Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venusto
|
ich schmücke |
| 2. Person Singular |
venustas
|
du schmückst |
| 3. Person Singular |
venustat
|
er/sie/es schmückt |
| 1. Person Plural |
venustamus
|
wir schmücken |
| 2. Person Plural |
venustatis
|
ihr schmückt |
| 3. Person Plural |
venustant
|
sie schmücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustor
|
ich werde geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustaris venustare
|
du wirst geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustatur
|
er/sie/es wird geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustamur
|
wir werden geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustamini
|
ihr werdet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustantur
|
sie werden geschmückt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustem
|
ich schmücke |
| 2. Person Singular |
venustes
|
du schmückest |
| 3. Person Singular |
venustet
|
er/sie/es schmücke |
| 1. Person Plural |
venustemus
|
wir schmücken |
| 2. Person Plural |
venustetis
|
ihr schmücket |
| 3. Person Plural |
venustent
|
sie schmücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venuster
|
ich werde geschmückt |
| 2. Person Singular |
venusteris venustere
|
du werdest geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustetur
|
er/sie/es werde geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustemur
|
wir werden geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustemini
|
ihr werdet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustentur
|
sie werden geschmückt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabam
|
ich schmückte |
| 2. Person Singular |
venustabas
|
du schmücktest |
| 3. Person Singular |
venustabat
|
er/sie/es schmückte |
| 1. Person Plural |
venustabamus
|
wir schmückten |
| 2. Person Plural |
venustabatis
|
ihr schmücktet |
| 3. Person Plural |
venustabant
|
sie schmückten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabar
|
ich wurde geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustabaris venustabare
|
du wurdest geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustabatur
|
er/sie/es wurde geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustabamur
|
wir wurden geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustabamini
|
ihr wurdet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustabantur
|
sie wurden geschmückt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustarem
|
ich schmückte |
| 2. Person Singular |
venustares
|
du schmücktest |
| 3. Person Singular |
venustaret
|
er/sie/es schmückte |
| 1. Person Plural |
venustaremus
|
wir schmückten |
| 2. Person Plural |
venustaretis
|
ihr schmücktet |
| 3. Person Plural |
venustarent
|
sie schmückten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustarer
|
ich würde geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustareris venustarere
|
du würdest geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustaretur
|
er/sie/es würde geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustaremur
|
wir würden geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustaremini
|
ihr würdet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustarentur
|
sie würden geschmückt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabo
|
ich werde schmücken |
| 2. Person Singular |
venustabis
|
du wirst schmücken |
| 3. Person Singular |
venustabit
|
er/sie/es wird schmücken |
| 1. Person Plural |
venustabimus
|
wir werden schmücken |
| 2. Person Plural |
venustabitis
|
ihr werdet schmücken |
| 3. Person Plural |
venustabunt
|
sie werden schmücken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabor
|
ich werde geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustaberis venustabere
|
du wirst geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustabitur
|
er/sie/es wird geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustabimur
|
wir werden geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustabimini
|
ihr werdet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustabuntur
|
sie werden geschmückt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustavi
|
ich habe geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustavisti
|
du hast geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustavit
|
er/sie/es hat geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustavimus
|
wir haben geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustavistis
|
ihr habt geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustaverunt venustavere
|
sie haben geschmückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus sum
|
ich bin geschmückt worden |
| 2. Person Singular |
venustatus es
|
du bist geschmückt worden |
| 3. Person Singular |
venustatus est
|
er/sie/es ist geschmückt worden |
| 1. Person Plural |
venustati sumus
|
wir sind geschmückt worden |
| 2. Person Plural |
venustati estis
|
ihr seid geschmückt worden |
| 3. Person Plural |
venustati sunt
|
sie sind geschmückt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustaverim
|
ich habe geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustaveris
|
du habest geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustaverit
|
er/sie/es habe geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustaverimus
|
wir haben geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustaveritis
|
ihr habet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustaverint
|
sie haben geschmückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus sim
|
ich sei geschmückt worden |
| 2. Person Singular |
venustatus sis
|
du seiest geschmückt worden |
| 3. Person Singular |
venustatus sit
|
er/sie/es sei geschmückt worden |
| 1. Person Plural |
venustati simus
|
wir seien geschmückt worden |
| 2. Person Plural |
venustati sitis
|
ihr seiet geschmückt worden |
| 3. Person Plural |
venustati sint
|
sie seien geschmückt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustaveram
|
ich hatte geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustaveras
|
du hattest geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustaverat
|
er/sie/es hatte geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustaveramus
|
wir hatten geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustaveratis
|
ihr hattet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustaverant
|
sie hatten geschmückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus eram
|
ich war geschmückt worden |
| 2. Person Singular |
venustatus eras
|
du warst geschmückt worden |
| 3. Person Singular |
venustatus erat
|
er/sie/es war geschmückt worden |
| 1. Person Plural |
venustati eramus
|
wir waren geschmückt worden |
| 2. Person Plural |
venustati eratis
|
ihr warst geschmückt worden |
| 3. Person Plural |
venustati erant
|
sie waren geschmückt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustavissem
|
ich hätte geschmückt |
| 2. Person Singular |
venustavisses
|
du hättest geschmückt |
| 3. Person Singular |
venustavisset
|
er/sie/es hätte geschmückt |
| 1. Person Plural |
venustavissemus
|
wir hätten geschmückt |
| 2. Person Plural |
venustavissetis
|
ihr hättet geschmückt |
| 3. Person Plural |
venustavissent
|
sie hätten geschmückt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus essem
|
ich wäre geschmückt worden |
| 2. Person Singular |
venustatus esses
|
du wärest geschmückt worden |
| 3. Person Singular |
venustatus esset
|
er/sie/es wäre geschmückt worden |
| 1. Person Plural |
venustati essemus
|
wir wären geschmückt worden |
| 2. Person Plural |
venustati essetis
|
ihr wäret geschmückt worden |
| 3. Person Plural |
venustati essent
|
sie wären geschmückt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustavero
|
ich werde geschmückt haben |
| 2. Person Singular |
venustaveris
|
du wirst geschmückt haben |
| 3. Person Singular |
venustaverit
|
er/sie/es wird geschmückt haben |
| 1. Person Plural |
venustaverimus
|
wir werden geschmückt haben |
| 2. Person Plural |
venustaveritis
|
ihr werdet geschmückt haben |
| 3. Person Plural |
venustaverint
|
sie werden geschmückt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus ero
|
ich werde geschmückt worden sein |
| 2. Person Singular |
venustatus eris
|
du werdest geschmückt worden sein |
| 3. Person Singular |
venustatus erit
|
er/sie/es werde geschmückt worden sein |
| 1. Person Plural |
venustati erimus
|
wir werden geschmückt worden sein |
| 2. Person Plural |
venustati eritis
|
ihr werdet geschmückt worden sein |
| 3. Person Plural |
venustati erunt
|
sie werden geschmückt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
venustare
|
schmücken |
| Vorzeitigkeit |
venustavisse
|
geschmückt haben |
| Nachzeitigkeit |
venustaturum esse
|
schmücken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
venustari venustarier
|
geschmückt werden |
| Vorzeitigkeit |
venustatum esse
|
geschmückt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
venustatum iri
|
künftig geschmückt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
venusta
|
schmücke! |
| 2. Person Plural |
venustate
|
schmückt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
venustato
|
| 3. Person Singular |
venustato
|
| 2. Person Plural |
venustatote
|
| 3. Person Plural |
venustanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
venustare
|
das Schmücken |
| Genitiv |
venustandi
|
des Schmückens |
| Dativ |
venustando
|
dem Schmücken |
| Akkusativ |
venustandum
|
das Schmücken |
| Ablativ |
venustando
|
durch das Schmücken |
| Vokativ |
venustande
|
Schmücken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustandus
|
venustanda
|
venustandum
|
| Genitiv |
venustandi
|
venustandae
|
venustandi
|
| Dativ |
venustando
|
venustandae
|
venustando
|
| Akkusativ |
venustandum
|
venustandam
|
venustandum
|
| Ablativ |
venustando
|
venustanda
|
venustando
|
| Vokativ |
venustande
|
venustanda
|
venustandum
|
Plural
| Nominativ |
venustandi
|
venustandae
|
venustanda
|
| Genitiv |
venustandorum
|
venustandarum
|
venustandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
venustandos
|
venustandas
|
venustanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
venustandi
|
venustandae
|
venustanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustans
|
venustans
|
venustans
|
| Genitiv |
venustantis
|
venustantis
|
venustantis
|
| Dativ |
venustanti
|
venustanti
|
venustanti
|
| Akkusativ |
venustantem
|
venustantem
|
venustans
|
| Ablativ |
venustanti venustante
|
venustanti venustante
|
venustanti venustante
|
| Vokativ |
venustans
|
venustans
|
venustans
|
Plural
| Nominativ |
venustantes
|
venustantes
|
venustantia
|
| Genitiv |
venustantium venustantum
|
venustantium venustantum
|
venustantium venustantum
|
| Dativ |
venustantibus
|
venustantibus
|
venustantibus
|
| Akkusativ |
venustantes
|
venustantes
|
venustantia
|
| Ablativ |
venustantibus
|
venustantibus
|
venustantibus
|
| Vokativ |
venustantes
|
venustantes
|
venustantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustatus
|
venustata
|
venustatum
|
| Genitiv |
venustati
|
venustatae
|
venustati
|
| Dativ |
venustato
|
venustatae
|
venustato
|
| Akkusativ |
venustatum
|
venustatam
|
venustatum
|
| Ablativ |
venustato
|
venustata
|
venustato
|
| Vokativ |
venustate
|
venustata
|
venustatum
|
Plural
| Nominativ |
venustati
|
venustatae
|
venustata
|
| Genitiv |
venustatorum
|
venustatarum
|
venustatorum
|
| Dativ |
venustatis
|
venustatis
|
venustatis
|
| Akkusativ |
venustatos
|
venustatas
|
venustata
|
| Ablativ |
venustatis
|
venustatis
|
venustatis
|
| Vokativ |
venustati
|
venustatae
|
venustata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustaturus
|
venustatura
|
venustaturum
|
| Genitiv |
venustaturi
|
venustaturae
|
venustaturi
|
| Dativ |
venustaturo
|
venustaturae
|
venustaturo
|
| Akkusativ |
venustaturum
|
venustaturam
|
venustaturum
|
| Ablativ |
venustaturo
|
venustatura
|
venustaturo
|
| Vokativ |
venustature
|
venustatura
|
venustaturum
|
Plural
| Nominativ |
venustaturi
|
venustaturae
|
venustatura
|
| Genitiv |
venustaturorum
|
venustaturarum
|
venustaturorum
|
| Dativ |
venustaturis
|
venustaturis
|
venustaturis
|
| Akkusativ |
venustaturos
|
venustaturas
|
venustatura
|
| Ablativ |
venustaturis
|
venustaturis
|
venustaturis
|
| Vokativ |
venustaturi
|
venustaturae
|
venustatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
venustatum
|
venustatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venusto
|
ich verschönere; verschönre |
| 2. Person Singular |
venustas
|
du verschönerst |
| 3. Person Singular |
venustat
|
er/sie/es verschönert |
| 1. Person Plural |
venustamus
|
wir verschönern |
| 2. Person Plural |
venustatis
|
ihr verschönert |
| 3. Person Plural |
venustant
|
sie verschönern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustor
|
ich werde verschönert |
| 2. Person Singular |
venustaris venustare
|
du wirst verschönert |
| 3. Person Singular |
venustatur
|
er/sie/es wird verschönert |
| 1. Person Plural |
venustamur
|
wir werden verschönert |
| 2. Person Plural |
venustamini
|
ihr werdet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustantur
|
sie werden verschönert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustem
|
ich verschönere; verschönre |
| 2. Person Singular |
venustes
|
du verschönerest; verschönrest |
| 3. Person Singular |
venustet
|
er/sie/es verschönere; verschönre |
| 1. Person Plural |
venustemus
|
wir verschöneren |
| 2. Person Plural |
venustetis
|
ihr verschöneret |
| 3. Person Plural |
venustent
|
sie verschöneren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venuster
|
ich werde verschönert |
| 2. Person Singular |
venusteris venustere
|
du werdest verschönert |
| 3. Person Singular |
venustetur
|
er/sie/es werde verschönert |
| 1. Person Plural |
venustemur
|
wir werden verschönert |
| 2. Person Plural |
venustemini
|
ihr werdet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustentur
|
sie werden verschönert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabam
|
ich verschönerte |
| 2. Person Singular |
venustabas
|
du verschönertest |
| 3. Person Singular |
venustabat
|
er/sie/es verschönerte |
| 1. Person Plural |
venustabamus
|
wir verschönerten |
| 2. Person Plural |
venustabatis
|
ihr verschönertet |
| 3. Person Plural |
venustabant
|
sie verschönerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabar
|
ich wurde verschönert |
| 2. Person Singular |
venustabaris venustabare
|
du wurdest verschönert |
| 3. Person Singular |
venustabatur
|
er/sie/es wurde verschönert |
| 1. Person Plural |
venustabamur
|
wir wurden verschönert |
| 2. Person Plural |
venustabamini
|
ihr wurdet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustabantur
|
sie wurden verschönert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustarem
|
ich verschönerte |
| 2. Person Singular |
venustares
|
du verschönertest |
| 3. Person Singular |
venustaret
|
er/sie/es verschönerte |
| 1. Person Plural |
venustaremus
|
wir verschönerten |
| 2. Person Plural |
venustaretis
|
ihr verschönertet |
| 3. Person Plural |
venustarent
|
sie verschönerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustarer
|
ich würde verschönert |
| 2. Person Singular |
venustareris venustarere
|
du würdest verschönert |
| 3. Person Singular |
venustaretur
|
er/sie/es würde verschönert |
| 1. Person Plural |
venustaremur
|
wir würden verschönert |
| 2. Person Plural |
venustaremini
|
ihr würdet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustarentur
|
sie würden verschönert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabo
|
ich werde verschönern |
| 2. Person Singular |
venustabis
|
du wirst verschönern |
| 3. Person Singular |
venustabit
|
er/sie/es wird verschönern |
| 1. Person Plural |
venustabimus
|
wir werden verschönern |
| 2. Person Plural |
venustabitis
|
ihr werdet verschönern |
| 3. Person Plural |
venustabunt
|
sie werden verschönern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustabor
|
ich werde verschönert |
| 2. Person Singular |
venustaberis venustabere
|
du wirst verschönert |
| 3. Person Singular |
venustabitur
|
er/sie/es wird verschönert |
| 1. Person Plural |
venustabimur
|
wir werden verschönert |
| 2. Person Plural |
venustabimini
|
ihr werdet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustabuntur
|
sie werden verschönert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustavi
|
ich habe verschönert |
| 2. Person Singular |
venustavisti
|
du hast verschönert |
| 3. Person Singular |
venustavit
|
er/sie/es hat verschönert |
| 1. Person Plural |
venustavimus
|
wir haben verschönert |
| 2. Person Plural |
venustavistis
|
ihr habt verschönert |
| 3. Person Plural |
venustaverunt venustavere
|
sie haben verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus sum
|
ich bin verschönert worden |
| 2. Person Singular |
venustatus es
|
du bist verschönert worden |
| 3. Person Singular |
venustatus est
|
er/sie/es ist verschönert worden |
| 1. Person Plural |
venustati sumus
|
wir sind verschönert worden |
| 2. Person Plural |
venustati estis
|
ihr seid verschönert worden |
| 3. Person Plural |
venustati sunt
|
sie sind verschönert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustaverim
|
ich habe verschönert |
| 2. Person Singular |
venustaveris
|
du habest verschönert |
| 3. Person Singular |
venustaverit
|
er/sie/es habe verschönert |
| 1. Person Plural |
venustaverimus
|
wir haben verschönert |
| 2. Person Plural |
venustaveritis
|
ihr habet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustaverint
|
sie haben verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus sim
|
ich sei verschönert worden |
| 2. Person Singular |
venustatus sis
|
du seiest verschönert worden |
| 3. Person Singular |
venustatus sit
|
er/sie/es sei verschönert worden |
| 1. Person Plural |
venustati simus
|
wir seien verschönert worden |
| 2. Person Plural |
venustati sitis
|
ihr seiet verschönert worden |
| 3. Person Plural |
venustati sint
|
sie seien verschönert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustaveram
|
ich hatte verschönert |
| 2. Person Singular |
venustaveras
|
du hattest verschönert |
| 3. Person Singular |
venustaverat
|
er/sie/es hatte verschönert |
| 1. Person Plural |
venustaveramus
|
wir hatten verschönert |
| 2. Person Plural |
venustaveratis
|
ihr hattet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustaverant
|
sie hatten verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus eram
|
ich war verschönert worden |
| 2. Person Singular |
venustatus eras
|
du warst verschönert worden |
| 3. Person Singular |
venustatus erat
|
er/sie/es war verschönert worden |
| 1. Person Plural |
venustati eramus
|
wir waren verschönert worden |
| 2. Person Plural |
venustati eratis
|
ihr warst verschönert worden |
| 3. Person Plural |
venustati erant
|
sie waren verschönert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustavissem
|
ich hätte verschönert |
| 2. Person Singular |
venustavisses
|
du hättest verschönert |
| 3. Person Singular |
venustavisset
|
er/sie/es hätte verschönert |
| 1. Person Plural |
venustavissemus
|
wir hätten verschönert |
| 2. Person Plural |
venustavissetis
|
ihr hättet verschönert |
| 3. Person Plural |
venustavissent
|
sie hätten verschönert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus essem
|
ich wäre verschönert worden |
| 2. Person Singular |
venustatus esses
|
du wärest verschönert worden |
| 3. Person Singular |
venustatus esset
|
er/sie/es wäre verschönert worden |
| 1. Person Plural |
venustati essemus
|
wir wären verschönert worden |
| 2. Person Plural |
venustati essetis
|
ihr wäret verschönert worden |
| 3. Person Plural |
venustati essent
|
sie wären verschönert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
venustavero
|
ich werde verschönert haben |
| 2. Person Singular |
venustaveris
|
du wirst verschönert haben |
| 3. Person Singular |
venustaverit
|
er/sie/es wird verschönert haben |
| 1. Person Plural |
venustaverimus
|
wir werden verschönert haben |
| 2. Person Plural |
venustaveritis
|
ihr werdet verschönert haben |
| 3. Person Plural |
venustaverint
|
sie werden verschönert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
venustatus ero
|
ich werde verschönert worden sein |
| 2. Person Singular |
venustatus eris
|
du werdest verschönert worden sein |
| 3. Person Singular |
venustatus erit
|
er/sie/es werde verschönert worden sein |
| 1. Person Plural |
venustati erimus
|
wir werden verschönert worden sein |
| 2. Person Plural |
venustati eritis
|
ihr werdet verschönert worden sein |
| 3. Person Plural |
venustati erunt
|
sie werden verschönert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
venustare
|
verschönern |
| Vorzeitigkeit |
venustavisse
|
verschönert haben |
| Nachzeitigkeit |
venustaturum esse
|
verschönern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
venustari venustarier
|
verschönert werden |
| Vorzeitigkeit |
venustatum esse
|
verschönert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
venustatum iri
|
künftig verschönert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
venusta
|
verschönere; verschönre! |
| 2. Person Plural |
venustate
|
verschönert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
venustato
|
| 3. Person Singular |
venustato
|
| 2. Person Plural |
venustatote
|
| 3. Person Plural |
venustanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
venustare
|
das Verschönern |
| Genitiv |
venustandi
|
des Verschönernes |
| Dativ |
venustando
|
dem Verschönern |
| Akkusativ |
venustandum
|
das Verschönern |
| Ablativ |
venustando
|
durch das Verschönern |
| Vokativ |
venustande
|
Verschönern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustandus
|
venustanda
|
venustandum
|
| Genitiv |
venustandi
|
venustandae
|
venustandi
|
| Dativ |
venustando
|
venustandae
|
venustando
|
| Akkusativ |
venustandum
|
venustandam
|
venustandum
|
| Ablativ |
venustando
|
venustanda
|
venustando
|
| Vokativ |
venustande
|
venustanda
|
venustandum
|
Plural
| Nominativ |
venustandi
|
venustandae
|
venustanda
|
| Genitiv |
venustandorum
|
venustandarum
|
venustandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
venustandos
|
venustandas
|
venustanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
venustandi
|
venustandae
|
venustanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustans
|
venustans
|
venustans
|
| Genitiv |
venustantis
|
venustantis
|
venustantis
|
| Dativ |
venustanti
|
venustanti
|
venustanti
|
| Akkusativ |
venustantem
|
venustantem
|
venustans
|
| Ablativ |
venustanti venustante
|
venustanti venustante
|
venustanti venustante
|
| Vokativ |
venustans
|
venustans
|
venustans
|
Plural
| Nominativ |
venustantes
|
venustantes
|
venustantia
|
| Genitiv |
venustantium venustantum
|
venustantium venustantum
|
venustantium venustantum
|
| Dativ |
venustantibus
|
venustantibus
|
venustantibus
|
| Akkusativ |
venustantes
|
venustantes
|
venustantia
|
| Ablativ |
venustantibus
|
venustantibus
|
venustantibus
|
| Vokativ |
venustantes
|
venustantes
|
venustantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustatus
|
venustata
|
venustatum
|
| Genitiv |
venustati
|
venustatae
|
venustati
|
| Dativ |
venustato
|
venustatae
|
venustato
|
| Akkusativ |
venustatum
|
venustatam
|
venustatum
|
| Ablativ |
venustato
|
venustata
|
venustato
|
| Vokativ |
venustate
|
venustata
|
venustatum
|
Plural
| Nominativ |
venustati
|
venustatae
|
venustata
|
| Genitiv |
venustatorum
|
venustatarum
|
venustatorum
|
| Dativ |
venustatis
|
venustatis
|
venustatis
|
| Akkusativ |
venustatos
|
venustatas
|
venustata
|
| Ablativ |
venustatis
|
venustatis
|
venustatis
|
| Vokativ |
venustati
|
venustatae
|
venustata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
venustaturus
|
venustatura
|
venustaturum
|
| Genitiv |
venustaturi
|
venustaturae
|
venustaturi
|
| Dativ |
venustaturo
|
venustaturae
|
venustaturo
|
| Akkusativ |
venustaturum
|
venustaturam
|
venustaturum
|
| Ablativ |
venustaturo
|
venustatura
|
venustaturo
|
| Vokativ |
venustature
|
venustatura
|
venustaturum
|
Plural
| Nominativ |
venustaturi
|
venustaturae
|
venustatura
|
| Genitiv |
venustaturorum
|
venustaturarum
|
venustaturorum
|
| Dativ |
venustaturis
|
venustaturis
|
venustaturis
|
| Akkusativ |
venustaturos
|
venustaturas
|
venustatura
|
| Ablativ |
venustaturis
|
venustaturis
|
venustaturis
|
| Vokativ |
venustaturi
|
venustaturae
|
venustatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
venustatum
|
venustatu
|