Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppedito
|
ich liefere; liefre |
| 2. Person Singular |
suppeditas
|
du lieferst |
| 3. Person Singular |
suppeditat
|
er/sie/es liefert |
| 1. Person Plural |
suppeditamus
|
wir liefern |
| 2. Person Plural |
suppeditatis
|
ihr liefert |
| 3. Person Plural |
suppeditant
|
sie liefern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditor
|
ich werde geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditaris suppeditare
|
du wirst geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditatur
|
er/sie/es wird geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditamur
|
wir werden geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditamini
|
ihr werdet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditantur
|
sie werden geliefert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditem
|
ich liefere; liefre |
| 2. Person Singular |
suppedites
|
du lieferest; liefrest |
| 3. Person Singular |
suppeditet
|
er/sie/es liefere; liefre |
| 1. Person Plural |
suppeditemus
|
wir lieferen |
| 2. Person Plural |
suppeditetis
|
ihr lieferet |
| 3. Person Plural |
suppeditent
|
sie lieferen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppediter
|
ich werde geliefert |
| 2. Person Singular |
suppediteris suppeditere
|
du werdest geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditetur
|
er/sie/es werde geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditemur
|
wir werden geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditemini
|
ihr werdet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditentur
|
sie werden geliefert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabam
|
ich lieferte |
| 2. Person Singular |
suppeditabas
|
du liefertest |
| 3. Person Singular |
suppeditabat
|
er/sie/es lieferte |
| 1. Person Plural |
suppeditabamus
|
wir lieferten |
| 2. Person Plural |
suppeditabatis
|
ihr liefertet |
| 3. Person Plural |
suppeditabant
|
sie lieferten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabar
|
ich wurde geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditabaris suppeditabare
|
du wurdest geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditabatur
|
er/sie/es wurde geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditabamur
|
wir wurden geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditabamini
|
ihr wurdet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditabantur
|
sie wurden geliefert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditarem
|
ich lieferte |
| 2. Person Singular |
suppeditares
|
du liefertest |
| 3. Person Singular |
suppeditaret
|
er/sie/es lieferte |
| 1. Person Plural |
suppeditaremus
|
wir lieferten |
| 2. Person Plural |
suppeditaretis
|
ihr liefertet |
| 3. Person Plural |
suppeditarent
|
sie lieferten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditarer
|
ich würde geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditareris suppeditarere
|
du würdest geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditaretur
|
er/sie/es würde geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditaremur
|
wir würden geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditaremini
|
ihr würdet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditarentur
|
sie würden geliefert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabo
|
ich werde liefern |
| 2. Person Singular |
suppeditabis
|
du wirst liefern |
| 3. Person Singular |
suppeditabit
|
er/sie/es wird liefern |
| 1. Person Plural |
suppeditabimus
|
wir werden liefern |
| 2. Person Plural |
suppeditabitis
|
ihr werdet liefern |
| 3. Person Plural |
suppeditabunt
|
sie werden liefern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabor
|
ich werde geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditaberis suppeditabere
|
du wirst geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditabitur
|
er/sie/es wird geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditabimur
|
wir werden geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditabimini
|
ihr werdet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditabuntur
|
sie werden geliefert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditavi
|
ich habe geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditavisti
|
du hast geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditavit
|
er/sie/es hat geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditavimus
|
wir haben geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditavistis
|
ihr habt geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditaverunt suppeditavere
|
sie haben geliefert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus sum
|
ich bin geliefert worden |
| 2. Person Singular |
suppeditatus es
|
du bist geliefert worden |
| 3. Person Singular |
suppeditatus est
|
er/sie/es ist geliefert worden |
| 1. Person Plural |
suppeditati sumus
|
wir sind geliefert worden |
| 2. Person Plural |
suppeditati estis
|
ihr seid geliefert worden |
| 3. Person Plural |
suppeditati sunt
|
sie sind geliefert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditaverim
|
ich habe geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditaveris
|
du habest geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditaverit
|
er/sie/es habe geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditaverimus
|
wir haben geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditaveritis
|
ihr habet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditaverint
|
sie haben geliefert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus sim
|
ich sei geliefert worden |
| 2. Person Singular |
suppeditatus sis
|
du seiest geliefert worden |
| 3. Person Singular |
suppeditatus sit
|
er/sie/es sei geliefert worden |
| 1. Person Plural |
suppeditati simus
|
wir seien geliefert worden |
| 2. Person Plural |
suppeditati sitis
|
ihr seiet geliefert worden |
| 3. Person Plural |
suppeditati sint
|
sie seien geliefert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditaveram
|
ich hatte geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditaveras
|
du hattest geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditaverat
|
er/sie/es hatte geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditaveramus
|
wir hatten geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditaveratis
|
ihr hattet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditaverant
|
sie hatten geliefert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus eram
|
ich war geliefert worden |
| 2. Person Singular |
suppeditatus eras
|
du warst geliefert worden |
| 3. Person Singular |
suppeditatus erat
|
er/sie/es war geliefert worden |
| 1. Person Plural |
suppeditati eramus
|
wir waren geliefert worden |
| 2. Person Plural |
suppeditati eratis
|
ihr warst geliefert worden |
| 3. Person Plural |
suppeditati erant
|
sie waren geliefert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditavissem
|
ich hätte geliefert |
| 2. Person Singular |
suppeditavisses
|
du hättest geliefert |
| 3. Person Singular |
suppeditavisset
|
er/sie/es hätte geliefert |
| 1. Person Plural |
suppeditavissemus
|
wir hätten geliefert |
| 2. Person Plural |
suppeditavissetis
|
ihr hättet geliefert |
| 3. Person Plural |
suppeditavissent
|
sie hätten geliefert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus essem
|
ich wäre geliefert worden |
| 2. Person Singular |
suppeditatus esses
|
du wärest geliefert worden |
| 3. Person Singular |
suppeditatus esset
|
er/sie/es wäre geliefert worden |
| 1. Person Plural |
suppeditati essemus
|
wir wären geliefert worden |
| 2. Person Plural |
suppeditati essetis
|
ihr wäret geliefert worden |
| 3. Person Plural |
suppeditati essent
|
sie wären geliefert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditavero
|
ich werde geliefert haben |
| 2. Person Singular |
suppeditaveris
|
du wirst geliefert haben |
| 3. Person Singular |
suppeditaverit
|
er/sie/es wird geliefert haben |
| 1. Person Plural |
suppeditaverimus
|
wir werden geliefert haben |
| 2. Person Plural |
suppeditaveritis
|
ihr werdet geliefert haben |
| 3. Person Plural |
suppeditaverint
|
sie werden geliefert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus ero
|
ich werde geliefert worden sein |
| 2. Person Singular |
suppeditatus eris
|
du werdest geliefert worden sein |
| 3. Person Singular |
suppeditatus erit
|
er/sie/es werde geliefert worden sein |
| 1. Person Plural |
suppeditati erimus
|
wir werden geliefert worden sein |
| 2. Person Plural |
suppeditati eritis
|
ihr werdet geliefert worden sein |
| 3. Person Plural |
suppeditati erunt
|
sie werden geliefert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppeditare
|
liefern |
| Vorzeitigkeit |
suppeditavisse
|
geliefert haben |
| Nachzeitigkeit |
suppeditaturum esse
|
liefern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppeditari suppeditarier
|
geliefert werden |
| Vorzeitigkeit |
suppeditatum esse
|
geliefert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suppeditatum iri
|
künftig geliefert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suppedita
|
liefere; liefre! |
| 2. Person Plural |
suppeditate
|
liefert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suppeditato
|
| 3. Person Singular |
suppeditato
|
| 2. Person Plural |
suppeditatote
|
| 3. Person Plural |
suppeditanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suppeditare
|
das Liefern |
| Genitiv |
suppeditandi
|
des Liefernes |
| Dativ |
suppeditando
|
dem Liefern |
| Akkusativ |
suppeditandum
|
das Liefern |
| Ablativ |
suppeditando
|
durch das Liefern |
| Vokativ |
suppeditande
|
Liefern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditandus
|
suppeditanda
|
suppeditandum
|
| Genitiv |
suppeditandi
|
suppeditandae
|
suppeditandi
|
| Dativ |
suppeditando
|
suppeditandae
|
suppeditando
|
| Akkusativ |
suppeditandum
|
suppeditandam
|
suppeditandum
|
| Ablativ |
suppeditando
|
suppeditanda
|
suppeditando
|
| Vokativ |
suppeditande
|
suppeditanda
|
suppeditandum
|
Plural
| Nominativ |
suppeditandi
|
suppeditandae
|
suppeditanda
|
| Genitiv |
suppeditandorum
|
suppeditandarum
|
suppeditandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suppeditandos
|
suppeditandas
|
suppeditanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suppeditandi
|
suppeditandae
|
suppeditanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditans
|
suppeditans
|
suppeditans
|
| Genitiv |
suppeditantis
|
suppeditantis
|
suppeditantis
|
| Dativ |
suppeditanti
|
suppeditanti
|
suppeditanti
|
| Akkusativ |
suppeditantem
|
suppeditantem
|
suppeditans
|
| Ablativ |
suppeditanti suppeditante
|
suppeditanti suppeditante
|
suppeditanti suppeditante
|
| Vokativ |
suppeditans
|
suppeditans
|
suppeditans
|
Plural
| Nominativ |
suppeditantes
|
suppeditantes
|
suppeditantia
|
| Genitiv |
suppeditantium suppeditantum
|
suppeditantium suppeditantum
|
suppeditantium suppeditantum
|
| Dativ |
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
| Akkusativ |
suppeditantes
|
suppeditantes
|
suppeditantia
|
| Ablativ |
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
| Vokativ |
suppeditantes
|
suppeditantes
|
suppeditantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditatus
|
suppeditata
|
suppeditatum
|
| Genitiv |
suppeditati
|
suppeditatae
|
suppeditati
|
| Dativ |
suppeditato
|
suppeditatae
|
suppeditato
|
| Akkusativ |
suppeditatum
|
suppeditatam
|
suppeditatum
|
| Ablativ |
suppeditato
|
suppeditata
|
suppeditato
|
| Vokativ |
suppeditate
|
suppeditata
|
suppeditatum
|
Plural
| Nominativ |
suppeditati
|
suppeditatae
|
suppeditata
|
| Genitiv |
suppeditatorum
|
suppeditatarum
|
suppeditatorum
|
| Dativ |
suppeditatis
|
suppeditatis
|
suppeditatis
|
| Akkusativ |
suppeditatos
|
suppeditatas
|
suppeditata
|
| Ablativ |
suppeditatis
|
suppeditatis
|
suppeditatis
|
| Vokativ |
suppeditati
|
suppeditatae
|
suppeditata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditaturus
|
suppeditatura
|
suppeditaturum
|
| Genitiv |
suppeditaturi
|
suppeditaturae
|
suppeditaturi
|
| Dativ |
suppeditaturo
|
suppeditaturae
|
suppeditaturo
|
| Akkusativ |
suppeditaturum
|
suppeditaturam
|
suppeditaturum
|
| Ablativ |
suppeditaturo
|
suppeditatura
|
suppeditaturo
|
| Vokativ |
suppeditature
|
suppeditatura
|
suppeditaturum
|
Plural
| Nominativ |
suppeditaturi
|
suppeditaturae
|
suppeditatura
|
| Genitiv |
suppeditaturorum
|
suppeditaturarum
|
suppeditaturorum
|
| Dativ |
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
| Akkusativ |
suppeditaturos
|
suppeditaturas
|
suppeditatura
|
| Ablativ |
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
| Vokativ |
suppeditaturi
|
suppeditaturae
|
suppeditatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suppeditatum
|
suppeditatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppedito
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditas
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditat
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditamus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditatis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditor
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditaris suppeditare
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditatur
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditamur
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditamini
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditem
|
|
| 2. Person Singular |
suppedites
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditet
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditemus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditetis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppediter
|
|
| 2. Person Singular |
suppediteris suppeditere
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditetur
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditemur
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditemini
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabam
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditabas
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditabat
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditabamus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditabatis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabar
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditabaris suppeditabare
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditabatur
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditabamur
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditabamini
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditarem
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditares
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditaret
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditaremus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditaretis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditarer
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditareris suppeditarere
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditaretur
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditaremur
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditaremini
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabo
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditabis
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditabit
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditabimus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditabitis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditabor
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditaberis suppeditabere
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditabitur
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditabimur
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditabimini
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditavi
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditavisti
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditavit
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditavimus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditavistis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditaverunt suppeditavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditatus es
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditatus est
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditati estis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditaverim
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditaveris
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditaverit
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditati simus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditaveram
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditaveras
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditaverat
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditavissem
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditavisses
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditavisset
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditavero
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditaveris
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditaverit
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppeditatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
suppeditatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
suppeditatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
suppeditati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
suppeditati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
suppeditati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppeditare
|
|
| Vorzeitigkeit |
suppeditavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
suppeditaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppeditari suppeditarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
suppeditatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
suppeditatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suppedita
|
! |
| 2. Person Plural |
suppeditate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suppeditato
|
| 3. Person Singular |
suppeditato
|
| 2. Person Plural |
suppeditatote
|
| 3. Person Plural |
suppeditanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suppeditare
|
das |
| Genitiv |
suppeditandi
|
des es |
| Dativ |
suppeditando
|
dem |
| Akkusativ |
suppeditandum
|
das |
| Ablativ |
suppeditando
|
durch das |
| Vokativ |
suppeditande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditandus
|
suppeditanda
|
suppeditandum
|
| Genitiv |
suppeditandi
|
suppeditandae
|
suppeditandi
|
| Dativ |
suppeditando
|
suppeditandae
|
suppeditando
|
| Akkusativ |
suppeditandum
|
suppeditandam
|
suppeditandum
|
| Ablativ |
suppeditando
|
suppeditanda
|
suppeditando
|
| Vokativ |
suppeditande
|
suppeditanda
|
suppeditandum
|
Plural
| Nominativ |
suppeditandi
|
suppeditandae
|
suppeditanda
|
| Genitiv |
suppeditandorum
|
suppeditandarum
|
suppeditandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suppeditandos
|
suppeditandas
|
suppeditanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suppeditandi
|
suppeditandae
|
suppeditanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditans
|
suppeditans
|
suppeditans
|
| Genitiv |
suppeditantis
|
suppeditantis
|
suppeditantis
|
| Dativ |
suppeditanti
|
suppeditanti
|
suppeditanti
|
| Akkusativ |
suppeditantem
|
suppeditantem
|
suppeditans
|
| Ablativ |
suppeditanti suppeditante
|
suppeditanti suppeditante
|
suppeditanti suppeditante
|
| Vokativ |
suppeditans
|
suppeditans
|
suppeditans
|
Plural
| Nominativ |
suppeditantes
|
suppeditantes
|
suppeditantia
|
| Genitiv |
suppeditantium suppeditantum
|
suppeditantium suppeditantum
|
suppeditantium suppeditantum
|
| Dativ |
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
| Akkusativ |
suppeditantes
|
suppeditantes
|
suppeditantia
|
| Ablativ |
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
suppeditantibus
|
| Vokativ |
suppeditantes
|
suppeditantes
|
suppeditantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditatus
|
suppeditata
|
suppeditatum
|
| Genitiv |
suppeditati
|
suppeditatae
|
suppeditati
|
| Dativ |
suppeditato
|
suppeditatae
|
suppeditato
|
| Akkusativ |
suppeditatum
|
suppeditatam
|
suppeditatum
|
| Ablativ |
suppeditato
|
suppeditata
|
suppeditato
|
| Vokativ |
suppeditate
|
suppeditata
|
suppeditatum
|
Plural
| Nominativ |
suppeditati
|
suppeditatae
|
suppeditata
|
| Genitiv |
suppeditatorum
|
suppeditatarum
|
suppeditatorum
|
| Dativ |
suppeditatis
|
suppeditatis
|
suppeditatis
|
| Akkusativ |
suppeditatos
|
suppeditatas
|
suppeditata
|
| Ablativ |
suppeditatis
|
suppeditatis
|
suppeditatis
|
| Vokativ |
suppeditati
|
suppeditatae
|
suppeditata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppeditaturus
|
suppeditatura
|
suppeditaturum
|
| Genitiv |
suppeditaturi
|
suppeditaturae
|
suppeditaturi
|
| Dativ |
suppeditaturo
|
suppeditaturae
|
suppeditaturo
|
| Akkusativ |
suppeditaturum
|
suppeditaturam
|
suppeditaturum
|
| Ablativ |
suppeditaturo
|
suppeditatura
|
suppeditaturo
|
| Vokativ |
suppeditature
|
suppeditatura
|
suppeditaturum
|
Plural
| Nominativ |
suppeditaturi
|
suppeditaturae
|
suppeditatura
|
| Genitiv |
suppeditaturorum
|
suppeditaturarum
|
suppeditaturorum
|
| Dativ |
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
| Akkusativ |
suppeditaturos
|
suppeditaturas
|
suppeditatura
|
| Ablativ |
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
suppeditaturis
|
| Vokativ |
suppeditaturi
|
suppeditaturae
|
suppeditatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suppeditatum
|
suppeditatu
|