Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetio
|
ich helfe |
| 2. Person Singular |
suppetias
|
du hilfst |
| 3. Person Singular |
suppetiat
|
er/sie/es hilft |
| 1. Person Plural |
suppetiamus
|
wir helfen |
| 2. Person Plural |
suppetiatis
|
ihr helft |
| 3. Person Plural |
suppetiant
|
sie helfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetior
|
ich werde geholfen |
| 2. Person Singular |
suppetiaris suppetiare
|
du wirst geholfen |
| 3. Person Singular |
suppetiatur
|
er/sie/es wird geholfen |
| 1. Person Plural |
suppetiamur
|
wir werden geholfen |
| 2. Person Plural |
suppetiamini
|
ihr werdet geholfen |
| 3. Person Plural |
suppetiantur
|
sie werden geholfen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiem
|
ich helfe |
| 2. Person Singular |
suppeties
|
du helfest |
| 3. Person Singular |
suppetiet
|
er/sie/es helfe |
| 1. Person Plural |
suppetiemus
|
wir helfen |
| 2. Person Plural |
suppetietis
|
ihr helfet |
| 3. Person Plural |
suppetient
|
sie helfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetier
|
ich werde geholfen |
| 2. Person Singular |
suppetieris suppetiere
|
du werdest geholfen |
| 3. Person Singular |
suppetietur
|
er/sie/es werde geholfen |
| 1. Person Plural |
suppetiemur
|
wir werden geholfen |
| 2. Person Plural |
suppetiemini
|
ihr werdet geholfen |
| 3. Person Plural |
suppetientur
|
sie werden geholfen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabam
|
ich half |
| 2. Person Singular |
suppetiabas
|
du halfst |
| 3. Person Singular |
suppetiabat
|
er/sie/es half |
| 1. Person Plural |
suppetiabamus
|
wir halfen |
| 2. Person Plural |
suppetiabatis
|
ihr halft |
| 3. Person Plural |
suppetiabant
|
sie halfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabar
|
ich wurde geholfen |
| 2. Person Singular |
suppetiabaris suppetiabare
|
du wurdest geholfen |
| 3. Person Singular |
suppetiabatur
|
er/sie/es wurde geholfen |
| 1. Person Plural |
suppetiabamur
|
wir wurden geholfen |
| 2. Person Plural |
suppetiabamini
|
ihr wurdet geholfen |
| 3. Person Plural |
suppetiabantur
|
sie wurden geholfen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiarem
|
ich hülfe |
| 2. Person Singular |
suppetiares
|
du hülfest |
| 3. Person Singular |
suppetiaret
|
er/sie/es hülfe |
| 1. Person Plural |
suppetiaremus
|
wir hülfen |
| 2. Person Plural |
suppetiaretis
|
ihr hülfet |
| 3. Person Plural |
suppetiarent
|
sie hülfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiarer
|
ich würde geholfen |
| 2. Person Singular |
suppetiareris suppetiarere
|
du würdest geholfen |
| 3. Person Singular |
suppetiaretur
|
er/sie/es würde geholfen |
| 1. Person Plural |
suppetiaremur
|
wir würden geholfen |
| 2. Person Plural |
suppetiaremini
|
ihr würdet geholfen |
| 3. Person Plural |
suppetiarentur
|
sie würden geholfen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabo
|
ich werde helfen |
| 2. Person Singular |
suppetiabis
|
du wirst helfen |
| 3. Person Singular |
suppetiabit
|
er/sie/es wird helfen |
| 1. Person Plural |
suppetiabimus
|
wir werden helfen |
| 2. Person Plural |
suppetiabitis
|
ihr werdet helfen |
| 3. Person Plural |
suppetiabunt
|
sie werden helfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabor
|
ich werde geholfen |
| 2. Person Singular |
suppetiaberis suppetiabere
|
du wirst geholfen |
| 3. Person Singular |
suppetiabitur
|
er/sie/es wird geholfen |
| 1. Person Plural |
suppetiabimur
|
wir werden geholfen |
| 2. Person Plural |
suppetiabimini
|
ihr werdet geholfen |
| 3. Person Plural |
suppetiabuntur
|
sie werden geholfen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe geholfen |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast geholfen |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat geholfen |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben geholfen |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt geholfen |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus sum
|
ich bin geholfen worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus es
|
du bist geholfen worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus est
|
er/sie/es ist geholfen worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati sumus
|
wir sind geholfen worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati estis
|
ihr seid geholfen worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati sunt
|
sie sind geholfen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe geholfen |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest geholfen |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe geholfen |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben geholfen |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet geholfen |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus sim
|
ich sei geholfen worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus sis
|
du seiest geholfen worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus sit
|
er/sie/es sei geholfen worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati simus
|
wir seien geholfen worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati sitis
|
ihr seiet geholfen worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati sint
|
sie seien geholfen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte geholfen |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest geholfen |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte geholfen |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten geholfen |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet geholfen |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus eram
|
ich war geholfen worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus eras
|
du warst geholfen worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus erat
|
er/sie/es war geholfen worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati eramus
|
wir waren geholfen worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati eratis
|
ihr warst geholfen worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati erant
|
sie waren geholfen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte geholfen |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest geholfen |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte geholfen |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten geholfen |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet geholfen |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten geholfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus essem
|
ich wäre geholfen worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus esses
|
du wärest geholfen worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus esset
|
er/sie/es wäre geholfen worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati essemus
|
wir wären geholfen worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati essetis
|
ihr wäret geholfen worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati essent
|
sie wären geholfen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde geholfen haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst geholfen haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird geholfen haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden geholfen haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet geholfen haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden geholfen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus ero
|
ich werde geholfen worden sein |
| 2. Person Singular |
suppetiatus eris
|
du werdest geholfen worden sein |
| 3. Person Singular |
suppetiatus erit
|
er/sie/es werde geholfen worden sein |
| 1. Person Plural |
suppetiati erimus
|
wir werden geholfen worden sein |
| 2. Person Plural |
suppetiati eritis
|
ihr werdet geholfen worden sein |
| 3. Person Plural |
suppetiati erunt
|
sie werden geholfen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppetiare
|
helfen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
geholfen haben |
| Nachzeitigkeit |
suppetiaturum esse
|
helfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppetiari suppetiarier
|
geholfen werden |
| Vorzeitigkeit |
suppetiatum esse
|
geholfen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suppetiatum iri
|
künftig geholfen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suppetia
|
hilf! |
| 2. Person Plural |
suppetiate
|
helft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suppetiato
|
| 3. Person Singular |
suppetiato
|
| 2. Person Plural |
suppetiatote
|
| 3. Person Plural |
suppetianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suppetiare
|
das Helfen |
| Genitiv |
suppetiandi
|
des Helfens |
| Dativ |
suppetiando
|
dem Helfen |
| Akkusativ |
suppetiandum
|
das Helfen |
| Ablativ |
suppetiando
|
durch das Helfen |
| Vokativ |
suppetiande
|
Helfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetiandus
|
suppetianda
|
suppetiandum
|
| Genitiv |
suppetiandi
|
suppetiandae
|
suppetiandi
|
| Dativ |
suppetiando
|
suppetiandae
|
suppetiando
|
| Akkusativ |
suppetiandum
|
suppetiandam
|
suppetiandum
|
| Ablativ |
suppetiando
|
suppetianda
|
suppetiando
|
| Vokativ |
suppetiande
|
suppetianda
|
suppetiandum
|
Plural
| Nominativ |
suppetiandi
|
suppetiandae
|
suppetianda
|
| Genitiv |
suppetiandorum
|
suppetiandarum
|
suppetiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suppetiandos
|
suppetiandas
|
suppetianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suppetiandi
|
suppetiandae
|
suppetianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetians
|
suppetians
|
suppetians
|
| Genitiv |
suppetiantis
|
suppetiantis
|
suppetiantis
|
| Dativ |
suppetianti
|
suppetianti
|
suppetianti
|
| Akkusativ |
suppetiantem
|
suppetiantem
|
suppetians
|
| Ablativ |
suppetianti suppetiante
|
suppetianti suppetiante
|
suppetianti suppetiante
|
| Vokativ |
suppetians
|
suppetians
|
suppetians
|
Plural
| Nominativ |
suppetiantes
|
suppetiantes
|
suppetiantia
|
| Genitiv |
suppetiantium suppetiantum
|
suppetiantium suppetiantum
|
suppetiantium suppetiantum
|
| Dativ |
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
| Akkusativ |
suppetiantes
|
suppetiantes
|
suppetiantia
|
| Ablativ |
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
| Vokativ |
suppetiantes
|
suppetiantes
|
suppetiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetiatus
|
suppetiata
|
suppetiatum
|
| Genitiv |
suppetiati
|
suppetiatae
|
suppetiati
|
| Dativ |
suppetiato
|
suppetiatae
|
suppetiato
|
| Akkusativ |
suppetiatum
|
suppetiatam
|
suppetiatum
|
| Ablativ |
suppetiato
|
suppetiata
|
suppetiato
|
| Vokativ |
suppetiate
|
suppetiata
|
suppetiatum
|
Plural
| Nominativ |
suppetiati
|
suppetiatae
|
suppetiata
|
| Genitiv |
suppetiatorum
|
suppetiatarum
|
suppetiatorum
|
| Dativ |
suppetiatis
|
suppetiatis
|
suppetiatis
|
| Akkusativ |
suppetiatos
|
suppetiatas
|
suppetiata
|
| Ablativ |
suppetiatis
|
suppetiatis
|
suppetiatis
|
| Vokativ |
suppetiati
|
suppetiatae
|
suppetiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetiaturus
|
suppetiatura
|
suppetiaturum
|
| Genitiv |
suppetiaturi
|
suppetiaturae
|
suppetiaturi
|
| Dativ |
suppetiaturo
|
suppetiaturae
|
suppetiaturo
|
| Akkusativ |
suppetiaturum
|
suppetiaturam
|
suppetiaturum
|
| Ablativ |
suppetiaturo
|
suppetiatura
|
suppetiaturo
|
| Vokativ |
suppetiature
|
suppetiatura
|
suppetiaturum
|
Plural
| Nominativ |
suppetiaturi
|
suppetiaturae
|
suppetiatura
|
| Genitiv |
suppetiaturorum
|
suppetiaturarum
|
suppetiaturorum
|
| Dativ |
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
| Akkusativ |
suppetiaturos
|
suppetiaturas
|
suppetiatura
|
| Ablativ |
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
| Vokativ |
suppetiaturi
|
suppetiaturae
|
suppetiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suppetiatum
|
suppetiatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetio
|
ich unterstütze |
| 2. Person Singular |
suppetias
|
du unterstützt |
| 3. Person Singular |
suppetiat
|
er/sie/es unterstützt |
| 1. Person Plural |
suppetiamus
|
wir unterstützen |
| 2. Person Plural |
suppetiatis
|
ihr unterstützt |
| 3. Person Plural |
suppetiant
|
sie unterstützen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetior
|
ich werde unterstützt |
| 2. Person Singular |
suppetiaris suppetiare
|
du wirst unterstützt |
| 3. Person Singular |
suppetiatur
|
er/sie/es wird unterstützt |
| 1. Person Plural |
suppetiamur
|
wir werden unterstützt |
| 2. Person Plural |
suppetiamini
|
ihr werdet unterstützt |
| 3. Person Plural |
suppetiantur
|
sie werden unterstützt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiem
|
ich unterstütze |
| 2. Person Singular |
suppeties
|
du unterstützest |
| 3. Person Singular |
suppetiet
|
er/sie/es unterstütze |
| 1. Person Plural |
suppetiemus
|
wir unterstützen |
| 2. Person Plural |
suppetietis
|
ihr unterstützet |
| 3. Person Plural |
suppetient
|
sie unterstützen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetier
|
ich werde unterstützt |
| 2. Person Singular |
suppetieris suppetiere
|
du werdest unterstützt |
| 3. Person Singular |
suppetietur
|
er/sie/es werde unterstützt |
| 1. Person Plural |
suppetiemur
|
wir werden unterstützt |
| 2. Person Plural |
suppetiemini
|
ihr werdet unterstützt |
| 3. Person Plural |
suppetientur
|
sie werden unterstützt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabam
|
ich unterstützte |
| 2. Person Singular |
suppetiabas
|
du unterstütztest |
| 3. Person Singular |
suppetiabat
|
er/sie/es unterstützte |
| 1. Person Plural |
suppetiabamus
|
wir unterstützten |
| 2. Person Plural |
suppetiabatis
|
ihr unterstütztet |
| 3. Person Plural |
suppetiabant
|
sie unterstützten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabar
|
ich wurde unterstützt |
| 2. Person Singular |
suppetiabaris suppetiabare
|
du wurdest unterstützt |
| 3. Person Singular |
suppetiabatur
|
er/sie/es wurde unterstützt |
| 1. Person Plural |
suppetiabamur
|
wir wurden unterstützt |
| 2. Person Plural |
suppetiabamini
|
ihr wurdet unterstützt |
| 3. Person Plural |
suppetiabantur
|
sie wurden unterstützt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiarem
|
ich unterstützte |
| 2. Person Singular |
suppetiares
|
du unterstütztest |
| 3. Person Singular |
suppetiaret
|
er/sie/es unterstützte |
| 1. Person Plural |
suppetiaremus
|
wir unterstützten |
| 2. Person Plural |
suppetiaretis
|
ihr unterstütztet |
| 3. Person Plural |
suppetiarent
|
sie unterstützten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiarer
|
ich würde unterstützt |
| 2. Person Singular |
suppetiareris suppetiarere
|
du würdest unterstützt |
| 3. Person Singular |
suppetiaretur
|
er/sie/es würde unterstützt |
| 1. Person Plural |
suppetiaremur
|
wir würden unterstützt |
| 2. Person Plural |
suppetiaremini
|
ihr würdet unterstützt |
| 3. Person Plural |
suppetiarentur
|
sie würden unterstützt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabo
|
ich werde unterstützen |
| 2. Person Singular |
suppetiabis
|
du wirst unterstützen |
| 3. Person Singular |
suppetiabit
|
er/sie/es wird unterstützen |
| 1. Person Plural |
suppetiabimus
|
wir werden unterstützen |
| 2. Person Plural |
suppetiabitis
|
ihr werdet unterstützen |
| 3. Person Plural |
suppetiabunt
|
sie werden unterstützen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiabor
|
ich werde unterstützt |
| 2. Person Singular |
suppetiaberis suppetiabere
|
du wirst unterstützt |
| 3. Person Singular |
suppetiabitur
|
er/sie/es wird unterstützt |
| 1. Person Plural |
suppetiabimur
|
wir werden unterstützt |
| 2. Person Plural |
suppetiabimini
|
ihr werdet unterstützt |
| 3. Person Plural |
suppetiabuntur
|
sie werden unterstützt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe unterstützt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast unterstützt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat unterstützt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben unterstützt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt unterstützt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben unterstützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus sum
|
ich bin unterstützt worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus es
|
du bist unterstützt worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus est
|
er/sie/es ist unterstützt worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati sumus
|
wir sind unterstützt worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati estis
|
ihr seid unterstützt worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati sunt
|
sie sind unterstützt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe unterstützt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest unterstützt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe unterstützt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben unterstützt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet unterstützt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben unterstützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus sim
|
ich sei unterstützt worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus sis
|
du seiest unterstützt worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus sit
|
er/sie/es sei unterstützt worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati simus
|
wir seien unterstützt worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati sitis
|
ihr seiet unterstützt worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati sint
|
sie seien unterstützt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte unterstützt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest unterstützt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte unterstützt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten unterstützt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet unterstützt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten unterstützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus eram
|
ich war unterstützt worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus eras
|
du warst unterstützt worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus erat
|
er/sie/es war unterstützt worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati eramus
|
wir waren unterstützt worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati eratis
|
ihr warst unterstützt worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati erant
|
sie waren unterstützt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte unterstützt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest unterstützt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte unterstützt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten unterstützt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet unterstützt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten unterstützt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus essem
|
ich wäre unterstützt worden |
| 2. Person Singular |
suppetiatus esses
|
du wärest unterstützt worden |
| 3. Person Singular |
suppetiatus esset
|
er/sie/es wäre unterstützt worden |
| 1. Person Plural |
suppetiati essemus
|
wir wären unterstützt worden |
| 2. Person Plural |
suppetiati essetis
|
ihr wäret unterstützt worden |
| 3. Person Plural |
suppetiati essent
|
sie wären unterstützt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde unterstützt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst unterstützt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird unterstützt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden unterstützt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet unterstützt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden unterstützt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppetiatus ero
|
ich werde unterstützt worden sein |
| 2. Person Singular |
suppetiatus eris
|
du werdest unterstützt worden sein |
| 3. Person Singular |
suppetiatus erit
|
er/sie/es werde unterstützt worden sein |
| 1. Person Plural |
suppetiati erimus
|
wir werden unterstützt worden sein |
| 2. Person Plural |
suppetiati eritis
|
ihr werdet unterstützt worden sein |
| 3. Person Plural |
suppetiati erunt
|
sie werden unterstützt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppetiare
|
unterstützen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
unterstützt haben |
| Nachzeitigkeit |
suppetiaturum esse
|
unterstützen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppetiari suppetiarier
|
unterstützt werden |
| Vorzeitigkeit |
suppetiatum esse
|
unterstützt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suppetiatum iri
|
künftig unterstützt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suppetia
|
unterstütze! |
| 2. Person Plural |
suppetiate
|
unterstützt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suppetiato
|
| 3. Person Singular |
suppetiato
|
| 2. Person Plural |
suppetiatote
|
| 3. Person Plural |
suppetianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suppetiare
|
das Unterstützen |
| Genitiv |
suppetiandi
|
des Unterstützens |
| Dativ |
suppetiando
|
dem Unterstützen |
| Akkusativ |
suppetiandum
|
das Unterstützen |
| Ablativ |
suppetiando
|
durch das Unterstützen |
| Vokativ |
suppetiande
|
Unterstützen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetiandus
|
suppetianda
|
suppetiandum
|
| Genitiv |
suppetiandi
|
suppetiandae
|
suppetiandi
|
| Dativ |
suppetiando
|
suppetiandae
|
suppetiando
|
| Akkusativ |
suppetiandum
|
suppetiandam
|
suppetiandum
|
| Ablativ |
suppetiando
|
suppetianda
|
suppetiando
|
| Vokativ |
suppetiande
|
suppetianda
|
suppetiandum
|
Plural
| Nominativ |
suppetiandi
|
suppetiandae
|
suppetianda
|
| Genitiv |
suppetiandorum
|
suppetiandarum
|
suppetiandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suppetiandos
|
suppetiandas
|
suppetianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suppetiandi
|
suppetiandae
|
suppetianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetians
|
suppetians
|
suppetians
|
| Genitiv |
suppetiantis
|
suppetiantis
|
suppetiantis
|
| Dativ |
suppetianti
|
suppetianti
|
suppetianti
|
| Akkusativ |
suppetiantem
|
suppetiantem
|
suppetians
|
| Ablativ |
suppetianti suppetiante
|
suppetianti suppetiante
|
suppetianti suppetiante
|
| Vokativ |
suppetians
|
suppetians
|
suppetians
|
Plural
| Nominativ |
suppetiantes
|
suppetiantes
|
suppetiantia
|
| Genitiv |
suppetiantium suppetiantum
|
suppetiantium suppetiantum
|
suppetiantium suppetiantum
|
| Dativ |
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
| Akkusativ |
suppetiantes
|
suppetiantes
|
suppetiantia
|
| Ablativ |
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
suppetiantibus
|
| Vokativ |
suppetiantes
|
suppetiantes
|
suppetiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetiatus
|
suppetiata
|
suppetiatum
|
| Genitiv |
suppetiati
|
suppetiatae
|
suppetiati
|
| Dativ |
suppetiato
|
suppetiatae
|
suppetiato
|
| Akkusativ |
suppetiatum
|
suppetiatam
|
suppetiatum
|
| Ablativ |
suppetiato
|
suppetiata
|
suppetiato
|
| Vokativ |
suppetiate
|
suppetiata
|
suppetiatum
|
Plural
| Nominativ |
suppetiati
|
suppetiatae
|
suppetiata
|
| Genitiv |
suppetiatorum
|
suppetiatarum
|
suppetiatorum
|
| Dativ |
suppetiatis
|
suppetiatis
|
suppetiatis
|
| Akkusativ |
suppetiatos
|
suppetiatas
|
suppetiata
|
| Ablativ |
suppetiatis
|
suppetiatis
|
suppetiatis
|
| Vokativ |
suppetiati
|
suppetiatae
|
suppetiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppetiaturus
|
suppetiatura
|
suppetiaturum
|
| Genitiv |
suppetiaturi
|
suppetiaturae
|
suppetiaturi
|
| Dativ |
suppetiaturo
|
suppetiaturae
|
suppetiaturo
|
| Akkusativ |
suppetiaturum
|
suppetiaturam
|
suppetiaturum
|
| Ablativ |
suppetiaturo
|
suppetiatura
|
suppetiaturo
|
| Vokativ |
suppetiature
|
suppetiatura
|
suppetiaturum
|
Plural
| Nominativ |
suppetiaturi
|
suppetiaturae
|
suppetiatura
|
| Genitiv |
suppetiaturorum
|
suppetiaturarum
|
suppetiaturorum
|
| Dativ |
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
| Akkusativ |
suppetiaturos
|
suppetiaturas
|
suppetiatura
|
| Ablativ |
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
suppetiaturis
|
| Vokativ |
suppetiaturi
|
suppetiaturae
|
suppetiatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suppetiatum
|
suppetiatu
|