Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbo
|
ich verwirre |
| 2. Person Singular |
turbas
|
du verwirrst |
| 3. Person Singular |
turbat
|
er/sie/es verwirrt |
| 1. Person Plural |
turbamus
|
wir verwirren |
| 2. Person Plural |
turbatis
|
ihr verwirrt |
| 3. Person Plural |
turbant
|
sie verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbor
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
turbaris turbare
|
du wirst verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
turbatur
|
er/sie/es wird verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
turbamur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
turbamini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
turbantur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbem
|
ich verwirre |
| 2. Person Singular |
turbes
|
du verwirrest |
| 3. Person Singular |
turbet
|
er/sie/es verwirre |
| 1. Person Plural |
turbemus
|
wir verwirren |
| 2. Person Plural |
turbetis
|
ihr verwirret |
| 3. Person Plural |
turbent
|
sie verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turber
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
turberis turbere
|
du werdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
turbetur
|
er/sie/es werde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
turbemur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
turbemini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
turbentur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabam
|
ich verwirrte |
| 2. Person Singular |
turbabas
|
du verwirrtest |
| 3. Person Singular |
turbabat
|
er/sie/es verwirrte |
| 1. Person Plural |
turbabamus
|
wir verwirrten |
| 2. Person Plural |
turbabatis
|
ihr verwirrtet |
| 3. Person Plural |
turbabant
|
sie verwirrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabar
|
ich wurde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
turbabaris turbabare
|
du wurdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
turbabatur
|
er/sie/es wurde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
turbabamur
|
wir wurden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
turbabamini
|
ihr wurdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
turbabantur
|
sie wurden verwirrt; verworren |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarem
|
ich verwirrte |
| 2. Person Singular |
turbares
|
du verwirrtest |
| 3. Person Singular |
turbaret
|
er/sie/es verwirrte |
| 1. Person Plural |
turbaremus
|
wir verwirrten |
| 2. Person Plural |
turbaretis
|
ihr verwirrtet |
| 3. Person Plural |
turbarent
|
sie verwirrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarer
|
ich würde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
turbareris turbarere
|
du würdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
turbaretur
|
er/sie/es würde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
turbaremur
|
wir würden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
turbaremini
|
ihr würdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
turbarentur
|
sie würden verwirrt; verworren |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabo
|
ich werde verwirren |
| 2. Person Singular |
turbabis
|
du wirst verwirren |
| 3. Person Singular |
turbabit
|
er/sie/es wird verwirren |
| 1. Person Plural |
turbabimus
|
wir werden verwirren |
| 2. Person Plural |
turbabitis
|
ihr werdet verwirren |
| 3. Person Plural |
turbabunt
|
sie werden verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabor
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
turbaberis turbabere
|
du wirst verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
turbabitur
|
er/sie/es wird verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
turbabimur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
turbabimini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
turbabuntur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavi
|
ich habe verwirrt |
| 2. Person Singular |
turbavisti
|
du hast verwirrt |
| 3. Person Singular |
turbavit
|
er/sie/es hat verwirrt |
| 1. Person Plural |
turbavimus
|
wir haben verwirrt |
| 2. Person Plural |
turbavistis
|
ihr habt verwirrt |
| 3. Person Plural |
turbaverunt turbavere
|
sie haben verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sum
|
ich bin verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
turbatus es
|
du bist verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
turbatus est
|
er/sie/es ist verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
turbati sumus
|
wir sind verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
turbati estis
|
ihr seid verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
turbati sunt
|
sie sind verwirrt; verworren worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaverim
|
ich habe verwirrt |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du habest verwirrt |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es habe verwirrt |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir haben verwirrt |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr habet verwirrt |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie haben verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sim
|
ich sei verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
turbatus sis
|
du seiest verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
turbatus sit
|
er/sie/es sei verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
turbati simus
|
wir seien verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
turbati sitis
|
ihr seiet verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
turbati sint
|
sie seien verwirrt; verworren worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaveram
|
ich hatte verwirrt |
| 2. Person Singular |
turbaveras
|
du hattest verwirrt |
| 3. Person Singular |
turbaverat
|
er/sie/es hatte verwirrt |
| 1. Person Plural |
turbaveramus
|
wir hatten verwirrt |
| 2. Person Plural |
turbaveratis
|
ihr hattet verwirrt |
| 3. Person Plural |
turbaverant
|
sie hatten verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus eram
|
ich war verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
turbatus eras
|
du warst verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
turbatus erat
|
er/sie/es war verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
turbati eramus
|
wir waren verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
turbati eratis
|
ihr warst verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
turbati erant
|
sie waren verwirrt; verworren worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavissem
|
ich hätte verwirrt |
| 2. Person Singular |
turbavisses
|
du hättest verwirrt |
| 3. Person Singular |
turbavisset
|
er/sie/es hätte verwirrt |
| 1. Person Plural |
turbavissemus
|
wir hätten verwirrt |
| 2. Person Plural |
turbavissetis
|
ihr hättet verwirrt |
| 3. Person Plural |
turbavissent
|
sie hätten verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus essem
|
ich wäre verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
turbatus esses
|
du wärest verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
turbatus esset
|
er/sie/es wäre verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
turbati essemus
|
wir wären verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
turbati essetis
|
ihr wäret verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
turbati essent
|
sie wären verwirrt; verworren worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavero
|
ich werde verwirrt haben |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du wirst verwirrt haben |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es wird verwirrt haben |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir werden verwirrt haben |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr werdet verwirrt haben |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie werden verwirrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus ero
|
ich werde verwirrt; verworren worden sein |
| 2. Person Singular |
turbatus eris
|
du werdest verwirrt; verworren worden sein |
| 3. Person Singular |
turbatus erit
|
er/sie/es werde verwirrt; verworren worden sein |
| 1. Person Plural |
turbati erimus
|
wir werden verwirrt; verworren worden sein |
| 2. Person Plural |
turbati eritis
|
ihr werdet verwirrt; verworren worden sein |
| 3. Person Plural |
turbati erunt
|
sie werden verwirrt; verworren worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbare
|
verwirren |
| Vorzeitigkeit |
turbavisse
|
verwirrt; verworren haben |
| Nachzeitigkeit |
turbaturum esse
|
verwirren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbari turbarier
|
verwirrt; verworren werden |
| Vorzeitigkeit |
turbatum esse
|
verwirrt; verworren worden sein |
| Nachzeitigkeit |
turbatum iri
|
künftig verwirrt; verworren werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
turba
|
verwirre! |
| 2. Person Plural |
turbate
|
verwirrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
turbato
|
| 3. Person Singular |
turbato
|
| 2. Person Plural |
turbatote
|
| 3. Person Plural |
turbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
turbare
|
das Verwirren |
| Genitiv |
turbandi
|
des Verwirrens |
| Dativ |
turbando
|
dem Verwirren |
| Akkusativ |
turbandum
|
das Verwirren |
| Ablativ |
turbando
|
durch das Verwirren |
| Vokativ |
turbande
|
Verwirren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbandus
|
turbanda
|
turbandum
|
| Genitiv |
turbandi
|
turbandae
|
turbandi
|
| Dativ |
turbando
|
turbandae
|
turbando
|
| Akkusativ |
turbandum
|
turbandam
|
turbandum
|
| Ablativ |
turbando
|
turbanda
|
turbando
|
| Vokativ |
turbande
|
turbanda
|
turbandum
|
Plural
| Nominativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
| Genitiv |
turbandorum
|
turbandarum
|
turbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
turbandos
|
turbandas
|
turbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
| Genitiv |
turbantis
|
turbantis
|
turbantis
|
| Dativ |
turbanti
|
turbanti
|
turbanti
|
| Akkusativ |
turbantem
|
turbantem
|
turbans
|
| Ablativ |
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
| Vokativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
Plural
| Nominativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Genitiv |
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
| Dativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Akkusativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Ablativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Vokativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbatus
|
turbata
|
turbatum
|
| Genitiv |
turbati
|
turbatae
|
turbati
|
| Dativ |
turbato
|
turbatae
|
turbato
|
| Akkusativ |
turbatum
|
turbatam
|
turbatum
|
| Ablativ |
turbato
|
turbata
|
turbato
|
| Vokativ |
turbate
|
turbata
|
turbatum
|
Plural
| Nominativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
| Genitiv |
turbatorum
|
turbatarum
|
turbatorum
|
| Dativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Akkusativ |
turbatos
|
turbatas
|
turbata
|
| Ablativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Vokativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbaturus
|
turbatura
|
turbaturum
|
| Genitiv |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbaturi
|
| Dativ |
turbaturo
|
turbaturae
|
turbaturo
|
| Akkusativ |
turbaturum
|
turbaturam
|
turbaturum
|
| Ablativ |
turbaturo
|
turbatura
|
turbaturo
|
| Vokativ |
turbature
|
turbatura
|
turbaturum
|
Plural
| Nominativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
| Genitiv |
turbaturorum
|
turbaturarum
|
turbaturorum
|
| Dativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Akkusativ |
turbaturos
|
turbaturas
|
turbatura
|
| Ablativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Vokativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
turbatum
|
turbatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbo
|
ich störe |
| 2. Person Singular |
turbas
|
du störst |
| 3. Person Singular |
turbat
|
er/sie/es stört |
| 1. Person Plural |
turbamus
|
wir stören |
| 2. Person Plural |
turbatis
|
ihr stört |
| 3. Person Plural |
turbant
|
sie stören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbor
|
ich werde gestört |
| 2. Person Singular |
turbaris turbare
|
du wirst gestört |
| 3. Person Singular |
turbatur
|
er/sie/es wird gestört |
| 1. Person Plural |
turbamur
|
wir werden gestört |
| 2. Person Plural |
turbamini
|
ihr werdet gestört |
| 3. Person Plural |
turbantur
|
sie werden gestört |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbem
|
ich störe |
| 2. Person Singular |
turbes
|
du störest |
| 3. Person Singular |
turbet
|
er/sie/es störe |
| 1. Person Plural |
turbemus
|
wir stören |
| 2. Person Plural |
turbetis
|
ihr störet |
| 3. Person Plural |
turbent
|
sie stören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turber
|
ich werde gestört |
| 2. Person Singular |
turberis turbere
|
du werdest gestört |
| 3. Person Singular |
turbetur
|
er/sie/es werde gestört |
| 1. Person Plural |
turbemur
|
wir werden gestört |
| 2. Person Plural |
turbemini
|
ihr werdet gestört |
| 3. Person Plural |
turbentur
|
sie werden gestört |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabam
|
ich störte |
| 2. Person Singular |
turbabas
|
du störtest |
| 3. Person Singular |
turbabat
|
er/sie/es störte |
| 1. Person Plural |
turbabamus
|
wir störten |
| 2. Person Plural |
turbabatis
|
ihr störtet |
| 3. Person Plural |
turbabant
|
sie störten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabar
|
ich wurde gestört |
| 2. Person Singular |
turbabaris turbabare
|
du wurdest gestört |
| 3. Person Singular |
turbabatur
|
er/sie/es wurde gestört |
| 1. Person Plural |
turbabamur
|
wir wurden gestört |
| 2. Person Plural |
turbabamini
|
ihr wurdet gestört |
| 3. Person Plural |
turbabantur
|
sie wurden gestört |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarem
|
ich störte |
| 2. Person Singular |
turbares
|
du störtest |
| 3. Person Singular |
turbaret
|
er/sie/es störte |
| 1. Person Plural |
turbaremus
|
wir störten |
| 2. Person Plural |
turbaretis
|
ihr störtet |
| 3. Person Plural |
turbarent
|
sie störten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarer
|
ich würde gestört |
| 2. Person Singular |
turbareris turbarere
|
du würdest gestört |
| 3. Person Singular |
turbaretur
|
er/sie/es würde gestört |
| 1. Person Plural |
turbaremur
|
wir würden gestört |
| 2. Person Plural |
turbaremini
|
ihr würdet gestört |
| 3. Person Plural |
turbarentur
|
sie würden gestört |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabo
|
ich werde stören |
| 2. Person Singular |
turbabis
|
du wirst stören |
| 3. Person Singular |
turbabit
|
er/sie/es wird stören |
| 1. Person Plural |
turbabimus
|
wir werden stören |
| 2. Person Plural |
turbabitis
|
ihr werdet stören |
| 3. Person Plural |
turbabunt
|
sie werden stören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabor
|
ich werde gestört |
| 2. Person Singular |
turbaberis turbabere
|
du wirst gestört |
| 3. Person Singular |
turbabitur
|
er/sie/es wird gestört |
| 1. Person Plural |
turbabimur
|
wir werden gestört |
| 2. Person Plural |
turbabimini
|
ihr werdet gestört |
| 3. Person Plural |
turbabuntur
|
sie werden gestört |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavi
|
ich habe gestört |
| 2. Person Singular |
turbavisti
|
du hast gestört |
| 3. Person Singular |
turbavit
|
er/sie/es hat gestört |
| 1. Person Plural |
turbavimus
|
wir haben gestört |
| 2. Person Plural |
turbavistis
|
ihr habt gestört |
| 3. Person Plural |
turbaverunt turbavere
|
sie haben gestört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sum
|
ich bin gestört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus es
|
du bist gestört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus est
|
er/sie/es ist gestört worden |
| 1. Person Plural |
turbati sumus
|
wir sind gestört worden |
| 2. Person Plural |
turbati estis
|
ihr seid gestört worden |
| 3. Person Plural |
turbati sunt
|
sie sind gestört worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaverim
|
ich habe gestört |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du habest gestört |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es habe gestört |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir haben gestört |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr habet gestört |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie haben gestört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sim
|
ich sei gestört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus sis
|
du seiest gestört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus sit
|
er/sie/es sei gestört worden |
| 1. Person Plural |
turbati simus
|
wir seien gestört worden |
| 2. Person Plural |
turbati sitis
|
ihr seiet gestört worden |
| 3. Person Plural |
turbati sint
|
sie seien gestört worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaveram
|
ich hatte gestört |
| 2. Person Singular |
turbaveras
|
du hattest gestört |
| 3. Person Singular |
turbaverat
|
er/sie/es hatte gestört |
| 1. Person Plural |
turbaveramus
|
wir hatten gestört |
| 2. Person Plural |
turbaveratis
|
ihr hattet gestört |
| 3. Person Plural |
turbaverant
|
sie hatten gestört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus eram
|
ich war gestört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus eras
|
du warst gestört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus erat
|
er/sie/es war gestört worden |
| 1. Person Plural |
turbati eramus
|
wir waren gestört worden |
| 2. Person Plural |
turbati eratis
|
ihr warst gestört worden |
| 3. Person Plural |
turbati erant
|
sie waren gestört worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavissem
|
ich hätte gestört |
| 2. Person Singular |
turbavisses
|
du hättest gestört |
| 3. Person Singular |
turbavisset
|
er/sie/es hätte gestört |
| 1. Person Plural |
turbavissemus
|
wir hätten gestört |
| 2. Person Plural |
turbavissetis
|
ihr hättet gestört |
| 3. Person Plural |
turbavissent
|
sie hätten gestört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus essem
|
ich wäre gestört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus esses
|
du wärest gestört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus esset
|
er/sie/es wäre gestört worden |
| 1. Person Plural |
turbati essemus
|
wir wären gestört worden |
| 2. Person Plural |
turbati essetis
|
ihr wäret gestört worden |
| 3. Person Plural |
turbati essent
|
sie wären gestört worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavero
|
ich werde gestört haben |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du wirst gestört haben |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es wird gestört haben |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir werden gestört haben |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr werdet gestört haben |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie werden gestört haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus ero
|
ich werde gestört worden sein |
| 2. Person Singular |
turbatus eris
|
du werdest gestört worden sein |
| 3. Person Singular |
turbatus erit
|
er/sie/es werde gestört worden sein |
| 1. Person Plural |
turbati erimus
|
wir werden gestört worden sein |
| 2. Person Plural |
turbati eritis
|
ihr werdet gestört worden sein |
| 3. Person Plural |
turbati erunt
|
sie werden gestört worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbare
|
stören |
| Vorzeitigkeit |
turbavisse
|
gestört haben |
| Nachzeitigkeit |
turbaturum esse
|
stören werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbari turbarier
|
gestört werden |
| Vorzeitigkeit |
turbatum esse
|
gestört worden sein |
| Nachzeitigkeit |
turbatum iri
|
künftig gestört werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
turba
|
störe! |
| 2. Person Plural |
turbate
|
stört! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
turbato
|
| 3. Person Singular |
turbato
|
| 2. Person Plural |
turbatote
|
| 3. Person Plural |
turbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
turbare
|
das Stören |
| Genitiv |
turbandi
|
des Störens |
| Dativ |
turbando
|
dem Stören |
| Akkusativ |
turbandum
|
das Stören |
| Ablativ |
turbando
|
durch das Stören |
| Vokativ |
turbande
|
Stören! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbandus
|
turbanda
|
turbandum
|
| Genitiv |
turbandi
|
turbandae
|
turbandi
|
| Dativ |
turbando
|
turbandae
|
turbando
|
| Akkusativ |
turbandum
|
turbandam
|
turbandum
|
| Ablativ |
turbando
|
turbanda
|
turbando
|
| Vokativ |
turbande
|
turbanda
|
turbandum
|
Plural
| Nominativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
| Genitiv |
turbandorum
|
turbandarum
|
turbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
turbandos
|
turbandas
|
turbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
| Genitiv |
turbantis
|
turbantis
|
turbantis
|
| Dativ |
turbanti
|
turbanti
|
turbanti
|
| Akkusativ |
turbantem
|
turbantem
|
turbans
|
| Ablativ |
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
| Vokativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
Plural
| Nominativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Genitiv |
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
| Dativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Akkusativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Ablativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Vokativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbatus
|
turbata
|
turbatum
|
| Genitiv |
turbati
|
turbatae
|
turbati
|
| Dativ |
turbato
|
turbatae
|
turbato
|
| Akkusativ |
turbatum
|
turbatam
|
turbatum
|
| Ablativ |
turbato
|
turbata
|
turbato
|
| Vokativ |
turbate
|
turbata
|
turbatum
|
Plural
| Nominativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
| Genitiv |
turbatorum
|
turbatarum
|
turbatorum
|
| Dativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Akkusativ |
turbatos
|
turbatas
|
turbata
|
| Ablativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Vokativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbaturus
|
turbatura
|
turbaturum
|
| Genitiv |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbaturi
|
| Dativ |
turbaturo
|
turbaturae
|
turbaturo
|
| Akkusativ |
turbaturum
|
turbaturam
|
turbaturum
|
| Ablativ |
turbaturo
|
turbatura
|
turbaturo
|
| Vokativ |
turbature
|
turbatura
|
turbaturum
|
Plural
| Nominativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
| Genitiv |
turbaturorum
|
turbaturarum
|
turbaturorum
|
| Dativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Akkusativ |
turbaturos
|
turbaturas
|
turbatura
|
| Ablativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Vokativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
turbatum
|
turbatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbo
|
ich trübe |
| 2. Person Singular |
turbas
|
du trübst |
| 3. Person Singular |
turbat
|
er/sie/es trübt |
| 1. Person Plural |
turbamus
|
wir trüben |
| 2. Person Plural |
turbatis
|
ihr trübt |
| 3. Person Plural |
turbant
|
sie trüben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbor
|
ich werde getrübt |
| 2. Person Singular |
turbaris turbare
|
du wirst getrübt |
| 3. Person Singular |
turbatur
|
er/sie/es wird getrübt |
| 1. Person Plural |
turbamur
|
wir werden getrübt |
| 2. Person Plural |
turbamini
|
ihr werdet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbantur
|
sie werden getrübt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbem
|
ich trübe |
| 2. Person Singular |
turbes
|
du trübest |
| 3. Person Singular |
turbet
|
er/sie/es trübe |
| 1. Person Plural |
turbemus
|
wir trüben |
| 2. Person Plural |
turbetis
|
ihr trübet |
| 3. Person Plural |
turbent
|
sie trüben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turber
|
ich werde getrübt |
| 2. Person Singular |
turberis turbere
|
du werdest getrübt |
| 3. Person Singular |
turbetur
|
er/sie/es werde getrübt |
| 1. Person Plural |
turbemur
|
wir werden getrübt |
| 2. Person Plural |
turbemini
|
ihr werdet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbentur
|
sie werden getrübt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabam
|
ich trübte |
| 2. Person Singular |
turbabas
|
du trübtest |
| 3. Person Singular |
turbabat
|
er/sie/es trübte |
| 1. Person Plural |
turbabamus
|
wir trübten |
| 2. Person Plural |
turbabatis
|
ihr trübtet |
| 3. Person Plural |
turbabant
|
sie trübten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabar
|
ich wurde getrübt |
| 2. Person Singular |
turbabaris turbabare
|
du wurdest getrübt |
| 3. Person Singular |
turbabatur
|
er/sie/es wurde getrübt |
| 1. Person Plural |
turbabamur
|
wir wurden getrübt |
| 2. Person Plural |
turbabamini
|
ihr wurdet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbabantur
|
sie wurden getrübt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarem
|
ich trübte |
| 2. Person Singular |
turbares
|
du trübtest |
| 3. Person Singular |
turbaret
|
er/sie/es trübte |
| 1. Person Plural |
turbaremus
|
wir trübten |
| 2. Person Plural |
turbaretis
|
ihr trübtet |
| 3. Person Plural |
turbarent
|
sie trübten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarer
|
ich würde getrübt |
| 2. Person Singular |
turbareris turbarere
|
du würdest getrübt |
| 3. Person Singular |
turbaretur
|
er/sie/es würde getrübt |
| 1. Person Plural |
turbaremur
|
wir würden getrübt |
| 2. Person Plural |
turbaremini
|
ihr würdet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbarentur
|
sie würden getrübt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabo
|
ich werde trüben |
| 2. Person Singular |
turbabis
|
du wirst trüben |
| 3. Person Singular |
turbabit
|
er/sie/es wird trüben |
| 1. Person Plural |
turbabimus
|
wir werden trüben |
| 2. Person Plural |
turbabitis
|
ihr werdet trüben |
| 3. Person Plural |
turbabunt
|
sie werden trüben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabor
|
ich werde getrübt |
| 2. Person Singular |
turbaberis turbabere
|
du wirst getrübt |
| 3. Person Singular |
turbabitur
|
er/sie/es wird getrübt |
| 1. Person Plural |
turbabimur
|
wir werden getrübt |
| 2. Person Plural |
turbabimini
|
ihr werdet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbabuntur
|
sie werden getrübt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavi
|
ich habe getrübt |
| 2. Person Singular |
turbavisti
|
du hast getrübt |
| 3. Person Singular |
turbavit
|
er/sie/es hat getrübt |
| 1. Person Plural |
turbavimus
|
wir haben getrübt |
| 2. Person Plural |
turbavistis
|
ihr habt getrübt |
| 3. Person Plural |
turbaverunt turbavere
|
sie haben getrübt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sum
|
ich bin getrübt worden |
| 2. Person Singular |
turbatus es
|
du bist getrübt worden |
| 3. Person Singular |
turbatus est
|
er/sie/es ist getrübt worden |
| 1. Person Plural |
turbati sumus
|
wir sind getrübt worden |
| 2. Person Plural |
turbati estis
|
ihr seid getrübt worden |
| 3. Person Plural |
turbati sunt
|
sie sind getrübt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaverim
|
ich habe getrübt |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du habest getrübt |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es habe getrübt |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir haben getrübt |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr habet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie haben getrübt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sim
|
ich sei getrübt worden |
| 2. Person Singular |
turbatus sis
|
du seiest getrübt worden |
| 3. Person Singular |
turbatus sit
|
er/sie/es sei getrübt worden |
| 1. Person Plural |
turbati simus
|
wir seien getrübt worden |
| 2. Person Plural |
turbati sitis
|
ihr seiet getrübt worden |
| 3. Person Plural |
turbati sint
|
sie seien getrübt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaveram
|
ich hatte getrübt |
| 2. Person Singular |
turbaveras
|
du hattest getrübt |
| 3. Person Singular |
turbaverat
|
er/sie/es hatte getrübt |
| 1. Person Plural |
turbaveramus
|
wir hatten getrübt |
| 2. Person Plural |
turbaveratis
|
ihr hattet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbaverant
|
sie hatten getrübt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus eram
|
ich war getrübt worden |
| 2. Person Singular |
turbatus eras
|
du warst getrübt worden |
| 3. Person Singular |
turbatus erat
|
er/sie/es war getrübt worden |
| 1. Person Plural |
turbati eramus
|
wir waren getrübt worden |
| 2. Person Plural |
turbati eratis
|
ihr warst getrübt worden |
| 3. Person Plural |
turbati erant
|
sie waren getrübt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavissem
|
ich hätte getrübt |
| 2. Person Singular |
turbavisses
|
du hättest getrübt |
| 3. Person Singular |
turbavisset
|
er/sie/es hätte getrübt |
| 1. Person Plural |
turbavissemus
|
wir hätten getrübt |
| 2. Person Plural |
turbavissetis
|
ihr hättet getrübt |
| 3. Person Plural |
turbavissent
|
sie hätten getrübt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus essem
|
ich wäre getrübt worden |
| 2. Person Singular |
turbatus esses
|
du wärest getrübt worden |
| 3. Person Singular |
turbatus esset
|
er/sie/es wäre getrübt worden |
| 1. Person Plural |
turbati essemus
|
wir wären getrübt worden |
| 2. Person Plural |
turbati essetis
|
ihr wäret getrübt worden |
| 3. Person Plural |
turbati essent
|
sie wären getrübt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavero
|
ich werde getrübt haben |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du wirst getrübt haben |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es wird getrübt haben |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir werden getrübt haben |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr werdet getrübt haben |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie werden getrübt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus ero
|
ich werde getrübt worden sein |
| 2. Person Singular |
turbatus eris
|
du werdest getrübt worden sein |
| 3. Person Singular |
turbatus erit
|
er/sie/es werde getrübt worden sein |
| 1. Person Plural |
turbati erimus
|
wir werden getrübt worden sein |
| 2. Person Plural |
turbati eritis
|
ihr werdet getrübt worden sein |
| 3. Person Plural |
turbati erunt
|
sie werden getrübt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbare
|
trüben |
| Vorzeitigkeit |
turbavisse
|
getrübt haben |
| Nachzeitigkeit |
turbaturum esse
|
trüben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbari turbarier
|
getrübt werden |
| Vorzeitigkeit |
turbatum esse
|
getrübt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
turbatum iri
|
künftig getrübt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
turba
|
trübe! |
| 2. Person Plural |
turbate
|
trübt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
turbato
|
| 3. Person Singular |
turbato
|
| 2. Person Plural |
turbatote
|
| 3. Person Plural |
turbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
turbare
|
das Trüben |
| Genitiv |
turbandi
|
des Trübens |
| Dativ |
turbando
|
dem Trüben |
| Akkusativ |
turbandum
|
das Trüben |
| Ablativ |
turbando
|
durch das Trüben |
| Vokativ |
turbande
|
Trüben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbandus
|
turbanda
|
turbandum
|
| Genitiv |
turbandi
|
turbandae
|
turbandi
|
| Dativ |
turbando
|
turbandae
|
turbando
|
| Akkusativ |
turbandum
|
turbandam
|
turbandum
|
| Ablativ |
turbando
|
turbanda
|
turbando
|
| Vokativ |
turbande
|
turbanda
|
turbandum
|
Plural
| Nominativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
| Genitiv |
turbandorum
|
turbandarum
|
turbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
turbandos
|
turbandas
|
turbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
| Genitiv |
turbantis
|
turbantis
|
turbantis
|
| Dativ |
turbanti
|
turbanti
|
turbanti
|
| Akkusativ |
turbantem
|
turbantem
|
turbans
|
| Ablativ |
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
| Vokativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
Plural
| Nominativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Genitiv |
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
| Dativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Akkusativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Ablativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Vokativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbatus
|
turbata
|
turbatum
|
| Genitiv |
turbati
|
turbatae
|
turbati
|
| Dativ |
turbato
|
turbatae
|
turbato
|
| Akkusativ |
turbatum
|
turbatam
|
turbatum
|
| Ablativ |
turbato
|
turbata
|
turbato
|
| Vokativ |
turbate
|
turbata
|
turbatum
|
Plural
| Nominativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
| Genitiv |
turbatorum
|
turbatarum
|
turbatorum
|
| Dativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Akkusativ |
turbatos
|
turbatas
|
turbata
|
| Ablativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Vokativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbaturus
|
turbatura
|
turbaturum
|
| Genitiv |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbaturi
|
| Dativ |
turbaturo
|
turbaturae
|
turbaturo
|
| Akkusativ |
turbaturum
|
turbaturam
|
turbaturum
|
| Ablativ |
turbaturo
|
turbatura
|
turbaturo
|
| Vokativ |
turbature
|
turbatura
|
turbaturum
|
Plural
| Nominativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
| Genitiv |
turbaturorum
|
turbaturarum
|
turbaturorum
|
| Dativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Akkusativ |
turbaturos
|
turbaturas
|
turbatura
|
| Ablativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Vokativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
turbatum
|
turbatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbo
|
ich zerstöre |
| 2. Person Singular |
turbas
|
du zerstörst |
| 3. Person Singular |
turbat
|
er/sie/es zerstört |
| 1. Person Plural |
turbamus
|
wir zerstören |
| 2. Person Plural |
turbatis
|
ihr zerstört |
| 3. Person Plural |
turbant
|
sie zerstören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbor
|
ich werde zerstört |
| 2. Person Singular |
turbaris turbare
|
du wirst zerstört |
| 3. Person Singular |
turbatur
|
er/sie/es wird zerstört |
| 1. Person Plural |
turbamur
|
wir werden zerstört |
| 2. Person Plural |
turbamini
|
ihr werdet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbantur
|
sie werden zerstört |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbem
|
ich zerstöre |
| 2. Person Singular |
turbes
|
du zerstörest |
| 3. Person Singular |
turbet
|
er/sie/es zerstöre |
| 1. Person Plural |
turbemus
|
wir zerstören |
| 2. Person Plural |
turbetis
|
ihr zerstöret |
| 3. Person Plural |
turbent
|
sie zerstören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turber
|
ich werde zerstört |
| 2. Person Singular |
turberis turbere
|
du werdest zerstört |
| 3. Person Singular |
turbetur
|
er/sie/es werde zerstört |
| 1. Person Plural |
turbemur
|
wir werden zerstört |
| 2. Person Plural |
turbemini
|
ihr werdet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbentur
|
sie werden zerstört |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabam
|
ich zerstörte |
| 2. Person Singular |
turbabas
|
du zerstörtest |
| 3. Person Singular |
turbabat
|
er/sie/es zerstörte |
| 1. Person Plural |
turbabamus
|
wir zerstörten |
| 2. Person Plural |
turbabatis
|
ihr zerstörtet |
| 3. Person Plural |
turbabant
|
sie zerstörten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabar
|
ich wurde zerstört |
| 2. Person Singular |
turbabaris turbabare
|
du wurdest zerstört |
| 3. Person Singular |
turbabatur
|
er/sie/es wurde zerstört |
| 1. Person Plural |
turbabamur
|
wir wurden zerstört |
| 2. Person Plural |
turbabamini
|
ihr wurdet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbabantur
|
sie wurden zerstört |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarem
|
ich zerstörte |
| 2. Person Singular |
turbares
|
du zerstörtest |
| 3. Person Singular |
turbaret
|
er/sie/es zerstörte |
| 1. Person Plural |
turbaremus
|
wir zerstörten |
| 2. Person Plural |
turbaretis
|
ihr zerstörtet |
| 3. Person Plural |
turbarent
|
sie zerstörten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbarer
|
ich würde zerstört |
| 2. Person Singular |
turbareris turbarere
|
du würdest zerstört |
| 3. Person Singular |
turbaretur
|
er/sie/es würde zerstört |
| 1. Person Plural |
turbaremur
|
wir würden zerstört |
| 2. Person Plural |
turbaremini
|
ihr würdet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbarentur
|
sie würden zerstört |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabo
|
ich werde zerstören |
| 2. Person Singular |
turbabis
|
du wirst zerstören |
| 3. Person Singular |
turbabit
|
er/sie/es wird zerstören |
| 1. Person Plural |
turbabimus
|
wir werden zerstören |
| 2. Person Plural |
turbabitis
|
ihr werdet zerstören |
| 3. Person Plural |
turbabunt
|
sie werden zerstören |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbabor
|
ich werde zerstört |
| 2. Person Singular |
turbaberis turbabere
|
du wirst zerstört |
| 3. Person Singular |
turbabitur
|
er/sie/es wird zerstört |
| 1. Person Plural |
turbabimur
|
wir werden zerstört |
| 2. Person Plural |
turbabimini
|
ihr werdet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbabuntur
|
sie werden zerstört |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavi
|
ich habe zerstört |
| 2. Person Singular |
turbavisti
|
du hast zerstört |
| 3. Person Singular |
turbavit
|
er/sie/es hat zerstört |
| 1. Person Plural |
turbavimus
|
wir haben zerstört |
| 2. Person Plural |
turbavistis
|
ihr habt zerstört |
| 3. Person Plural |
turbaverunt turbavere
|
sie haben zerstört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sum
|
ich bin zerstört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus es
|
du bist zerstört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus est
|
er/sie/es ist zerstört worden |
| 1. Person Plural |
turbati sumus
|
wir sind zerstört worden |
| 2. Person Plural |
turbati estis
|
ihr seid zerstört worden |
| 3. Person Plural |
turbati sunt
|
sie sind zerstört worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaverim
|
ich habe zerstört |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du habest zerstört |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es habe zerstört |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir haben zerstört |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr habet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie haben zerstört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus sim
|
ich sei zerstört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus sis
|
du seiest zerstört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus sit
|
er/sie/es sei zerstört worden |
| 1. Person Plural |
turbati simus
|
wir seien zerstört worden |
| 2. Person Plural |
turbati sitis
|
ihr seiet zerstört worden |
| 3. Person Plural |
turbati sint
|
sie seien zerstört worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbaveram
|
ich hatte zerstört |
| 2. Person Singular |
turbaveras
|
du hattest zerstört |
| 3. Person Singular |
turbaverat
|
er/sie/es hatte zerstört |
| 1. Person Plural |
turbaveramus
|
wir hatten zerstört |
| 2. Person Plural |
turbaveratis
|
ihr hattet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbaverant
|
sie hatten zerstört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus eram
|
ich war zerstört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus eras
|
du warst zerstört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus erat
|
er/sie/es war zerstört worden |
| 1. Person Plural |
turbati eramus
|
wir waren zerstört worden |
| 2. Person Plural |
turbati eratis
|
ihr warst zerstört worden |
| 3. Person Plural |
turbati erant
|
sie waren zerstört worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavissem
|
ich hätte zerstört |
| 2. Person Singular |
turbavisses
|
du hättest zerstört |
| 3. Person Singular |
turbavisset
|
er/sie/es hätte zerstört |
| 1. Person Plural |
turbavissemus
|
wir hätten zerstört |
| 2. Person Plural |
turbavissetis
|
ihr hättet zerstört |
| 3. Person Plural |
turbavissent
|
sie hätten zerstört |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus essem
|
ich wäre zerstört worden |
| 2. Person Singular |
turbatus esses
|
du wärest zerstört worden |
| 3. Person Singular |
turbatus esset
|
er/sie/es wäre zerstört worden |
| 1. Person Plural |
turbati essemus
|
wir wären zerstört worden |
| 2. Person Plural |
turbati essetis
|
ihr wäret zerstört worden |
| 3. Person Plural |
turbati essent
|
sie wären zerstört worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
turbavero
|
ich werde zerstört haben |
| 2. Person Singular |
turbaveris
|
du wirst zerstört haben |
| 3. Person Singular |
turbaverit
|
er/sie/es wird zerstört haben |
| 1. Person Plural |
turbaverimus
|
wir werden zerstört haben |
| 2. Person Plural |
turbaveritis
|
ihr werdet zerstört haben |
| 3. Person Plural |
turbaverint
|
sie werden zerstört haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
turbatus ero
|
ich werde zerstört worden sein |
| 2. Person Singular |
turbatus eris
|
du werdest zerstört worden sein |
| 3. Person Singular |
turbatus erit
|
er/sie/es werde zerstört worden sein |
| 1. Person Plural |
turbati erimus
|
wir werden zerstört worden sein |
| 2. Person Plural |
turbati eritis
|
ihr werdet zerstört worden sein |
| 3. Person Plural |
turbati erunt
|
sie werden zerstört worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbare
|
zerstören |
| Vorzeitigkeit |
turbavisse
|
zerstört haben |
| Nachzeitigkeit |
turbaturum esse
|
zerstören werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
turbari turbarier
|
zerstört werden |
| Vorzeitigkeit |
turbatum esse
|
zerstört worden sein |
| Nachzeitigkeit |
turbatum iri
|
künftig zerstört werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
turba
|
zerstöre! |
| 2. Person Plural |
turbate
|
zerstört! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
turbato
|
| 3. Person Singular |
turbato
|
| 2. Person Plural |
turbatote
|
| 3. Person Plural |
turbanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
turbare
|
das Zerstören |
| Genitiv |
turbandi
|
des Zerstörens |
| Dativ |
turbando
|
dem Zerstören |
| Akkusativ |
turbandum
|
das Zerstören |
| Ablativ |
turbando
|
durch das Zerstören |
| Vokativ |
turbande
|
Zerstören! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbandus
|
turbanda
|
turbandum
|
| Genitiv |
turbandi
|
turbandae
|
turbandi
|
| Dativ |
turbando
|
turbandae
|
turbando
|
| Akkusativ |
turbandum
|
turbandam
|
turbandum
|
| Ablativ |
turbando
|
turbanda
|
turbando
|
| Vokativ |
turbande
|
turbanda
|
turbandum
|
Plural
| Nominativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
| Genitiv |
turbandorum
|
turbandarum
|
turbandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
turbandos
|
turbandas
|
turbanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
turbandi
|
turbandae
|
turbanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
| Genitiv |
turbantis
|
turbantis
|
turbantis
|
| Dativ |
turbanti
|
turbanti
|
turbanti
|
| Akkusativ |
turbantem
|
turbantem
|
turbans
|
| Ablativ |
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
turbanti turbante
|
| Vokativ |
turbans
|
turbans
|
turbans
|
Plural
| Nominativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Genitiv |
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
turbantium turbantum
|
| Dativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Akkusativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
| Ablativ |
turbantibus
|
turbantibus
|
turbantibus
|
| Vokativ |
turbantes
|
turbantes
|
turbantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbatus
|
turbata
|
turbatum
|
| Genitiv |
turbati
|
turbatae
|
turbati
|
| Dativ |
turbato
|
turbatae
|
turbato
|
| Akkusativ |
turbatum
|
turbatam
|
turbatum
|
| Ablativ |
turbato
|
turbata
|
turbato
|
| Vokativ |
turbate
|
turbata
|
turbatum
|
Plural
| Nominativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
| Genitiv |
turbatorum
|
turbatarum
|
turbatorum
|
| Dativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Akkusativ |
turbatos
|
turbatas
|
turbata
|
| Ablativ |
turbatis
|
turbatis
|
turbatis
|
| Vokativ |
turbati
|
turbatae
|
turbata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
turbaturus
|
turbatura
|
turbaturum
|
| Genitiv |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbaturi
|
| Dativ |
turbaturo
|
turbaturae
|
turbaturo
|
| Akkusativ |
turbaturum
|
turbaturam
|
turbaturum
|
| Ablativ |
turbaturo
|
turbatura
|
turbaturo
|
| Vokativ |
turbature
|
turbatura
|
turbaturum
|
Plural
| Nominativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
| Genitiv |
turbaturorum
|
turbaturarum
|
turbaturorum
|
| Dativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Akkusativ |
turbaturos
|
turbaturas
|
turbatura
|
| Ablativ |
turbaturis
|
turbaturis
|
turbaturis
|
| Vokativ |
turbaturi
|
turbaturae
|
turbatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
turbatum
|
turbatu
|