Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbo
  | 
    ich verwirre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbas
  | 
    du verwirrst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbat
  | 
    er/sie/es verwirrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamus
  | 
    wir verwirren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatis
  | 
    ihr verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbant
  | 
    sie verwirren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbor
  | 
    ich werde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaris turbare
  | 
    du wirst verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatur
  | 
    er/sie/es wird verwirrt; verworren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamur
  | 
    wir werden verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbamini
  | 
    ihr werdet verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbantur
  | 
    sie werden verwirrt; verworren | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbem
  | 
    ich verwirre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbes
  | 
    du verwirrest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbet
  | 
    er/sie/es verwirre | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemus
  | 
    wir verwirren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbetis
  | 
    ihr verwirret | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbent
  | 
    sie verwirren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turber
  | 
    ich werde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turberis turbere
  | 
    du werdest verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbetur
  | 
    er/sie/es werde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemur
  | 
    wir werden verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbemini
  | 
    ihr werdet verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbentur
  | 
    sie werden verwirrt; verworren | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabam
  | 
    ich verwirrte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabas
  | 
    du verwirrtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabat
  | 
    er/sie/es verwirrte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamus
  | 
    wir verwirrten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabatis
  | 
    ihr verwirrtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabant
  | 
    sie verwirrten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabar
  | 
    ich wurde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabaris turbabare
  | 
    du wurdest verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabatur
  | 
    er/sie/es wurde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamur
  | 
    wir wurden verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabamini
  | 
    ihr wurdet verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabantur
  | 
    sie wurden verwirrt; verworren | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarem
  | 
    ich verwirrte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbares
  | 
    du verwirrtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaret
  | 
    er/sie/es verwirrte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremus
  | 
    wir verwirrten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaretis
  | 
    ihr verwirrtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarent
  | 
    sie verwirrten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarer
  | 
    ich würde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbareris turbarere
  | 
    du würdest verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaretur
  | 
    er/sie/es würde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremur
  | 
    wir würden verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaremini
  | 
    ihr würdet verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarentur
  | 
    sie würden verwirrt; verworren | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabo
  | 
    ich werde verwirren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabis
  | 
    du wirst verwirren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabit
  | 
    er/sie/es wird verwirren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimus
  | 
    wir werden verwirren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabitis
  | 
    ihr werdet verwirren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabunt
  | 
    sie werden verwirren | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabor
  | 
    ich werde verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaberis turbabere
  | 
    du wirst verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabitur
  | 
    er/sie/es wird verwirrt; verworren | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimur
  | 
    wir werden verwirrt; verworren | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabimini
  | 
    ihr werdet verwirrt; verworren | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabuntur
  | 
    sie werden verwirrt; verworren | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavi
  | 
    ich habe verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisti
  | 
    du hast verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavit
  | 
    er/sie/es hat verwirrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavimus
  | 
    wir haben verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavistis
  | 
    ihr habt verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverunt turbavere
  | 
    sie haben verwirrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sum
  | 
    ich bin verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus es
  | 
    du bist verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus est
  | 
    er/sie/es ist verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati sumus
  | 
    wir sind verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati estis
  | 
    ihr seid verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sunt
  | 
    sie sind verwirrt; verworren worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaverim
  | 
    ich habe verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du habest verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es habe verwirrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir haben verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr habet verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie haben verwirrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sim
  | 
    ich sei verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus sis
  | 
    du seiest verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus sit
  | 
    er/sie/es sei verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati simus
  | 
    wir seien verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati sitis
  | 
    ihr seiet verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sint
  | 
    sie seien verwirrt; verworren worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaveram
  | 
    ich hatte verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveras
  | 
    du hattest verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverat
  | 
    er/sie/es hatte verwirrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaveramus
  | 
    wir hatten verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveratis
  | 
    ihr hattet verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverant
  | 
    sie hatten verwirrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus eram
  | 
    ich war verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eras
  | 
    du warst verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erat
  | 
    er/sie/es war verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati eramus
  | 
    wir waren verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eratis
  | 
    ihr warst verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erant
  | 
    sie waren verwirrt; verworren worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavissem
  | 
    ich hätte verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisses
  | 
    du hättest verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavisset
  | 
    er/sie/es hätte verwirrt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavissemus
  | 
    wir hätten verwirrt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavissetis
  | 
    ihr hättet verwirrt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbavissent
  | 
    sie hätten verwirrt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus essem
  | 
    ich wäre verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus esses
  | 
    du wärest verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati essemus
  | 
    wir wären verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati essetis
  | 
    ihr wäret verwirrt; verworren worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati essent
  | 
    sie wären verwirrt; verworren worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavero
  | 
    ich werde verwirrt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du wirst verwirrt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es wird verwirrt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir werden verwirrt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr werdet verwirrt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie werden verwirrt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus ero
  | 
    ich werde verwirrt; verworren worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eris
  | 
    du werdest verwirrt; verworren worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erit
  | 
    er/sie/es werde verwirrt; verworren worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati erimus
  | 
    wir werden verwirrt; verworren worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eritis
  | 
    ihr werdet verwirrt; verworren worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erunt
  | 
    sie werden verwirrt; verworren worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbare
  | 
    verwirren | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbavisse
  | 
    verwirrt; verworren haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbaturum esse
  | 
    verwirren werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbari turbarier
  | 
    verwirrt; verworren werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbatum esse
  | 
    verwirrt; verworren worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbatum iri
  | 
    künftig verwirrt; verworren werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turba
  | 
    verwirre! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbate
  | 
    verwirrt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    turbanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    turbare
  | 
    das Verwirren | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    des Verwirrens | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    dem Verwirren | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    das Verwirren | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    durch das Verwirren | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    Verwirren! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbandus
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    turbandae
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    turbandam
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    turbanda
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandorum
  | 
    turbandarum
  | 
    turbandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandos
  | 
    turbandas
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantem
  | 
    turbantem
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbatus
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbato
  | 
    turbatae
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatum
  | 
    turbatam
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbato
  | 
    turbata
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbate
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbatorum
  | 
    turbatarum
  | 
    turbatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatos
  | 
    turbatas
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbaturus
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturo
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturum
  | 
    turbaturam
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturo
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbature
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturorum
  | 
    turbaturarum
  | 
    turbaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturos
  | 
    turbaturas
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    turbatum
  | 
    turbatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbo
  | 
    ich störe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbas
  | 
    du störst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbat
  | 
    er/sie/es stört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamus
  | 
    wir stören | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatis
  | 
    ihr stört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbant
  | 
    sie stören | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbor
  | 
    ich werde gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaris turbare
  | 
    du wirst gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatur
  | 
    er/sie/es wird gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamur
  | 
    wir werden gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbamini
  | 
    ihr werdet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbantur
  | 
    sie werden gestört | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbem
  | 
    ich störe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbes
  | 
    du störest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbet
  | 
    er/sie/es störe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemus
  | 
    wir stören | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbetis
  | 
    ihr störet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbent
  | 
    sie stören | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turber
  | 
    ich werde gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turberis turbere
  | 
    du werdest gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbetur
  | 
    er/sie/es werde gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemur
  | 
    wir werden gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbemini
  | 
    ihr werdet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbentur
  | 
    sie werden gestört | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabam
  | 
    ich störte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabas
  | 
    du störtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabat
  | 
    er/sie/es störte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamus
  | 
    wir störten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabatis
  | 
    ihr störtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabant
  | 
    sie störten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabar
  | 
    ich wurde gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabaris turbabare
  | 
    du wurdest gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabatur
  | 
    er/sie/es wurde gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamur
  | 
    wir wurden gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabamini
  | 
    ihr wurdet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabantur
  | 
    sie wurden gestört | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarem
  | 
    ich störte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbares
  | 
    du störtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaret
  | 
    er/sie/es störte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremus
  | 
    wir störten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaretis
  | 
    ihr störtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarent
  | 
    sie störten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarer
  | 
    ich würde gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbareris turbarere
  | 
    du würdest gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaretur
  | 
    er/sie/es würde gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremur
  | 
    wir würden gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaremini
  | 
    ihr würdet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarentur
  | 
    sie würden gestört | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabo
  | 
    ich werde stören | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabis
  | 
    du wirst stören | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabit
  | 
    er/sie/es wird stören | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimus
  | 
    wir werden stören | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabitis
  | 
    ihr werdet stören | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabunt
  | 
    sie werden stören | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabor
  | 
    ich werde gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaberis turbabere
  | 
    du wirst gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabitur
  | 
    er/sie/es wird gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimur
  | 
    wir werden gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabimini
  | 
    ihr werdet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabuntur
  | 
    sie werden gestört | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavi
  | 
    ich habe gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisti
  | 
    du hast gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavit
  | 
    er/sie/es hat gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavimus
  | 
    wir haben gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavistis
  | 
    ihr habt gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverunt turbavere
  | 
    sie haben gestört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sum
  | 
    ich bin gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus es
  | 
    du bist gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus est
  | 
    er/sie/es ist gestört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati sumus
  | 
    wir sind gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati estis
  | 
    ihr seid gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sunt
  | 
    sie sind gestört worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaverim
  | 
    ich habe gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du habest gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es habe gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir haben gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr habet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie haben gestört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sim
  | 
    ich sei gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus sis
  | 
    du seiest gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus sit
  | 
    er/sie/es sei gestört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati simus
  | 
    wir seien gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati sitis
  | 
    ihr seiet gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sint
  | 
    sie seien gestört worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaveram
  | 
    ich hatte gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveras
  | 
    du hattest gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverat
  | 
    er/sie/es hatte gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaveramus
  | 
    wir hatten gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveratis
  | 
    ihr hattet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverant
  | 
    sie hatten gestört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus eram
  | 
    ich war gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eras
  | 
    du warst gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erat
  | 
    er/sie/es war gestört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati eramus
  | 
    wir waren gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eratis
  | 
    ihr warst gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erant
  | 
    sie waren gestört worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavissem
  | 
    ich hätte gestört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisses
  | 
    du hättest gestört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavisset
  | 
    er/sie/es hätte gestört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavissemus
  | 
    wir hätten gestört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavissetis
  | 
    ihr hättet gestört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbavissent
  | 
    sie hätten gestört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus essem
  | 
    ich wäre gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus esses
  | 
    du wärest gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gestört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati essemus
  | 
    wir wären gestört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati essetis
  | 
    ihr wäret gestört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati essent
  | 
    sie wären gestört worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavero
  | 
    ich werde gestört haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du wirst gestört haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es wird gestört haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir werden gestört haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr werdet gestört haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie werden gestört haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus ero
  | 
    ich werde gestört worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eris
  | 
    du werdest gestört worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erit
  | 
    er/sie/es werde gestört worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati erimus
  | 
    wir werden gestört worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eritis
  | 
    ihr werdet gestört worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erunt
  | 
    sie werden gestört worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbare
  | 
    stören | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbavisse
  | 
    gestört haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbaturum esse
  | 
    stören werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbari turbarier
  | 
    gestört werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbatum esse
  | 
    gestört worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbatum iri
  | 
    künftig gestört werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turba
  | 
    störe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbate
  | 
    stört! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    turbanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    turbare
  | 
    das Stören | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    des Störens | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    dem Stören | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    das Stören | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    durch das Stören | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    Stören! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbandus
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    turbandae
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    turbandam
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    turbanda
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandorum
  | 
    turbandarum
  | 
    turbandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandos
  | 
    turbandas
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantem
  | 
    turbantem
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbatus
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbato
  | 
    turbatae
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatum
  | 
    turbatam
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbato
  | 
    turbata
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbate
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbatorum
  | 
    turbatarum
  | 
    turbatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatos
  | 
    turbatas
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbaturus
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturo
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturum
  | 
    turbaturam
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturo
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbature
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturorum
  | 
    turbaturarum
  | 
    turbaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturos
  | 
    turbaturas
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    turbatum
  | 
    turbatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbo
  | 
    ich trübe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbas
  | 
    du trübst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbat
  | 
    er/sie/es trübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamus
  | 
    wir trüben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatis
  | 
    ihr trübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbant
  | 
    sie trüben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbor
  | 
    ich werde getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaris turbare
  | 
    du wirst getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatur
  | 
    er/sie/es wird getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamur
  | 
    wir werden getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbamini
  | 
    ihr werdet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbantur
  | 
    sie werden getrübt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbem
  | 
    ich trübe | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbes
  | 
    du trübest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbet
  | 
    er/sie/es trübe | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemus
  | 
    wir trüben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbetis
  | 
    ihr trübet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbent
  | 
    sie trüben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turber
  | 
    ich werde getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turberis turbere
  | 
    du werdest getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbetur
  | 
    er/sie/es werde getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemur
  | 
    wir werden getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbemini
  | 
    ihr werdet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbentur
  | 
    sie werden getrübt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabam
  | 
    ich trübte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabas
  | 
    du trübtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabat
  | 
    er/sie/es trübte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamus
  | 
    wir trübten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabatis
  | 
    ihr trübtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabant
  | 
    sie trübten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabar
  | 
    ich wurde getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabaris turbabare
  | 
    du wurdest getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabatur
  | 
    er/sie/es wurde getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamur
  | 
    wir wurden getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabamini
  | 
    ihr wurdet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabantur
  | 
    sie wurden getrübt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarem
  | 
    ich trübte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbares
  | 
    du trübtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaret
  | 
    er/sie/es trübte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremus
  | 
    wir trübten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaretis
  | 
    ihr trübtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarent
  | 
    sie trübten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarer
  | 
    ich würde getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbareris turbarere
  | 
    du würdest getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaretur
  | 
    er/sie/es würde getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremur
  | 
    wir würden getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaremini
  | 
    ihr würdet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarentur
  | 
    sie würden getrübt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabo
  | 
    ich werde trüben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabis
  | 
    du wirst trüben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabit
  | 
    er/sie/es wird trüben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimus
  | 
    wir werden trüben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabitis
  | 
    ihr werdet trüben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabunt
  | 
    sie werden trüben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabor
  | 
    ich werde getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaberis turbabere
  | 
    du wirst getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabitur
  | 
    er/sie/es wird getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimur
  | 
    wir werden getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabimini
  | 
    ihr werdet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabuntur
  | 
    sie werden getrübt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavi
  | 
    ich habe getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisti
  | 
    du hast getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavit
  | 
    er/sie/es hat getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavimus
  | 
    wir haben getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavistis
  | 
    ihr habt getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverunt turbavere
  | 
    sie haben getrübt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sum
  | 
    ich bin getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus es
  | 
    du bist getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus est
  | 
    er/sie/es ist getrübt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati sumus
  | 
    wir sind getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati estis
  | 
    ihr seid getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sunt
  | 
    sie sind getrübt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaverim
  | 
    ich habe getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du habest getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es habe getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir haben getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr habet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie haben getrübt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sim
  | 
    ich sei getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus sis
  | 
    du seiest getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus sit
  | 
    er/sie/es sei getrübt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati simus
  | 
    wir seien getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati sitis
  | 
    ihr seiet getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sint
  | 
    sie seien getrübt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaveram
  | 
    ich hatte getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveras
  | 
    du hattest getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverat
  | 
    er/sie/es hatte getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaveramus
  | 
    wir hatten getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveratis
  | 
    ihr hattet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverant
  | 
    sie hatten getrübt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus eram
  | 
    ich war getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eras
  | 
    du warst getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erat
  | 
    er/sie/es war getrübt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati eramus
  | 
    wir waren getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eratis
  | 
    ihr warst getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erant
  | 
    sie waren getrübt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavissem
  | 
    ich hätte getrübt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisses
  | 
    du hättest getrübt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavisset
  | 
    er/sie/es hätte getrübt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavissemus
  | 
    wir hätten getrübt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavissetis
  | 
    ihr hättet getrübt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbavissent
  | 
    sie hätten getrübt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus essem
  | 
    ich wäre getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus esses
  | 
    du wärest getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus esset
  | 
    er/sie/es wäre getrübt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati essemus
  | 
    wir wären getrübt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati essetis
  | 
    ihr wäret getrübt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati essent
  | 
    sie wären getrübt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavero
  | 
    ich werde getrübt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du wirst getrübt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es wird getrübt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir werden getrübt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr werdet getrübt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie werden getrübt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus ero
  | 
    ich werde getrübt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eris
  | 
    du werdest getrübt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erit
  | 
    er/sie/es werde getrübt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati erimus
  | 
    wir werden getrübt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eritis
  | 
    ihr werdet getrübt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erunt
  | 
    sie werden getrübt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbare
  | 
    trüben | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbavisse
  | 
    getrübt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbaturum esse
  | 
    trüben werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbari turbarier
  | 
    getrübt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbatum esse
  | 
    getrübt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbatum iri
  | 
    künftig getrübt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turba
  | 
    trübe! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbate
  | 
    trübt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    turbanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    turbare
  | 
    das Trüben | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    des Trübens | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    dem Trüben | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    das Trüben | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    durch das Trüben | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    Trüben! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbandus
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    turbandae
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    turbandam
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    turbanda
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandorum
  | 
    turbandarum
  | 
    turbandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandos
  | 
    turbandas
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantem
  | 
    turbantem
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbatus
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbato
  | 
    turbatae
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatum
  | 
    turbatam
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbato
  | 
    turbata
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbate
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbatorum
  | 
    turbatarum
  | 
    turbatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatos
  | 
    turbatas
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbaturus
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturo
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturum
  | 
    turbaturam
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturo
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbature
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturorum
  | 
    turbaturarum
  | 
    turbaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturos
  | 
    turbaturas
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    turbatum
  | 
    turbatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbo
  | 
    ich zerstöre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbas
  | 
    du zerstörst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbat
  | 
    er/sie/es zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamus
  | 
    wir zerstören | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatis
  | 
    ihr zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbant
  | 
    sie zerstören | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbor
  | 
    ich werde zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaris turbare
  | 
    du wirst zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatur
  | 
    er/sie/es wird zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbamur
  | 
    wir werden zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbamini
  | 
    ihr werdet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbantur
  | 
    sie werden zerstört | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbem
  | 
    ich zerstöre | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbes
  | 
    du zerstörest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbet
  | 
    er/sie/es zerstöre | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemus
  | 
    wir zerstören | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbetis
  | 
    ihr zerstöret | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbent
  | 
    sie zerstören | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turber
  | 
    ich werde zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turberis turbere
  | 
    du werdest zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbetur
  | 
    er/sie/es werde zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbemur
  | 
    wir werden zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbemini
  | 
    ihr werdet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbentur
  | 
    sie werden zerstört | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabam
  | 
    ich zerstörte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabas
  | 
    du zerstörtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabat
  | 
    er/sie/es zerstörte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamus
  | 
    wir zerstörten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabatis
  | 
    ihr zerstörtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabant
  | 
    sie zerstörten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabar
  | 
    ich wurde zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabaris turbabare
  | 
    du wurdest zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabatur
  | 
    er/sie/es wurde zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabamur
  | 
    wir wurden zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabamini
  | 
    ihr wurdet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabantur
  | 
    sie wurden zerstört | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarem
  | 
    ich zerstörte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbares
  | 
    du zerstörtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaret
  | 
    er/sie/es zerstörte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremus
  | 
    wir zerstörten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaretis
  | 
    ihr zerstörtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarent
  | 
    sie zerstörten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbarer
  | 
    ich würde zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbareris turbarere
  | 
    du würdest zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaretur
  | 
    er/sie/es würde zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaremur
  | 
    wir würden zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaremini
  | 
    ihr würdet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbarentur
  | 
    sie würden zerstört | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabo
  | 
    ich werde zerstören | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbabis
  | 
    du wirst zerstören | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabit
  | 
    er/sie/es wird zerstören | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimus
  | 
    wir werden zerstören | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabitis
  | 
    ihr werdet zerstören | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabunt
  | 
    sie werden zerstören | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbabor
  | 
    ich werde zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaberis turbabere
  | 
    du wirst zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbabitur
  | 
    er/sie/es wird zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbabimur
  | 
    wir werden zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbabimini
  | 
    ihr werdet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbabuntur
  | 
    sie werden zerstört | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavi
  | 
    ich habe zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisti
  | 
    du hast zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavit
  | 
    er/sie/es hat zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavimus
  | 
    wir haben zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavistis
  | 
    ihr habt zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverunt turbavere
  | 
    sie haben zerstört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sum
  | 
    ich bin zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus es
  | 
    du bist zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus est
  | 
    er/sie/es ist zerstört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati sumus
  | 
    wir sind zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati estis
  | 
    ihr seid zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sunt
  | 
    sie sind zerstört worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaverim
  | 
    ich habe zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du habest zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es habe zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir haben zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr habet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie haben zerstört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus sim
  | 
    ich sei zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus sis
  | 
    du seiest zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus sit
  | 
    er/sie/es sei zerstört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati simus
  | 
    wir seien zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati sitis
  | 
    ihr seiet zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati sint
  | 
    sie seien zerstört worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbaveram
  | 
    ich hatte zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveras
  | 
    du hattest zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverat
  | 
    er/sie/es hatte zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaveramus
  | 
    wir hatten zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveratis
  | 
    ihr hattet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverant
  | 
    sie hatten zerstört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus eram
  | 
    ich war zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eras
  | 
    du warst zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erat
  | 
    er/sie/es war zerstört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati eramus
  | 
    wir waren zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eratis
  | 
    ihr warst zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erant
  | 
    sie waren zerstört worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavissem
  | 
    ich hätte zerstört | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbavisses
  | 
    du hättest zerstört | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbavisset
  | 
    er/sie/es hätte zerstört | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbavissemus
  | 
    wir hätten zerstört | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbavissetis
  | 
    ihr hättet zerstört | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbavissent
  | 
    sie hätten zerstört | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus essem
  | 
    ich wäre zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus esses
  | 
    du wärest zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus esset
  | 
    er/sie/es wäre zerstört worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati essemus
  | 
    wir wären zerstört worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati essetis
  | 
    ihr wäret zerstört worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati essent
  | 
    sie wären zerstört worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbavero
  | 
    ich werde zerstört haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbaveris
  | 
    du wirst zerstört haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbaverit
  | 
    er/sie/es wird zerstört haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbaverimus
  | 
    wir werden zerstört haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbaveritis
  | 
    ihr werdet zerstört haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbaverint
  | 
    sie werden zerstört haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    turbatus ero
  | 
    ich werde zerstört worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    turbatus eris
  | 
    du werdest zerstört worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    turbatus erit
  | 
    er/sie/es werde zerstört worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    turbati erimus
  | 
    wir werden zerstört worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbati eritis
  | 
    ihr werdet zerstört worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    turbati erunt
  | 
    sie werden zerstört worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbare
  | 
    zerstören | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbavisse
  | 
    zerstört haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbaturum esse
  | 
    zerstören werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    turbari turbarier
  | 
    zerstört werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    turbatum esse
  | 
    zerstört worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    turbatum iri
  | 
    künftig zerstört werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turba
  | 
    zerstöre! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    turbate
  | 
    zerstört! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    turbato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    turbatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    turbanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    turbare
  | 
    das Zerstören | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    des Zerstörens | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    dem Zerstören | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    das Zerstören | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    durch das Zerstören | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    Zerstören! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbandus
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbando
  | 
    turbandae
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandum
  | 
    turbandam
  | 
    turbandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbando
  | 
    turbanda
  | 
    turbando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbande
  | 
    turbanda
  | 
    turbandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbandorum
  | 
    turbandarum
  | 
    turbandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbandos
  | 
    turbandas
  | 
    turbanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbandi
  | 
    turbandae
  | 
    turbanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
    turbantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
    turbanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantem
  | 
    turbantem
  | 
    turbans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
    turbanti turbante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
    turbans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
    turbantium turbantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
    turbantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbantes
  | 
    turbantes
  | 
    turbantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbatus
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbato
  | 
    turbatae
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatum
  | 
    turbatam
  | 
    turbatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbato
  | 
    turbata
  | 
    turbato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbate
  | 
    turbata
  | 
    turbatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbatorum
  | 
    turbatarum
  | 
    turbatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbatos
  | 
    turbatas
  | 
    turbata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
    turbatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbati
  | 
    turbatae
  | 
    turbata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    turbaturus
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturo
  | 
    turbaturae
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturum
  | 
    turbaturam
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturo
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbature
  | 
    turbatura
  | 
    turbaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    turbaturorum
  | 
    turbaturarum
  | 
    turbaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    turbaturos
  | 
    turbaturas
  | 
    turbatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
    turbaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    turbaturi
  | 
    turbaturae
  | 
    turbatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    turbatum
  | 
    turbatu
  |