Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
trico
|
ich halte auf |
| 2. Person Singular |
tricas
|
du hältst auf |
| 3. Person Singular |
tricat
|
er/sie/es hält auf |
| 1. Person Plural |
tricamus
|
wir halten auf |
| 2. Person Plural |
tricatis
|
ihr haltet auf |
| 3. Person Plural |
tricant
|
sie halten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricor
|
ich werde aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricaris tricare
|
du wirst aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricatur
|
er/sie/es wird aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricamur
|
wir werden aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricamini
|
ihr werdet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricantur
|
sie werden aufgehalten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricem
|
ich halte auf |
| 2. Person Singular |
trices
|
du haltest auf |
| 3. Person Singular |
tricet
|
er/sie/es halte auf |
| 1. Person Plural |
tricemus
|
wir halten auf |
| 2. Person Plural |
tricetis
|
ihr haltet auf |
| 3. Person Plural |
tricent
|
sie halten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricer
|
ich werde aufgehalten |
| 2. Person Singular |
triceris tricere
|
du werdest aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricetur
|
er/sie/es werde aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricemur
|
wir werden aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricemini
|
ihr werdet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricentur
|
sie werden aufgehalten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabam
|
ich hielt auf |
| 2. Person Singular |
tricabas
|
du hieltest auf |
| 3. Person Singular |
tricabat
|
er/sie/es hielt auf |
| 1. Person Plural |
tricabamus
|
wir hielten auf |
| 2. Person Plural |
tricabatis
|
ihr hieltet auf |
| 3. Person Plural |
tricabant
|
sie hielten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabar
|
ich wurde aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricabaris tricabare
|
du wurdest aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricabatur
|
er/sie/es wurde aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricabamur
|
wir wurden aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricabamini
|
ihr wurdet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricabantur
|
sie wurden aufgehalten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarem
|
ich hielte auf |
| 2. Person Singular |
tricares
|
du hieltest auf |
| 3. Person Singular |
tricaret
|
er/sie/es hielte auf |
| 1. Person Plural |
tricaremus
|
wir hielten auf |
| 2. Person Plural |
tricaretis
|
ihr hieltet auf |
| 3. Person Plural |
tricarent
|
sie hielten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarer
|
ich würde aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricareris tricarere
|
du würdest aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricaretur
|
er/sie/es würde aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricaremur
|
wir würden aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricaremini
|
ihr würdet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricarentur
|
sie würden aufgehalten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabo
|
ich werde aufhalten |
| 2. Person Singular |
tricabis
|
du wirst aufhalten |
| 3. Person Singular |
tricabit
|
er/sie/es wird aufhalten |
| 1. Person Plural |
tricabimus
|
wir werden aufhalten |
| 2. Person Plural |
tricabitis
|
ihr werdet aufhalten |
| 3. Person Plural |
tricabunt
|
sie werden aufhalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabor
|
ich werde aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricaberis tricabere
|
du wirst aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricabitur
|
er/sie/es wird aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricabimur
|
wir werden aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricabimini
|
ihr werdet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricabuntur
|
sie werden aufgehalten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavi
|
ich habe aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricavisti
|
du hast aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricavit
|
er/sie/es hat aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricavimus
|
wir haben aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricavistis
|
ihr habt aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricaverunt tricavere
|
sie haben aufgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sum
|
ich bin aufgehalten worden |
| 2. Person Singular |
tricatus es
|
du bist aufgehalten worden |
| 3. Person Singular |
tricatus est
|
er/sie/es ist aufgehalten worden |
| 1. Person Plural |
tricati sumus
|
wir sind aufgehalten worden |
| 2. Person Plural |
tricati estis
|
ihr seid aufgehalten worden |
| 3. Person Plural |
tricati sunt
|
sie sind aufgehalten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaverim
|
ich habe aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du habest aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es habe aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir haben aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr habet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie haben aufgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sim
|
ich sei aufgehalten worden |
| 2. Person Singular |
tricatus sis
|
du seiest aufgehalten worden |
| 3. Person Singular |
tricatus sit
|
er/sie/es sei aufgehalten worden |
| 1. Person Plural |
tricati simus
|
wir seien aufgehalten worden |
| 2. Person Plural |
tricati sitis
|
ihr seiet aufgehalten worden |
| 3. Person Plural |
tricati sint
|
sie seien aufgehalten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaveram
|
ich hatte aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricaveras
|
du hattest aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricaverat
|
er/sie/es hatte aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricaveramus
|
wir hatten aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricaveratis
|
ihr hattet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricaverant
|
sie hatten aufgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus eram
|
ich war aufgehalten worden |
| 2. Person Singular |
tricatus eras
|
du warst aufgehalten worden |
| 3. Person Singular |
tricatus erat
|
er/sie/es war aufgehalten worden |
| 1. Person Plural |
tricati eramus
|
wir waren aufgehalten worden |
| 2. Person Plural |
tricati eratis
|
ihr warst aufgehalten worden |
| 3. Person Plural |
tricati erant
|
sie waren aufgehalten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavissem
|
ich hätte aufgehalten |
| 2. Person Singular |
tricavisses
|
du hättest aufgehalten |
| 3. Person Singular |
tricavisset
|
er/sie/es hätte aufgehalten |
| 1. Person Plural |
tricavissemus
|
wir hätten aufgehalten |
| 2. Person Plural |
tricavissetis
|
ihr hättet aufgehalten |
| 3. Person Plural |
tricavissent
|
sie hätten aufgehalten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus essem
|
ich wäre aufgehalten worden |
| 2. Person Singular |
tricatus esses
|
du wärest aufgehalten worden |
| 3. Person Singular |
tricatus esset
|
er/sie/es wäre aufgehalten worden |
| 1. Person Plural |
tricati essemus
|
wir wären aufgehalten worden |
| 2. Person Plural |
tricati essetis
|
ihr wäret aufgehalten worden |
| 3. Person Plural |
tricati essent
|
sie wären aufgehalten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavero
|
ich werde aufgehalten haben |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du wirst aufgehalten haben |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es wird aufgehalten haben |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir werden aufgehalten haben |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr werdet aufgehalten haben |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie werden aufgehalten haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus ero
|
ich werde aufgehalten worden sein |
| 2. Person Singular |
tricatus eris
|
du werdest aufgehalten worden sein |
| 3. Person Singular |
tricatus erit
|
er/sie/es werde aufgehalten worden sein |
| 1. Person Plural |
tricati erimus
|
wir werden aufgehalten worden sein |
| 2. Person Plural |
tricati eritis
|
ihr werdet aufgehalten worden sein |
| 3. Person Plural |
tricati erunt
|
sie werden aufgehalten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricare
|
aufhalten |
| Vorzeitigkeit |
tricavisse
|
aufgehalten haben |
| Nachzeitigkeit |
tricaturum esse
|
aufhalten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricari tricarier
|
aufgehalten werden |
| Vorzeitigkeit |
tricatum esse
|
aufgehalten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
tricatum iri
|
künftig aufgehalten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
trica
|
halte auf; halt auf! |
| 2. Person Plural |
tricate
|
haltet auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tricato
|
| 3. Person Singular |
tricato
|
| 2. Person Plural |
tricatote
|
| 3. Person Plural |
tricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tricare
|
das Aufhalten |
| Genitiv |
tricandi
|
des Aufhaltens |
| Dativ |
tricando
|
dem Aufhalten |
| Akkusativ |
tricandum
|
das Aufhalten |
| Ablativ |
tricando
|
durch das Aufhalten |
| Vokativ |
tricande
|
Aufhalten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricandus
|
tricanda
|
tricandum
|
| Genitiv |
tricandi
|
tricandae
|
tricandi
|
| Dativ |
tricando
|
tricandae
|
tricando
|
| Akkusativ |
tricandum
|
tricandam
|
tricandum
|
| Ablativ |
tricando
|
tricanda
|
tricando
|
| Vokativ |
tricande
|
tricanda
|
tricandum
|
Plural
| Nominativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
| Genitiv |
tricandorum
|
tricandarum
|
tricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tricandos
|
tricandas
|
tricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
| Genitiv |
tricantis
|
tricantis
|
tricantis
|
| Dativ |
tricanti
|
tricanti
|
tricanti
|
| Akkusativ |
tricantem
|
tricantem
|
tricans
|
| Ablativ |
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
| Vokativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
Plural
| Nominativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Genitiv |
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
| Dativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Akkusativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Ablativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Vokativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricatus
|
tricata
|
tricatum
|
| Genitiv |
tricati
|
tricatae
|
tricati
|
| Dativ |
tricato
|
tricatae
|
tricato
|
| Akkusativ |
tricatum
|
tricatam
|
tricatum
|
| Ablativ |
tricato
|
tricata
|
tricato
|
| Vokativ |
tricate
|
tricata
|
tricatum
|
Plural
| Nominativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
| Genitiv |
tricatorum
|
tricatarum
|
tricatorum
|
| Dativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Akkusativ |
tricatos
|
tricatas
|
tricata
|
| Ablativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Vokativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricaturus
|
tricatura
|
tricaturum
|
| Genitiv |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricaturi
|
| Dativ |
tricaturo
|
tricaturae
|
tricaturo
|
| Akkusativ |
tricaturum
|
tricaturam
|
tricaturum
|
| Ablativ |
tricaturo
|
tricatura
|
tricaturo
|
| Vokativ |
tricature
|
tricatura
|
tricaturum
|
Plural
| Nominativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
| Genitiv |
tricaturorum
|
tricaturarum
|
tricaturorum
|
| Dativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Akkusativ |
tricaturos
|
tricaturas
|
tricatura
|
| Ablativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Vokativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tricatum
|
tricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
trico
|
ich weiche aus |
| 2. Person Singular |
tricas
|
du weichst aus |
| 3. Person Singular |
tricat
|
er/sie/es weicht aus |
| 1. Person Plural |
tricamus
|
wir weichen aus |
| 2. Person Plural |
tricatis
|
ihr weicht aus |
| 3. Person Plural |
tricant
|
sie weichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricor
|
ich werde ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricaris tricare
|
du wirst ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricatur
|
er/sie/es wird ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricamur
|
wir werden ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricamini
|
ihr werdet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricantur
|
sie werden ausgewichen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricem
|
ich weiche aus |
| 2. Person Singular |
trices
|
du weichest aus |
| 3. Person Singular |
tricet
|
er/sie/es weiche aus |
| 1. Person Plural |
tricemus
|
wir weichen aus |
| 2. Person Plural |
tricetis
|
ihr weichet aus |
| 3. Person Plural |
tricent
|
sie weichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricer
|
ich werde ausgewichen |
| 2. Person Singular |
triceris tricere
|
du werdest ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricetur
|
er/sie/es werde ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricemur
|
wir werden ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricemini
|
ihr werdet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricentur
|
sie werden ausgewichen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabam
|
ich wich aus |
| 2. Person Singular |
tricabas
|
du wichst aus |
| 3. Person Singular |
tricabat
|
er/sie/es wich aus |
| 1. Person Plural |
tricabamus
|
wir wichen aus |
| 2. Person Plural |
tricabatis
|
ihr wicht aus |
| 3. Person Plural |
tricabant
|
sie wichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabar
|
ich wurde ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricabaris tricabare
|
du wurdest ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricabatur
|
er/sie/es wurde ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricabamur
|
wir wurden ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricabamini
|
ihr wurdet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricabantur
|
sie wurden ausgewichen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarem
|
ich wiche aus |
| 2. Person Singular |
tricares
|
du wichest aus |
| 3. Person Singular |
tricaret
|
er/sie/es wiche aus |
| 1. Person Plural |
tricaremus
|
wir wichen aus |
| 2. Person Plural |
tricaretis
|
ihr wichet aus |
| 3. Person Plural |
tricarent
|
sie wichen aus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarer
|
ich würde ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricareris tricarere
|
du würdest ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricaretur
|
er/sie/es würde ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricaremur
|
wir würden ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricaremini
|
ihr würdet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricarentur
|
sie würden ausgewichen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabo
|
ich werde ausweichen |
| 2. Person Singular |
tricabis
|
du wirst ausweichen |
| 3. Person Singular |
tricabit
|
er/sie/es wird ausweichen |
| 1. Person Plural |
tricabimus
|
wir werden ausweichen |
| 2. Person Plural |
tricabitis
|
ihr werdet ausweichen |
| 3. Person Plural |
tricabunt
|
sie werden ausweichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabor
|
ich werde ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricaberis tricabere
|
du wirst ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricabitur
|
er/sie/es wird ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricabimur
|
wir werden ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricabimini
|
ihr werdet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricabuntur
|
sie werden ausgewichen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavi
|
ich habe ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricavisti
|
du hast ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricavit
|
er/sie/es hat ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricavimus
|
wir haben ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricavistis
|
ihr habt ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricaverunt tricavere
|
sie haben ausgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sum
|
ich bin ausgewichen worden |
| 2. Person Singular |
tricatus es
|
du bist ausgewichen worden |
| 3. Person Singular |
tricatus est
|
er/sie/es ist ausgewichen worden |
| 1. Person Plural |
tricati sumus
|
wir sind ausgewichen worden |
| 2. Person Plural |
tricati estis
|
ihr seid ausgewichen worden |
| 3. Person Plural |
tricati sunt
|
sie sind ausgewichen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaverim
|
ich habe ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du habest ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es habe ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir haben ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr habet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie haben ausgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sim
|
ich sei ausgewichen worden |
| 2. Person Singular |
tricatus sis
|
du seiest ausgewichen worden |
| 3. Person Singular |
tricatus sit
|
er/sie/es sei ausgewichen worden |
| 1. Person Plural |
tricati simus
|
wir seien ausgewichen worden |
| 2. Person Plural |
tricati sitis
|
ihr seiet ausgewichen worden |
| 3. Person Plural |
tricati sint
|
sie seien ausgewichen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaveram
|
ich hatte ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricaveras
|
du hattest ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricaverat
|
er/sie/es hatte ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricaveramus
|
wir hatten ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricaveratis
|
ihr hattet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricaverant
|
sie hatten ausgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus eram
|
ich war ausgewichen worden |
| 2. Person Singular |
tricatus eras
|
du warst ausgewichen worden |
| 3. Person Singular |
tricatus erat
|
er/sie/es war ausgewichen worden |
| 1. Person Plural |
tricati eramus
|
wir waren ausgewichen worden |
| 2. Person Plural |
tricati eratis
|
ihr warst ausgewichen worden |
| 3. Person Plural |
tricati erant
|
sie waren ausgewichen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavissem
|
ich hätte ausgewichen |
| 2. Person Singular |
tricavisses
|
du hättest ausgewichen |
| 3. Person Singular |
tricavisset
|
er/sie/es hätte ausgewichen |
| 1. Person Plural |
tricavissemus
|
wir hätten ausgewichen |
| 2. Person Plural |
tricavissetis
|
ihr hättet ausgewichen |
| 3. Person Plural |
tricavissent
|
sie hätten ausgewichen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus essem
|
ich wäre ausgewichen worden |
| 2. Person Singular |
tricatus esses
|
du wärest ausgewichen worden |
| 3. Person Singular |
tricatus esset
|
er/sie/es wäre ausgewichen worden |
| 1. Person Plural |
tricati essemus
|
wir wären ausgewichen worden |
| 2. Person Plural |
tricati essetis
|
ihr wäret ausgewichen worden |
| 3. Person Plural |
tricati essent
|
sie wären ausgewichen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavero
|
ich werde ausgewichen haben |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du wirst ausgewichen haben |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es wird ausgewichen haben |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir werden ausgewichen haben |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr werdet ausgewichen haben |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie werden ausgewichen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus ero
|
ich werde ausgewichen worden sein |
| 2. Person Singular |
tricatus eris
|
du werdest ausgewichen worden sein |
| 3. Person Singular |
tricatus erit
|
er/sie/es werde ausgewichen worden sein |
| 1. Person Plural |
tricati erimus
|
wir werden ausgewichen worden sein |
| 2. Person Plural |
tricati eritis
|
ihr werdet ausgewichen worden sein |
| 3. Person Plural |
tricati erunt
|
sie werden ausgewichen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricare
|
ausweichen |
| Vorzeitigkeit |
tricavisse
|
ausgewichen haben |
| Nachzeitigkeit |
tricaturum esse
|
ausweichen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricari tricarier
|
ausgewichen werden |
| Vorzeitigkeit |
tricatum esse
|
ausgewichen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
tricatum iri
|
künftig ausgewichen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
trica
|
weiche aus! |
| 2. Person Plural |
tricate
|
weicht aus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tricato
|
| 3. Person Singular |
tricato
|
| 2. Person Plural |
tricatote
|
| 3. Person Plural |
tricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tricare
|
das Ausweichen |
| Genitiv |
tricandi
|
des Ausweichens |
| Dativ |
tricando
|
dem Ausweichen |
| Akkusativ |
tricandum
|
das Ausweichen |
| Ablativ |
tricando
|
durch das Ausweichen |
| Vokativ |
tricande
|
Ausweichen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricandus
|
tricanda
|
tricandum
|
| Genitiv |
tricandi
|
tricandae
|
tricandi
|
| Dativ |
tricando
|
tricandae
|
tricando
|
| Akkusativ |
tricandum
|
tricandam
|
tricandum
|
| Ablativ |
tricando
|
tricanda
|
tricando
|
| Vokativ |
tricande
|
tricanda
|
tricandum
|
Plural
| Nominativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
| Genitiv |
tricandorum
|
tricandarum
|
tricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tricandos
|
tricandas
|
tricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
| Genitiv |
tricantis
|
tricantis
|
tricantis
|
| Dativ |
tricanti
|
tricanti
|
tricanti
|
| Akkusativ |
tricantem
|
tricantem
|
tricans
|
| Ablativ |
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
| Vokativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
Plural
| Nominativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Genitiv |
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
| Dativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Akkusativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Ablativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Vokativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricatus
|
tricata
|
tricatum
|
| Genitiv |
tricati
|
tricatae
|
tricati
|
| Dativ |
tricato
|
tricatae
|
tricato
|
| Akkusativ |
tricatum
|
tricatam
|
tricatum
|
| Ablativ |
tricato
|
tricata
|
tricato
|
| Vokativ |
tricate
|
tricata
|
tricatum
|
Plural
| Nominativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
| Genitiv |
tricatorum
|
tricatarum
|
tricatorum
|
| Dativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Akkusativ |
tricatos
|
tricatas
|
tricata
|
| Ablativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Vokativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricaturus
|
tricatura
|
tricaturum
|
| Genitiv |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricaturi
|
| Dativ |
tricaturo
|
tricaturae
|
tricaturo
|
| Akkusativ |
tricaturum
|
tricaturam
|
tricaturum
|
| Ablativ |
tricaturo
|
tricatura
|
tricaturo
|
| Vokativ |
tricature
|
tricatura
|
tricaturum
|
Plural
| Nominativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
| Genitiv |
tricaturorum
|
tricaturarum
|
tricaturorum
|
| Dativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Akkusativ |
tricaturos
|
tricaturas
|
tricatura
|
| Ablativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Vokativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tricatum
|
tricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
trico
|
|
| 2. Person Singular |
tricas
|
|
| 3. Person Singular |
tricat
|
|
| 1. Person Plural |
tricamus
|
|
| 2. Person Plural |
tricatis
|
|
| 3. Person Plural |
tricant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricor
|
|
| 2. Person Singular |
tricaris tricare
|
|
| 3. Person Singular |
tricatur
|
|
| 1. Person Plural |
tricamur
|
|
| 2. Person Plural |
tricamini
|
|
| 3. Person Plural |
tricantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricem
|
|
| 2. Person Singular |
trices
|
|
| 3. Person Singular |
tricet
|
|
| 1. Person Plural |
tricemus
|
|
| 2. Person Plural |
tricetis
|
|
| 3. Person Plural |
tricent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricer
|
|
| 2. Person Singular |
triceris tricere
|
|
| 3. Person Singular |
tricetur
|
|
| 1. Person Plural |
tricemur
|
|
| 2. Person Plural |
tricemini
|
|
| 3. Person Plural |
tricentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabam
|
|
| 2. Person Singular |
tricabas
|
|
| 3. Person Singular |
tricabat
|
|
| 1. Person Plural |
tricabamus
|
|
| 2. Person Plural |
tricabatis
|
|
| 3. Person Plural |
tricabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabar
|
|
| 2. Person Singular |
tricabaris tricabare
|
|
| 3. Person Singular |
tricabatur
|
|
| 1. Person Plural |
tricabamur
|
|
| 2. Person Plural |
tricabamini
|
|
| 3. Person Plural |
tricabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarem
|
|
| 2. Person Singular |
tricares
|
|
| 3. Person Singular |
tricaret
|
|
| 1. Person Plural |
tricaremus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaretis
|
|
| 3. Person Plural |
tricarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarer
|
|
| 2. Person Singular |
tricareris tricarere
|
|
| 3. Person Singular |
tricaretur
|
|
| 1. Person Plural |
tricaremur
|
|
| 2. Person Plural |
tricaremini
|
|
| 3. Person Plural |
tricarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabo
|
|
| 2. Person Singular |
tricabis
|
|
| 3. Person Singular |
tricabit
|
|
| 1. Person Plural |
tricabimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricabitis
|
|
| 3. Person Plural |
tricabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabor
|
|
| 2. Person Singular |
tricaberis tricabere
|
|
| 3. Person Singular |
tricabitur
|
|
| 1. Person Plural |
tricabimur
|
|
| 2. Person Plural |
tricabimini
|
|
| 3. Person Plural |
tricabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavi
|
|
| 2. Person Singular |
tricavisti
|
|
| 3. Person Singular |
tricavit
|
|
| 1. Person Plural |
tricavimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricavistis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverunt tricavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus es
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus est
|
|
| 1. Person Plural |
tricati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati estis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaverim
|
|
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
|
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
|
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
tricati simus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaveram
|
|
| 2. Person Singular |
tricaveras
|
|
| 3. Person Singular |
tricaverat
|
|
| 1. Person Plural |
tricaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
tricati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavissem
|
|
| 2. Person Singular |
tricavisses
|
|
| 3. Person Singular |
tricavisset
|
|
| 1. Person Plural |
tricavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
tricavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
tricavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
tricati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavero
|
|
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
|
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
|
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
tricati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricare
|
|
| Vorzeitigkeit |
tricavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
tricaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricari tricarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
tricatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
tricatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
trica
|
! |
| 2. Person Plural |
tricate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tricato
|
| 3. Person Singular |
tricato
|
| 2. Person Plural |
tricatote
|
| 3. Person Plural |
tricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tricare
|
das |
| Genitiv |
tricandi
|
des es |
| Dativ |
tricando
|
dem |
| Akkusativ |
tricandum
|
das |
| Ablativ |
tricando
|
durch das |
| Vokativ |
tricande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricandus
|
tricanda
|
tricandum
|
| Genitiv |
tricandi
|
tricandae
|
tricandi
|
| Dativ |
tricando
|
tricandae
|
tricando
|
| Akkusativ |
tricandum
|
tricandam
|
tricandum
|
| Ablativ |
tricando
|
tricanda
|
tricando
|
| Vokativ |
tricande
|
tricanda
|
tricandum
|
Plural
| Nominativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
| Genitiv |
tricandorum
|
tricandarum
|
tricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tricandos
|
tricandas
|
tricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
| Genitiv |
tricantis
|
tricantis
|
tricantis
|
| Dativ |
tricanti
|
tricanti
|
tricanti
|
| Akkusativ |
tricantem
|
tricantem
|
tricans
|
| Ablativ |
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
| Vokativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
Plural
| Nominativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Genitiv |
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
| Dativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Akkusativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Ablativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Vokativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricatus
|
tricata
|
tricatum
|
| Genitiv |
tricati
|
tricatae
|
tricati
|
| Dativ |
tricato
|
tricatae
|
tricato
|
| Akkusativ |
tricatum
|
tricatam
|
tricatum
|
| Ablativ |
tricato
|
tricata
|
tricato
|
| Vokativ |
tricate
|
tricata
|
tricatum
|
Plural
| Nominativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
| Genitiv |
tricatorum
|
tricatarum
|
tricatorum
|
| Dativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Akkusativ |
tricatos
|
tricatas
|
tricata
|
| Ablativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Vokativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricaturus
|
tricatura
|
tricaturum
|
| Genitiv |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricaturi
|
| Dativ |
tricaturo
|
tricaturae
|
tricaturo
|
| Akkusativ |
tricaturum
|
tricaturam
|
tricaturum
|
| Ablativ |
tricaturo
|
tricatura
|
tricaturo
|
| Vokativ |
tricature
|
tricatura
|
tricaturum
|
Plural
| Nominativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
| Genitiv |
tricaturorum
|
tricaturarum
|
tricaturorum
|
| Dativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Akkusativ |
tricaturos
|
tricaturas
|
tricatura
|
| Ablativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Vokativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tricatum
|
tricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
trico
|
|
| 2. Person Singular |
tricas
|
|
| 3. Person Singular |
tricat
|
|
| 1. Person Plural |
tricamus
|
|
| 2. Person Plural |
tricatis
|
|
| 3. Person Plural |
tricant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricor
|
|
| 2. Person Singular |
tricaris tricare
|
|
| 3. Person Singular |
tricatur
|
|
| 1. Person Plural |
tricamur
|
|
| 2. Person Plural |
tricamini
|
|
| 3. Person Plural |
tricantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricem
|
|
| 2. Person Singular |
trices
|
|
| 3. Person Singular |
tricet
|
|
| 1. Person Plural |
tricemus
|
|
| 2. Person Plural |
tricetis
|
|
| 3. Person Plural |
tricent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricer
|
|
| 2. Person Singular |
triceris tricere
|
|
| 3. Person Singular |
tricetur
|
|
| 1. Person Plural |
tricemur
|
|
| 2. Person Plural |
tricemini
|
|
| 3. Person Plural |
tricentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabam
|
|
| 2. Person Singular |
tricabas
|
|
| 3. Person Singular |
tricabat
|
|
| 1. Person Plural |
tricabamus
|
|
| 2. Person Plural |
tricabatis
|
|
| 3. Person Plural |
tricabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabar
|
|
| 2. Person Singular |
tricabaris tricabare
|
|
| 3. Person Singular |
tricabatur
|
|
| 1. Person Plural |
tricabamur
|
|
| 2. Person Plural |
tricabamini
|
|
| 3. Person Plural |
tricabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarem
|
|
| 2. Person Singular |
tricares
|
|
| 3. Person Singular |
tricaret
|
|
| 1. Person Plural |
tricaremus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaretis
|
|
| 3. Person Plural |
tricarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarer
|
|
| 2. Person Singular |
tricareris tricarere
|
|
| 3. Person Singular |
tricaretur
|
|
| 1. Person Plural |
tricaremur
|
|
| 2. Person Plural |
tricaremini
|
|
| 3. Person Plural |
tricarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabo
|
|
| 2. Person Singular |
tricabis
|
|
| 3. Person Singular |
tricabit
|
|
| 1. Person Plural |
tricabimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricabitis
|
|
| 3. Person Plural |
tricabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabor
|
|
| 2. Person Singular |
tricaberis tricabere
|
|
| 3. Person Singular |
tricabitur
|
|
| 1. Person Plural |
tricabimur
|
|
| 2. Person Plural |
tricabimini
|
|
| 3. Person Plural |
tricabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavi
|
|
| 2. Person Singular |
tricavisti
|
|
| 3. Person Singular |
tricavit
|
|
| 1. Person Plural |
tricavimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricavistis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverunt tricavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus es
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus est
|
|
| 1. Person Plural |
tricati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati estis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaverim
|
|
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
|
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
|
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
tricati simus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaveram
|
|
| 2. Person Singular |
tricaveras
|
|
| 3. Person Singular |
tricaverat
|
|
| 1. Person Plural |
tricaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
tricati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavissem
|
|
| 2. Person Singular |
tricavisses
|
|
| 3. Person Singular |
tricavisset
|
|
| 1. Person Plural |
tricavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
tricavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
tricavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
tricati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavero
|
|
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
|
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
|
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
tricatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
tricatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
tricati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
tricati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
tricati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricare
|
|
| Vorzeitigkeit |
tricavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
tricaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricari tricarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
tricatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
tricatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
trica
|
! |
| 2. Person Plural |
tricate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tricato
|
| 3. Person Singular |
tricato
|
| 2. Person Plural |
tricatote
|
| 3. Person Plural |
tricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tricare
|
das |
| Genitiv |
tricandi
|
des es |
| Dativ |
tricando
|
dem |
| Akkusativ |
tricandum
|
das |
| Ablativ |
tricando
|
durch das |
| Vokativ |
tricande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricandus
|
tricanda
|
tricandum
|
| Genitiv |
tricandi
|
tricandae
|
tricandi
|
| Dativ |
tricando
|
tricandae
|
tricando
|
| Akkusativ |
tricandum
|
tricandam
|
tricandum
|
| Ablativ |
tricando
|
tricanda
|
tricando
|
| Vokativ |
tricande
|
tricanda
|
tricandum
|
Plural
| Nominativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
| Genitiv |
tricandorum
|
tricandarum
|
tricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tricandos
|
tricandas
|
tricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
| Genitiv |
tricantis
|
tricantis
|
tricantis
|
| Dativ |
tricanti
|
tricanti
|
tricanti
|
| Akkusativ |
tricantem
|
tricantem
|
tricans
|
| Ablativ |
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
| Vokativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
Plural
| Nominativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Genitiv |
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
| Dativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Akkusativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Ablativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Vokativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricatus
|
tricata
|
tricatum
|
| Genitiv |
tricati
|
tricatae
|
tricati
|
| Dativ |
tricato
|
tricatae
|
tricato
|
| Akkusativ |
tricatum
|
tricatam
|
tricatum
|
| Ablativ |
tricato
|
tricata
|
tricato
|
| Vokativ |
tricate
|
tricata
|
tricatum
|
Plural
| Nominativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
| Genitiv |
tricatorum
|
tricatarum
|
tricatorum
|
| Dativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Akkusativ |
tricatos
|
tricatas
|
tricata
|
| Ablativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Vokativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricaturus
|
tricatura
|
tricaturum
|
| Genitiv |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricaturi
|
| Dativ |
tricaturo
|
tricaturae
|
tricaturo
|
| Akkusativ |
tricaturum
|
tricaturam
|
tricaturum
|
| Ablativ |
tricaturo
|
tricatura
|
tricaturo
|
| Vokativ |
tricature
|
tricatura
|
tricaturum
|
Plural
| Nominativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
| Genitiv |
tricaturorum
|
tricaturarum
|
tricaturorum
|
| Dativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Akkusativ |
tricaturos
|
tricaturas
|
tricatura
|
| Ablativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Vokativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tricatum
|
tricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
trico
|
ich trödle |
| 2. Person Singular |
tricas
|
du trödelst |
| 3. Person Singular |
tricat
|
er/sie/es trödelt |
| 1. Person Plural |
tricamus
|
wir trödeln |
| 2. Person Plural |
tricatis
|
ihr trödelt |
| 3. Person Plural |
tricant
|
sie trödeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricor
|
ich werde getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricaris tricare
|
du wirst getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricatur
|
er/sie/es wird getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricamur
|
wir werden getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricamini
|
ihr werdet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricantur
|
sie werden getrödelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricem
|
ich trödle |
| 2. Person Singular |
trices
|
du trödlest |
| 3. Person Singular |
tricet
|
er/sie/es trödle |
| 1. Person Plural |
tricemus
|
wir trödlen |
| 2. Person Plural |
tricetis
|
ihr trödlet |
| 3. Person Plural |
tricent
|
sie trödlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricer
|
ich werde getrödelt |
| 2. Person Singular |
triceris tricere
|
du werdest getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricetur
|
er/sie/es werde getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricemur
|
wir werden getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricemini
|
ihr werdet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricentur
|
sie werden getrödelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabam
|
ich trödelte |
| 2. Person Singular |
tricabas
|
du trödeltest |
| 3. Person Singular |
tricabat
|
er/sie/es trödelte |
| 1. Person Plural |
tricabamus
|
wir trödelten |
| 2. Person Plural |
tricabatis
|
ihr trödeltet |
| 3. Person Plural |
tricabant
|
sie trödelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabar
|
ich wurde getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricabaris tricabare
|
du wurdest getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricabatur
|
er/sie/es wurde getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricabamur
|
wir wurden getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricabamini
|
ihr wurdet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricabantur
|
sie wurden getrödelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarem
|
ich trödelte |
| 2. Person Singular |
tricares
|
du trödeltest |
| 3. Person Singular |
tricaret
|
er/sie/es trödelte |
| 1. Person Plural |
tricaremus
|
wir trödelten |
| 2. Person Plural |
tricaretis
|
ihr trödeltet |
| 3. Person Plural |
tricarent
|
sie trödelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarer
|
ich würde getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricareris tricarere
|
du würdest getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricaretur
|
er/sie/es würde getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricaremur
|
wir würden getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricaremini
|
ihr würdet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricarentur
|
sie würden getrödelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabo
|
ich werde trödeln |
| 2. Person Singular |
tricabis
|
du wirst trödeln |
| 3. Person Singular |
tricabit
|
er/sie/es wird trödeln |
| 1. Person Plural |
tricabimus
|
wir werden trödeln |
| 2. Person Plural |
tricabitis
|
ihr werdet trödeln |
| 3. Person Plural |
tricabunt
|
sie werden trödeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabor
|
ich werde getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricaberis tricabere
|
du wirst getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricabitur
|
er/sie/es wird getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricabimur
|
wir werden getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricabimini
|
ihr werdet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricabuntur
|
sie werden getrödelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavi
|
ich habe getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricavisti
|
du hast getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricavit
|
er/sie/es hat getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricavimus
|
wir haben getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricavistis
|
ihr habt getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricaverunt tricavere
|
sie haben getrödelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sum
|
ich bin getrödelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus es
|
du bist getrödelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus est
|
er/sie/es ist getrödelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati sumus
|
wir sind getrödelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati estis
|
ihr seid getrödelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati sunt
|
sie sind getrödelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaverim
|
ich habe getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du habest getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es habe getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir haben getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr habet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie haben getrödelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sim
|
ich sei getrödelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus sis
|
du seiest getrödelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus sit
|
er/sie/es sei getrödelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati simus
|
wir seien getrödelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati sitis
|
ihr seiet getrödelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati sint
|
sie seien getrödelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaveram
|
ich hatte getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricaveras
|
du hattest getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricaverat
|
er/sie/es hatte getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricaveramus
|
wir hatten getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricaveratis
|
ihr hattet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricaverant
|
sie hatten getrödelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus eram
|
ich war getrödelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus eras
|
du warst getrödelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus erat
|
er/sie/es war getrödelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati eramus
|
wir waren getrödelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati eratis
|
ihr warst getrödelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati erant
|
sie waren getrödelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavissem
|
ich hätte getrödelt |
| 2. Person Singular |
tricavisses
|
du hättest getrödelt |
| 3. Person Singular |
tricavisset
|
er/sie/es hätte getrödelt |
| 1. Person Plural |
tricavissemus
|
wir hätten getrödelt |
| 2. Person Plural |
tricavissetis
|
ihr hättet getrödelt |
| 3. Person Plural |
tricavissent
|
sie hätten getrödelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus essem
|
ich wäre getrödelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus esses
|
du wärest getrödelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus esset
|
er/sie/es wäre getrödelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati essemus
|
wir wären getrödelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati essetis
|
ihr wäret getrödelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati essent
|
sie wären getrödelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavero
|
ich werde getrödelt haben |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du wirst getrödelt haben |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es wird getrödelt haben |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir werden getrödelt haben |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr werdet getrödelt haben |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie werden getrödelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus ero
|
ich werde getrödelt worden sein |
| 2. Person Singular |
tricatus eris
|
du werdest getrödelt worden sein |
| 3. Person Singular |
tricatus erit
|
er/sie/es werde getrödelt worden sein |
| 1. Person Plural |
tricati erimus
|
wir werden getrödelt worden sein |
| 2. Person Plural |
tricati eritis
|
ihr werdet getrödelt worden sein |
| 3. Person Plural |
tricati erunt
|
sie werden getrödelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricare
|
trödeln |
| Vorzeitigkeit |
tricavisse
|
getrödelt haben |
| Nachzeitigkeit |
tricaturum esse
|
trödeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricari tricarier
|
getrödelt werden |
| Vorzeitigkeit |
tricatum esse
|
getrödelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
tricatum iri
|
künftig getrödelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
trica
|
trödle! |
| 2. Person Plural |
tricate
|
trödelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tricato
|
| 3. Person Singular |
tricato
|
| 2. Person Plural |
tricatote
|
| 3. Person Plural |
tricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tricare
|
das Trödeln |
| Genitiv |
tricandi
|
des Trödelnes |
| Dativ |
tricando
|
dem Trödeln |
| Akkusativ |
tricandum
|
das Trödeln |
| Ablativ |
tricando
|
durch das Trödeln |
| Vokativ |
tricande
|
Trödeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricandus
|
tricanda
|
tricandum
|
| Genitiv |
tricandi
|
tricandae
|
tricandi
|
| Dativ |
tricando
|
tricandae
|
tricando
|
| Akkusativ |
tricandum
|
tricandam
|
tricandum
|
| Ablativ |
tricando
|
tricanda
|
tricando
|
| Vokativ |
tricande
|
tricanda
|
tricandum
|
Plural
| Nominativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
| Genitiv |
tricandorum
|
tricandarum
|
tricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tricandos
|
tricandas
|
tricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
| Genitiv |
tricantis
|
tricantis
|
tricantis
|
| Dativ |
tricanti
|
tricanti
|
tricanti
|
| Akkusativ |
tricantem
|
tricantem
|
tricans
|
| Ablativ |
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
| Vokativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
Plural
| Nominativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Genitiv |
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
| Dativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Akkusativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Ablativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Vokativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricatus
|
tricata
|
tricatum
|
| Genitiv |
tricati
|
tricatae
|
tricati
|
| Dativ |
tricato
|
tricatae
|
tricato
|
| Akkusativ |
tricatum
|
tricatam
|
tricatum
|
| Ablativ |
tricato
|
tricata
|
tricato
|
| Vokativ |
tricate
|
tricata
|
tricatum
|
Plural
| Nominativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
| Genitiv |
tricatorum
|
tricatarum
|
tricatorum
|
| Dativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Akkusativ |
tricatos
|
tricatas
|
tricata
|
| Ablativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Vokativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricaturus
|
tricatura
|
tricaturum
|
| Genitiv |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricaturi
|
| Dativ |
tricaturo
|
tricaturae
|
tricaturo
|
| Akkusativ |
tricaturum
|
tricaturam
|
tricaturum
|
| Ablativ |
tricaturo
|
tricatura
|
tricaturo
|
| Vokativ |
tricature
|
tricatura
|
tricaturum
|
Plural
| Nominativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
| Genitiv |
tricaturorum
|
tricaturarum
|
tricaturorum
|
| Dativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Akkusativ |
tricaturos
|
tricaturas
|
tricatura
|
| Ablativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Vokativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tricatum
|
tricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
trico
|
ich tändle |
| 2. Person Singular |
tricas
|
du tändelst |
| 3. Person Singular |
tricat
|
er/sie/es tändelt |
| 1. Person Plural |
tricamus
|
wir tändeln |
| 2. Person Plural |
tricatis
|
ihr tändelt |
| 3. Person Plural |
tricant
|
sie tändeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricor
|
ich werde getändelt |
| 2. Person Singular |
tricaris tricare
|
du wirst getändelt |
| 3. Person Singular |
tricatur
|
er/sie/es wird getändelt |
| 1. Person Plural |
tricamur
|
wir werden getändelt |
| 2. Person Plural |
tricamini
|
ihr werdet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricantur
|
sie werden getändelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricem
|
ich tändle |
| 2. Person Singular |
trices
|
du tändlest |
| 3. Person Singular |
tricet
|
er/sie/es tändle |
| 1. Person Plural |
tricemus
|
wir tändlen |
| 2. Person Plural |
tricetis
|
ihr tändlet |
| 3. Person Plural |
tricent
|
sie tändlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricer
|
ich werde getändelt |
| 2. Person Singular |
triceris tricere
|
du werdest getändelt |
| 3. Person Singular |
tricetur
|
er/sie/es werde getändelt |
| 1. Person Plural |
tricemur
|
wir werden getändelt |
| 2. Person Plural |
tricemini
|
ihr werdet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricentur
|
sie werden getändelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabam
|
ich tändelte |
| 2. Person Singular |
tricabas
|
du tändeltest |
| 3. Person Singular |
tricabat
|
er/sie/es tändelte |
| 1. Person Plural |
tricabamus
|
wir tändelten |
| 2. Person Plural |
tricabatis
|
ihr tändeltet |
| 3. Person Plural |
tricabant
|
sie tändelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabar
|
ich wurde getändelt |
| 2. Person Singular |
tricabaris tricabare
|
du wurdest getändelt |
| 3. Person Singular |
tricabatur
|
er/sie/es wurde getändelt |
| 1. Person Plural |
tricabamur
|
wir wurden getändelt |
| 2. Person Plural |
tricabamini
|
ihr wurdet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricabantur
|
sie wurden getändelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarem
|
ich tändelte |
| 2. Person Singular |
tricares
|
du tändeltest |
| 3. Person Singular |
tricaret
|
er/sie/es tändelte |
| 1. Person Plural |
tricaremus
|
wir tändelten |
| 2. Person Plural |
tricaretis
|
ihr tändeltet |
| 3. Person Plural |
tricarent
|
sie tändelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricarer
|
ich würde getändelt |
| 2. Person Singular |
tricareris tricarere
|
du würdest getändelt |
| 3. Person Singular |
tricaretur
|
er/sie/es würde getändelt |
| 1. Person Plural |
tricaremur
|
wir würden getändelt |
| 2. Person Plural |
tricaremini
|
ihr würdet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricarentur
|
sie würden getändelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabo
|
ich werde tändeln |
| 2. Person Singular |
tricabis
|
du wirst tändeln |
| 3. Person Singular |
tricabit
|
er/sie/es wird tändeln |
| 1. Person Plural |
tricabimus
|
wir werden tändeln |
| 2. Person Plural |
tricabitis
|
ihr werdet tändeln |
| 3. Person Plural |
tricabunt
|
sie werden tändeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricabor
|
ich werde getändelt |
| 2. Person Singular |
tricaberis tricabere
|
du wirst getändelt |
| 3. Person Singular |
tricabitur
|
er/sie/es wird getändelt |
| 1. Person Plural |
tricabimur
|
wir werden getändelt |
| 2. Person Plural |
tricabimini
|
ihr werdet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricabuntur
|
sie werden getändelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavi
|
ich habe getändelt |
| 2. Person Singular |
tricavisti
|
du hast getändelt |
| 3. Person Singular |
tricavit
|
er/sie/es hat getändelt |
| 1. Person Plural |
tricavimus
|
wir haben getändelt |
| 2. Person Plural |
tricavistis
|
ihr habt getändelt |
| 3. Person Plural |
tricaverunt tricavere
|
sie haben getändelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sum
|
ich bin getändelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus es
|
du bist getändelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus est
|
er/sie/es ist getändelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati sumus
|
wir sind getändelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati estis
|
ihr seid getändelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati sunt
|
sie sind getändelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaverim
|
ich habe getändelt |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du habest getändelt |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es habe getändelt |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir haben getändelt |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr habet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie haben getändelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus sim
|
ich sei getändelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus sis
|
du seiest getändelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus sit
|
er/sie/es sei getändelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati simus
|
wir seien getändelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati sitis
|
ihr seiet getändelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati sint
|
sie seien getändelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricaveram
|
ich hatte getändelt |
| 2. Person Singular |
tricaveras
|
du hattest getändelt |
| 3. Person Singular |
tricaverat
|
er/sie/es hatte getändelt |
| 1. Person Plural |
tricaveramus
|
wir hatten getändelt |
| 2. Person Plural |
tricaveratis
|
ihr hattet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricaverant
|
sie hatten getändelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus eram
|
ich war getändelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus eras
|
du warst getändelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus erat
|
er/sie/es war getändelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati eramus
|
wir waren getändelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati eratis
|
ihr warst getändelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati erant
|
sie waren getändelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavissem
|
ich hätte getändelt |
| 2. Person Singular |
tricavisses
|
du hättest getändelt |
| 3. Person Singular |
tricavisset
|
er/sie/es hätte getändelt |
| 1. Person Plural |
tricavissemus
|
wir hätten getändelt |
| 2. Person Plural |
tricavissetis
|
ihr hättet getändelt |
| 3. Person Plural |
tricavissent
|
sie hätten getändelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus essem
|
ich wäre getändelt worden |
| 2. Person Singular |
tricatus esses
|
du wärest getändelt worden |
| 3. Person Singular |
tricatus esset
|
er/sie/es wäre getändelt worden |
| 1. Person Plural |
tricati essemus
|
wir wären getändelt worden |
| 2. Person Plural |
tricati essetis
|
ihr wäret getändelt worden |
| 3. Person Plural |
tricati essent
|
sie wären getändelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
tricavero
|
ich werde getändelt haben |
| 2. Person Singular |
tricaveris
|
du wirst getändelt haben |
| 3. Person Singular |
tricaverit
|
er/sie/es wird getändelt haben |
| 1. Person Plural |
tricaverimus
|
wir werden getändelt haben |
| 2. Person Plural |
tricaveritis
|
ihr werdet getändelt haben |
| 3. Person Plural |
tricaverint
|
sie werden getändelt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
tricatus ero
|
ich werde getändelt worden sein |
| 2. Person Singular |
tricatus eris
|
du werdest getändelt worden sein |
| 3. Person Singular |
tricatus erit
|
er/sie/es werde getändelt worden sein |
| 1. Person Plural |
tricati erimus
|
wir werden getändelt worden sein |
| 2. Person Plural |
tricati eritis
|
ihr werdet getändelt worden sein |
| 3. Person Plural |
tricati erunt
|
sie werden getändelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricare
|
tändeln |
| Vorzeitigkeit |
tricavisse
|
getändelt haben |
| Nachzeitigkeit |
tricaturum esse
|
tändeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
tricari tricarier
|
getändelt werden |
| Vorzeitigkeit |
tricatum esse
|
getändelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
tricatum iri
|
künftig getändelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
trica
|
tändle! |
| 2. Person Plural |
tricate
|
tändelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
tricato
|
| 3. Person Singular |
tricato
|
| 2. Person Plural |
tricatote
|
| 3. Person Plural |
tricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
tricare
|
das Tändeln |
| Genitiv |
tricandi
|
des Tändelnes |
| Dativ |
tricando
|
dem Tändeln |
| Akkusativ |
tricandum
|
das Tändeln |
| Ablativ |
tricando
|
durch das Tändeln |
| Vokativ |
tricande
|
Tändeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricandus
|
tricanda
|
tricandum
|
| Genitiv |
tricandi
|
tricandae
|
tricandi
|
| Dativ |
tricando
|
tricandae
|
tricando
|
| Akkusativ |
tricandum
|
tricandam
|
tricandum
|
| Ablativ |
tricando
|
tricanda
|
tricando
|
| Vokativ |
tricande
|
tricanda
|
tricandum
|
Plural
| Nominativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
| Genitiv |
tricandorum
|
tricandarum
|
tricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
tricandos
|
tricandas
|
tricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
tricandi
|
tricandae
|
tricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
| Genitiv |
tricantis
|
tricantis
|
tricantis
|
| Dativ |
tricanti
|
tricanti
|
tricanti
|
| Akkusativ |
tricantem
|
tricantem
|
tricans
|
| Ablativ |
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
tricanti tricante
|
| Vokativ |
tricans
|
tricans
|
tricans
|
Plural
| Nominativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Genitiv |
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
tricantium tricantum
|
| Dativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Akkusativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
| Ablativ |
tricantibus
|
tricantibus
|
tricantibus
|
| Vokativ |
tricantes
|
tricantes
|
tricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricatus
|
tricata
|
tricatum
|
| Genitiv |
tricati
|
tricatae
|
tricati
|
| Dativ |
tricato
|
tricatae
|
tricato
|
| Akkusativ |
tricatum
|
tricatam
|
tricatum
|
| Ablativ |
tricato
|
tricata
|
tricato
|
| Vokativ |
tricate
|
tricata
|
tricatum
|
Plural
| Nominativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
| Genitiv |
tricatorum
|
tricatarum
|
tricatorum
|
| Dativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Akkusativ |
tricatos
|
tricatas
|
tricata
|
| Ablativ |
tricatis
|
tricatis
|
tricatis
|
| Vokativ |
tricati
|
tricatae
|
tricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
tricaturus
|
tricatura
|
tricaturum
|
| Genitiv |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricaturi
|
| Dativ |
tricaturo
|
tricaturae
|
tricaturo
|
| Akkusativ |
tricaturum
|
tricaturam
|
tricaturum
|
| Ablativ |
tricaturo
|
tricatura
|
tricaturo
|
| Vokativ |
tricature
|
tricatura
|
tricaturum
|
Plural
| Nominativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
| Genitiv |
tricaturorum
|
tricaturarum
|
tricaturorum
|
| Dativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Akkusativ |
tricaturos
|
tricaturas
|
tricatura
|
| Ablativ |
tricaturis
|
tricaturis
|
tricaturis
|
| Vokativ |
tricaturi
|
tricaturae
|
tricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
tricatum
|
tricatu
|