Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpho
|
|
| 2. Person Singular |
triumphas
|
|
| 3. Person Singular |
triumphat
|
|
| 1. Person Plural |
triumphamus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphatis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphor
|
|
| 2. Person Singular |
triumpharis triumphare
|
|
| 3. Person Singular |
triumphatur
|
|
| 1. Person Plural |
triumphamur
|
|
| 2. Person Plural |
triumphamini
|
|
| 3. Person Plural |
triumphantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphem
|
|
| 2. Person Singular |
triumphes
|
|
| 3. Person Singular |
triumphet
|
|
| 1. Person Plural |
triumphemus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphetis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpher
|
|
| 2. Person Singular |
triumpheris triumphere
|
|
| 3. Person Singular |
triumphetur
|
|
| 1. Person Plural |
triumphemur
|
|
| 2. Person Plural |
triumphemini
|
|
| 3. Person Plural |
triumphentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabam
|
|
| 2. Person Singular |
triumphabas
|
|
| 3. Person Singular |
triumphabat
|
|
| 1. Person Plural |
triumphabamus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphabatis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabar
|
|
| 2. Person Singular |
triumphabaris triumphabare
|
|
| 3. Person Singular |
triumphabatur
|
|
| 1. Person Plural |
triumphabamur
|
|
| 2. Person Plural |
triumphabamini
|
|
| 3. Person Plural |
triumphabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpharem
|
|
| 2. Person Singular |
triumphares
|
|
| 3. Person Singular |
triumpharet
|
|
| 1. Person Plural |
triumpharemus
|
|
| 2. Person Plural |
triumpharetis
|
|
| 3. Person Plural |
triumpharent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpharer
|
|
| 2. Person Singular |
triumphareris triumpharere
|
|
| 3. Person Singular |
triumpharetur
|
|
| 1. Person Plural |
triumpharemur
|
|
| 2. Person Plural |
triumpharemini
|
|
| 3. Person Plural |
triumpharentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabo
|
|
| 2. Person Singular |
triumphabis
|
|
| 3. Person Singular |
triumphabit
|
|
| 1. Person Plural |
triumphabimus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphabitis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabor
|
|
| 2. Person Singular |
triumphaberis triumphabere
|
|
| 3. Person Singular |
triumphabitur
|
|
| 1. Person Plural |
triumphabimur
|
|
| 2. Person Plural |
triumphabimini
|
|
| 3. Person Plural |
triumphabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphavi
|
|
| 2. Person Singular |
triumphavisti
|
|
| 3. Person Singular |
triumphavit
|
|
| 1. Person Plural |
triumphavimus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphavistis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphaverunt triumphavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
triumphatus es
|
|
| 3. Person Singular |
triumphatus est
|
|
| 1. Person Plural |
triumphati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphati estis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphaverim
|
|
| 2. Person Singular |
triumphaveris
|
|
| 3. Person Singular |
triumphaverit
|
|
| 1. Person Plural |
triumphaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
triumphatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
triumphatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
triumphati simus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphaveram
|
|
| 2. Person Singular |
triumphaveras
|
|
| 3. Person Singular |
triumphaverat
|
|
| 1. Person Plural |
triumphaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
triumphatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
triumphatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
triumphati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphavissem
|
|
| 2. Person Singular |
triumphavisses
|
|
| 3. Person Singular |
triumphavisset
|
|
| 1. Person Plural |
triumphavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
triumphatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
triumphatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
triumphati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphavero
|
|
| 2. Person Singular |
triumphaveris
|
|
| 3. Person Singular |
triumphaverit
|
|
| 1. Person Plural |
triumphaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
triumphatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
triumphatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
triumphati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
triumphati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
triumphati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
triumphare
|
|
| Vorzeitigkeit |
triumphavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
triumphaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
triumphari triumpharier
|
|
| Vorzeitigkeit |
triumphatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
triumphatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
triumpha
|
! |
| 2. Person Plural |
triumphate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
triumphato
|
| 3. Person Singular |
triumphato
|
| 2. Person Plural |
triumphatote
|
| 3. Person Plural |
triumphanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
triumphare
|
das |
| Genitiv |
triumphandi
|
des es |
| Dativ |
triumphando
|
dem |
| Akkusativ |
triumphandum
|
das |
| Ablativ |
triumphando
|
durch das |
| Vokativ |
triumphande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphandus
|
triumphanda
|
triumphandum
|
| Genitiv |
triumphandi
|
triumphandae
|
triumphandi
|
| Dativ |
triumphando
|
triumphandae
|
triumphando
|
| Akkusativ |
triumphandum
|
triumphandam
|
triumphandum
|
| Ablativ |
triumphando
|
triumphanda
|
triumphando
|
| Vokativ |
triumphande
|
triumphanda
|
triumphandum
|
Plural
| Nominativ |
triumphandi
|
triumphandae
|
triumphanda
|
| Genitiv |
triumphandorum
|
triumphandarum
|
triumphandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
triumphandos
|
triumphandas
|
triumphanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
triumphandi
|
triumphandae
|
triumphanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphans
|
triumphans
|
triumphans
|
| Genitiv |
triumphantis
|
triumphantis
|
triumphantis
|
| Dativ |
triumphanti
|
triumphanti
|
triumphanti
|
| Akkusativ |
triumphantem
|
triumphantem
|
triumphans
|
| Ablativ |
triumphanti triumphante
|
triumphanti triumphante
|
triumphanti triumphante
|
| Vokativ |
triumphans
|
triumphans
|
triumphans
|
Plural
| Nominativ |
triumphantes
|
triumphantes
|
triumphantia
|
| Genitiv |
triumphantium triumphantum
|
triumphantium triumphantum
|
triumphantium triumphantum
|
| Dativ |
triumphantibus
|
triumphantibus
|
triumphantibus
|
| Akkusativ |
triumphantes
|
triumphantes
|
triumphantia
|
| Ablativ |
triumphantibus
|
triumphantibus
|
triumphantibus
|
| Vokativ |
triumphantes
|
triumphantes
|
triumphantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphatus
|
triumphata
|
triumphatum
|
| Genitiv |
triumphati
|
triumphatae
|
triumphati
|
| Dativ |
triumphato
|
triumphatae
|
triumphato
|
| Akkusativ |
triumphatum
|
triumphatam
|
triumphatum
|
| Ablativ |
triumphato
|
triumphata
|
triumphato
|
| Vokativ |
triumphate
|
triumphata
|
triumphatum
|
Plural
| Nominativ |
triumphati
|
triumphatae
|
triumphata
|
| Genitiv |
triumphatorum
|
triumphatarum
|
triumphatorum
|
| Dativ |
triumphatis
|
triumphatis
|
triumphatis
|
| Akkusativ |
triumphatos
|
triumphatas
|
triumphata
|
| Ablativ |
triumphatis
|
triumphatis
|
triumphatis
|
| Vokativ |
triumphati
|
triumphatae
|
triumphata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphaturus
|
triumphatura
|
triumphaturum
|
| Genitiv |
triumphaturi
|
triumphaturae
|
triumphaturi
|
| Dativ |
triumphaturo
|
triumphaturae
|
triumphaturo
|
| Akkusativ |
triumphaturum
|
triumphaturam
|
triumphaturum
|
| Ablativ |
triumphaturo
|
triumphatura
|
triumphaturo
|
| Vokativ |
triumphature
|
triumphatura
|
triumphaturum
|
Plural
| Nominativ |
triumphaturi
|
triumphaturae
|
triumphatura
|
| Genitiv |
triumphaturorum
|
triumphaturarum
|
triumphaturorum
|
| Dativ |
triumphaturis
|
triumphaturis
|
triumphaturis
|
| Akkusativ |
triumphaturos
|
triumphaturas
|
triumphatura
|
| Ablativ |
triumphaturis
|
triumphaturis
|
triumphaturis
|
| Vokativ |
triumphaturi
|
triumphaturae
|
triumphatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
triumphatum
|
triumphatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpho
|
ich triumphiere |
| 2. Person Singular |
triumphas
|
du triumphierst |
| 3. Person Singular |
triumphat
|
er/sie/es triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphamus
|
wir triumphieren |
| 2. Person Plural |
triumphatis
|
ihr triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphant
|
sie triumphieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphor
|
ich werde triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumpharis triumphare
|
du wirst triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphatur
|
er/sie/es wird triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphamur
|
wir werden triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphamini
|
ihr werdet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphantur
|
sie werden triumphiert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphem
|
ich triumphiere |
| 2. Person Singular |
triumphes
|
du triumphierest |
| 3. Person Singular |
triumphet
|
er/sie/es triumphiere |
| 1. Person Plural |
triumphemus
|
wir triumphieren |
| 2. Person Plural |
triumphetis
|
ihr triumphieret |
| 3. Person Plural |
triumphent
|
sie triumphieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpher
|
ich werde triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumpheris triumphere
|
du werdest triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphetur
|
er/sie/es werde triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphemur
|
wir werden triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphemini
|
ihr werdet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphentur
|
sie werden triumphiert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabam
|
ich triumphierte |
| 2. Person Singular |
triumphabas
|
du triumphiertest |
| 3. Person Singular |
triumphabat
|
er/sie/es triumphierte |
| 1. Person Plural |
triumphabamus
|
wir triumphierten |
| 2. Person Plural |
triumphabatis
|
ihr triumphiertet |
| 3. Person Plural |
triumphabant
|
sie triumphierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabar
|
ich wurde triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphabaris triumphabare
|
du wurdest triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphabatur
|
er/sie/es wurde triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphabamur
|
wir wurden triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphabamini
|
ihr wurdet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphabantur
|
sie wurden triumphiert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpharem
|
ich triumphierte |
| 2. Person Singular |
triumphares
|
du triumphiertest |
| 3. Person Singular |
triumpharet
|
er/sie/es triumphierte |
| 1. Person Plural |
triumpharemus
|
wir triumphierten |
| 2. Person Plural |
triumpharetis
|
ihr triumphiertet |
| 3. Person Plural |
triumpharent
|
sie triumphierten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumpharer
|
ich würde triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphareris triumpharere
|
du würdest triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumpharetur
|
er/sie/es würde triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumpharemur
|
wir würden triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumpharemini
|
ihr würdet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumpharentur
|
sie würden triumphiert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabo
|
ich werde triumphieren |
| 2. Person Singular |
triumphabis
|
du wirst triumphieren |
| 3. Person Singular |
triumphabit
|
er/sie/es wird triumphieren |
| 1. Person Plural |
triumphabimus
|
wir werden triumphieren |
| 2. Person Plural |
triumphabitis
|
ihr werdet triumphieren |
| 3. Person Plural |
triumphabunt
|
sie werden triumphieren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphabor
|
ich werde triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphaberis triumphabere
|
du wirst triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphabitur
|
er/sie/es wird triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphabimur
|
wir werden triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphabimini
|
ihr werdet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphabuntur
|
sie werden triumphiert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphavi
|
ich habe triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphavisti
|
du hast triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphavit
|
er/sie/es hat triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphavimus
|
wir haben triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphavistis
|
ihr habt triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphaverunt triumphavere
|
sie haben triumphiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus sum
|
ich bin triumphiert worden |
| 2. Person Singular |
triumphatus es
|
du bist triumphiert worden |
| 3. Person Singular |
triumphatus est
|
er/sie/es ist triumphiert worden |
| 1. Person Plural |
triumphati sumus
|
wir sind triumphiert worden |
| 2. Person Plural |
triumphati estis
|
ihr seid triumphiert worden |
| 3. Person Plural |
triumphati sunt
|
sie sind triumphiert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphaverim
|
ich habe triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphaveris
|
du habest triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphaverit
|
er/sie/es habe triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphaverimus
|
wir haben triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphaveritis
|
ihr habet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphaverint
|
sie haben triumphiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus sim
|
ich sei triumphiert worden |
| 2. Person Singular |
triumphatus sis
|
du seiest triumphiert worden |
| 3. Person Singular |
triumphatus sit
|
er/sie/es sei triumphiert worden |
| 1. Person Plural |
triumphati simus
|
wir seien triumphiert worden |
| 2. Person Plural |
triumphati sitis
|
ihr seiet triumphiert worden |
| 3. Person Plural |
triumphati sint
|
sie seien triumphiert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphaveram
|
ich hatte triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphaveras
|
du hattest triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphaverat
|
er/sie/es hatte triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphaveramus
|
wir hatten triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphaveratis
|
ihr hattet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphaverant
|
sie hatten triumphiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus eram
|
ich war triumphiert worden |
| 2. Person Singular |
triumphatus eras
|
du warst triumphiert worden |
| 3. Person Singular |
triumphatus erat
|
er/sie/es war triumphiert worden |
| 1. Person Plural |
triumphati eramus
|
wir waren triumphiert worden |
| 2. Person Plural |
triumphati eratis
|
ihr warst triumphiert worden |
| 3. Person Plural |
triumphati erant
|
sie waren triumphiert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphavissem
|
ich hätte triumphiert |
| 2. Person Singular |
triumphavisses
|
du hättest triumphiert |
| 3. Person Singular |
triumphavisset
|
er/sie/es hätte triumphiert |
| 1. Person Plural |
triumphavissemus
|
wir hätten triumphiert |
| 2. Person Plural |
triumphavissetis
|
ihr hättet triumphiert |
| 3. Person Plural |
triumphavissent
|
sie hätten triumphiert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus essem
|
ich wäre triumphiert worden |
| 2. Person Singular |
triumphatus esses
|
du wärest triumphiert worden |
| 3. Person Singular |
triumphatus esset
|
er/sie/es wäre triumphiert worden |
| 1. Person Plural |
triumphati essemus
|
wir wären triumphiert worden |
| 2. Person Plural |
triumphati essetis
|
ihr wäret triumphiert worden |
| 3. Person Plural |
triumphati essent
|
sie wären triumphiert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphavero
|
ich werde triumphiert haben |
| 2. Person Singular |
triumphaveris
|
du wirst triumphiert haben |
| 3. Person Singular |
triumphaverit
|
er/sie/es wird triumphiert haben |
| 1. Person Plural |
triumphaverimus
|
wir werden triumphiert haben |
| 2. Person Plural |
triumphaveritis
|
ihr werdet triumphiert haben |
| 3. Person Plural |
triumphaverint
|
sie werden triumphiert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
triumphatus ero
|
ich werde triumphiert worden sein |
| 2. Person Singular |
triumphatus eris
|
du werdest triumphiert worden sein |
| 3. Person Singular |
triumphatus erit
|
er/sie/es werde triumphiert worden sein |
| 1. Person Plural |
triumphati erimus
|
wir werden triumphiert worden sein |
| 2. Person Plural |
triumphati eritis
|
ihr werdet triumphiert worden sein |
| 3. Person Plural |
triumphati erunt
|
sie werden triumphiert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
triumphare
|
triumphieren |
| Vorzeitigkeit |
triumphavisse
|
triumphiert haben |
| Nachzeitigkeit |
triumphaturum esse
|
triumphieren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
triumphari triumpharier
|
triumphiert werden |
| Vorzeitigkeit |
triumphatum esse
|
triumphiert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
triumphatum iri
|
künftig triumphiert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
triumpha
|
triumphiere! |
| 2. Person Plural |
triumphate
|
triumphiert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
triumphato
|
| 3. Person Singular |
triumphato
|
| 2. Person Plural |
triumphatote
|
| 3. Person Plural |
triumphanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
triumphare
|
das Triumphieren |
| Genitiv |
triumphandi
|
des Triumphierens |
| Dativ |
triumphando
|
dem Triumphieren |
| Akkusativ |
triumphandum
|
das Triumphieren |
| Ablativ |
triumphando
|
durch das Triumphieren |
| Vokativ |
triumphande
|
Triumphieren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphandus
|
triumphanda
|
triumphandum
|
| Genitiv |
triumphandi
|
triumphandae
|
triumphandi
|
| Dativ |
triumphando
|
triumphandae
|
triumphando
|
| Akkusativ |
triumphandum
|
triumphandam
|
triumphandum
|
| Ablativ |
triumphando
|
triumphanda
|
triumphando
|
| Vokativ |
triumphande
|
triumphanda
|
triumphandum
|
Plural
| Nominativ |
triumphandi
|
triumphandae
|
triumphanda
|
| Genitiv |
triumphandorum
|
triumphandarum
|
triumphandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
triumphandos
|
triumphandas
|
triumphanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
triumphandi
|
triumphandae
|
triumphanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphans
|
triumphans
|
triumphans
|
| Genitiv |
triumphantis
|
triumphantis
|
triumphantis
|
| Dativ |
triumphanti
|
triumphanti
|
triumphanti
|
| Akkusativ |
triumphantem
|
triumphantem
|
triumphans
|
| Ablativ |
triumphanti triumphante
|
triumphanti triumphante
|
triumphanti triumphante
|
| Vokativ |
triumphans
|
triumphans
|
triumphans
|
Plural
| Nominativ |
triumphantes
|
triumphantes
|
triumphantia
|
| Genitiv |
triumphantium triumphantum
|
triumphantium triumphantum
|
triumphantium triumphantum
|
| Dativ |
triumphantibus
|
triumphantibus
|
triumphantibus
|
| Akkusativ |
triumphantes
|
triumphantes
|
triumphantia
|
| Ablativ |
triumphantibus
|
triumphantibus
|
triumphantibus
|
| Vokativ |
triumphantes
|
triumphantes
|
triumphantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphatus
|
triumphata
|
triumphatum
|
| Genitiv |
triumphati
|
triumphatae
|
triumphati
|
| Dativ |
triumphato
|
triumphatae
|
triumphato
|
| Akkusativ |
triumphatum
|
triumphatam
|
triumphatum
|
| Ablativ |
triumphato
|
triumphata
|
triumphato
|
| Vokativ |
triumphate
|
triumphata
|
triumphatum
|
Plural
| Nominativ |
triumphati
|
triumphatae
|
triumphata
|
| Genitiv |
triumphatorum
|
triumphatarum
|
triumphatorum
|
| Dativ |
triumphatis
|
triumphatis
|
triumphatis
|
| Akkusativ |
triumphatos
|
triumphatas
|
triumphata
|
| Ablativ |
triumphatis
|
triumphatis
|
triumphatis
|
| Vokativ |
triumphati
|
triumphatae
|
triumphata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
triumphaturus
|
triumphatura
|
triumphaturum
|
| Genitiv |
triumphaturi
|
triumphaturae
|
triumphaturi
|
| Dativ |
triumphaturo
|
triumphaturae
|
triumphaturo
|
| Akkusativ |
triumphaturum
|
triumphaturam
|
triumphaturum
|
| Ablativ |
triumphaturo
|
triumphatura
|
triumphaturo
|
| Vokativ |
triumphature
|
triumphatura
|
triumphaturum
|
Plural
| Nominativ |
triumphaturi
|
triumphaturae
|
triumphatura
|
| Genitiv |
triumphaturorum
|
triumphaturarum
|
triumphaturorum
|
| Dativ |
triumphaturis
|
triumphaturis
|
triumphaturis
|
| Akkusativ |
triumphaturos
|
triumphaturas
|
triumphatura
|
| Ablativ |
triumphaturis
|
triumphaturis
|
triumphaturis
|
| Vokativ |
triumphaturi
|
triumphaturae
|
triumphatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
triumphatum
|
triumphatu
|