Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiro
|
ich seufze |
| 2. Person Singular |
suspiras
|
du seufzt |
| 3. Person Singular |
suspirat
|
er/sie/es seufzt |
| 1. Person Plural |
suspiramus
|
wir seufzen |
| 2. Person Plural |
suspiratis
|
ihr seufzt |
| 3. Person Plural |
suspirant
|
sie seufzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiror
|
ich werde geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspiraris suspirare
|
du wirst geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiratur
|
er/sie/es wird geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiramur
|
wir werden geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiramini
|
ihr werdet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspirantur
|
sie werden geseufzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirem
|
ich seufze |
| 2. Person Singular |
suspires
|
du seufzest |
| 3. Person Singular |
suspiret
|
er/sie/es seufze |
| 1. Person Plural |
suspiremus
|
wir seufzen |
| 2. Person Plural |
suspiretis
|
ihr seufzet |
| 3. Person Plural |
suspirent
|
sie seufzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirer
|
ich werde geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspireris suspirere
|
du werdest geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiretur
|
er/sie/es werde geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiremur
|
wir werden geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiremini
|
ihr werdet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspirentur
|
sie werden geseufzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabam
|
ich seufzte |
| 2. Person Singular |
suspirabas
|
du seufztest |
| 3. Person Singular |
suspirabat
|
er/sie/es seufzte |
| 1. Person Plural |
suspirabamus
|
wir seufzten |
| 2. Person Plural |
suspirabatis
|
ihr seufztet |
| 3. Person Plural |
suspirabant
|
sie seufzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabar
|
ich wurde geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspirabaris suspirabare
|
du wurdest geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspirabatur
|
er/sie/es wurde geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspirabamur
|
wir wurden geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspirabamini
|
ihr wurdet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspirabantur
|
sie wurden geseufzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirarem
|
ich seufzte |
| 2. Person Singular |
suspirares
|
du seufztest |
| 3. Person Singular |
suspiraret
|
er/sie/es seufzte |
| 1. Person Plural |
suspiraremus
|
wir seufzten |
| 2. Person Plural |
suspiraretis
|
ihr seufztet |
| 3. Person Plural |
suspirarent
|
sie seufzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirarer
|
ich würde geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspirareris suspirarere
|
du würdest geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiraretur
|
er/sie/es würde geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiraremur
|
wir würden geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiraremini
|
ihr würdet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspirarentur
|
sie würden geseufzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabo
|
ich werde seufzen |
| 2. Person Singular |
suspirabis
|
du wirst seufzen |
| 3. Person Singular |
suspirabit
|
er/sie/es wird seufzen |
| 1. Person Plural |
suspirabimus
|
wir werden seufzen |
| 2. Person Plural |
suspirabitis
|
ihr werdet seufzen |
| 3. Person Plural |
suspirabunt
|
sie werden seufzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabor
|
ich werde geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspiraberis suspirabere
|
du wirst geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspirabitur
|
er/sie/es wird geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspirabimur
|
wir werden geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspirabimini
|
ihr werdet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspirabuntur
|
sie werden geseufzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravi
|
ich habe geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspiravisti
|
du hast geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiravit
|
er/sie/es hat geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiravimus
|
wir haben geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiravistis
|
ihr habt geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspiraverunt suspiravere
|
sie haben geseufzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus sum
|
ich bin geseufzt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus es
|
du bist geseufzt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus est
|
er/sie/es ist geseufzt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati sumus
|
wir sind geseufzt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati estis
|
ihr seid geseufzt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati sunt
|
sie sind geseufzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiraverim
|
ich habe geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspiraveris
|
du habest geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiraverit
|
er/sie/es habe geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiraverimus
|
wir haben geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiraveritis
|
ihr habet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspiraverint
|
sie haben geseufzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus sim
|
ich sei geseufzt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus sis
|
du seiest geseufzt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus sit
|
er/sie/es sei geseufzt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati simus
|
wir seien geseufzt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati sitis
|
ihr seiet geseufzt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati sint
|
sie seien geseufzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiraveram
|
ich hatte geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspiraveras
|
du hattest geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiraverat
|
er/sie/es hatte geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiraveramus
|
wir hatten geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiraveratis
|
ihr hattet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspiraverant
|
sie hatten geseufzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus eram
|
ich war geseufzt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus eras
|
du warst geseufzt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus erat
|
er/sie/es war geseufzt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati eramus
|
wir waren geseufzt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati eratis
|
ihr warst geseufzt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati erant
|
sie waren geseufzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravissem
|
ich hätte geseufzt |
| 2. Person Singular |
suspiravisses
|
du hättest geseufzt |
| 3. Person Singular |
suspiravisset
|
er/sie/es hätte geseufzt |
| 1. Person Plural |
suspiravissemus
|
wir hätten geseufzt |
| 2. Person Plural |
suspiravissetis
|
ihr hättet geseufzt |
| 3. Person Plural |
suspiravissent
|
sie hätten geseufzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus essem
|
ich wäre geseufzt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus esses
|
du wärest geseufzt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus esset
|
er/sie/es wäre geseufzt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati essemus
|
wir wären geseufzt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati essetis
|
ihr wäret geseufzt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati essent
|
sie wären geseufzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravero
|
ich werde geseufzt haben |
| 2. Person Singular |
suspiraveris
|
du wirst geseufzt haben |
| 3. Person Singular |
suspiraverit
|
er/sie/es wird geseufzt haben |
| 1. Person Plural |
suspiraverimus
|
wir werden geseufzt haben |
| 2. Person Plural |
suspiraveritis
|
ihr werdet geseufzt haben |
| 3. Person Plural |
suspiraverint
|
sie werden geseufzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus ero
|
ich werde geseufzt worden sein |
| 2. Person Singular |
suspiratus eris
|
du werdest geseufzt worden sein |
| 3. Person Singular |
suspiratus erit
|
er/sie/es werde geseufzt worden sein |
| 1. Person Plural |
suspirati erimus
|
wir werden geseufzt worden sein |
| 2. Person Plural |
suspirati eritis
|
ihr werdet geseufzt worden sein |
| 3. Person Plural |
suspirati erunt
|
sie werden geseufzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suspirare
|
seufzen |
| Vorzeitigkeit |
suspiravisse
|
geseufzt haben |
| Nachzeitigkeit |
suspiraturum esse
|
seufzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suspirari suspirarier
|
geseufzt werden |
| Vorzeitigkeit |
suspiratum esse
|
geseufzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suspiratum iri
|
künftig geseufzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suspira
|
seufze! |
| 2. Person Plural |
suspirate
|
seufzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suspirato
|
| 3. Person Singular |
suspirato
|
| 2. Person Plural |
suspiratote
|
| 3. Person Plural |
suspiranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suspirare
|
das Seufzen |
| Genitiv |
suspirandi
|
des Seufzens |
| Dativ |
suspirando
|
dem Seufzen |
| Akkusativ |
suspirandum
|
das Seufzen |
| Ablativ |
suspirando
|
durch das Seufzen |
| Vokativ |
suspirande
|
Seufzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspirandus
|
suspiranda
|
suspirandum
|
| Genitiv |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspirandi
|
| Dativ |
suspirando
|
suspirandae
|
suspirando
|
| Akkusativ |
suspirandum
|
suspirandam
|
suspirandum
|
| Ablativ |
suspirando
|
suspiranda
|
suspirando
|
| Vokativ |
suspirande
|
suspiranda
|
suspirandum
|
Plural
| Nominativ |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspiranda
|
| Genitiv |
suspirandorum
|
suspirandarum
|
suspirandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suspirandos
|
suspirandas
|
suspiranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspiranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspirans
|
suspirans
|
suspirans
|
| Genitiv |
suspirantis
|
suspirantis
|
suspirantis
|
| Dativ |
suspiranti
|
suspiranti
|
suspiranti
|
| Akkusativ |
suspirantem
|
suspirantem
|
suspirans
|
| Ablativ |
suspiranti suspirante
|
suspiranti suspirante
|
suspiranti suspirante
|
| Vokativ |
suspirans
|
suspirans
|
suspirans
|
Plural
| Nominativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
| Genitiv |
suspirantium suspirantum
|
suspirantium suspirantum
|
suspirantium suspirantum
|
| Dativ |
suspirantibus
|
suspirantibus
|
suspirantibus
|
| Akkusativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
| Ablativ |
suspirantibus
|
suspirantibus
|
suspirantibus
|
| Vokativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspiratus
|
suspirata
|
suspiratum
|
| Genitiv |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirati
|
| Dativ |
suspirato
|
suspiratae
|
suspirato
|
| Akkusativ |
suspiratum
|
suspiratam
|
suspiratum
|
| Ablativ |
suspirato
|
suspirata
|
suspirato
|
| Vokativ |
suspirate
|
suspirata
|
suspiratum
|
Plural
| Nominativ |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirata
|
| Genitiv |
suspiratorum
|
suspiratarum
|
suspiratorum
|
| Dativ |
suspiratis
|
suspiratis
|
suspiratis
|
| Akkusativ |
suspiratos
|
suspiratas
|
suspirata
|
| Ablativ |
suspiratis
|
suspiratis
|
suspiratis
|
| Vokativ |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspiraturus
|
suspiratura
|
suspiraturum
|
| Genitiv |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiraturi
|
| Dativ |
suspiraturo
|
suspiraturae
|
suspiraturo
|
| Akkusativ |
suspiraturum
|
suspiraturam
|
suspiraturum
|
| Ablativ |
suspiraturo
|
suspiratura
|
suspiraturo
|
| Vokativ |
suspirature
|
suspiratura
|
suspiraturum
|
Plural
| Nominativ |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiratura
|
| Genitiv |
suspiraturorum
|
suspiraturarum
|
suspiraturorum
|
| Dativ |
suspiraturis
|
suspiraturis
|
suspiraturis
|
| Akkusativ |
suspiraturos
|
suspiraturas
|
suspiratura
|
| Ablativ |
suspiraturis
|
suspiraturis
|
suspiraturis
|
| Vokativ |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suspiratum
|
suspiratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiro
|
ich stöhne |
| 2. Person Singular |
suspiras
|
du stöhnst |
| 3. Person Singular |
suspirat
|
er/sie/es stöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiramus
|
wir stöhnen |
| 2. Person Plural |
suspiratis
|
ihr stöhnt |
| 3. Person Plural |
suspirant
|
sie stöhnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiror
|
ich werde gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspiraris suspirare
|
du wirst gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiratur
|
er/sie/es wird gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiramur
|
wir werden gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiramini
|
ihr werdet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspirantur
|
sie werden gestöhnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirem
|
ich stöhne |
| 2. Person Singular |
suspires
|
du stöhnest |
| 3. Person Singular |
suspiret
|
er/sie/es stöhne |
| 1. Person Plural |
suspiremus
|
wir stöhnen |
| 2. Person Plural |
suspiretis
|
ihr stöhnet |
| 3. Person Plural |
suspirent
|
sie stöhnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirer
|
ich werde gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspireris suspirere
|
du werdest gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiretur
|
er/sie/es werde gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiremur
|
wir werden gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiremini
|
ihr werdet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspirentur
|
sie werden gestöhnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabam
|
ich stöhnte |
| 2. Person Singular |
suspirabas
|
du stöhntest |
| 3. Person Singular |
suspirabat
|
er/sie/es stöhnte |
| 1. Person Plural |
suspirabamus
|
wir stöhnten |
| 2. Person Plural |
suspirabatis
|
ihr stöhntet |
| 3. Person Plural |
suspirabant
|
sie stöhnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabar
|
ich wurde gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspirabaris suspirabare
|
du wurdest gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspirabatur
|
er/sie/es wurde gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspirabamur
|
wir wurden gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspirabamini
|
ihr wurdet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspirabantur
|
sie wurden gestöhnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirarem
|
ich stöhnte |
| 2. Person Singular |
suspirares
|
du stöhntest |
| 3. Person Singular |
suspiraret
|
er/sie/es stöhnte |
| 1. Person Plural |
suspiraremus
|
wir stöhnten |
| 2. Person Plural |
suspiraretis
|
ihr stöhntet |
| 3. Person Plural |
suspirarent
|
sie stöhnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirarer
|
ich würde gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspirareris suspirarere
|
du würdest gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiraretur
|
er/sie/es würde gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiraremur
|
wir würden gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiraremini
|
ihr würdet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspirarentur
|
sie würden gestöhnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabo
|
ich werde stöhnen |
| 2. Person Singular |
suspirabis
|
du wirst stöhnen |
| 3. Person Singular |
suspirabit
|
er/sie/es wird stöhnen |
| 1. Person Plural |
suspirabimus
|
wir werden stöhnen |
| 2. Person Plural |
suspirabitis
|
ihr werdet stöhnen |
| 3. Person Plural |
suspirabunt
|
sie werden stöhnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabor
|
ich werde gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspiraberis suspirabere
|
du wirst gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspirabitur
|
er/sie/es wird gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspirabimur
|
wir werden gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspirabimini
|
ihr werdet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspirabuntur
|
sie werden gestöhnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravi
|
ich habe gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspiravisti
|
du hast gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiravit
|
er/sie/es hat gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiravimus
|
wir haben gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiravistis
|
ihr habt gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspiraverunt suspiravere
|
sie haben gestöhnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus sum
|
ich bin gestöhnt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus es
|
du bist gestöhnt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus est
|
er/sie/es ist gestöhnt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati sumus
|
wir sind gestöhnt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati estis
|
ihr seid gestöhnt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati sunt
|
sie sind gestöhnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiraverim
|
ich habe gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspiraveris
|
du habest gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiraverit
|
er/sie/es habe gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiraverimus
|
wir haben gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiraveritis
|
ihr habet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspiraverint
|
sie haben gestöhnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus sim
|
ich sei gestöhnt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus sis
|
du seiest gestöhnt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus sit
|
er/sie/es sei gestöhnt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati simus
|
wir seien gestöhnt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati sitis
|
ihr seiet gestöhnt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati sint
|
sie seien gestöhnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiraveram
|
ich hatte gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspiraveras
|
du hattest gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiraverat
|
er/sie/es hatte gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiraveramus
|
wir hatten gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiraveratis
|
ihr hattet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspiraverant
|
sie hatten gestöhnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus eram
|
ich war gestöhnt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus eras
|
du warst gestöhnt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus erat
|
er/sie/es war gestöhnt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati eramus
|
wir waren gestöhnt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati eratis
|
ihr warst gestöhnt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati erant
|
sie waren gestöhnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravissem
|
ich hätte gestöhnt |
| 2. Person Singular |
suspiravisses
|
du hättest gestöhnt |
| 3. Person Singular |
suspiravisset
|
er/sie/es hätte gestöhnt |
| 1. Person Plural |
suspiravissemus
|
wir hätten gestöhnt |
| 2. Person Plural |
suspiravissetis
|
ihr hättet gestöhnt |
| 3. Person Plural |
suspiravissent
|
sie hätten gestöhnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus essem
|
ich wäre gestöhnt worden |
| 2. Person Singular |
suspiratus esses
|
du wärest gestöhnt worden |
| 3. Person Singular |
suspiratus esset
|
er/sie/es wäre gestöhnt worden |
| 1. Person Plural |
suspirati essemus
|
wir wären gestöhnt worden |
| 2. Person Plural |
suspirati essetis
|
ihr wäret gestöhnt worden |
| 3. Person Plural |
suspirati essent
|
sie wären gestöhnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravero
|
ich werde gestöhnt haben |
| 2. Person Singular |
suspiraveris
|
du wirst gestöhnt haben |
| 3. Person Singular |
suspiraverit
|
er/sie/es wird gestöhnt haben |
| 1. Person Plural |
suspiraverimus
|
wir werden gestöhnt haben |
| 2. Person Plural |
suspiraveritis
|
ihr werdet gestöhnt haben |
| 3. Person Plural |
suspiraverint
|
sie werden gestöhnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus ero
|
ich werde gestöhnt worden sein |
| 2. Person Singular |
suspiratus eris
|
du werdest gestöhnt worden sein |
| 3. Person Singular |
suspiratus erit
|
er/sie/es werde gestöhnt worden sein |
| 1. Person Plural |
suspirati erimus
|
wir werden gestöhnt worden sein |
| 2. Person Plural |
suspirati eritis
|
ihr werdet gestöhnt worden sein |
| 3. Person Plural |
suspirati erunt
|
sie werden gestöhnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suspirare
|
stöhnen |
| Vorzeitigkeit |
suspiravisse
|
gestöhnt haben |
| Nachzeitigkeit |
suspiraturum esse
|
stöhnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suspirari suspirarier
|
gestöhnt werden |
| Vorzeitigkeit |
suspiratum esse
|
gestöhnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
suspiratum iri
|
künftig gestöhnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suspira
|
stöhne! |
| 2. Person Plural |
suspirate
|
stöhnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suspirato
|
| 3. Person Singular |
suspirato
|
| 2. Person Plural |
suspiratote
|
| 3. Person Plural |
suspiranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suspirare
|
das Stöhnen |
| Genitiv |
suspirandi
|
des Stöhnens |
| Dativ |
suspirando
|
dem Stöhnen |
| Akkusativ |
suspirandum
|
das Stöhnen |
| Ablativ |
suspirando
|
durch das Stöhnen |
| Vokativ |
suspirande
|
Stöhnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspirandus
|
suspiranda
|
suspirandum
|
| Genitiv |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspirandi
|
| Dativ |
suspirando
|
suspirandae
|
suspirando
|
| Akkusativ |
suspirandum
|
suspirandam
|
suspirandum
|
| Ablativ |
suspirando
|
suspiranda
|
suspirando
|
| Vokativ |
suspirande
|
suspiranda
|
suspirandum
|
Plural
| Nominativ |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspiranda
|
| Genitiv |
suspirandorum
|
suspirandarum
|
suspirandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suspirandos
|
suspirandas
|
suspiranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspiranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspirans
|
suspirans
|
suspirans
|
| Genitiv |
suspirantis
|
suspirantis
|
suspirantis
|
| Dativ |
suspiranti
|
suspiranti
|
suspiranti
|
| Akkusativ |
suspirantem
|
suspirantem
|
suspirans
|
| Ablativ |
suspiranti suspirante
|
suspiranti suspirante
|
suspiranti suspirante
|
| Vokativ |
suspirans
|
suspirans
|
suspirans
|
Plural
| Nominativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
| Genitiv |
suspirantium suspirantum
|
suspirantium suspirantum
|
suspirantium suspirantum
|
| Dativ |
suspirantibus
|
suspirantibus
|
suspirantibus
|
| Akkusativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
| Ablativ |
suspirantibus
|
suspirantibus
|
suspirantibus
|
| Vokativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspiratus
|
suspirata
|
suspiratum
|
| Genitiv |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirati
|
| Dativ |
suspirato
|
suspiratae
|
suspirato
|
| Akkusativ |
suspiratum
|
suspiratam
|
suspiratum
|
| Ablativ |
suspirato
|
suspirata
|
suspirato
|
| Vokativ |
suspirate
|
suspirata
|
suspiratum
|
Plural
| Nominativ |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirata
|
| Genitiv |
suspiratorum
|
suspiratarum
|
suspiratorum
|
| Dativ |
suspiratis
|
suspiratis
|
suspiratis
|
| Akkusativ |
suspiratos
|
suspiratas
|
suspirata
|
| Ablativ |
suspiratis
|
suspiratis
|
suspiratis
|
| Vokativ |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspiraturus
|
suspiratura
|
suspiraturum
|
| Genitiv |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiraturi
|
| Dativ |
suspiraturo
|
suspiraturae
|
suspiraturo
|
| Akkusativ |
suspiraturum
|
suspiraturam
|
suspiraturum
|
| Ablativ |
suspiraturo
|
suspiratura
|
suspiraturo
|
| Vokativ |
suspirature
|
suspiratura
|
suspiraturum
|
Plural
| Nominativ |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiratura
|
| Genitiv |
suspiraturorum
|
suspiraturarum
|
suspiraturorum
|
| Dativ |
suspiraturis
|
suspiraturis
|
suspiraturis
|
| Akkusativ |
suspiraturos
|
suspiraturas
|
suspiratura
|
| Ablativ |
suspiraturis
|
suspiraturis
|
suspiraturis
|
| Vokativ |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suspiratum
|
suspiratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiro
|
|
| 2. Person Singular |
suspiras
|
|
| 3. Person Singular |
suspirat
|
|
| 1. Person Plural |
suspiramus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiratis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiror
|
|
| 2. Person Singular |
suspiraris suspirare
|
|
| 3. Person Singular |
suspiratur
|
|
| 1. Person Plural |
suspiramur
|
|
| 2. Person Plural |
suspiramini
|
|
| 3. Person Plural |
suspirantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirem
|
|
| 2. Person Singular |
suspires
|
|
| 3. Person Singular |
suspiret
|
|
| 1. Person Plural |
suspiremus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiretis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirer
|
|
| 2. Person Singular |
suspireris suspirere
|
|
| 3. Person Singular |
suspiretur
|
|
| 1. Person Plural |
suspiremur
|
|
| 2. Person Plural |
suspiremini
|
|
| 3. Person Plural |
suspirentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabam
|
|
| 2. Person Singular |
suspirabas
|
|
| 3. Person Singular |
suspirabat
|
|
| 1. Person Plural |
suspirabamus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirabatis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabar
|
|
| 2. Person Singular |
suspirabaris suspirabare
|
|
| 3. Person Singular |
suspirabatur
|
|
| 1. Person Plural |
suspirabamur
|
|
| 2. Person Plural |
suspirabamini
|
|
| 3. Person Plural |
suspirabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirarem
|
|
| 2. Person Singular |
suspirares
|
|
| 3. Person Singular |
suspiraret
|
|
| 1. Person Plural |
suspiraremus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiraretis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirarer
|
|
| 2. Person Singular |
suspirareris suspirarere
|
|
| 3. Person Singular |
suspiraretur
|
|
| 1. Person Plural |
suspiraremur
|
|
| 2. Person Plural |
suspiraremini
|
|
| 3. Person Plural |
suspirarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabo
|
|
| 2. Person Singular |
suspirabis
|
|
| 3. Person Singular |
suspirabit
|
|
| 1. Person Plural |
suspirabimus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirabitis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspirabor
|
|
| 2. Person Singular |
suspiraberis suspirabere
|
|
| 3. Person Singular |
suspirabitur
|
|
| 1. Person Plural |
suspirabimur
|
|
| 2. Person Plural |
suspirabimini
|
|
| 3. Person Plural |
suspirabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravi
|
|
| 2. Person Singular |
suspiravisti
|
|
| 3. Person Singular |
suspiravit
|
|
| 1. Person Plural |
suspiravimus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiravistis
|
|
| 3. Person Plural |
suspiraverunt suspiravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
suspiratus es
|
|
| 3. Person Singular |
suspiratus est
|
|
| 1. Person Plural |
suspirati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirati estis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiraverim
|
|
| 2. Person Singular |
suspiraveris
|
|
| 3. Person Singular |
suspiraverit
|
|
| 1. Person Plural |
suspiraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
suspiraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
suspiratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
suspiratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
suspirati simus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiraveram
|
|
| 2. Person Singular |
suspiraveras
|
|
| 3. Person Singular |
suspiraverat
|
|
| 1. Person Plural |
suspiraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
suspiraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
suspiratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
suspiratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
suspirati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravissem
|
|
| 2. Person Singular |
suspiravisses
|
|
| 3. Person Singular |
suspiravisset
|
|
| 1. Person Plural |
suspiravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
suspiravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
suspiratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
suspiratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
suspirati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiravero
|
|
| 2. Person Singular |
suspiraveris
|
|
| 3. Person Singular |
suspiraverit
|
|
| 1. Person Plural |
suspiraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
suspiraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
suspiraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
suspiratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
suspiratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
suspiratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
suspirati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
suspirati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
suspirati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suspirare
|
|
| Vorzeitigkeit |
suspiravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
suspiraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
suspirari suspirarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
suspiratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
suspiratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
suspira
|
! |
| 2. Person Plural |
suspirate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
suspirato
|
| 3. Person Singular |
suspirato
|
| 2. Person Plural |
suspiratote
|
| 3. Person Plural |
suspiranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
suspirare
|
das |
| Genitiv |
suspirandi
|
des es |
| Dativ |
suspirando
|
dem |
| Akkusativ |
suspirandum
|
das |
| Ablativ |
suspirando
|
durch das |
| Vokativ |
suspirande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspirandus
|
suspiranda
|
suspirandum
|
| Genitiv |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspirandi
|
| Dativ |
suspirando
|
suspirandae
|
suspirando
|
| Akkusativ |
suspirandum
|
suspirandam
|
suspirandum
|
| Ablativ |
suspirando
|
suspiranda
|
suspirando
|
| Vokativ |
suspirande
|
suspiranda
|
suspirandum
|
Plural
| Nominativ |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspiranda
|
| Genitiv |
suspirandorum
|
suspirandarum
|
suspirandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
suspirandos
|
suspirandas
|
suspiranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
suspirandi
|
suspirandae
|
suspiranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspirans
|
suspirans
|
suspirans
|
| Genitiv |
suspirantis
|
suspirantis
|
suspirantis
|
| Dativ |
suspiranti
|
suspiranti
|
suspiranti
|
| Akkusativ |
suspirantem
|
suspirantem
|
suspirans
|
| Ablativ |
suspiranti suspirante
|
suspiranti suspirante
|
suspiranti suspirante
|
| Vokativ |
suspirans
|
suspirans
|
suspirans
|
Plural
| Nominativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
| Genitiv |
suspirantium suspirantum
|
suspirantium suspirantum
|
suspirantium suspirantum
|
| Dativ |
suspirantibus
|
suspirantibus
|
suspirantibus
|
| Akkusativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
| Ablativ |
suspirantibus
|
suspirantibus
|
suspirantibus
|
| Vokativ |
suspirantes
|
suspirantes
|
suspirantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspiratus
|
suspirata
|
suspiratum
|
| Genitiv |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirati
|
| Dativ |
suspirato
|
suspiratae
|
suspirato
|
| Akkusativ |
suspiratum
|
suspiratam
|
suspiratum
|
| Ablativ |
suspirato
|
suspirata
|
suspirato
|
| Vokativ |
suspirate
|
suspirata
|
suspiratum
|
Plural
| Nominativ |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirata
|
| Genitiv |
suspiratorum
|
suspiratarum
|
suspiratorum
|
| Dativ |
suspiratis
|
suspiratis
|
suspiratis
|
| Akkusativ |
suspiratos
|
suspiratas
|
suspirata
|
| Ablativ |
suspiratis
|
suspiratis
|
suspiratis
|
| Vokativ |
suspirati
|
suspiratae
|
suspirata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
suspiraturus
|
suspiratura
|
suspiraturum
|
| Genitiv |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiraturi
|
| Dativ |
suspiraturo
|
suspiraturae
|
suspiraturo
|
| Akkusativ |
suspiraturum
|
suspiraturam
|
suspiraturum
|
| Ablativ |
suspiraturo
|
suspiratura
|
suspiraturo
|
| Vokativ |
suspirature
|
suspiratura
|
suspiraturum
|
Plural
| Nominativ |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiratura
|
| Genitiv |
suspiraturorum
|
suspiraturarum
|
suspiraturorum
|
| Dativ |
suspiraturis
|
suspiraturis
|
suspiraturis
|
| Akkusativ |
suspiraturos
|
suspiraturas
|
suspiratura
|
| Ablativ |
suspiraturis
|
suspiraturis
|
suspiraturis
|
| Vokativ |
suspiraturi
|
suspiraturae
|
suspiratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
suspiratum
|
suspiratu
|