Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilo
  | 
    ich verbrenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilas
  | 
    du verbrennst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilat
  | 
    er/sie/es verbrennt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilamus
  | 
    wir verbrennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilatis
  | 
    ihr verbrennt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilant
  | 
    sie verbrennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilor
  | 
    ich werde verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilaris ustilare
  | 
    du wirst verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilatur
  | 
    er/sie/es wird verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilamur
  | 
    wir werden verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilamini
  | 
    ihr werdet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilantur
  | 
    sie werden verbrannt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilem
  | 
    ich verbrenne | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustiles
  | 
    du verbrennest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilet
  | 
    er/sie/es verbrenne | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilemus
  | 
    wir verbrennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustiletis
  | 
    ihr verbrennet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilent
  | 
    sie verbrennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustiler
  | 
    ich werde verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustileris ustilere
  | 
    du werdest verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustiletur
  | 
    er/sie/es werde verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilemur
  | 
    wir werden verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilemini
  | 
    ihr werdet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilentur
  | 
    sie werden verbrannt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilabam
  | 
    ich verbrannte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilabas
  | 
    du verbranntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilabat
  | 
    er/sie/es verbrannte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilabamus
  | 
    wir verbrannten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilabatis
  | 
    ihr verbranntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilabant
  | 
    sie verbrannten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilabar
  | 
    ich wurde verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilabaris ustilabare
  | 
    du wurdest verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilabatur
  | 
    er/sie/es wurde verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilabamur
  | 
    wir wurden verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilabamini
  | 
    ihr wurdet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilabantur
  | 
    sie wurden verbrannt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilarem
  | 
    ich verbrennte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilares
  | 
    du verbrenntest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilaret
  | 
    er/sie/es verbrennte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilaremus
  | 
    wir verbrennten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilaretis
  | 
    ihr verbrenntet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilarent
  | 
    sie verbrennten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilarer
  | 
    ich würde verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilareris ustilarere
  | 
    du würdest verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilaretur
  | 
    er/sie/es würde verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilaremur
  | 
    wir würden verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilaremini
  | 
    ihr würdet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilarentur
  | 
    sie würden verbrannt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilabo
  | 
    ich werde verbrennen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilabis
  | 
    du wirst verbrennen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilabit
  | 
    er/sie/es wird verbrennen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilabimus
  | 
    wir werden verbrennen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilabitis
  | 
    ihr werdet verbrennen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilabunt
  | 
    sie werden verbrennen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilabor
  | 
    ich werde verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilaberis ustilabere
  | 
    du wirst verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilabitur
  | 
    er/sie/es wird verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilabimur
  | 
    wir werden verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilabimini
  | 
    ihr werdet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilabuntur
  | 
    sie werden verbrannt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilavi
  | 
    ich habe verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilavisti
  | 
    du hast verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilavit
  | 
    er/sie/es hat verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilavimus
  | 
    wir haben verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilavistis
  | 
    ihr habt verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilaverunt ustilavere
  | 
    sie haben verbrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilatus sum
  | 
    ich bin verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilatus es
  | 
    du bist verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilatus est
  | 
    er/sie/es ist verbrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilati sumus
  | 
    wir sind verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilati estis
  | 
    ihr seid verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilati sunt
  | 
    sie sind verbrannt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilaverim
  | 
    ich habe verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilaveris
  | 
    du habest verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilaverit
  | 
    er/sie/es habe verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilaverimus
  | 
    wir haben verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilaveritis
  | 
    ihr habet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilaverint
  | 
    sie haben verbrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilatus sim
  | 
    ich sei verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilatus sis
  | 
    du seiest verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilatus sit
  | 
    er/sie/es sei verbrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilati simus
  | 
    wir seien verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilati sitis
  | 
    ihr seiet verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilati sint
  | 
    sie seien verbrannt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilaveram
  | 
    ich hatte verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilaveras
  | 
    du hattest verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilaverat
  | 
    er/sie/es hatte verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilaveramus
  | 
    wir hatten verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilaveratis
  | 
    ihr hattet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilaverant
  | 
    sie hatten verbrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilatus eram
  | 
    ich war verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilatus eras
  | 
    du warst verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilatus erat
  | 
    er/sie/es war verbrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilati eramus
  | 
    wir waren verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilati eratis
  | 
    ihr warst verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilati erant
  | 
    sie waren verbrannt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilavissem
  | 
    ich hätte verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilavisses
  | 
    du hättest verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilavisset
  | 
    er/sie/es hätte verbrannt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilavissemus
  | 
    wir hätten verbrannt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilavissetis
  | 
    ihr hättet verbrannt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilavissent
  | 
    sie hätten verbrannt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilatus essem
  | 
    ich wäre verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilatus esses
  | 
    du wärest verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verbrannt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilati essemus
  | 
    wir wären verbrannt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilati essetis
  | 
    ihr wäret verbrannt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilati essent
  | 
    sie wären verbrannt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilavero
  | 
    ich werde verbrannt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilaveris
  | 
    du wirst verbrannt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilaverit
  | 
    er/sie/es wird verbrannt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilaverimus
  | 
    wir werden verbrannt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilaveritis
  | 
    ihr werdet verbrannt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilaverint
  | 
    sie werden verbrannt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    ustilatus ero
  | 
    ich werde verbrannt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilatus eris
  | 
    du werdest verbrannt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilatus erit
  | 
    er/sie/es werde verbrannt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    ustilati erimus
  | 
    wir werden verbrannt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilati eritis
  | 
    ihr werdet verbrannt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilati erunt
  | 
    sie werden verbrannt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ustilare
  | 
    verbrennen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ustilavisse
  | 
    verbrannt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ustilaturum esse
  | 
    verbrennen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    ustilari ustilarier
  | 
    verbrannt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    ustilatum esse
  | 
    verbrannt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    ustilatum iri
  | 
    künftig verbrannt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ustila
  | 
    verbrenne! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilate
  | 
    verbrennt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    ustilato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    ustilato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    ustilatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    ustilanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    ustilare
  | 
    das Verbrennen | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilandi
  | 
    des Verbrennens | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilando
  | 
    dem Verbrennen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilandum
  | 
    das Verbrennen | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilando
  | 
    durch das Verbrennen | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilande
  | 
    Verbrennen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ustilandus
  | 
    ustilanda
  | 
    ustilandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilandi
  | 
    ustilandae
  | 
    ustilandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilando
  | 
    ustilandae
  | 
    ustilando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilandum
  | 
    ustilandam
  | 
    ustilandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilando
  | 
    ustilanda
  | 
    ustilando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilande
  | 
    ustilanda
  | 
    ustilandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ustilandi
  | 
    ustilandae
  | 
    ustilanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilandorum
  | 
    ustilandarum
  | 
    ustilandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilandos
  | 
    ustilandas
  | 
    ustilanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilandi
  | 
    ustilandae
  | 
    ustilanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ustilans
  | 
    ustilans
  | 
    ustilans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilantis
  | 
    ustilantis
  | 
    ustilantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilanti
  | 
    ustilanti
  | 
    ustilanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilantem
  | 
    ustilantem
  | 
    ustilans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilanti ustilante
  | 
    ustilanti ustilante
  | 
    ustilanti ustilante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilans
  | 
    ustilans
  | 
    ustilans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ustilantes
  | 
    ustilantes
  | 
    ustilantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilantium ustilantum
  | 
    ustilantium ustilantum
  | 
    ustilantium ustilantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilantibus
  | 
    ustilantibus
  | 
    ustilantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilantes
  | 
    ustilantes
  | 
    ustilantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilantibus
  | 
    ustilantibus
  | 
    ustilantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilantes
  | 
    ustilantes
  | 
    ustilantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ustilatus
  | 
    ustilata
  | 
    ustilatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilati
  | 
    ustilatae
  | 
    ustilati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilato
  | 
    ustilatae
  | 
    ustilato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilatum
  | 
    ustilatam
  | 
    ustilatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilato
  | 
    ustilata
  | 
    ustilato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilate
  | 
    ustilata
  | 
    ustilatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ustilati
  | 
    ustilatae
  | 
    ustilata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilatorum
  | 
    ustilatarum
  | 
    ustilatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilatis
  | 
    ustilatis
  | 
    ustilatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilatos
  | 
    ustilatas
  | 
    ustilata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilatis
  | 
    ustilatis
  | 
    ustilatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilati
  | 
    ustilatae
  | 
    ustilata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    ustilaturus
  | 
    ustilatura
  | 
    ustilaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilaturi
  | 
    ustilaturae
  | 
    ustilaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilaturo
  | 
    ustilaturae
  | 
    ustilaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilaturum
  | 
    ustilaturam
  | 
    ustilaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilaturo
  | 
    ustilatura
  | 
    ustilaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilature
  | 
    ustilatura
  | 
    ustilaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    ustilaturi
  | 
    ustilaturae
  | 
    ustilatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    ustilaturorum
  | 
    ustilaturarum
  | 
    ustilaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    ustilaturis
  | 
    ustilaturis
  | 
    ustilaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    ustilaturos
  | 
    ustilaturas
  | 
    ustilatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    ustilaturis
  | 
    ustilaturis
  | 
    ustilaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    ustilaturi
  | 
    ustilaturae
  | 
    ustilatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    ustilatum
  | 
    ustilatu
  |