Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supino
|
ich beuge |
| 2. Person Singular |
supinas
|
du beugst |
| 3. Person Singular |
supinat
|
er/sie/es beugt |
| 1. Person Plural |
supinamus
|
wir beugen |
| 2. Person Plural |
supinatis
|
ihr beugt |
| 3. Person Plural |
supinant
|
sie beugen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinor
|
ich werde gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinaris supinare
|
du wirst gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinatur
|
er/sie/es wird gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinamur
|
wir werden gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinamini
|
ihr werdet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinantur
|
sie werden gebeugt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinem
|
ich beuge |
| 2. Person Singular |
supines
|
du beugest |
| 3. Person Singular |
supinet
|
er/sie/es beuge |
| 1. Person Plural |
supinemus
|
wir beugen |
| 2. Person Plural |
supinetis
|
ihr beuget |
| 3. Person Plural |
supinent
|
sie beugen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supiner
|
ich werde gebeugt |
| 2. Person Singular |
supineris supinere
|
du werdest gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinetur
|
er/sie/es werde gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinemur
|
wir werden gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinemini
|
ihr werdet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinentur
|
sie werden gebeugt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabam
|
ich beugte |
| 2. Person Singular |
supinabas
|
du beugtest |
| 3. Person Singular |
supinabat
|
er/sie/es beugte |
| 1. Person Plural |
supinabamus
|
wir beugten |
| 2. Person Plural |
supinabatis
|
ihr beugtet |
| 3. Person Plural |
supinabant
|
sie beugten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabar
|
ich wurde gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinabaris supinabare
|
du wurdest gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinabatur
|
er/sie/es wurde gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinabamur
|
wir wurden gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinabamini
|
ihr wurdet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinabantur
|
sie wurden gebeugt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinarem
|
ich beugte |
| 2. Person Singular |
supinares
|
du beugtest |
| 3. Person Singular |
supinaret
|
er/sie/es beugte |
| 1. Person Plural |
supinaremus
|
wir beugten |
| 2. Person Plural |
supinaretis
|
ihr beugtet |
| 3. Person Plural |
supinarent
|
sie beugten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinarer
|
ich würde gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinareris supinarere
|
du würdest gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinaretur
|
er/sie/es würde gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinaremur
|
wir würden gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinaremini
|
ihr würdet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinarentur
|
sie würden gebeugt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabo
|
ich werde beugen |
| 2. Person Singular |
supinabis
|
du wirst beugen |
| 3. Person Singular |
supinabit
|
er/sie/es wird beugen |
| 1. Person Plural |
supinabimus
|
wir werden beugen |
| 2. Person Plural |
supinabitis
|
ihr werdet beugen |
| 3. Person Plural |
supinabunt
|
sie werden beugen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabor
|
ich werde gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinaberis supinabere
|
du wirst gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinabitur
|
er/sie/es wird gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinabimur
|
wir werden gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinabimini
|
ihr werdet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinabuntur
|
sie werden gebeugt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavi
|
ich habe gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinavisti
|
du hast gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinavit
|
er/sie/es hat gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinavimus
|
wir haben gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinavistis
|
ihr habt gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinaverunt supinavere
|
sie haben gebeugt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus sum
|
ich bin gebeugt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus es
|
du bist gebeugt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus est
|
er/sie/es ist gebeugt worden |
| 1. Person Plural |
supinati sumus
|
wir sind gebeugt worden |
| 2. Person Plural |
supinati estis
|
ihr seid gebeugt worden |
| 3. Person Plural |
supinati sunt
|
sie sind gebeugt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinaverim
|
ich habe gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinaveris
|
du habest gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinaverit
|
er/sie/es habe gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinaverimus
|
wir haben gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinaveritis
|
ihr habet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinaverint
|
sie haben gebeugt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus sim
|
ich sei gebeugt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus sis
|
du seiest gebeugt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus sit
|
er/sie/es sei gebeugt worden |
| 1. Person Plural |
supinati simus
|
wir seien gebeugt worden |
| 2. Person Plural |
supinati sitis
|
ihr seiet gebeugt worden |
| 3. Person Plural |
supinati sint
|
sie seien gebeugt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinaveram
|
ich hatte gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinaveras
|
du hattest gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinaverat
|
er/sie/es hatte gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinaveramus
|
wir hatten gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinaveratis
|
ihr hattet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinaverant
|
sie hatten gebeugt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus eram
|
ich war gebeugt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus eras
|
du warst gebeugt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus erat
|
er/sie/es war gebeugt worden |
| 1. Person Plural |
supinati eramus
|
wir waren gebeugt worden |
| 2. Person Plural |
supinati eratis
|
ihr warst gebeugt worden |
| 3. Person Plural |
supinati erant
|
sie waren gebeugt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavissem
|
ich hätte gebeugt |
| 2. Person Singular |
supinavisses
|
du hättest gebeugt |
| 3. Person Singular |
supinavisset
|
er/sie/es hätte gebeugt |
| 1. Person Plural |
supinavissemus
|
wir hätten gebeugt |
| 2. Person Plural |
supinavissetis
|
ihr hättet gebeugt |
| 3. Person Plural |
supinavissent
|
sie hätten gebeugt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus essem
|
ich wäre gebeugt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus esses
|
du wärest gebeugt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus esset
|
er/sie/es wäre gebeugt worden |
| 1. Person Plural |
supinati essemus
|
wir wären gebeugt worden |
| 2. Person Plural |
supinati essetis
|
ihr wäret gebeugt worden |
| 3. Person Plural |
supinati essent
|
sie wären gebeugt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavero
|
ich werde gebeugt haben |
| 2. Person Singular |
supinaveris
|
du wirst gebeugt haben |
| 3. Person Singular |
supinaverit
|
er/sie/es wird gebeugt haben |
| 1. Person Plural |
supinaverimus
|
wir werden gebeugt haben |
| 2. Person Plural |
supinaveritis
|
ihr werdet gebeugt haben |
| 3. Person Plural |
supinaverint
|
sie werden gebeugt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus ero
|
ich werde gebeugt worden sein |
| 2. Person Singular |
supinatus eris
|
du werdest gebeugt worden sein |
| 3. Person Singular |
supinatus erit
|
er/sie/es werde gebeugt worden sein |
| 1. Person Plural |
supinati erimus
|
wir werden gebeugt worden sein |
| 2. Person Plural |
supinati eritis
|
ihr werdet gebeugt worden sein |
| 3. Person Plural |
supinati erunt
|
sie werden gebeugt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supinare
|
beugen |
| Vorzeitigkeit |
supinavisse
|
gebeugt haben |
| Nachzeitigkeit |
supinaturum esse
|
beugen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supinari supinarier
|
gebeugt werden |
| Vorzeitigkeit |
supinatum esse
|
gebeugt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
supinatum iri
|
künftig gebeugt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
supina
|
beuge! |
| 2. Person Plural |
supinate
|
beugt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
supinato
|
| 3. Person Singular |
supinato
|
| 2. Person Plural |
supinatote
|
| 3. Person Plural |
supinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
supinare
|
das Beugen |
| Genitiv |
supinandi
|
des Beugens |
| Dativ |
supinando
|
dem Beugen |
| Akkusativ |
supinandum
|
das Beugen |
| Ablativ |
supinando
|
durch das Beugen |
| Vokativ |
supinande
|
Beugen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinandus
|
supinanda
|
supinandum
|
| Genitiv |
supinandi
|
supinandae
|
supinandi
|
| Dativ |
supinando
|
supinandae
|
supinando
|
| Akkusativ |
supinandum
|
supinandam
|
supinandum
|
| Ablativ |
supinando
|
supinanda
|
supinando
|
| Vokativ |
supinande
|
supinanda
|
supinandum
|
Plural
| Nominativ |
supinandi
|
supinandae
|
supinanda
|
| Genitiv |
supinandorum
|
supinandarum
|
supinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
supinandos
|
supinandas
|
supinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
supinandi
|
supinandae
|
supinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinans
|
supinans
|
supinans
|
| Genitiv |
supinantis
|
supinantis
|
supinantis
|
| Dativ |
supinanti
|
supinanti
|
supinanti
|
| Akkusativ |
supinantem
|
supinantem
|
supinans
|
| Ablativ |
supinanti supinante
|
supinanti supinante
|
supinanti supinante
|
| Vokativ |
supinans
|
supinans
|
supinans
|
Plural
| Nominativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
| Genitiv |
supinantium supinantum
|
supinantium supinantum
|
supinantium supinantum
|
| Dativ |
supinantibus
|
supinantibus
|
supinantibus
|
| Akkusativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
| Ablativ |
supinantibus
|
supinantibus
|
supinantibus
|
| Vokativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinatus
|
supinata
|
supinatum
|
| Genitiv |
supinati
|
supinatae
|
supinati
|
| Dativ |
supinato
|
supinatae
|
supinato
|
| Akkusativ |
supinatum
|
supinatam
|
supinatum
|
| Ablativ |
supinato
|
supinata
|
supinato
|
| Vokativ |
supinate
|
supinata
|
supinatum
|
Plural
| Nominativ |
supinati
|
supinatae
|
supinata
|
| Genitiv |
supinatorum
|
supinatarum
|
supinatorum
|
| Dativ |
supinatis
|
supinatis
|
supinatis
|
| Akkusativ |
supinatos
|
supinatas
|
supinata
|
| Ablativ |
supinatis
|
supinatis
|
supinatis
|
| Vokativ |
supinati
|
supinatae
|
supinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinaturus
|
supinatura
|
supinaturum
|
| Genitiv |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinaturi
|
| Dativ |
supinaturo
|
supinaturae
|
supinaturo
|
| Akkusativ |
supinaturum
|
supinaturam
|
supinaturum
|
| Ablativ |
supinaturo
|
supinatura
|
supinaturo
|
| Vokativ |
supinature
|
supinatura
|
supinaturum
|
Plural
| Nominativ |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinatura
|
| Genitiv |
supinaturorum
|
supinaturarum
|
supinaturorum
|
| Dativ |
supinaturis
|
supinaturis
|
supinaturis
|
| Akkusativ |
supinaturos
|
supinaturas
|
supinatura
|
| Ablativ |
supinaturis
|
supinaturis
|
supinaturis
|
| Vokativ |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
supinatum
|
supinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supino
|
ich liege |
| 2. Person Singular |
supinas
|
du liegst |
| 3. Person Singular |
supinat
|
er/sie/es liegt |
| 1. Person Plural |
supinamus
|
wir liegen |
| 2. Person Plural |
supinatis
|
ihr liegt |
| 3. Person Plural |
supinant
|
sie liegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinor
|
ich werde gelegen |
| 2. Person Singular |
supinaris supinare
|
du wirst gelegen |
| 3. Person Singular |
supinatur
|
er/sie/es wird gelegen |
| 1. Person Plural |
supinamur
|
wir werden gelegen |
| 2. Person Plural |
supinamini
|
ihr werdet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinantur
|
sie werden gelegen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinem
|
ich liege |
| 2. Person Singular |
supines
|
du liegest |
| 3. Person Singular |
supinet
|
er/sie/es liege |
| 1. Person Plural |
supinemus
|
wir liegen |
| 2. Person Plural |
supinetis
|
ihr lieget |
| 3. Person Plural |
supinent
|
sie liegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supiner
|
ich werde gelegen |
| 2. Person Singular |
supineris supinere
|
du werdest gelegen |
| 3. Person Singular |
supinetur
|
er/sie/es werde gelegen |
| 1. Person Plural |
supinemur
|
wir werden gelegen |
| 2. Person Plural |
supinemini
|
ihr werdet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinentur
|
sie werden gelegen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabam
|
ich lag |
| 2. Person Singular |
supinabas
|
du lagst |
| 3. Person Singular |
supinabat
|
er/sie/es lag |
| 1. Person Plural |
supinabamus
|
wir lagen |
| 2. Person Plural |
supinabatis
|
ihr lagt |
| 3. Person Plural |
supinabant
|
sie lagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabar
|
ich wurde gelegen |
| 2. Person Singular |
supinabaris supinabare
|
du wurdest gelegen |
| 3. Person Singular |
supinabatur
|
er/sie/es wurde gelegen |
| 1. Person Plural |
supinabamur
|
wir wurden gelegen |
| 2. Person Plural |
supinabamini
|
ihr wurdet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinabantur
|
sie wurden gelegen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinarem
|
ich läge |
| 2. Person Singular |
supinares
|
du lägest |
| 3. Person Singular |
supinaret
|
er/sie/es läge |
| 1. Person Plural |
supinaremus
|
wir lägen |
| 2. Person Plural |
supinaretis
|
ihr läget |
| 3. Person Plural |
supinarent
|
sie lägen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinarer
|
ich würde gelegen |
| 2. Person Singular |
supinareris supinarere
|
du würdest gelegen |
| 3. Person Singular |
supinaretur
|
er/sie/es würde gelegen |
| 1. Person Plural |
supinaremur
|
wir würden gelegen |
| 2. Person Plural |
supinaremini
|
ihr würdet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinarentur
|
sie würden gelegen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabo
|
ich werde liegen |
| 2. Person Singular |
supinabis
|
du wirst liegen |
| 3. Person Singular |
supinabit
|
er/sie/es wird liegen |
| 1. Person Plural |
supinabimus
|
wir werden liegen |
| 2. Person Plural |
supinabitis
|
ihr werdet liegen |
| 3. Person Plural |
supinabunt
|
sie werden liegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabor
|
ich werde gelegen |
| 2. Person Singular |
supinaberis supinabere
|
du wirst gelegen |
| 3. Person Singular |
supinabitur
|
er/sie/es wird gelegen |
| 1. Person Plural |
supinabimur
|
wir werden gelegen |
| 2. Person Plural |
supinabimini
|
ihr werdet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinabuntur
|
sie werden gelegen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavi
|
ich habe gelegen |
| 2. Person Singular |
supinavisti
|
du hast gelegen |
| 3. Person Singular |
supinavit
|
er/sie/es hat gelegen |
| 1. Person Plural |
supinavimus
|
wir haben gelegen |
| 2. Person Plural |
supinavistis
|
ihr habt gelegen |
| 3. Person Plural |
supinaverunt supinavere
|
sie haben gelegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus sum
|
ich bin gelegen worden |
| 2. Person Singular |
supinatus es
|
du bist gelegen worden |
| 3. Person Singular |
supinatus est
|
er/sie/es ist gelegen worden |
| 1. Person Plural |
supinati sumus
|
wir sind gelegen worden |
| 2. Person Plural |
supinati estis
|
ihr seid gelegen worden |
| 3. Person Plural |
supinati sunt
|
sie sind gelegen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinaverim
|
ich habe gelegen |
| 2. Person Singular |
supinaveris
|
du habest gelegen |
| 3. Person Singular |
supinaverit
|
er/sie/es habe gelegen |
| 1. Person Plural |
supinaverimus
|
wir haben gelegen |
| 2. Person Plural |
supinaveritis
|
ihr habet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinaverint
|
sie haben gelegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus sim
|
ich sei gelegen worden |
| 2. Person Singular |
supinatus sis
|
du seiest gelegen worden |
| 3. Person Singular |
supinatus sit
|
er/sie/es sei gelegen worden |
| 1. Person Plural |
supinati simus
|
wir seien gelegen worden |
| 2. Person Plural |
supinati sitis
|
ihr seiet gelegen worden |
| 3. Person Plural |
supinati sint
|
sie seien gelegen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinaveram
|
ich hatte gelegen |
| 2. Person Singular |
supinaveras
|
du hattest gelegen |
| 3. Person Singular |
supinaverat
|
er/sie/es hatte gelegen |
| 1. Person Plural |
supinaveramus
|
wir hatten gelegen |
| 2. Person Plural |
supinaveratis
|
ihr hattet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinaverant
|
sie hatten gelegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus eram
|
ich war gelegen worden |
| 2. Person Singular |
supinatus eras
|
du warst gelegen worden |
| 3. Person Singular |
supinatus erat
|
er/sie/es war gelegen worden |
| 1. Person Plural |
supinati eramus
|
wir waren gelegen worden |
| 2. Person Plural |
supinati eratis
|
ihr warst gelegen worden |
| 3. Person Plural |
supinati erant
|
sie waren gelegen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavissem
|
ich hätte gelegen |
| 2. Person Singular |
supinavisses
|
du hättest gelegen |
| 3. Person Singular |
supinavisset
|
er/sie/es hätte gelegen |
| 1. Person Plural |
supinavissemus
|
wir hätten gelegen |
| 2. Person Plural |
supinavissetis
|
ihr hättet gelegen |
| 3. Person Plural |
supinavissent
|
sie hätten gelegen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus essem
|
ich wäre gelegen worden |
| 2. Person Singular |
supinatus esses
|
du wärest gelegen worden |
| 3. Person Singular |
supinatus esset
|
er/sie/es wäre gelegen worden |
| 1. Person Plural |
supinati essemus
|
wir wären gelegen worden |
| 2. Person Plural |
supinati essetis
|
ihr wäret gelegen worden |
| 3. Person Plural |
supinati essent
|
sie wären gelegen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavero
|
ich werde gelegen haben |
| 2. Person Singular |
supinaveris
|
du wirst gelegen haben |
| 3. Person Singular |
supinaverit
|
er/sie/es wird gelegen haben |
| 1. Person Plural |
supinaverimus
|
wir werden gelegen haben |
| 2. Person Plural |
supinaveritis
|
ihr werdet gelegen haben |
| 3. Person Plural |
supinaverint
|
sie werden gelegen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus ero
|
ich werde gelegen worden sein |
| 2. Person Singular |
supinatus eris
|
du werdest gelegen worden sein |
| 3. Person Singular |
supinatus erit
|
er/sie/es werde gelegen worden sein |
| 1. Person Plural |
supinati erimus
|
wir werden gelegen worden sein |
| 2. Person Plural |
supinati eritis
|
ihr werdet gelegen worden sein |
| 3. Person Plural |
supinati erunt
|
sie werden gelegen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supinare
|
liegen |
| Vorzeitigkeit |
supinavisse
|
gelegen haben |
| Nachzeitigkeit |
supinaturum esse
|
liegen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supinari supinarier
|
gelegen werden |
| Vorzeitigkeit |
supinatum esse
|
gelegen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
supinatum iri
|
künftig gelegen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
supina
|
liege; lieg! |
| 2. Person Plural |
supinate
|
liegt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
supinato
|
| 3. Person Singular |
supinato
|
| 2. Person Plural |
supinatote
|
| 3. Person Plural |
supinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
supinare
|
das Liegen |
| Genitiv |
supinandi
|
des Liegens |
| Dativ |
supinando
|
dem Liegen |
| Akkusativ |
supinandum
|
das Liegen |
| Ablativ |
supinando
|
durch das Liegen |
| Vokativ |
supinande
|
Liegen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinandus
|
supinanda
|
supinandum
|
| Genitiv |
supinandi
|
supinandae
|
supinandi
|
| Dativ |
supinando
|
supinandae
|
supinando
|
| Akkusativ |
supinandum
|
supinandam
|
supinandum
|
| Ablativ |
supinando
|
supinanda
|
supinando
|
| Vokativ |
supinande
|
supinanda
|
supinandum
|
Plural
| Nominativ |
supinandi
|
supinandae
|
supinanda
|
| Genitiv |
supinandorum
|
supinandarum
|
supinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
supinandos
|
supinandas
|
supinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
supinandi
|
supinandae
|
supinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinans
|
supinans
|
supinans
|
| Genitiv |
supinantis
|
supinantis
|
supinantis
|
| Dativ |
supinanti
|
supinanti
|
supinanti
|
| Akkusativ |
supinantem
|
supinantem
|
supinans
|
| Ablativ |
supinanti supinante
|
supinanti supinante
|
supinanti supinante
|
| Vokativ |
supinans
|
supinans
|
supinans
|
Plural
| Nominativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
| Genitiv |
supinantium supinantum
|
supinantium supinantum
|
supinantium supinantum
|
| Dativ |
supinantibus
|
supinantibus
|
supinantibus
|
| Akkusativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
| Ablativ |
supinantibus
|
supinantibus
|
supinantibus
|
| Vokativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinatus
|
supinata
|
supinatum
|
| Genitiv |
supinati
|
supinatae
|
supinati
|
| Dativ |
supinato
|
supinatae
|
supinato
|
| Akkusativ |
supinatum
|
supinatam
|
supinatum
|
| Ablativ |
supinato
|
supinata
|
supinato
|
| Vokativ |
supinate
|
supinata
|
supinatum
|
Plural
| Nominativ |
supinati
|
supinatae
|
supinata
|
| Genitiv |
supinatorum
|
supinatarum
|
supinatorum
|
| Dativ |
supinatis
|
supinatis
|
supinatis
|
| Akkusativ |
supinatos
|
supinatas
|
supinata
|
| Ablativ |
supinatis
|
supinatis
|
supinatis
|
| Vokativ |
supinati
|
supinatae
|
supinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinaturus
|
supinatura
|
supinaturum
|
| Genitiv |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinaturi
|
| Dativ |
supinaturo
|
supinaturae
|
supinaturo
|
| Akkusativ |
supinaturum
|
supinaturam
|
supinaturum
|
| Ablativ |
supinaturo
|
supinatura
|
supinaturo
|
| Vokativ |
supinature
|
supinatura
|
supinaturum
|
Plural
| Nominativ |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinatura
|
| Genitiv |
supinaturorum
|
supinaturarum
|
supinaturorum
|
| Dativ |
supinaturis
|
supinaturis
|
supinaturis
|
| Akkusativ |
supinaturos
|
supinaturas
|
supinatura
|
| Ablativ |
supinaturis
|
supinaturis
|
supinaturis
|
| Vokativ |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
supinatum
|
supinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supino
|
ich wühle um |
| 2. Person Singular |
supinas
|
du wühlst um |
| 3. Person Singular |
supinat
|
er/sie/es wühlt um |
| 1. Person Plural |
supinamus
|
wir wühlen um |
| 2. Person Plural |
supinatis
|
ihr wühlt um |
| 3. Person Plural |
supinant
|
sie wühlen um |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinor
|
ich werde umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinaris supinare
|
du wirst umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinatur
|
er/sie/es wird umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinamur
|
wir werden umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinamini
|
ihr werdet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinantur
|
sie werden umgewühlt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinem
|
ich wühle um |
| 2. Person Singular |
supines
|
du wühlest um |
| 3. Person Singular |
supinet
|
er/sie/es wühle um |
| 1. Person Plural |
supinemus
|
wir wühlen um |
| 2. Person Plural |
supinetis
|
ihr wühlet um |
| 3. Person Plural |
supinent
|
sie wühlen um |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supiner
|
ich werde umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supineris supinere
|
du werdest umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinetur
|
er/sie/es werde umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinemur
|
wir werden umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinemini
|
ihr werdet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinentur
|
sie werden umgewühlt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabam
|
ich wühlte um |
| 2. Person Singular |
supinabas
|
du wühltest um |
| 3. Person Singular |
supinabat
|
er/sie/es wühlte um |
| 1. Person Plural |
supinabamus
|
wir wühlten um |
| 2. Person Plural |
supinabatis
|
ihr wühltet um |
| 3. Person Plural |
supinabant
|
sie wühlten um |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabar
|
ich wurde umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinabaris supinabare
|
du wurdest umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinabatur
|
er/sie/es wurde umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinabamur
|
wir wurden umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinabamini
|
ihr wurdet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinabantur
|
sie wurden umgewühlt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinarem
|
ich wühlte um |
| 2. Person Singular |
supinares
|
du wühltest um |
| 3. Person Singular |
supinaret
|
er/sie/es wühlte um |
| 1. Person Plural |
supinaremus
|
wir wühlten um |
| 2. Person Plural |
supinaretis
|
ihr wühltet um |
| 3. Person Plural |
supinarent
|
sie wühlten um |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinarer
|
ich würde umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinareris supinarere
|
du würdest umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinaretur
|
er/sie/es würde umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinaremur
|
wir würden umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinaremini
|
ihr würdet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinarentur
|
sie würden umgewühlt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabo
|
ich werde umwühlen |
| 2. Person Singular |
supinabis
|
du wirst umwühlen |
| 3. Person Singular |
supinabit
|
er/sie/es wird umwühlen |
| 1. Person Plural |
supinabimus
|
wir werden umwühlen |
| 2. Person Plural |
supinabitis
|
ihr werdet umwühlen |
| 3. Person Plural |
supinabunt
|
sie werden umwühlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinabor
|
ich werde umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinaberis supinabere
|
du wirst umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinabitur
|
er/sie/es wird umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinabimur
|
wir werden umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinabimini
|
ihr werdet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinabuntur
|
sie werden umgewühlt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavi
|
ich habe umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinavisti
|
du hast umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinavit
|
er/sie/es hat umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinavimus
|
wir haben umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinavistis
|
ihr habt umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinaverunt supinavere
|
sie haben umgewühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus sum
|
ich bin umgewühlt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus es
|
du bist umgewühlt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus est
|
er/sie/es ist umgewühlt worden |
| 1. Person Plural |
supinati sumus
|
wir sind umgewühlt worden |
| 2. Person Plural |
supinati estis
|
ihr seid umgewühlt worden |
| 3. Person Plural |
supinati sunt
|
sie sind umgewühlt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinaverim
|
ich habe umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinaveris
|
du habest umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinaverit
|
er/sie/es habe umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinaverimus
|
wir haben umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinaveritis
|
ihr habet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinaverint
|
sie haben umgewühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus sim
|
ich sei umgewühlt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus sis
|
du seiest umgewühlt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus sit
|
er/sie/es sei umgewühlt worden |
| 1. Person Plural |
supinati simus
|
wir seien umgewühlt worden |
| 2. Person Plural |
supinati sitis
|
ihr seiet umgewühlt worden |
| 3. Person Plural |
supinati sint
|
sie seien umgewühlt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinaveram
|
ich hatte umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinaveras
|
du hattest umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinaverat
|
er/sie/es hatte umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinaveramus
|
wir hatten umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinaveratis
|
ihr hattet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinaverant
|
sie hatten umgewühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus eram
|
ich war umgewühlt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus eras
|
du warst umgewühlt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus erat
|
er/sie/es war umgewühlt worden |
| 1. Person Plural |
supinati eramus
|
wir waren umgewühlt worden |
| 2. Person Plural |
supinati eratis
|
ihr warst umgewühlt worden |
| 3. Person Plural |
supinati erant
|
sie waren umgewühlt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavissem
|
ich hätte umgewühlt |
| 2. Person Singular |
supinavisses
|
du hättest umgewühlt |
| 3. Person Singular |
supinavisset
|
er/sie/es hätte umgewühlt |
| 1. Person Plural |
supinavissemus
|
wir hätten umgewühlt |
| 2. Person Plural |
supinavissetis
|
ihr hättet umgewühlt |
| 3. Person Plural |
supinavissent
|
sie hätten umgewühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus essem
|
ich wäre umgewühlt worden |
| 2. Person Singular |
supinatus esses
|
du wärest umgewühlt worden |
| 3. Person Singular |
supinatus esset
|
er/sie/es wäre umgewühlt worden |
| 1. Person Plural |
supinati essemus
|
wir wären umgewühlt worden |
| 2. Person Plural |
supinati essetis
|
ihr wäret umgewühlt worden |
| 3. Person Plural |
supinati essent
|
sie wären umgewühlt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
supinavero
|
ich werde umgewühlt haben |
| 2. Person Singular |
supinaveris
|
du wirst umgewühlt haben |
| 3. Person Singular |
supinaverit
|
er/sie/es wird umgewühlt haben |
| 1. Person Plural |
supinaverimus
|
wir werden umgewühlt haben |
| 2. Person Plural |
supinaveritis
|
ihr werdet umgewühlt haben |
| 3. Person Plural |
supinaverint
|
sie werden umgewühlt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
supinatus ero
|
ich werde umgewühlt worden sein |
| 2. Person Singular |
supinatus eris
|
du werdest umgewühlt worden sein |
| 3. Person Singular |
supinatus erit
|
er/sie/es werde umgewühlt worden sein |
| 1. Person Plural |
supinati erimus
|
wir werden umgewühlt worden sein |
| 2. Person Plural |
supinati eritis
|
ihr werdet umgewühlt worden sein |
| 3. Person Plural |
supinati erunt
|
sie werden umgewühlt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supinare
|
umwühlen |
| Vorzeitigkeit |
supinavisse
|
umgewühlt haben |
| Nachzeitigkeit |
supinaturum esse
|
umwühlen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
supinari supinarier
|
umgewühlt werden |
| Vorzeitigkeit |
supinatum esse
|
umgewühlt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
supinatum iri
|
künftig umgewühlt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
supina
|
wühle um! |
| 2. Person Plural |
supinate
|
wühlt um! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
supinato
|
| 3. Person Singular |
supinato
|
| 2. Person Plural |
supinatote
|
| 3. Person Plural |
supinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
supinare
|
das Umwühlen |
| Genitiv |
supinandi
|
des Umwühlens |
| Dativ |
supinando
|
dem Umwühlen |
| Akkusativ |
supinandum
|
das Umwühlen |
| Ablativ |
supinando
|
durch das Umwühlen |
| Vokativ |
supinande
|
Umwühlen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinandus
|
supinanda
|
supinandum
|
| Genitiv |
supinandi
|
supinandae
|
supinandi
|
| Dativ |
supinando
|
supinandae
|
supinando
|
| Akkusativ |
supinandum
|
supinandam
|
supinandum
|
| Ablativ |
supinando
|
supinanda
|
supinando
|
| Vokativ |
supinande
|
supinanda
|
supinandum
|
Plural
| Nominativ |
supinandi
|
supinandae
|
supinanda
|
| Genitiv |
supinandorum
|
supinandarum
|
supinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
supinandos
|
supinandas
|
supinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
supinandi
|
supinandae
|
supinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinans
|
supinans
|
supinans
|
| Genitiv |
supinantis
|
supinantis
|
supinantis
|
| Dativ |
supinanti
|
supinanti
|
supinanti
|
| Akkusativ |
supinantem
|
supinantem
|
supinans
|
| Ablativ |
supinanti supinante
|
supinanti supinante
|
supinanti supinante
|
| Vokativ |
supinans
|
supinans
|
supinans
|
Plural
| Nominativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
| Genitiv |
supinantium supinantum
|
supinantium supinantum
|
supinantium supinantum
|
| Dativ |
supinantibus
|
supinantibus
|
supinantibus
|
| Akkusativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
| Ablativ |
supinantibus
|
supinantibus
|
supinantibus
|
| Vokativ |
supinantes
|
supinantes
|
supinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinatus
|
supinata
|
supinatum
|
| Genitiv |
supinati
|
supinatae
|
supinati
|
| Dativ |
supinato
|
supinatae
|
supinato
|
| Akkusativ |
supinatum
|
supinatam
|
supinatum
|
| Ablativ |
supinato
|
supinata
|
supinato
|
| Vokativ |
supinate
|
supinata
|
supinatum
|
Plural
| Nominativ |
supinati
|
supinatae
|
supinata
|
| Genitiv |
supinatorum
|
supinatarum
|
supinatorum
|
| Dativ |
supinatis
|
supinatis
|
supinatis
|
| Akkusativ |
supinatos
|
supinatas
|
supinata
|
| Ablativ |
supinatis
|
supinatis
|
supinatis
|
| Vokativ |
supinati
|
supinatae
|
supinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
supinaturus
|
supinatura
|
supinaturum
|
| Genitiv |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinaturi
|
| Dativ |
supinaturo
|
supinaturae
|
supinaturo
|
| Akkusativ |
supinaturum
|
supinaturam
|
supinaturum
|
| Ablativ |
supinaturo
|
supinatura
|
supinaturo
|
| Vokativ |
supinature
|
supinatura
|
supinaturum
|
Plural
| Nominativ |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinatura
|
| Genitiv |
supinaturorum
|
supinaturarum
|
supinaturorum
|
| Dativ |
supinaturis
|
supinaturis
|
supinaturis
|
| Akkusativ |
supinaturos
|
supinaturas
|
supinatura
|
| Ablativ |
supinaturis
|
supinaturis
|
supinaturis
|
| Vokativ |
supinaturi
|
supinaturae
|
supinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
supinatum
|
supinatu
|