| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Grundform | Anrede |
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Nominativ Singular von affatus | die Anrede |
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Vokativ Singular von affatus | Anrede! |
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Genitiv Singular von affatus | der Anrede |
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Nominativ Plural von affatus | die Anreden |
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Vokativ Plural von affatus | Anreden! |
| affatus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Akkusativ Plural von affatus | die Anreden |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | affatus |
die Anrede |
| Genitiv | affatus affatos affati |
der Anrede |
| Dativ | affatui affatu |
der Anrede |
| Akkusativ | affatum |
die Anrede |
| Ablativ | affatu |
durch die Anrede |
| Vokativ | affatus |
Anrede! |
| Lokativ | existiert nicht | Anrede als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | affatus affatuus |
die Anreden |
| Genitiv | affatuum affatum |
der Anreden |
| Dativ | affatibus affatubus |
den Anreden |
| Akkusativ | affatus affatuus |
die Anreden |
| Ablativ | affatibus affatubus |
mit den Anreden |
| Vokativ | affatus affatuus |
Anreden! |
| Lokativ | existiert nicht | Anreden als Ortsangabe |