Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuro
|
ich eitere; eitre |
| 2. Person Singular |
suppuras
|
du eiterst |
| 3. Person Singular |
suppurat
|
er/sie/es eitert |
| 1. Person Plural |
suppuramus
|
wir eitern |
| 2. Person Plural |
suppuratis
|
ihr eitert |
| 3. Person Plural |
suppurant
|
sie eitern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuror
|
ich werde geeitert |
| 2. Person Singular |
suppuraris suppurare
|
du wirst geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuratur
|
er/sie/es wird geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuramur
|
wir werden geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuramini
|
ihr werdet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppurantur
|
sie werden geeitert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurem
|
ich eitere; eitre |
| 2. Person Singular |
suppures
|
du eiterest; eitrest |
| 3. Person Singular |
suppuret
|
er/sie/es eitere; eitre |
| 1. Person Plural |
suppuremus
|
wir eiteren |
| 2. Person Plural |
suppuretis
|
ihr eiteret |
| 3. Person Plural |
suppurent
|
sie eiteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurer
|
ich werde geeitert |
| 2. Person Singular |
suppureris suppurere
|
du werdest geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuretur
|
er/sie/es werde geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuremur
|
wir werden geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuremini
|
ihr werdet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppurentur
|
sie werden geeitert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurabam
|
ich eiterte |
| 2. Person Singular |
suppurabas
|
du eitertest |
| 3. Person Singular |
suppurabat
|
er/sie/es eiterte |
| 1. Person Plural |
suppurabamus
|
wir eiterten |
| 2. Person Plural |
suppurabatis
|
ihr eitertet |
| 3. Person Plural |
suppurabant
|
sie eiterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurabar
|
ich wurde geeitert |
| 2. Person Singular |
suppurabaris suppurabare
|
du wurdest geeitert |
| 3. Person Singular |
suppurabatur
|
er/sie/es wurde geeitert |
| 1. Person Plural |
suppurabamur
|
wir wurden geeitert |
| 2. Person Plural |
suppurabamini
|
ihr wurdet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppurabantur
|
sie wurden geeitert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurarem
|
ich eiterte |
| 2. Person Singular |
suppurares
|
du eitertest |
| 3. Person Singular |
suppuraret
|
er/sie/es eiterte |
| 1. Person Plural |
suppuraremus
|
wir eiterten |
| 2. Person Plural |
suppuraretis
|
ihr eitertet |
| 3. Person Plural |
suppurarent
|
sie eiterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurarer
|
ich würde geeitert |
| 2. Person Singular |
suppurareris suppurarere
|
du würdest geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuraretur
|
er/sie/es würde geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuraremur
|
wir würden geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuraremini
|
ihr würdet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppurarentur
|
sie würden geeitert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurabo
|
ich werde eitern |
| 2. Person Singular |
suppurabis
|
du wirst eitern |
| 3. Person Singular |
suppurabit
|
er/sie/es wird eitern |
| 1. Person Plural |
suppurabimus
|
wir werden eitern |
| 2. Person Plural |
suppurabitis
|
ihr werdet eitern |
| 3. Person Plural |
suppurabunt
|
sie werden eitern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppurabor
|
ich werde geeitert |
| 2. Person Singular |
suppuraberis suppurabere
|
du wirst geeitert |
| 3. Person Singular |
suppurabitur
|
er/sie/es wird geeitert |
| 1. Person Plural |
suppurabimur
|
wir werden geeitert |
| 2. Person Plural |
suppurabimini
|
ihr werdet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppurabuntur
|
sie werden geeitert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuravi
|
ich habe geeitert |
| 2. Person Singular |
suppuravisti
|
du hast geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuravit
|
er/sie/es hat geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuravimus
|
wir haben geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuravistis
|
ihr habt geeitert |
| 3. Person Plural |
suppuraverunt suppuravere
|
sie haben geeitert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuratus sum
|
ich bin geeitert worden |
| 2. Person Singular |
suppuratus es
|
du bist geeitert worden |
| 3. Person Singular |
suppuratus est
|
er/sie/es ist geeitert worden |
| 1. Person Plural |
suppurati sumus
|
wir sind geeitert worden |
| 2. Person Plural |
suppurati estis
|
ihr seid geeitert worden |
| 3. Person Plural |
suppurati sunt
|
sie sind geeitert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuraverim
|
ich habe geeitert |
| 2. Person Singular |
suppuraveris
|
du habest geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuraverit
|
er/sie/es habe geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuraverimus
|
wir haben geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuraveritis
|
ihr habet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppuraverint
|
sie haben geeitert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuratus sim
|
ich sei geeitert worden |
| 2. Person Singular |
suppuratus sis
|
du seiest geeitert worden |
| 3. Person Singular |
suppuratus sit
|
er/sie/es sei geeitert worden |
| 1. Person Plural |
suppurati simus
|
wir seien geeitert worden |
| 2. Person Plural |
suppurati sitis
|
ihr seiet geeitert worden |
| 3. Person Plural |
suppurati sint
|
sie seien geeitert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuraveram
|
ich hatte geeitert |
| 2. Person Singular |
suppuraveras
|
du hattest geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuraverat
|
er/sie/es hatte geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuraveramus
|
wir hatten geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuraveratis
|
ihr hattet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppuraverant
|
sie hatten geeitert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuratus eram
|
ich war geeitert worden |
| 2. Person Singular |
suppuratus eras
|
du warst geeitert worden |
| 3. Person Singular |
suppuratus erat
|
er/sie/es war geeitert worden |
| 1. Person Plural |
suppurati eramus
|
wir waren geeitert worden |
| 2. Person Plural |
suppurati eratis
|
ihr warst geeitert worden |
| 3. Person Plural |
suppurati erant
|
sie waren geeitert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuravissem
|
ich hätte geeitert |
| 2. Person Singular |
suppuravisses
|
du hättest geeitert |
| 3. Person Singular |
suppuravisset
|
er/sie/es hätte geeitert |
| 1. Person Plural |
suppuravissemus
|
wir hätten geeitert |
| 2. Person Plural |
suppuravissetis
|
ihr hättet geeitert |
| 3. Person Plural |
suppuravissent
|
sie hätten geeitert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuratus essem
|
ich wäre geeitert worden |
| 2. Person Singular |
suppuratus esses
|
du wärest geeitert worden |
| 3. Person Singular |
suppuratus esset
|
er/sie/es wäre geeitert worden |
| 1. Person Plural |
suppurati essemus
|
wir wären geeitert worden |
| 2. Person Plural |
suppurati essetis
|
ihr wäret geeitert worden |
| 3. Person Plural |
suppurati essent
|
sie wären geeitert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuravero
|
ich werde geeitert haben |
| 2. Person Singular |
suppuraveris
|
du wirst geeitert haben |
| 3. Person Singular |
suppuraverit
|
er/sie/es wird geeitert haben |
| 1. Person Plural |
suppuraverimus
|
wir werden geeitert haben |
| 2. Person Plural |
suppuraveritis
|
ihr werdet geeitert haben |
| 3. Person Plural |
suppuraverint
|
sie werden geeitert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suppuratus ero
|
ich werde geeitert worden sein |
| 2. Person Singular |
suppuratus eris
|
du werdest geeitert worden sein |
| 3. Person Singular |
suppuratus erit
|
er/sie/es werde geeitert worden sein |
| 1. Person Plural |
suppurati erimus
|
wir werden geeitert worden sein |
| 2. Person Plural |
suppurati eritis
|
ihr werdet geeitert worden sein |
| 3. Person Plural |
suppurati erunt
|
sie werden geeitert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppurare
|
eitern |
| Vorzeitigkeit |
suppuravisse
|
geeitert haben |
| Nachzeitigkeit |
suppuraturum esse
|
eitern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suppurari suppurarier
|
geeitert werden |
| Vorzeitigkeit |
suppuratum esse
|
geeitert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suppuratum iri
|
künftig geeitert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suppura
|
eitere; eitre! |
| 2. Person Plural |
suppurate
|
eitert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suppurato
|
| 3. Person Singular |
suppurato
|
| 2. Person Plural |
suppuratote
|
| 3. Person Plural |
suppuranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suppurare
|
das Eitern |
| Genitiv |
suppurandi
|
des Eiternes |
| Dativ |
suppurando
|
dem Eitern |
| Akkusativ |
suppurandum
|
das Eitern |
| Ablativ |
suppurando
|
durch das Eitern |
| Vokativ |
suppurande
|
Eitern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppurandus
|
suppuranda
|
suppurandum
|
| Genitiv |
suppurandi
|
suppurandae
|
suppurandi
|
| Dativ |
suppurando
|
suppurandae
|
suppurando
|
| Akkusativ |
suppurandum
|
suppurandam
|
suppurandum
|
| Ablativ |
suppurando
|
suppuranda
|
suppurando
|
| Vokativ |
suppurande
|
suppuranda
|
suppurandum
|
Plural
| Nominativ |
suppurandi
|
suppurandae
|
suppuranda
|
| Genitiv |
suppurandorum
|
suppurandarum
|
suppurandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suppurandos
|
suppurandas
|
suppuranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suppurandi
|
suppurandae
|
suppuranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppurans
|
suppurans
|
suppurans
|
| Genitiv |
suppurantis
|
suppurantis
|
suppurantis
|
| Dativ |
suppuranti
|
suppuranti
|
suppuranti
|
| Akkusativ |
suppurantem
|
suppurantem
|
suppurans
|
| Ablativ |
suppuranti suppurante
|
suppuranti suppurante
|
suppuranti suppurante
|
| Vokativ |
suppurans
|
suppurans
|
suppurans
|
Plural
| Nominativ |
suppurantes
|
suppurantes
|
suppurantia
|
| Genitiv |
suppurantium suppurantum
|
suppurantium suppurantum
|
suppurantium suppurantum
|
| Dativ |
suppurantibus
|
suppurantibus
|
suppurantibus
|
| Akkusativ |
suppurantes
|
suppurantes
|
suppurantia
|
| Ablativ |
suppurantibus
|
suppurantibus
|
suppurantibus
|
| Vokativ |
suppurantes
|
suppurantes
|
suppurantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppuratus
|
suppurata
|
suppuratum
|
| Genitiv |
suppurati
|
suppuratae
|
suppurati
|
| Dativ |
suppurato
|
suppuratae
|
suppurato
|
| Akkusativ |
suppuratum
|
suppuratam
|
suppuratum
|
| Ablativ |
suppurato
|
suppurata
|
suppurato
|
| Vokativ |
suppurate
|
suppurata
|
suppuratum
|
Plural
| Nominativ |
suppurati
|
suppuratae
|
suppurata
|
| Genitiv |
suppuratorum
|
suppuratarum
|
suppuratorum
|
| Dativ |
suppuratis
|
suppuratis
|
suppuratis
|
| Akkusativ |
suppuratos
|
suppuratas
|
suppurata
|
| Ablativ |
suppuratis
|
suppuratis
|
suppuratis
|
| Vokativ |
suppurati
|
suppuratae
|
suppurata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suppuraturus
|
suppuratura
|
suppuraturum
|
| Genitiv |
suppuraturi
|
suppuraturae
|
suppuraturi
|
| Dativ |
suppuraturo
|
suppuraturae
|
suppuraturo
|
| Akkusativ |
suppuraturum
|
suppuraturam
|
suppuraturum
|
| Ablativ |
suppuraturo
|
suppuratura
|
suppuraturo
|
| Vokativ |
suppurature
|
suppuratura
|
suppuraturum
|
Plural
| Nominativ |
suppuraturi
|
suppuraturae
|
suppuratura
|
| Genitiv |
suppuraturorum
|
suppuraturarum
|
suppuraturorum
|
| Dativ |
suppuraturis
|
suppuraturis
|
suppuraturis
|
| Akkusativ |
suppuraturos
|
suppuraturas
|
suppuratura
|
| Ablativ |
suppuraturis
|
suppuraturis
|
suppuraturis
|
| Vokativ |
suppuraturi
|
suppuraturae
|
suppuratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suppuratum
|
suppuratu
|