Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tempto
|
ich versuche |
| 2. Person Singular |
temptas
|
du versuchst |
| 3. Person Singular |
temptat
|
er/sie/es versucht |
| 1. Person Plural |
temptamus
|
wir versuchen |
| 2. Person Plural |
temptatis
|
ihr versucht |
| 3. Person Plural |
temptant
|
sie versuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptor
|
ich werde versucht |
| 2. Person Singular |
temptaris temptare
|
du wirst versucht |
| 3. Person Singular |
temptatur
|
er/sie/es wird versucht |
| 1. Person Plural |
temptamur
|
wir werden versucht |
| 2. Person Plural |
temptamini
|
ihr werdet versucht |
| 3. Person Plural |
temptantur
|
sie werden versucht |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptem
|
ich versuche |
| 2. Person Singular |
temptes
|
du versuchest |
| 3. Person Singular |
temptet
|
er/sie/es versuche |
| 1. Person Plural |
temptemus
|
wir versuchen |
| 2. Person Plural |
temptetis
|
ihr versuchet |
| 3. Person Plural |
temptent
|
sie versuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tempter
|
ich werde versucht |
| 2. Person Singular |
tempteris temptere
|
du werdest versucht |
| 3. Person Singular |
temptetur
|
er/sie/es werde versucht |
| 1. Person Plural |
temptemur
|
wir werden versucht |
| 2. Person Plural |
temptemini
|
ihr werdet versucht |
| 3. Person Plural |
temptentur
|
sie werden versucht |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabam
|
ich versuchte |
| 2. Person Singular |
temptabas
|
du versuchtest |
| 3. Person Singular |
temptabat
|
er/sie/es versuchte |
| 1. Person Plural |
temptabamus
|
wir versuchten |
| 2. Person Plural |
temptabatis
|
ihr versuchtet |
| 3. Person Plural |
temptabant
|
sie versuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabar
|
ich wurde versucht |
| 2. Person Singular |
temptabaris temptabare
|
du wurdest versucht |
| 3. Person Singular |
temptabatur
|
er/sie/es wurde versucht |
| 1. Person Plural |
temptabamur
|
wir wurden versucht |
| 2. Person Plural |
temptabamini
|
ihr wurdet versucht |
| 3. Person Plural |
temptabantur
|
sie wurden versucht |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarem
|
ich versuchte |
| 2. Person Singular |
temptares
|
du versuchtest |
| 3. Person Singular |
temptaret
|
er/sie/es versuchte |
| 1. Person Plural |
temptaremus
|
wir versuchten |
| 2. Person Plural |
temptaretis
|
ihr versuchtet |
| 3. Person Plural |
temptarent
|
sie versuchten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarer
|
ich würde versucht |
| 2. Person Singular |
temptareris temptarere
|
du würdest versucht |
| 3. Person Singular |
temptaretur
|
er/sie/es würde versucht |
| 1. Person Plural |
temptaremur
|
wir würden versucht |
| 2. Person Plural |
temptaremini
|
ihr würdet versucht |
| 3. Person Plural |
temptarentur
|
sie würden versucht |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabo
|
ich werde versuchen |
| 2. Person Singular |
temptabis
|
du wirst versuchen |
| 3. Person Singular |
temptabit
|
er/sie/es wird versuchen |
| 1. Person Plural |
temptabimus
|
wir werden versuchen |
| 2. Person Plural |
temptabitis
|
ihr werdet versuchen |
| 3. Person Plural |
temptabunt
|
sie werden versuchen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabor
|
ich werde versucht |
| 2. Person Singular |
temptaberis temptabere
|
du wirst versucht |
| 3. Person Singular |
temptabitur
|
er/sie/es wird versucht |
| 1. Person Plural |
temptabimur
|
wir werden versucht |
| 2. Person Plural |
temptabimini
|
ihr werdet versucht |
| 3. Person Plural |
temptabuntur
|
sie werden versucht |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavi
|
ich habe versucht |
| 2. Person Singular |
temptavisti
|
du hast versucht |
| 3. Person Singular |
temptavit
|
er/sie/es hat versucht |
| 1. Person Plural |
temptavimus
|
wir haben versucht |
| 2. Person Plural |
temptavistis
|
ihr habt versucht |
| 3. Person Plural |
temptaverunt temptavere
|
sie haben versucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sum
|
ich bin versucht worden |
| 2. Person Singular |
temptatus es
|
du bist versucht worden |
| 3. Person Singular |
temptatus est
|
er/sie/es ist versucht worden |
| 1. Person Plural |
temptati sumus
|
wir sind versucht worden |
| 2. Person Plural |
temptati estis
|
ihr seid versucht worden |
| 3. Person Plural |
temptati sunt
|
sie sind versucht worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaverim
|
ich habe versucht |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du habest versucht |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es habe versucht |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir haben versucht |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr habet versucht |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie haben versucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sim
|
ich sei versucht worden |
| 2. Person Singular |
temptatus sis
|
du seiest versucht worden |
| 3. Person Singular |
temptatus sit
|
er/sie/es sei versucht worden |
| 1. Person Plural |
temptati simus
|
wir seien versucht worden |
| 2. Person Plural |
temptati sitis
|
ihr seiet versucht worden |
| 3. Person Plural |
temptati sint
|
sie seien versucht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaveram
|
ich hatte versucht |
| 2. Person Singular |
temptaveras
|
du hattest versucht |
| 3. Person Singular |
temptaverat
|
er/sie/es hatte versucht |
| 1. Person Plural |
temptaveramus
|
wir hatten versucht |
| 2. Person Plural |
temptaveratis
|
ihr hattet versucht |
| 3. Person Plural |
temptaverant
|
sie hatten versucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus eram
|
ich war versucht worden |
| 2. Person Singular |
temptatus eras
|
du warst versucht worden |
| 3. Person Singular |
temptatus erat
|
er/sie/es war versucht worden |
| 1. Person Plural |
temptati eramus
|
wir waren versucht worden |
| 2. Person Plural |
temptati eratis
|
ihr warst versucht worden |
| 3. Person Plural |
temptati erant
|
sie waren versucht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavissem
|
ich hätte versucht |
| 2. Person Singular |
temptavisses
|
du hättest versucht |
| 3. Person Singular |
temptavisset
|
er/sie/es hätte versucht |
| 1. Person Plural |
temptavissemus
|
wir hätten versucht |
| 2. Person Plural |
temptavissetis
|
ihr hättet versucht |
| 3. Person Plural |
temptavissent
|
sie hätten versucht |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus essem
|
ich wäre versucht worden |
| 2. Person Singular |
temptatus esses
|
du wärest versucht worden |
| 3. Person Singular |
temptatus esset
|
er/sie/es wäre versucht worden |
| 1. Person Plural |
temptati essemus
|
wir wären versucht worden |
| 2. Person Plural |
temptati essetis
|
ihr wäret versucht worden |
| 3. Person Plural |
temptati essent
|
sie wären versucht worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavero
|
ich werde versucht haben |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du wirst versucht haben |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es wird versucht haben |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir werden versucht haben |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr werdet versucht haben |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie werden versucht haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus ero
|
ich werde versucht worden sein |
| 2. Person Singular |
temptatus eris
|
du werdest versucht worden sein |
| 3. Person Singular |
temptatus erit
|
er/sie/es werde versucht worden sein |
| 1. Person Plural |
temptati erimus
|
wir werden versucht worden sein |
| 2. Person Plural |
temptati eritis
|
ihr werdet versucht worden sein |
| 3. Person Plural |
temptati erunt
|
sie werden versucht worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptare
|
versuchen |
| Vorzeitigkeit |
temptavisse
|
versucht haben |
| Nachzeitigkeit |
temptaturum esse
|
versuchen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptari temptarier
|
versucht werden |
| Vorzeitigkeit |
temptatum esse
|
versucht worden sein |
| Nachzeitigkeit |
temptatum iri
|
künftig versucht werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
tempta
|
versuche! |
| 2. Person Plural |
temptate
|
versucht! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
temptato
|
| 3. Person Singular |
temptato
|
| 2. Person Plural |
temptatote
|
| 3. Person Plural |
temptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
temptare
|
das Versuchen |
| Genitiv |
temptandi
|
des Versuchens |
| Dativ |
temptando
|
dem Versuchen |
| Akkusativ |
temptandum
|
das Versuchen |
| Ablativ |
temptando
|
durch das Versuchen |
| Vokativ |
temptande
|
Versuchen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptandus
|
temptanda
|
temptandum
|
| Genitiv |
temptandi
|
temptandae
|
temptandi
|
| Dativ |
temptando
|
temptandae
|
temptando
|
| Akkusativ |
temptandum
|
temptandam
|
temptandum
|
| Ablativ |
temptando
|
temptanda
|
temptando
|
| Vokativ |
temptande
|
temptanda
|
temptandum
|
Plural
| Nominativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
| Genitiv |
temptandorum
|
temptandarum
|
temptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
temptandos
|
temptandas
|
temptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
| Genitiv |
temptantis
|
temptantis
|
temptantis
|
| Dativ |
temptanti
|
temptanti
|
temptanti
|
| Akkusativ |
temptantem
|
temptantem
|
temptans
|
| Ablativ |
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
| Vokativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
Plural
| Nominativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Genitiv |
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
| Dativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Akkusativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Ablativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Vokativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptatus
|
temptata
|
temptatum
|
| Genitiv |
temptati
|
temptatae
|
temptati
|
| Dativ |
temptato
|
temptatae
|
temptato
|
| Akkusativ |
temptatum
|
temptatam
|
temptatum
|
| Ablativ |
temptato
|
temptata
|
temptato
|
| Vokativ |
temptate
|
temptata
|
temptatum
|
Plural
| Nominativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
| Genitiv |
temptatorum
|
temptatarum
|
temptatorum
|
| Dativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Akkusativ |
temptatos
|
temptatas
|
temptata
|
| Ablativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Vokativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptaturus
|
temptatura
|
temptaturum
|
| Genitiv |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptaturi
|
| Dativ |
temptaturo
|
temptaturae
|
temptaturo
|
| Akkusativ |
temptaturum
|
temptaturam
|
temptaturum
|
| Ablativ |
temptaturo
|
temptatura
|
temptaturo
|
| Vokativ |
temptature
|
temptatura
|
temptaturum
|
Plural
| Nominativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
| Genitiv |
temptaturorum
|
temptaturarum
|
temptaturorum
|
| Dativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Akkusativ |
temptaturos
|
temptaturas
|
temptatura
|
| Ablativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Vokativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
temptatum
|
temptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tempto
|
ich greife an |
| 2. Person Singular |
temptas
|
du greifst an |
| 3. Person Singular |
temptat
|
er/sie/es greift an |
| 1. Person Plural |
temptamus
|
wir greifen an |
| 2. Person Plural |
temptatis
|
ihr greift an |
| 3. Person Plural |
temptant
|
sie greifen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptor
|
ich werde angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptaris temptare
|
du wirst angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptatur
|
er/sie/es wird angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptamur
|
wir werden angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptamini
|
ihr werdet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptantur
|
sie werden angegriffen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptem
|
ich greife an |
| 2. Person Singular |
temptes
|
du greifest an |
| 3. Person Singular |
temptet
|
er/sie/es greife an |
| 1. Person Plural |
temptemus
|
wir greifen an |
| 2. Person Plural |
temptetis
|
ihr greifet an |
| 3. Person Plural |
temptent
|
sie greifen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tempter
|
ich werde angegriffen |
| 2. Person Singular |
tempteris temptere
|
du werdest angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptetur
|
er/sie/es werde angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptemur
|
wir werden angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptemini
|
ihr werdet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptentur
|
sie werden angegriffen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabam
|
ich griff an |
| 2. Person Singular |
temptabas
|
du griffst an |
| 3. Person Singular |
temptabat
|
er/sie/es griff an |
| 1. Person Plural |
temptabamus
|
wir griffen an |
| 2. Person Plural |
temptabatis
|
ihr grifft an |
| 3. Person Plural |
temptabant
|
sie griffen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabar
|
ich wurde angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptabaris temptabare
|
du wurdest angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptabatur
|
er/sie/es wurde angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptabamur
|
wir wurden angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptabamini
|
ihr wurdet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptabantur
|
sie wurden angegriffen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarem
|
ich griffe an |
| 2. Person Singular |
temptares
|
du griffest an |
| 3. Person Singular |
temptaret
|
er/sie/es griffe an |
| 1. Person Plural |
temptaremus
|
wir griffen an |
| 2. Person Plural |
temptaretis
|
ihr griffet an |
| 3. Person Plural |
temptarent
|
sie griffen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarer
|
ich würde angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptareris temptarere
|
du würdest angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptaretur
|
er/sie/es würde angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptaremur
|
wir würden angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptaremini
|
ihr würdet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptarentur
|
sie würden angegriffen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabo
|
ich werde angreifen |
| 2. Person Singular |
temptabis
|
du wirst angreifen |
| 3. Person Singular |
temptabit
|
er/sie/es wird angreifen |
| 1. Person Plural |
temptabimus
|
wir werden angreifen |
| 2. Person Plural |
temptabitis
|
ihr werdet angreifen |
| 3. Person Plural |
temptabunt
|
sie werden angreifen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabor
|
ich werde angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptaberis temptabere
|
du wirst angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptabitur
|
er/sie/es wird angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptabimur
|
wir werden angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptabimini
|
ihr werdet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptabuntur
|
sie werden angegriffen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavi
|
ich habe angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptavisti
|
du hast angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptavit
|
er/sie/es hat angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptavimus
|
wir haben angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptavistis
|
ihr habt angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptaverunt temptavere
|
sie haben angegriffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sum
|
ich bin angegriffen worden |
| 2. Person Singular |
temptatus es
|
du bist angegriffen worden |
| 3. Person Singular |
temptatus est
|
er/sie/es ist angegriffen worden |
| 1. Person Plural |
temptati sumus
|
wir sind angegriffen worden |
| 2. Person Plural |
temptati estis
|
ihr seid angegriffen worden |
| 3. Person Plural |
temptati sunt
|
sie sind angegriffen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaverim
|
ich habe angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du habest angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es habe angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir haben angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr habet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie haben angegriffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sim
|
ich sei angegriffen worden |
| 2. Person Singular |
temptatus sis
|
du seiest angegriffen worden |
| 3. Person Singular |
temptatus sit
|
er/sie/es sei angegriffen worden |
| 1. Person Plural |
temptati simus
|
wir seien angegriffen worden |
| 2. Person Plural |
temptati sitis
|
ihr seiet angegriffen worden |
| 3. Person Plural |
temptati sint
|
sie seien angegriffen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaveram
|
ich hatte angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptaveras
|
du hattest angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptaverat
|
er/sie/es hatte angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptaveramus
|
wir hatten angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptaveratis
|
ihr hattet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptaverant
|
sie hatten angegriffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus eram
|
ich war angegriffen worden |
| 2. Person Singular |
temptatus eras
|
du warst angegriffen worden |
| 3. Person Singular |
temptatus erat
|
er/sie/es war angegriffen worden |
| 1. Person Plural |
temptati eramus
|
wir waren angegriffen worden |
| 2. Person Plural |
temptati eratis
|
ihr warst angegriffen worden |
| 3. Person Plural |
temptati erant
|
sie waren angegriffen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavissem
|
ich hätte angegriffen |
| 2. Person Singular |
temptavisses
|
du hättest angegriffen |
| 3. Person Singular |
temptavisset
|
er/sie/es hätte angegriffen |
| 1. Person Plural |
temptavissemus
|
wir hätten angegriffen |
| 2. Person Plural |
temptavissetis
|
ihr hättet angegriffen |
| 3. Person Plural |
temptavissent
|
sie hätten angegriffen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus essem
|
ich wäre angegriffen worden |
| 2. Person Singular |
temptatus esses
|
du wärest angegriffen worden |
| 3. Person Singular |
temptatus esset
|
er/sie/es wäre angegriffen worden |
| 1. Person Plural |
temptati essemus
|
wir wären angegriffen worden |
| 2. Person Plural |
temptati essetis
|
ihr wäret angegriffen worden |
| 3. Person Plural |
temptati essent
|
sie wären angegriffen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavero
|
ich werde angegriffen haben |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du wirst angegriffen haben |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es wird angegriffen haben |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir werden angegriffen haben |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr werdet angegriffen haben |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie werden angegriffen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus ero
|
ich werde angegriffen worden sein |
| 2. Person Singular |
temptatus eris
|
du werdest angegriffen worden sein |
| 3. Person Singular |
temptatus erit
|
er/sie/es werde angegriffen worden sein |
| 1. Person Plural |
temptati erimus
|
wir werden angegriffen worden sein |
| 2. Person Plural |
temptati eritis
|
ihr werdet angegriffen worden sein |
| 3. Person Plural |
temptati erunt
|
sie werden angegriffen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptare
|
angreifen |
| Vorzeitigkeit |
temptavisse
|
angegriffen haben |
| Nachzeitigkeit |
temptaturum esse
|
angreifen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptari temptarier
|
angegriffen werden |
| Vorzeitigkeit |
temptatum esse
|
angegriffen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
temptatum iri
|
künftig angegriffen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
tempta
|
greife an! |
| 2. Person Plural |
temptate
|
greift an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
temptato
|
| 3. Person Singular |
temptato
|
| 2. Person Plural |
temptatote
|
| 3. Person Plural |
temptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
temptare
|
das Angreifen |
| Genitiv |
temptandi
|
des Angreifens |
| Dativ |
temptando
|
dem Angreifen |
| Akkusativ |
temptandum
|
das Angreifen |
| Ablativ |
temptando
|
durch das Angreifen |
| Vokativ |
temptande
|
Angreifen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptandus
|
temptanda
|
temptandum
|
| Genitiv |
temptandi
|
temptandae
|
temptandi
|
| Dativ |
temptando
|
temptandae
|
temptando
|
| Akkusativ |
temptandum
|
temptandam
|
temptandum
|
| Ablativ |
temptando
|
temptanda
|
temptando
|
| Vokativ |
temptande
|
temptanda
|
temptandum
|
Plural
| Nominativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
| Genitiv |
temptandorum
|
temptandarum
|
temptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
temptandos
|
temptandas
|
temptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
| Genitiv |
temptantis
|
temptantis
|
temptantis
|
| Dativ |
temptanti
|
temptanti
|
temptanti
|
| Akkusativ |
temptantem
|
temptantem
|
temptans
|
| Ablativ |
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
| Vokativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
Plural
| Nominativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Genitiv |
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
| Dativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Akkusativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Ablativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Vokativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptatus
|
temptata
|
temptatum
|
| Genitiv |
temptati
|
temptatae
|
temptati
|
| Dativ |
temptato
|
temptatae
|
temptato
|
| Akkusativ |
temptatum
|
temptatam
|
temptatum
|
| Ablativ |
temptato
|
temptata
|
temptato
|
| Vokativ |
temptate
|
temptata
|
temptatum
|
Plural
| Nominativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
| Genitiv |
temptatorum
|
temptatarum
|
temptatorum
|
| Dativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Akkusativ |
temptatos
|
temptatas
|
temptata
|
| Ablativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Vokativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptaturus
|
temptatura
|
temptaturum
|
| Genitiv |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptaturi
|
| Dativ |
temptaturo
|
temptaturae
|
temptaturo
|
| Akkusativ |
temptaturum
|
temptaturam
|
temptaturum
|
| Ablativ |
temptaturo
|
temptatura
|
temptaturo
|
| Vokativ |
temptature
|
temptatura
|
temptaturum
|
Plural
| Nominativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
| Genitiv |
temptaturorum
|
temptaturarum
|
temptaturorum
|
| Dativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Akkusativ |
temptaturos
|
temptaturas
|
temptatura
|
| Ablativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Vokativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
temptatum
|
temptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tempto
|
|
| 2. Person Singular |
temptas
|
|
| 3. Person Singular |
temptat
|
|
| 1. Person Plural |
temptamus
|
|
| 2. Person Plural |
temptatis
|
|
| 3. Person Plural |
temptant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptor
|
|
| 2. Person Singular |
temptaris temptare
|
|
| 3. Person Singular |
temptatur
|
|
| 1. Person Plural |
temptamur
|
|
| 2. Person Plural |
temptamini
|
|
| 3. Person Plural |
temptantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptem
|
|
| 2. Person Singular |
temptes
|
|
| 3. Person Singular |
temptet
|
|
| 1. Person Plural |
temptemus
|
|
| 2. Person Plural |
temptetis
|
|
| 3. Person Plural |
temptent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tempter
|
|
| 2. Person Singular |
tempteris temptere
|
|
| 3. Person Singular |
temptetur
|
|
| 1. Person Plural |
temptemur
|
|
| 2. Person Plural |
temptemini
|
|
| 3. Person Plural |
temptentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabam
|
|
| 2. Person Singular |
temptabas
|
|
| 3. Person Singular |
temptabat
|
|
| 1. Person Plural |
temptabamus
|
|
| 2. Person Plural |
temptabatis
|
|
| 3. Person Plural |
temptabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabar
|
|
| 2. Person Singular |
temptabaris temptabare
|
|
| 3. Person Singular |
temptabatur
|
|
| 1. Person Plural |
temptabamur
|
|
| 2. Person Plural |
temptabamini
|
|
| 3. Person Plural |
temptabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarem
|
|
| 2. Person Singular |
temptares
|
|
| 3. Person Singular |
temptaret
|
|
| 1. Person Plural |
temptaremus
|
|
| 2. Person Plural |
temptaretis
|
|
| 3. Person Plural |
temptarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarer
|
|
| 2. Person Singular |
temptareris temptarere
|
|
| 3. Person Singular |
temptaretur
|
|
| 1. Person Plural |
temptaremur
|
|
| 2. Person Plural |
temptaremini
|
|
| 3. Person Plural |
temptarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabo
|
|
| 2. Person Singular |
temptabis
|
|
| 3. Person Singular |
temptabit
|
|
| 1. Person Plural |
temptabimus
|
|
| 2. Person Plural |
temptabitis
|
|
| 3. Person Plural |
temptabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabor
|
|
| 2. Person Singular |
temptaberis temptabere
|
|
| 3. Person Singular |
temptabitur
|
|
| 1. Person Plural |
temptabimur
|
|
| 2. Person Plural |
temptabimini
|
|
| 3. Person Plural |
temptabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavi
|
|
| 2. Person Singular |
temptavisti
|
|
| 3. Person Singular |
temptavit
|
|
| 1. Person Plural |
temptavimus
|
|
| 2. Person Plural |
temptavistis
|
|
| 3. Person Plural |
temptaverunt temptavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
temptatus es
|
|
| 3. Person Singular |
temptatus est
|
|
| 1. Person Plural |
temptati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
temptati estis
|
|
| 3. Person Plural |
temptati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaverim
|
|
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
|
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
|
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
temptatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
temptatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
temptati simus
|
|
| 2. Person Plural |
temptati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
temptati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaveram
|
|
| 2. Person Singular |
temptaveras
|
|
| 3. Person Singular |
temptaverat
|
|
| 1. Person Plural |
temptaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
temptaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
temptaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
temptatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
temptatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
temptati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
temptati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
temptati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavissem
|
|
| 2. Person Singular |
temptavisses
|
|
| 3. Person Singular |
temptavisset
|
|
| 1. Person Plural |
temptavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
temptavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
temptavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
temptatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
temptatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
temptati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
temptati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
temptati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavero
|
|
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
|
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
|
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
temptatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
temptatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
temptati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
temptati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
temptati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptare
|
|
| Vorzeitigkeit |
temptavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
temptaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptari temptarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
temptatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
temptatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
tempta
|
! |
| 2. Person Plural |
temptate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
temptato
|
| 3. Person Singular |
temptato
|
| 2. Person Plural |
temptatote
|
| 3. Person Plural |
temptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
temptare
|
das |
| Genitiv |
temptandi
|
des es |
| Dativ |
temptando
|
dem |
| Akkusativ |
temptandum
|
das |
| Ablativ |
temptando
|
durch das |
| Vokativ |
temptande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptandus
|
temptanda
|
temptandum
|
| Genitiv |
temptandi
|
temptandae
|
temptandi
|
| Dativ |
temptando
|
temptandae
|
temptando
|
| Akkusativ |
temptandum
|
temptandam
|
temptandum
|
| Ablativ |
temptando
|
temptanda
|
temptando
|
| Vokativ |
temptande
|
temptanda
|
temptandum
|
Plural
| Nominativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
| Genitiv |
temptandorum
|
temptandarum
|
temptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
temptandos
|
temptandas
|
temptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
| Genitiv |
temptantis
|
temptantis
|
temptantis
|
| Dativ |
temptanti
|
temptanti
|
temptanti
|
| Akkusativ |
temptantem
|
temptantem
|
temptans
|
| Ablativ |
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
| Vokativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
Plural
| Nominativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Genitiv |
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
| Dativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Akkusativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Ablativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Vokativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptatus
|
temptata
|
temptatum
|
| Genitiv |
temptati
|
temptatae
|
temptati
|
| Dativ |
temptato
|
temptatae
|
temptato
|
| Akkusativ |
temptatum
|
temptatam
|
temptatum
|
| Ablativ |
temptato
|
temptata
|
temptato
|
| Vokativ |
temptate
|
temptata
|
temptatum
|
Plural
| Nominativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
| Genitiv |
temptatorum
|
temptatarum
|
temptatorum
|
| Dativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Akkusativ |
temptatos
|
temptatas
|
temptata
|
| Ablativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Vokativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptaturus
|
temptatura
|
temptaturum
|
| Genitiv |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptaturi
|
| Dativ |
temptaturo
|
temptaturae
|
temptaturo
|
| Akkusativ |
temptaturum
|
temptaturam
|
temptaturum
|
| Ablativ |
temptaturo
|
temptatura
|
temptaturo
|
| Vokativ |
temptature
|
temptatura
|
temptaturum
|
Plural
| Nominativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
| Genitiv |
temptaturorum
|
temptaturarum
|
temptaturorum
|
| Dativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Akkusativ |
temptaturos
|
temptaturas
|
temptatura
|
| Ablativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Vokativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
temptatum
|
temptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tempto
|
ich betaste |
| 2. Person Singular |
temptas
|
du betastest |
| 3. Person Singular |
temptat
|
er/sie/es betastet |
| 1. Person Plural |
temptamus
|
wir betasten |
| 2. Person Plural |
temptatis
|
ihr betastet |
| 3. Person Plural |
temptant
|
sie betasten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptor
|
ich werde betastet |
| 2. Person Singular |
temptaris temptare
|
du wirst betastet |
| 3. Person Singular |
temptatur
|
er/sie/es wird betastet |
| 1. Person Plural |
temptamur
|
wir werden betastet |
| 2. Person Plural |
temptamini
|
ihr werdet betastet |
| 3. Person Plural |
temptantur
|
sie werden betastet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptem
|
ich betaste |
| 2. Person Singular |
temptes
|
du betastest |
| 3. Person Singular |
temptet
|
er/sie/es betaste |
| 1. Person Plural |
temptemus
|
wir betasten |
| 2. Person Plural |
temptetis
|
ihr betastet |
| 3. Person Plural |
temptent
|
sie betasten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tempter
|
ich werde betastet |
| 2. Person Singular |
tempteris temptere
|
du werdest betastet |
| 3. Person Singular |
temptetur
|
er/sie/es werde betastet |
| 1. Person Plural |
temptemur
|
wir werden betastet |
| 2. Person Plural |
temptemini
|
ihr werdet betastet |
| 3. Person Plural |
temptentur
|
sie werden betastet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabam
|
ich betastete |
| 2. Person Singular |
temptabas
|
du betastetest |
| 3. Person Singular |
temptabat
|
er/sie/es betastete |
| 1. Person Plural |
temptabamus
|
wir betasteten |
| 2. Person Plural |
temptabatis
|
ihr betastetet |
| 3. Person Plural |
temptabant
|
sie betasteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabar
|
ich wurde betastet |
| 2. Person Singular |
temptabaris temptabare
|
du wurdest betastet |
| 3. Person Singular |
temptabatur
|
er/sie/es wurde betastet |
| 1. Person Plural |
temptabamur
|
wir wurden betastet |
| 2. Person Plural |
temptabamini
|
ihr wurdet betastet |
| 3. Person Plural |
temptabantur
|
sie wurden betastet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarem
|
ich betastete |
| 2. Person Singular |
temptares
|
du betastetest |
| 3. Person Singular |
temptaret
|
er/sie/es betastete |
| 1. Person Plural |
temptaremus
|
wir betasteten |
| 2. Person Plural |
temptaretis
|
ihr betastetet |
| 3. Person Plural |
temptarent
|
sie betasteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarer
|
ich würde betastet |
| 2. Person Singular |
temptareris temptarere
|
du würdest betastet |
| 3. Person Singular |
temptaretur
|
er/sie/es würde betastet |
| 1. Person Plural |
temptaremur
|
wir würden betastet |
| 2. Person Plural |
temptaremini
|
ihr würdet betastet |
| 3. Person Plural |
temptarentur
|
sie würden betastet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabo
|
ich werde betasten |
| 2. Person Singular |
temptabis
|
du wirst betasten |
| 3. Person Singular |
temptabit
|
er/sie/es wird betasten |
| 1. Person Plural |
temptabimus
|
wir werden betasten |
| 2. Person Plural |
temptabitis
|
ihr werdet betasten |
| 3. Person Plural |
temptabunt
|
sie werden betasten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabor
|
ich werde betastet |
| 2. Person Singular |
temptaberis temptabere
|
du wirst betastet |
| 3. Person Singular |
temptabitur
|
er/sie/es wird betastet |
| 1. Person Plural |
temptabimur
|
wir werden betastet |
| 2. Person Plural |
temptabimini
|
ihr werdet betastet |
| 3. Person Plural |
temptabuntur
|
sie werden betastet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavi
|
ich habe betastet |
| 2. Person Singular |
temptavisti
|
du hast betastet |
| 3. Person Singular |
temptavit
|
er/sie/es hat betastet |
| 1. Person Plural |
temptavimus
|
wir haben betastet |
| 2. Person Plural |
temptavistis
|
ihr habt betastet |
| 3. Person Plural |
temptaverunt temptavere
|
sie haben betastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sum
|
ich bin betastet worden |
| 2. Person Singular |
temptatus es
|
du bist betastet worden |
| 3. Person Singular |
temptatus est
|
er/sie/es ist betastet worden |
| 1. Person Plural |
temptati sumus
|
wir sind betastet worden |
| 2. Person Plural |
temptati estis
|
ihr seid betastet worden |
| 3. Person Plural |
temptati sunt
|
sie sind betastet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaverim
|
ich habe betastet |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du habest betastet |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es habe betastet |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir haben betastet |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr habet betastet |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie haben betastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sim
|
ich sei betastet worden |
| 2. Person Singular |
temptatus sis
|
du seiest betastet worden |
| 3. Person Singular |
temptatus sit
|
er/sie/es sei betastet worden |
| 1. Person Plural |
temptati simus
|
wir seien betastet worden |
| 2. Person Plural |
temptati sitis
|
ihr seiet betastet worden |
| 3. Person Plural |
temptati sint
|
sie seien betastet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaveram
|
ich hatte betastet |
| 2. Person Singular |
temptaveras
|
du hattest betastet |
| 3. Person Singular |
temptaverat
|
er/sie/es hatte betastet |
| 1. Person Plural |
temptaveramus
|
wir hatten betastet |
| 2. Person Plural |
temptaveratis
|
ihr hattet betastet |
| 3. Person Plural |
temptaverant
|
sie hatten betastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus eram
|
ich war betastet worden |
| 2. Person Singular |
temptatus eras
|
du warst betastet worden |
| 3. Person Singular |
temptatus erat
|
er/sie/es war betastet worden |
| 1. Person Plural |
temptati eramus
|
wir waren betastet worden |
| 2. Person Plural |
temptati eratis
|
ihr warst betastet worden |
| 3. Person Plural |
temptati erant
|
sie waren betastet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavissem
|
ich hätte betastet |
| 2. Person Singular |
temptavisses
|
du hättest betastet |
| 3. Person Singular |
temptavisset
|
er/sie/es hätte betastet |
| 1. Person Plural |
temptavissemus
|
wir hätten betastet |
| 2. Person Plural |
temptavissetis
|
ihr hättet betastet |
| 3. Person Plural |
temptavissent
|
sie hätten betastet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus essem
|
ich wäre betastet worden |
| 2. Person Singular |
temptatus esses
|
du wärest betastet worden |
| 3. Person Singular |
temptatus esset
|
er/sie/es wäre betastet worden |
| 1. Person Plural |
temptati essemus
|
wir wären betastet worden |
| 2. Person Plural |
temptati essetis
|
ihr wäret betastet worden |
| 3. Person Plural |
temptati essent
|
sie wären betastet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavero
|
ich werde betastet haben |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du wirst betastet haben |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es wird betastet haben |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir werden betastet haben |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr werdet betastet haben |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie werden betastet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus ero
|
ich werde betastet worden sein |
| 2. Person Singular |
temptatus eris
|
du werdest betastet worden sein |
| 3. Person Singular |
temptatus erit
|
er/sie/es werde betastet worden sein |
| 1. Person Plural |
temptati erimus
|
wir werden betastet worden sein |
| 2. Person Plural |
temptati eritis
|
ihr werdet betastet worden sein |
| 3. Person Plural |
temptati erunt
|
sie werden betastet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptare
|
betasten |
| Vorzeitigkeit |
temptavisse
|
betastet haben |
| Nachzeitigkeit |
temptaturum esse
|
betasten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptari temptarier
|
betastet werden |
| Vorzeitigkeit |
temptatum esse
|
betastet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
temptatum iri
|
künftig betastet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
tempta
|
betaste! |
| 2. Person Plural |
temptate
|
betastet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
temptato
|
| 3. Person Singular |
temptato
|
| 2. Person Plural |
temptatote
|
| 3. Person Plural |
temptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
temptare
|
das Betasten |
| Genitiv |
temptandi
|
des Betastens |
| Dativ |
temptando
|
dem Betasten |
| Akkusativ |
temptandum
|
das Betasten |
| Ablativ |
temptando
|
durch das Betasten |
| Vokativ |
temptande
|
Betasten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptandus
|
temptanda
|
temptandum
|
| Genitiv |
temptandi
|
temptandae
|
temptandi
|
| Dativ |
temptando
|
temptandae
|
temptando
|
| Akkusativ |
temptandum
|
temptandam
|
temptandum
|
| Ablativ |
temptando
|
temptanda
|
temptando
|
| Vokativ |
temptande
|
temptanda
|
temptandum
|
Plural
| Nominativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
| Genitiv |
temptandorum
|
temptandarum
|
temptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
temptandos
|
temptandas
|
temptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
| Genitiv |
temptantis
|
temptantis
|
temptantis
|
| Dativ |
temptanti
|
temptanti
|
temptanti
|
| Akkusativ |
temptantem
|
temptantem
|
temptans
|
| Ablativ |
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
| Vokativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
Plural
| Nominativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Genitiv |
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
| Dativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Akkusativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Ablativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Vokativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptatus
|
temptata
|
temptatum
|
| Genitiv |
temptati
|
temptatae
|
temptati
|
| Dativ |
temptato
|
temptatae
|
temptato
|
| Akkusativ |
temptatum
|
temptatam
|
temptatum
|
| Ablativ |
temptato
|
temptata
|
temptato
|
| Vokativ |
temptate
|
temptata
|
temptatum
|
Plural
| Nominativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
| Genitiv |
temptatorum
|
temptatarum
|
temptatorum
|
| Dativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Akkusativ |
temptatos
|
temptatas
|
temptata
|
| Ablativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Vokativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptaturus
|
temptatura
|
temptaturum
|
| Genitiv |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptaturi
|
| Dativ |
temptaturo
|
temptaturae
|
temptaturo
|
| Akkusativ |
temptaturum
|
temptaturam
|
temptaturum
|
| Ablativ |
temptaturo
|
temptatura
|
temptaturo
|
| Vokativ |
temptature
|
temptatura
|
temptaturum
|
Plural
| Nominativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
| Genitiv |
temptaturorum
|
temptaturarum
|
temptaturorum
|
| Dativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Akkusativ |
temptaturos
|
temptaturas
|
temptatura
|
| Ablativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Vokativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
temptatum
|
temptatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tempto
|
ich erprobe |
| 2. Person Singular |
temptas
|
du erprobst |
| 3. Person Singular |
temptat
|
er/sie/es erprobt |
| 1. Person Plural |
temptamus
|
wir erproben |
| 2. Person Plural |
temptatis
|
ihr erprobt |
| 3. Person Plural |
temptant
|
sie erproben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptor
|
ich werde erprobt |
| 2. Person Singular |
temptaris temptare
|
du wirst erprobt |
| 3. Person Singular |
temptatur
|
er/sie/es wird erprobt |
| 1. Person Plural |
temptamur
|
wir werden erprobt |
| 2. Person Plural |
temptamini
|
ihr werdet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptantur
|
sie werden erprobt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptem
|
ich erprobe |
| 2. Person Singular |
temptes
|
du erprobest |
| 3. Person Singular |
temptet
|
er/sie/es erprobe |
| 1. Person Plural |
temptemus
|
wir erproben |
| 2. Person Plural |
temptetis
|
ihr erprobet |
| 3. Person Plural |
temptent
|
sie erproben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tempter
|
ich werde erprobt |
| 2. Person Singular |
tempteris temptere
|
du werdest erprobt |
| 3. Person Singular |
temptetur
|
er/sie/es werde erprobt |
| 1. Person Plural |
temptemur
|
wir werden erprobt |
| 2. Person Plural |
temptemini
|
ihr werdet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptentur
|
sie werden erprobt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabam
|
ich erprobte |
| 2. Person Singular |
temptabas
|
du erprobtest |
| 3. Person Singular |
temptabat
|
er/sie/es erprobte |
| 1. Person Plural |
temptabamus
|
wir erprobten |
| 2. Person Plural |
temptabatis
|
ihr erprobtet |
| 3. Person Plural |
temptabant
|
sie erprobten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabar
|
ich wurde erprobt |
| 2. Person Singular |
temptabaris temptabare
|
du wurdest erprobt |
| 3. Person Singular |
temptabatur
|
er/sie/es wurde erprobt |
| 1. Person Plural |
temptabamur
|
wir wurden erprobt |
| 2. Person Plural |
temptabamini
|
ihr wurdet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptabantur
|
sie wurden erprobt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarem
|
ich erprobte |
| 2. Person Singular |
temptares
|
du erprobtest |
| 3. Person Singular |
temptaret
|
er/sie/es erprobte |
| 1. Person Plural |
temptaremus
|
wir erprobten |
| 2. Person Plural |
temptaretis
|
ihr erprobtet |
| 3. Person Plural |
temptarent
|
sie erprobten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptarer
|
ich würde erprobt |
| 2. Person Singular |
temptareris temptarere
|
du würdest erprobt |
| 3. Person Singular |
temptaretur
|
er/sie/es würde erprobt |
| 1. Person Plural |
temptaremur
|
wir würden erprobt |
| 2. Person Plural |
temptaremini
|
ihr würdet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptarentur
|
sie würden erprobt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabo
|
ich werde erproben |
| 2. Person Singular |
temptabis
|
du wirst erproben |
| 3. Person Singular |
temptabit
|
er/sie/es wird erproben |
| 1. Person Plural |
temptabimus
|
wir werden erproben |
| 2. Person Plural |
temptabitis
|
ihr werdet erproben |
| 3. Person Plural |
temptabunt
|
sie werden erproben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptabor
|
ich werde erprobt |
| 2. Person Singular |
temptaberis temptabere
|
du wirst erprobt |
| 3. Person Singular |
temptabitur
|
er/sie/es wird erprobt |
| 1. Person Plural |
temptabimur
|
wir werden erprobt |
| 2. Person Plural |
temptabimini
|
ihr werdet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptabuntur
|
sie werden erprobt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavi
|
ich habe erprobt |
| 2. Person Singular |
temptavisti
|
du hast erprobt |
| 3. Person Singular |
temptavit
|
er/sie/es hat erprobt |
| 1. Person Plural |
temptavimus
|
wir haben erprobt |
| 2. Person Plural |
temptavistis
|
ihr habt erprobt |
| 3. Person Plural |
temptaverunt temptavere
|
sie haben erprobt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sum
|
ich bin erprobt worden |
| 2. Person Singular |
temptatus es
|
du bist erprobt worden |
| 3. Person Singular |
temptatus est
|
er/sie/es ist erprobt worden |
| 1. Person Plural |
temptati sumus
|
wir sind erprobt worden |
| 2. Person Plural |
temptati estis
|
ihr seid erprobt worden |
| 3. Person Plural |
temptati sunt
|
sie sind erprobt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaverim
|
ich habe erprobt |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du habest erprobt |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es habe erprobt |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir haben erprobt |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr habet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie haben erprobt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus sim
|
ich sei erprobt worden |
| 2. Person Singular |
temptatus sis
|
du seiest erprobt worden |
| 3. Person Singular |
temptatus sit
|
er/sie/es sei erprobt worden |
| 1. Person Plural |
temptati simus
|
wir seien erprobt worden |
| 2. Person Plural |
temptati sitis
|
ihr seiet erprobt worden |
| 3. Person Plural |
temptati sint
|
sie seien erprobt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptaveram
|
ich hatte erprobt |
| 2. Person Singular |
temptaveras
|
du hattest erprobt |
| 3. Person Singular |
temptaverat
|
er/sie/es hatte erprobt |
| 1. Person Plural |
temptaveramus
|
wir hatten erprobt |
| 2. Person Plural |
temptaveratis
|
ihr hattet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptaverant
|
sie hatten erprobt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus eram
|
ich war erprobt worden |
| 2. Person Singular |
temptatus eras
|
du warst erprobt worden |
| 3. Person Singular |
temptatus erat
|
er/sie/es war erprobt worden |
| 1. Person Plural |
temptati eramus
|
wir waren erprobt worden |
| 2. Person Plural |
temptati eratis
|
ihr warst erprobt worden |
| 3. Person Plural |
temptati erant
|
sie waren erprobt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavissem
|
ich hätte erprobt |
| 2. Person Singular |
temptavisses
|
du hättest erprobt |
| 3. Person Singular |
temptavisset
|
er/sie/es hätte erprobt |
| 1. Person Plural |
temptavissemus
|
wir hätten erprobt |
| 2. Person Plural |
temptavissetis
|
ihr hättet erprobt |
| 3. Person Plural |
temptavissent
|
sie hätten erprobt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus essem
|
ich wäre erprobt worden |
| 2. Person Singular |
temptatus esses
|
du wärest erprobt worden |
| 3. Person Singular |
temptatus esset
|
er/sie/es wäre erprobt worden |
| 1. Person Plural |
temptati essemus
|
wir wären erprobt worden |
| 2. Person Plural |
temptati essetis
|
ihr wäret erprobt worden |
| 3. Person Plural |
temptati essent
|
sie wären erprobt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
temptavero
|
ich werde erprobt haben |
| 2. Person Singular |
temptaveris
|
du wirst erprobt haben |
| 3. Person Singular |
temptaverit
|
er/sie/es wird erprobt haben |
| 1. Person Plural |
temptaverimus
|
wir werden erprobt haben |
| 2. Person Plural |
temptaveritis
|
ihr werdet erprobt haben |
| 3. Person Plural |
temptaverint
|
sie werden erprobt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
temptatus ero
|
ich werde erprobt worden sein |
| 2. Person Singular |
temptatus eris
|
du werdest erprobt worden sein |
| 3. Person Singular |
temptatus erit
|
er/sie/es werde erprobt worden sein |
| 1. Person Plural |
temptati erimus
|
wir werden erprobt worden sein |
| 2. Person Plural |
temptati eritis
|
ihr werdet erprobt worden sein |
| 3. Person Plural |
temptati erunt
|
sie werden erprobt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptare
|
erproben |
| Vorzeitigkeit |
temptavisse
|
erprobt haben |
| Nachzeitigkeit |
temptaturum esse
|
erproben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
temptari temptarier
|
erprobt werden |
| Vorzeitigkeit |
temptatum esse
|
erprobt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
temptatum iri
|
künftig erprobt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
tempta
|
erprobe! |
| 2. Person Plural |
temptate
|
erprobt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
temptato
|
| 3. Person Singular |
temptato
|
| 2. Person Plural |
temptatote
|
| 3. Person Plural |
temptanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
temptare
|
das Erproben |
| Genitiv |
temptandi
|
des Erprobens |
| Dativ |
temptando
|
dem Erproben |
| Akkusativ |
temptandum
|
das Erproben |
| Ablativ |
temptando
|
durch das Erproben |
| Vokativ |
temptande
|
Erproben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptandus
|
temptanda
|
temptandum
|
| Genitiv |
temptandi
|
temptandae
|
temptandi
|
| Dativ |
temptando
|
temptandae
|
temptando
|
| Akkusativ |
temptandum
|
temptandam
|
temptandum
|
| Ablativ |
temptando
|
temptanda
|
temptando
|
| Vokativ |
temptande
|
temptanda
|
temptandum
|
Plural
| Nominativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
| Genitiv |
temptandorum
|
temptandarum
|
temptandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
temptandos
|
temptandas
|
temptanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
temptandi
|
temptandae
|
temptanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
| Genitiv |
temptantis
|
temptantis
|
temptantis
|
| Dativ |
temptanti
|
temptanti
|
temptanti
|
| Akkusativ |
temptantem
|
temptantem
|
temptans
|
| Ablativ |
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
temptanti temptante
|
| Vokativ |
temptans
|
temptans
|
temptans
|
Plural
| Nominativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Genitiv |
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
temptantium temptantum
|
| Dativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Akkusativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
| Ablativ |
temptantibus
|
temptantibus
|
temptantibus
|
| Vokativ |
temptantes
|
temptantes
|
temptantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptatus
|
temptata
|
temptatum
|
| Genitiv |
temptati
|
temptatae
|
temptati
|
| Dativ |
temptato
|
temptatae
|
temptato
|
| Akkusativ |
temptatum
|
temptatam
|
temptatum
|
| Ablativ |
temptato
|
temptata
|
temptato
|
| Vokativ |
temptate
|
temptata
|
temptatum
|
Plural
| Nominativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
| Genitiv |
temptatorum
|
temptatarum
|
temptatorum
|
| Dativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Akkusativ |
temptatos
|
temptatas
|
temptata
|
| Ablativ |
temptatis
|
temptatis
|
temptatis
|
| Vokativ |
temptati
|
temptatae
|
temptata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
temptaturus
|
temptatura
|
temptaturum
|
| Genitiv |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptaturi
|
| Dativ |
temptaturo
|
temptaturae
|
temptaturo
|
| Akkusativ |
temptaturum
|
temptaturam
|
temptaturum
|
| Ablativ |
temptaturo
|
temptatura
|
temptaturo
|
| Vokativ |
temptature
|
temptatura
|
temptaturum
|
Plural
| Nominativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
| Genitiv |
temptaturorum
|
temptaturarum
|
temptaturorum
|
| Dativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Akkusativ |
temptaturos
|
temptaturas
|
temptatura
|
| Ablativ |
temptaturis
|
temptaturis
|
temptaturis
|
| Vokativ |
temptaturi
|
temptaturae
|
temptatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
temptatum
|
temptatu
|