Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillo
|
ich beruhige |
| 2. Person Singular |
tranquillas
|
du beruhigst |
| 3. Person Singular |
tranquillat
|
er/sie/es beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillamus
|
wir beruhigen |
| 2. Person Plural |
tranquillatis
|
ihr beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillant
|
sie beruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillor
|
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillaris tranquillare
|
du wirst beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillatur
|
er/sie/es wird beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillamur
|
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillamini
|
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillantur
|
sie werden beruhigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillem
|
ich beruhige |
| 2. Person Singular |
tranquilles
|
du beruhigest |
| 3. Person Singular |
tranquillet
|
er/sie/es beruhige |
| 1. Person Plural |
tranquillemus
|
wir beruhigen |
| 2. Person Plural |
tranquilletis
|
ihr beruhiget |
| 3. Person Plural |
tranquillent
|
sie beruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquiller
|
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquilleris tranquillere
|
du werdest beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquilletur
|
er/sie/es werde beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillemur
|
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillemini
|
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillentur
|
sie werden beruhigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillabam
|
ich beruhigte |
| 2. Person Singular |
tranquillabas
|
du beruhigtest |
| 3. Person Singular |
tranquillabat
|
er/sie/es beruhigte |
| 1. Person Plural |
tranquillabamus
|
wir beruhigten |
| 2. Person Plural |
tranquillabatis
|
ihr beruhigtet |
| 3. Person Plural |
tranquillabant
|
sie beruhigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillabar
|
ich wurde beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillabaris tranquillabare
|
du wurdest beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillabatur
|
er/sie/es wurde beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillabamur
|
wir wurden beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillabamini
|
ihr wurdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillabantur
|
sie wurden beruhigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillarem
|
ich beruhigte |
| 2. Person Singular |
tranquillares
|
du beruhigtest |
| 3. Person Singular |
tranquillaret
|
er/sie/es beruhigte |
| 1. Person Plural |
tranquillaremus
|
wir beruhigten |
| 2. Person Plural |
tranquillaretis
|
ihr beruhigtet |
| 3. Person Plural |
tranquillarent
|
sie beruhigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillarer
|
ich würde beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillareris tranquillarere
|
du würdest beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillaretur
|
er/sie/es würde beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillaremur
|
wir würden beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillaremini
|
ihr würdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillarentur
|
sie würden beruhigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillabo
|
ich werde beruhigen |
| 2. Person Singular |
tranquillabis
|
du wirst beruhigen |
| 3. Person Singular |
tranquillabit
|
er/sie/es wird beruhigen |
| 1. Person Plural |
tranquillabimus
|
wir werden beruhigen |
| 2. Person Plural |
tranquillabitis
|
ihr werdet beruhigen |
| 3. Person Plural |
tranquillabunt
|
sie werden beruhigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillabor
|
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillaberis tranquillabere
|
du wirst beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillabitur
|
er/sie/es wird beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillabimur
|
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillabimini
|
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillabuntur
|
sie werden beruhigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillavi
|
ich habe beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillavisti
|
du hast beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillavit
|
er/sie/es hat beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillavimus
|
wir haben beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillavistis
|
ihr habt beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillaverunt tranquillavere
|
sie haben beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillatus sum
|
ich bin beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
tranquillatus es
|
du bist beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
tranquillatus est
|
er/sie/es ist beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
tranquillati sumus
|
wir sind beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
tranquillati estis
|
ihr seid beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
tranquillati sunt
|
sie sind beruhigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillaverim
|
ich habe beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillaveris
|
du habest beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillaverit
|
er/sie/es habe beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillaverimus
|
wir haben beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillaveritis
|
ihr habet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillaverint
|
sie haben beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillatus sim
|
ich sei beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
tranquillatus sis
|
du seiest beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
tranquillatus sit
|
er/sie/es sei beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
tranquillati simus
|
wir seien beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
tranquillati sitis
|
ihr seiet beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
tranquillati sint
|
sie seien beruhigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillaveram
|
ich hatte beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillaveras
|
du hattest beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillaverat
|
er/sie/es hatte beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillaveramus
|
wir hatten beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillaveratis
|
ihr hattet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillaverant
|
sie hatten beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillatus eram
|
ich war beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
tranquillatus eras
|
du warst beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
tranquillatus erat
|
er/sie/es war beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
tranquillati eramus
|
wir waren beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
tranquillati eratis
|
ihr warst beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
tranquillati erant
|
sie waren beruhigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillavissem
|
ich hätte beruhigt |
| 2. Person Singular |
tranquillavisses
|
du hättest beruhigt |
| 3. Person Singular |
tranquillavisset
|
er/sie/es hätte beruhigt |
| 1. Person Plural |
tranquillavissemus
|
wir hätten beruhigt |
| 2. Person Plural |
tranquillavissetis
|
ihr hättet beruhigt |
| 3. Person Plural |
tranquillavissent
|
sie hätten beruhigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillatus essem
|
ich wäre beruhigt worden |
| 2. Person Singular |
tranquillatus esses
|
du wärest beruhigt worden |
| 3. Person Singular |
tranquillatus esset
|
er/sie/es wäre beruhigt worden |
| 1. Person Plural |
tranquillati essemus
|
wir wären beruhigt worden |
| 2. Person Plural |
tranquillati essetis
|
ihr wäret beruhigt worden |
| 3. Person Plural |
tranquillati essent
|
sie wären beruhigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillavero
|
ich werde beruhigt haben |
| 2. Person Singular |
tranquillaveris
|
du wirst beruhigt haben |
| 3. Person Singular |
tranquillaverit
|
er/sie/es wird beruhigt haben |
| 1. Person Plural |
tranquillaverimus
|
wir werden beruhigt haben |
| 2. Person Plural |
tranquillaveritis
|
ihr werdet beruhigt haben |
| 3. Person Plural |
tranquillaverint
|
sie werden beruhigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tranquillatus ero
|
ich werde beruhigt worden sein |
| 2. Person Singular |
tranquillatus eris
|
du werdest beruhigt worden sein |
| 3. Person Singular |
tranquillatus erit
|
er/sie/es werde beruhigt worden sein |
| 1. Person Plural |
tranquillati erimus
|
wir werden beruhigt worden sein |
| 2. Person Plural |
tranquillati eritis
|
ihr werdet beruhigt worden sein |
| 3. Person Plural |
tranquillati erunt
|
sie werden beruhigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tranquillare
|
beruhigen |
| Vorzeitigkeit |
tranquillavisse
|
beruhigt haben |
| Nachzeitigkeit |
tranquillaturum esse
|
beruhigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tranquillari tranquillarier
|
beruhigt werden |
| Vorzeitigkeit |
tranquillatum esse
|
beruhigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
tranquillatum iri
|
künftig beruhigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
tranquilla
|
beruhige! |
| 2. Person Plural |
tranquillate
|
beruhigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tranquillato
|
| 3. Person Singular |
tranquillato
|
| 2. Person Plural |
tranquillatote
|
| 3. Person Plural |
tranquillanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tranquillare
|
das Beruhigen |
| Genitiv |
tranquillandi
|
des Beruhigens |
| Dativ |
tranquillando
|
dem Beruhigen |
| Akkusativ |
tranquillandum
|
das Beruhigen |
| Ablativ |
tranquillando
|
durch das Beruhigen |
| Vokativ |
tranquillande
|
Beruhigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tranquillandus
|
tranquillanda
|
tranquillandum
|
| Genitiv |
tranquillandi
|
tranquillandae
|
tranquillandi
|
| Dativ |
tranquillando
|
tranquillandae
|
tranquillando
|
| Akkusativ |
tranquillandum
|
tranquillandam
|
tranquillandum
|
| Ablativ |
tranquillando
|
tranquillanda
|
tranquillando
|
| Vokativ |
tranquillande
|
tranquillanda
|
tranquillandum
|
Plural
| Nominativ |
tranquillandi
|
tranquillandae
|
tranquillanda
|
| Genitiv |
tranquillandorum
|
tranquillandarum
|
tranquillandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tranquillandos
|
tranquillandas
|
tranquillanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tranquillandi
|
tranquillandae
|
tranquillanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tranquillans
|
tranquillans
|
tranquillans
|
| Genitiv |
tranquillantis
|
tranquillantis
|
tranquillantis
|
| Dativ |
tranquillanti
|
tranquillanti
|
tranquillanti
|
| Akkusativ |
tranquillantem
|
tranquillantem
|
tranquillans
|
| Ablativ |
tranquillanti tranquillante
|
tranquillanti tranquillante
|
tranquillanti tranquillante
|
| Vokativ |
tranquillans
|
tranquillans
|
tranquillans
|
Plural
| Nominativ |
tranquillantes
|
tranquillantes
|
tranquillantia
|
| Genitiv |
tranquillantium tranquillantum
|
tranquillantium tranquillantum
|
tranquillantium tranquillantum
|
| Dativ |
tranquillantibus
|
tranquillantibus
|
tranquillantibus
|
| Akkusativ |
tranquillantes
|
tranquillantes
|
tranquillantia
|
| Ablativ |
tranquillantibus
|
tranquillantibus
|
tranquillantibus
|
| Vokativ |
tranquillantes
|
tranquillantes
|
tranquillantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tranquillatus
|
tranquillata
|
tranquillatum
|
| Genitiv |
tranquillati
|
tranquillatae
|
tranquillati
|
| Dativ |
tranquillato
|
tranquillatae
|
tranquillato
|
| Akkusativ |
tranquillatum
|
tranquillatam
|
tranquillatum
|
| Ablativ |
tranquillato
|
tranquillata
|
tranquillato
|
| Vokativ |
tranquillate
|
tranquillata
|
tranquillatum
|
Plural
| Nominativ |
tranquillati
|
tranquillatae
|
tranquillata
|
| Genitiv |
tranquillatorum
|
tranquillatarum
|
tranquillatorum
|
| Dativ |
tranquillatis
|
tranquillatis
|
tranquillatis
|
| Akkusativ |
tranquillatos
|
tranquillatas
|
tranquillata
|
| Ablativ |
tranquillatis
|
tranquillatis
|
tranquillatis
|
| Vokativ |
tranquillati
|
tranquillatae
|
tranquillata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tranquillaturus
|
tranquillatura
|
tranquillaturum
|
| Genitiv |
tranquillaturi
|
tranquillaturae
|
tranquillaturi
|
| Dativ |
tranquillaturo
|
tranquillaturae
|
tranquillaturo
|
| Akkusativ |
tranquillaturum
|
tranquillaturam
|
tranquillaturum
|
| Ablativ |
tranquillaturo
|
tranquillatura
|
tranquillaturo
|
| Vokativ |
tranquillature
|
tranquillatura
|
tranquillaturum
|
Plural
| Nominativ |
tranquillaturi
|
tranquillaturae
|
tranquillatura
|
| Genitiv |
tranquillaturorum
|
tranquillaturarum
|
tranquillaturorum
|
| Dativ |
tranquillaturis
|
tranquillaturis
|
tranquillaturis
|
| Akkusativ |
tranquillaturos
|
tranquillaturas
|
tranquillatura
|
| Ablativ |
tranquillaturis
|
tranquillaturis
|
tranquillaturis
|
| Vokativ |
tranquillaturi
|
tranquillaturae
|
tranquillatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tranquillatum
|
tranquillatu
|