Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellico
|
ich rupfe |
| 2. Person Singular |
vellicas
|
du rupfst |
| 3. Person Singular |
vellicat
|
er/sie/es rupft |
| 1. Person Plural |
vellicamus
|
wir rupfen |
| 2. Person Plural |
vellicatis
|
ihr rupft |
| 3. Person Plural |
vellicant
|
sie rupfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicor
|
ich werde gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicaris vellicare
|
du wirst gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicatur
|
er/sie/es wird gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicamur
|
wir werden gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicamini
|
ihr werdet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicantur
|
sie werden gerupft |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicem
|
ich rupfe |
| 2. Person Singular |
vellices
|
du rupfest |
| 3. Person Singular |
vellicet
|
er/sie/es rupfe |
| 1. Person Plural |
vellicemus
|
wir rupfen |
| 2. Person Plural |
vellicetis
|
ihr rupfet |
| 3. Person Plural |
vellicent
|
sie rupfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicer
|
ich werde gerupft |
| 2. Person Singular |
velliceris vellicere
|
du werdest gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicetur
|
er/sie/es werde gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicemur
|
wir werden gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicemini
|
ihr werdet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicentur
|
sie werden gerupft |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicabam
|
ich rupfte |
| 2. Person Singular |
vellicabas
|
du rupftest |
| 3. Person Singular |
vellicabat
|
er/sie/es rupfte |
| 1. Person Plural |
vellicabamus
|
wir rupften |
| 2. Person Plural |
vellicabatis
|
ihr rupftet |
| 3. Person Plural |
vellicabant
|
sie rupften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicabar
|
ich wurde gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicabaris vellicabare
|
du wurdest gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicabatur
|
er/sie/es wurde gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicabamur
|
wir wurden gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicabamini
|
ihr wurdet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicabantur
|
sie wurden gerupft |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicarem
|
ich rupfte |
| 2. Person Singular |
vellicares
|
du rupftest |
| 3. Person Singular |
vellicaret
|
er/sie/es rupfte |
| 1. Person Plural |
vellicaremus
|
wir rupften |
| 2. Person Plural |
vellicaretis
|
ihr rupftet |
| 3. Person Plural |
vellicarent
|
sie rupften |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicarer
|
ich würde gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicareris vellicarere
|
du würdest gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicaretur
|
er/sie/es würde gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicaremur
|
wir würden gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicaremini
|
ihr würdet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicarentur
|
sie würden gerupft |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicabo
|
ich werde rupfen |
| 2. Person Singular |
vellicabis
|
du wirst rupfen |
| 3. Person Singular |
vellicabit
|
er/sie/es wird rupfen |
| 1. Person Plural |
vellicabimus
|
wir werden rupfen |
| 2. Person Plural |
vellicabitis
|
ihr werdet rupfen |
| 3. Person Plural |
vellicabunt
|
sie werden rupfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicabor
|
ich werde gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicaberis vellicabere
|
du wirst gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicabitur
|
er/sie/es wird gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicabimur
|
wir werden gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicabimini
|
ihr werdet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicabuntur
|
sie werden gerupft |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicavi
|
ich habe gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicavisti
|
du hast gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicavit
|
er/sie/es hat gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicavimus
|
wir haben gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicavistis
|
ihr habt gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicaverunt vellicavere
|
sie haben gerupft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicatus sum
|
ich bin gerupft worden |
| 2. Person Singular |
vellicatus es
|
du bist gerupft worden |
| 3. Person Singular |
vellicatus est
|
er/sie/es ist gerupft worden |
| 1. Person Plural |
vellicati sumus
|
wir sind gerupft worden |
| 2. Person Plural |
vellicati estis
|
ihr seid gerupft worden |
| 3. Person Plural |
vellicati sunt
|
sie sind gerupft worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicaverim
|
ich habe gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicaveris
|
du habest gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicaverit
|
er/sie/es habe gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicaverimus
|
wir haben gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicaveritis
|
ihr habet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicaverint
|
sie haben gerupft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicatus sim
|
ich sei gerupft worden |
| 2. Person Singular |
vellicatus sis
|
du seiest gerupft worden |
| 3. Person Singular |
vellicatus sit
|
er/sie/es sei gerupft worden |
| 1. Person Plural |
vellicati simus
|
wir seien gerupft worden |
| 2. Person Plural |
vellicati sitis
|
ihr seiet gerupft worden |
| 3. Person Plural |
vellicati sint
|
sie seien gerupft worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicaveram
|
ich hatte gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicaveras
|
du hattest gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicaverat
|
er/sie/es hatte gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicaveramus
|
wir hatten gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicaveratis
|
ihr hattet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicaverant
|
sie hatten gerupft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicatus eram
|
ich war gerupft worden |
| 2. Person Singular |
vellicatus eras
|
du warst gerupft worden |
| 3. Person Singular |
vellicatus erat
|
er/sie/es war gerupft worden |
| 1. Person Plural |
vellicati eramus
|
wir waren gerupft worden |
| 2. Person Plural |
vellicati eratis
|
ihr warst gerupft worden |
| 3. Person Plural |
vellicati erant
|
sie waren gerupft worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicavissem
|
ich hätte gerupft |
| 2. Person Singular |
vellicavisses
|
du hättest gerupft |
| 3. Person Singular |
vellicavisset
|
er/sie/es hätte gerupft |
| 1. Person Plural |
vellicavissemus
|
wir hätten gerupft |
| 2. Person Plural |
vellicavissetis
|
ihr hättet gerupft |
| 3. Person Plural |
vellicavissent
|
sie hätten gerupft |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicatus essem
|
ich wäre gerupft worden |
| 2. Person Singular |
vellicatus esses
|
du wärest gerupft worden |
| 3. Person Singular |
vellicatus esset
|
er/sie/es wäre gerupft worden |
| 1. Person Plural |
vellicati essemus
|
wir wären gerupft worden |
| 2. Person Plural |
vellicati essetis
|
ihr wäret gerupft worden |
| 3. Person Plural |
vellicati essent
|
sie wären gerupft worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicavero
|
ich werde gerupft haben |
| 2. Person Singular |
vellicaveris
|
du wirst gerupft haben |
| 3. Person Singular |
vellicaverit
|
er/sie/es wird gerupft haben |
| 1. Person Plural |
vellicaverimus
|
wir werden gerupft haben |
| 2. Person Plural |
vellicaveritis
|
ihr werdet gerupft haben |
| 3. Person Plural |
vellicaverint
|
sie werden gerupft haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
vellicatus ero
|
ich werde gerupft worden sein |
| 2. Person Singular |
vellicatus eris
|
du werdest gerupft worden sein |
| 3. Person Singular |
vellicatus erit
|
er/sie/es werde gerupft worden sein |
| 1. Person Plural |
vellicati erimus
|
wir werden gerupft worden sein |
| 2. Person Plural |
vellicati eritis
|
ihr werdet gerupft worden sein |
| 3. Person Plural |
vellicati erunt
|
sie werden gerupft worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
vellicare
|
rupfen |
| Vorzeitigkeit |
vellicavisse
|
gerupft haben |
| Nachzeitigkeit |
vellicaturum esse
|
rupfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
vellicari vellicarier
|
gerupft werden |
| Vorzeitigkeit |
vellicatum esse
|
gerupft worden sein |
| Nachzeitigkeit |
vellicatum iri
|
künftig gerupft werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
vellica
|
rupfe! |
| 2. Person Plural |
vellicate
|
rupft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
vellicato
|
| 3. Person Singular |
vellicato
|
| 2. Person Plural |
vellicatote
|
| 3. Person Plural |
vellicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
vellicare
|
das Rupfen |
| Genitiv |
vellicandi
|
des Rupfens |
| Dativ |
vellicando
|
dem Rupfen |
| Akkusativ |
vellicandum
|
das Rupfen |
| Ablativ |
vellicando
|
durch das Rupfen |
| Vokativ |
vellicande
|
Rupfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
vellicandus
|
vellicanda
|
vellicandum
|
| Genitiv |
vellicandi
|
vellicandae
|
vellicandi
|
| Dativ |
vellicando
|
vellicandae
|
vellicando
|
| Akkusativ |
vellicandum
|
vellicandam
|
vellicandum
|
| Ablativ |
vellicando
|
vellicanda
|
vellicando
|
| Vokativ |
vellicande
|
vellicanda
|
vellicandum
|
Plural
| Nominativ |
vellicandi
|
vellicandae
|
vellicanda
|
| Genitiv |
vellicandorum
|
vellicandarum
|
vellicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
vellicandos
|
vellicandas
|
vellicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
vellicandi
|
vellicandae
|
vellicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
vellicans
|
vellicans
|
vellicans
|
| Genitiv |
vellicantis
|
vellicantis
|
vellicantis
|
| Dativ |
vellicanti
|
vellicanti
|
vellicanti
|
| Akkusativ |
vellicantem
|
vellicantem
|
vellicans
|
| Ablativ |
vellicanti vellicante
|
vellicanti vellicante
|
vellicanti vellicante
|
| Vokativ |
vellicans
|
vellicans
|
vellicans
|
Plural
| Nominativ |
vellicantes
|
vellicantes
|
vellicantia
|
| Genitiv |
vellicantium vellicantum
|
vellicantium vellicantum
|
vellicantium vellicantum
|
| Dativ |
vellicantibus
|
vellicantibus
|
vellicantibus
|
| Akkusativ |
vellicantes
|
vellicantes
|
vellicantia
|
| Ablativ |
vellicantibus
|
vellicantibus
|
vellicantibus
|
| Vokativ |
vellicantes
|
vellicantes
|
vellicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
vellicatus
|
vellicata
|
vellicatum
|
| Genitiv |
vellicati
|
vellicatae
|
vellicati
|
| Dativ |
vellicato
|
vellicatae
|
vellicato
|
| Akkusativ |
vellicatum
|
vellicatam
|
vellicatum
|
| Ablativ |
vellicato
|
vellicata
|
vellicato
|
| Vokativ |
vellicate
|
vellicata
|
vellicatum
|
Plural
| Nominativ |
vellicati
|
vellicatae
|
vellicata
|
| Genitiv |
vellicatorum
|
vellicatarum
|
vellicatorum
|
| Dativ |
vellicatis
|
vellicatis
|
vellicatis
|
| Akkusativ |
vellicatos
|
vellicatas
|
vellicata
|
| Ablativ |
vellicatis
|
vellicatis
|
vellicatis
|
| Vokativ |
vellicati
|
vellicatae
|
vellicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
vellicaturus
|
vellicatura
|
vellicaturum
|
| Genitiv |
vellicaturi
|
vellicaturae
|
vellicaturi
|
| Dativ |
vellicaturo
|
vellicaturae
|
vellicaturo
|
| Akkusativ |
vellicaturum
|
vellicaturam
|
vellicaturum
|
| Ablativ |
vellicaturo
|
vellicatura
|
vellicaturo
|
| Vokativ |
vellicature
|
vellicatura
|
vellicaturum
|
Plural
| Nominativ |
vellicaturi
|
vellicaturae
|
vellicatura
|
| Genitiv |
vellicaturorum
|
vellicaturarum
|
vellicaturorum
|
| Dativ |
vellicaturis
|
vellicaturis
|
vellicaturis
|
| Akkusativ |
vellicaturos
|
vellicaturas
|
vellicatura
|
| Ablativ |
vellicaturis
|
vellicaturis
|
vellicaturis
|
| Vokativ |
vellicaturi
|
vellicaturae
|
vellicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
vellicatum
|
vellicatu
|