamur
|
wir wurden hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitabamini
|
ihr wurdet hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitabantur
|
sie wurden hingeflogen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitarem
|
ich flöge hin |
| 2. Person Singular |
supervolitares
|
du flögest hin |
| 3. Person Singular |
supervolitaret
|
er/sie/es flöge hin |
| 1. Person Plural |
supervolitaremus
|
wir flögen hin |
| 2. Person Plural |
supervolitaretis
|
ihr flöget hin |
| 3. Person Plural |
supervolitarent
|
sie flögen hin |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitarer
|
ich würde hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitareris supervolitarere
|
du würdest hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitaretur
|
er/sie/es würde hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitaremur
|
wir würden hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitaremini
|
ihr würdet hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitarentur
|
sie würden hingeflogen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabo
|
ich werde hinfliegen |
| 2. Person Singular |
supervolitabis
|
du wirst hinfliegen |
| 3. Person Singular |
supervolitabit
|
er/sie/es wird hinfliegen |
| 1. Person Plural |
supervolitabimus
|
wir werden hinfliegen |
| 2. Person Plural |
supervolitabitis
|
ihr werdet hinfliegen |
| 3. Person Plural |
supervolitabunt
|
sie werden hinfliegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitabor
|
ich werde hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitaberis supervolitabere
|
du wirst hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitabitur
|
er/sie/es wird hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitabimur
|
wir werden hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitabimini
|
ihr werdet hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitabuntur
|
sie werden hingeflogen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitavi
|
ich bin hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitavisti
|
du bist hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitavit
|
er/sie/es ist hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitavimus
|
wir sind hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitavistis
|
ihr seid hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitaverunt supervolitavere
|
sie sind hingeflogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus sum
|
ich bin hingeflogen worden |
| 2. Person Singular |
supervolitatus es
|
du bist hingeflogen worden |
| 3. Person Singular |
supervolitatus est
|
er/sie/es ist hingeflogen worden |
| 1. Person Plural |
supervolitati sumus
|
wir sind hingeflogen worden |
| 2. Person Plural |
supervolitati estis
|
ihr seid hingeflogen worden |
| 3. Person Plural |
supervolitati sunt
|
sie sind hingeflogen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitaverim
|
ich sei hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitaveris
|
du seiest hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitaverit
|
er/sie/es sei hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitaverimus
|
wir seien hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitaveritis
|
ihr seiet hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitaverint
|
sie seien hingeflogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus sim
|
ich sei hingeflogen worden |
| 2. Person Singular |
supervolitatus sis
|
du seiest hingeflogen worden |
| 3. Person Singular |
supervolitatus sit
|
er/sie/es sei hingeflogen worden |
| 1. Person Plural |
supervolitati simus
|
wir seien hingeflogen worden |
| 2. Person Plural |
supervolitati sitis
|
ihr seiet hingeflogen worden |
| 3. Person Plural |
supervolitati sint
|
sie seien hingeflogen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitaveram
|
ich war hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitaveras
|
du warst hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitaverat
|
er/sie/es war hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitaveramus
|
wir waren hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitaveratis
|
ihr wart hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitaverant
|
sie waren hingeflogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus eram
|
ich war hingeflogen worden |
| 2. Person Singular |
supervolitatus eras
|
du warst hingeflogen worden |
| 3. Person Singular |
supervolitatus erat
|
er/sie/es war hingeflogen worden |
| 1. Person Plural |
supervolitati eramus
|
wir waren hingeflogen worden |
| 2. Person Plural |
supervolitati eratis
|
ihr warst hingeflogen worden |
| 3. Person Plural |
supervolitati erant
|
sie waren hingeflogen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitavissem
|
ich wäre hingeflogen |
| 2. Person Singular |
supervolitavisses
|
du wärest hingeflogen |
| 3. Person Singular |
supervolitavisset
|
er/sie/es wäre hingeflogen |
| 1. Person Plural |
supervolitavissemus
|
wir wären hingeflogen |
| 2. Person Plural |
supervolitavissetis
|
ihr wäret hingeflogen |
| 3. Person Plural |
supervolitavissent
|
sie wären hingeflogen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus essem
|
ich wäre hingeflogen worden |
| 2. Person Singular |
supervolitatus esses
|
du wärest hingeflogen worden |
| 3. Person Singular |
supervolitatus esset
|
er/sie/es wäre hingeflogen worden |
| 1. Person Plural |
supervolitati essemus
|
wir wären hingeflogen worden |
| 2. Person Plural |
supervolitati essetis
|
ihr wäret hingeflogen worden |
| 3. Person Plural |
supervolitati essent
|
sie wären hingeflogen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitavero
|
ich werde hingeflogen sein |
| 2. Person Singular |
supervolitaveris
|
du wirst hingeflogen sein |
| 3. Person Singular |
supervolitaverit
|
er/sie/es wird hingeflogen sein |
| 1. Person Plural |
supervolitaverimus
|
wir werden hingeflogen sein |
| 2. Person Plural |
supervolitaveritis
|
ihr werdet hingeflogen sein |
| 3. Person Plural |
supervolitaverint
|
sie werden hingeflogen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supervolitatus ero
|
ich werde hingeflogen worden sein |
| 2. Person Singular |
supervolitatus eris
|
du werdest hingeflogen worden sein |
| 3. Person Singular |
supervolitatus erit
|
er/sie/es werde hingeflogen worden sein |
| 1. Person Plural |
supervolitati erimus
|
wir werden hingeflogen worden sein |
| 2. Person Plural |
supervolitati eritis
|
ihr werdet hingeflogen worden sein |
| 3. Person Plural |
supervolitati erunt
|
sie werden hingeflogen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supervolitare
|
hinfliegen |
| Vorzeitigkeit |
supervolitavisse
|
hingeflogen haben |
| Nachzeitigkeit |
supervolitaturum esse
|
hinfliegen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supervolitari supervolitarier
|
hingeflogen werden |
| Vorzeitigkeit |
supervolitatum esse
|
hingeflogen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
supervolitatum iri
|
künftig hingeflogen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
supervolita
|
fliege hin! |
| 2. Person Plural |
supervolitate
|
fliegt hin! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
supervolitato
|
| 3. Person Singular |
supervolitato
|
| 2. Person Plural |
supervolitatote
|
| 3. Person Plural |
supervolitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
supervolitare
|
das Hinfliegen |
| Genitiv |
supervolitandi
|
des Hinfliegens |
| Dativ |
supervolitando
|
dem Hinfliegen |
| Akkusativ |
supervolitandum
|
das Hinfliegen |
| Ablativ |
supervolitando
|
durch das Hinfliegen |
| Vokativ |
supervolitande
|
Hinfliegen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitandus
|
supervolitanda
|
supervolitandum
|
| Genitiv |
supervolitandi
|
supervolitandae
|
supervolitandi
|
| Dativ |
supervolitando
|
supervolitandae
|
supervolitando
|
| Akkusativ |
supervolitandum
|
supervolitandam
|
supervolitandum
|
| Ablativ |
supervolitando
|
supervolitanda
|
supervolitando
|
| Vokativ |
supervolitande
|
supervolitanda
|
supervolitandum
|
Plural
| Nominativ |
supervolitandi
|
supervolitandae
|
supervolitanda
|
| Genitiv |
supervolitandorum
|
supervolitandarum
|
supervolitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
supervolitandos
|
supervolitandas
|
supervolitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
supervolitandi
|
supervolitandae
|
supervolitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitans
|
supervolitans
|
supervolitans
|
| Genitiv |
supervolitantis
|
supervolitantis
|
supervolitantis
|
| Dativ |
supervolitanti
|
supervolitanti
|
supervolitanti
|
| Akkusativ |
supervolitantem
|
supervolitantem
|
supervolitans
|
| Ablativ |
supervolitanti supervolitante
|
supervolitanti supervolitante
|
supervolitanti supervolitante
|
| Vokativ |
supervolitans
|
supervolitans
|
supervolitans
|
Plural
| Nominativ |
supervolitantes
|
supervolitantes
|
supervolitantia
|
| Genitiv |
supervolitantium supervolitantum
|
supervolitantium supervolitantum
|
supervolitantium supervolitantum
|
| Dativ |
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
| Akkusativ |
supervolitantes
|
supervolitantes
|
supervolitantia
|
| Ablativ |
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
supervolitantibus
|
| Vokativ |
supervolitantes
|
supervolitantes
|
supervolitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitatus
|
supervolitata
|
supervolitatum
|
| Genitiv |
supervolitati
|
supervolitatae
|
supervolitati
|
| Dativ |
supervolitato
|
supervolitatae
|
supervolitato
|
| Akkusativ |
supervolitatum
|
supervolitatam
|
supervolitatum
|
| Ablativ |
supervolitato
|
supervolitata
|
supervolitato
|
| Vokativ |
supervolitate
|
supervolitata
|
supervolitatum
|
Plural
| Nominativ |
supervolitati
|
supervolitatae
|
supervolitata
|
| Genitiv |
supervolitatorum
|
supervolitatarum
|
supervolitatorum
|
| Dativ |
supervolitatis
|
supervolitatis
|
supervolitatis
|
| Akkusativ |
supervolitatos
|
supervolitatas
|
supervolitata
|
| Ablativ |
supervolitatis
|
supervolitatis
|
supervolitatis
|
| Vokativ |
supervolitati
|
supervolitatae
|
supervolitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supervolitaturus
|
supervolitatura
|
supervolitaturum
|
| Genitiv |
supervolitaturi
|
supervolitaturae
|
supervolitaturi
|
| Dativ |
supervolitaturo
|
supervolitaturae
|
supervolitaturo
|
| Akkusativ |
supervolitaturum
|
supervolitaturam
|
supervolitaturum
|
| Ablativ |
supervolitaturo
|
supervolitatura
|
supervolitaturo
|
| Vokativ |
supervolitature
|
supervolitatura
|
supervolitaturum
|
Plural
| Nominativ |
supervolitaturi
|
supervolitaturae
|
supervolitatura
|
| Genitiv |
supervolitaturorum
|
supervolitaturarum
|
supervolitaturorum
|
| Dativ |
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
| Akkusativ |
supervolitaturos
|
supervolitaturas
|
supervolitatura
|
| Ablativ |
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
supervolitaturis
|
| Vokativ |
supervolitaturi
|
supervolitaturae
|
supervolitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
supervolitatum
|
supervolitatu
|