Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claro
|
ich helle auf |
| 2. Person Singular |
claras
|
du hellst auf |
| 3. Person Singular |
clarat
|
er/sie/es hellt auf |
| 1. Person Plural |
claramus
|
wir hellen auf |
| 2. Person Plural |
claratis
|
ihr hellt auf |
| 3. Person Plural |
clarant
|
sie hellen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claror
|
ich werde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
clararis clarare
|
du wirst aufgehellt |
| 3. Person Singular |
claratur
|
er/sie/es wird aufgehellt |
| 1. Person Plural |
claramur
|
wir werden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
claramini
|
ihr werdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
clarantur
|
sie werden aufgehellt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarem
|
ich helle auf |
| 2. Person Singular |
clares
|
du hellest auf |
| 3. Person Singular |
claret
|
er/sie/es helle auf |
| 1. Person Plural |
claremus
|
wir hellen auf |
| 2. Person Plural |
claretis
|
ihr hellet auf |
| 3. Person Plural |
clarent
|
sie hellen auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarer
|
ich werde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
clareris clarere
|
du werdest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
claretur
|
er/sie/es werde aufgehellt |
| 1. Person Plural |
claremur
|
wir werden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
claremini
|
ihr werdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
clarentur
|
sie werden aufgehellt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabam
|
ich hellte auf |
| 2. Person Singular |
clarabas
|
du helltest auf |
| 3. Person Singular |
clarabat
|
er/sie/es hellte auf |
| 1. Person Plural |
clarabamus
|
wir hellten auf |
| 2. Person Plural |
clarabatis
|
ihr helltet auf |
| 3. Person Plural |
clarabant
|
sie hellten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabar
|
ich wurde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
clarabaris clarabare
|
du wurdest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
clarabatur
|
er/sie/es wurde aufgehellt |
| 1. Person Plural |
clarabamur
|
wir wurden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
clarabamini
|
ihr wurdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
clarabantur
|
sie wurden aufgehellt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clararem
|
ich hellte auf |
| 2. Person Singular |
clarares
|
du helltest auf |
| 3. Person Singular |
clararet
|
er/sie/es hellte auf |
| 1. Person Plural |
clararemus
|
wir hellten auf |
| 2. Person Plural |
clararetis
|
ihr helltet auf |
| 3. Person Plural |
clararent
|
sie hellten auf |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clararer
|
ich würde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
clarareris clararere
|
du würdest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
clararetur
|
er/sie/es würde aufgehellt |
| 1. Person Plural |
clararemur
|
wir würden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
clararemini
|
ihr würdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
clararentur
|
sie würden aufgehellt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabo
|
ich werde aufhellen |
| 2. Person Singular |
clarabis
|
du wirst aufhellen |
| 3. Person Singular |
clarabit
|
er/sie/es wird aufhellen |
| 1. Person Plural |
clarabimus
|
wir werden aufhellen |
| 2. Person Plural |
clarabitis
|
ihr werdet aufhellen |
| 3. Person Plural |
clarabunt
|
sie werden aufhellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabor
|
ich werde aufgehellt |
| 2. Person Singular |
claraberis clarabere
|
du wirst aufgehellt |
| 3. Person Singular |
clarabitur
|
er/sie/es wird aufgehellt |
| 1. Person Plural |
clarabimur
|
wir werden aufgehellt |
| 2. Person Plural |
clarabimini
|
ihr werdet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
clarabuntur
|
sie werden aufgehellt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravi
|
ich habe aufgehellt |
| 2. Person Singular |
claravisti
|
du hast aufgehellt |
| 3. Person Singular |
claravit
|
er/sie/es hat aufgehellt |
| 1. Person Plural |
claravimus
|
wir haben aufgehellt |
| 2. Person Plural |
claravistis
|
ihr habt aufgehellt |
| 3. Person Plural |
claraverunt claravere
|
sie haben aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sum
|
ich bin aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus es
|
du bist aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus est
|
er/sie/es ist aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati sumus
|
wir sind aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati estis
|
ihr seid aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati sunt
|
sie sind aufgehellt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraverim
|
ich habe aufgehellt |
| 2. Person Singular |
claraveris
|
du habest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
claraverit
|
er/sie/es habe aufgehellt |
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
wir haben aufgehellt |
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
ihr habet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
claraverint
|
sie haben aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sim
|
ich sei aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus sis
|
du seiest aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus sit
|
er/sie/es sei aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati simus
|
wir seien aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati sitis
|
ihr seiet aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati sint
|
sie seien aufgehellt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraveram
|
ich hatte aufgehellt |
| 2. Person Singular |
claraveras
|
du hattest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
claraverat
|
er/sie/es hatte aufgehellt |
| 1. Person Plural |
claraveramus
|
wir hatten aufgehellt |
| 2. Person Plural |
claraveratis
|
ihr hattet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
claraverant
|
sie hatten aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus eram
|
ich war aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus eras
|
du warst aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus erat
|
er/sie/es war aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati eramus
|
wir waren aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati eratis
|
ihr warst aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati erant
|
sie waren aufgehellt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravissem
|
ich hätte aufgehellt |
| 2. Person Singular |
claravisses
|
du hättest aufgehellt |
| 3. Person Singular |
claravisset
|
er/sie/es hätte aufgehellt |
| 1. Person Plural |
claravissemus
|
wir hätten aufgehellt |
| 2. Person Plural |
claravissetis
|
ihr hättet aufgehellt |
| 3. Person Plural |
claravissent
|
sie hätten aufgehellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus essem
|
ich wäre aufgehellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus esses
|
du wärest aufgehellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus esset
|
er/sie/es wäre aufgehellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati essemus
|
wir wären aufgehellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati essetis
|
ihr wäret aufgehellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati essent
|
sie wären aufgehellt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravero
|
ich werde aufgehellt haben |
| 2. Person Singular |
claraveris
|
du wirst aufgehellt haben |
| 3. Person Singular |
claraverit
|
er/sie/es wird aufgehellt haben |
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
wir werden aufgehellt haben |
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
ihr werdet aufgehellt haben |
| 3. Person Plural |
claraverint
|
sie werden aufgehellt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus ero
|
ich werde aufgehellt worden sein |
| 2. Person Singular |
claratus eris
|
du werdest aufgehellt worden sein |
| 3. Person Singular |
claratus erit
|
er/sie/es werde aufgehellt worden sein |
| 1. Person Plural |
clarati erimus
|
wir werden aufgehellt worden sein |
| 2. Person Plural |
clarati eritis
|
ihr werdet aufgehellt worden sein |
| 3. Person Plural |
clarati erunt
|
sie werden aufgehellt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarare
|
aufhellen |
| Vorzeitigkeit |
claravisse
|
aufgehellt haben |
| Nachzeitigkeit |
claraturum esse
|
aufhellen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarari clararier
|
aufgehellt werden |
| Vorzeitigkeit |
claratum esse
|
aufgehellt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
claratum iri
|
künftig aufgehellt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clara
|
helle auf! |
| 2. Person Plural |
clarate
|
hellt auf! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarato
|
| 3. Person Singular |
clarato
|
| 2. Person Plural |
claratote
|
| 3. Person Plural |
claranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarare
|
das Aufhellen |
| Genitiv |
clarandi
|
des Aufhellens |
| Dativ |
clarando
|
dem Aufhellen |
| Akkusativ |
clarandum
|
das Aufhellen |
| Ablativ |
clarando
|
durch das Aufhellen |
| Vokativ |
clarande
|
Aufhellen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarandus
|
claranda
|
clarandum
|
| Genitiv |
clarandi
|
clarandae
|
clarandi
|
| Dativ |
clarando
|
clarandae
|
clarando
|
| Akkusativ |
clarandum
|
clarandam
|
clarandum
|
| Ablativ |
clarando
|
claranda
|
clarando
|
| Vokativ |
clarande
|
claranda
|
clarandum
|
Plural
| Nominativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
| Genitiv |
clarandorum
|
clarandarum
|
clarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarandos
|
clarandas
|
claranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
| Genitiv |
clarantis
|
clarantis
|
clarantis
|
| Dativ |
claranti
|
claranti
|
claranti
|
| Akkusativ |
clarantem
|
clarantem
|
clarans
|
| Ablativ |
claranti clarante
|
claranti clarante
|
claranti clarante
|
| Vokativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
Plural
| Nominativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Genitiv |
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
| Dativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Akkusativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Ablativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Vokativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claratus
|
clarata
|
claratum
|
| Genitiv |
clarati
|
claratae
|
clarati
|
| Dativ |
clarato
|
claratae
|
clarato
|
| Akkusativ |
claratum
|
claratam
|
claratum
|
| Ablativ |
clarato
|
clarata
|
clarato
|
| Vokativ |
clarate
|
clarata
|
claratum
|
Plural
| Nominativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
| Genitiv |
claratorum
|
claratarum
|
claratorum
|
| Dativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Akkusativ |
claratos
|
claratas
|
clarata
|
| Ablativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Vokativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claraturus
|
claratura
|
claraturum
|
| Genitiv |
claraturi
|
claraturae
|
claraturi
|
| Dativ |
claraturo
|
claraturae
|
claraturo
|
| Akkusativ |
claraturum
|
claraturam
|
claraturum
|
| Ablativ |
claraturo
|
claratura
|
claraturo
|
| Vokativ |
clarature
|
claratura
|
claraturum
|
Plural
| Nominativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
| Genitiv |
claraturorum
|
claraturarum
|
claraturorum
|
| Dativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Akkusativ |
claraturos
|
claraturas
|
claratura
|
| Ablativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Vokativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
claratum
|
claratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claro
|
|
| 2. Person Singular |
claras
|
|
| 3. Person Singular |
clarat
|
|
| 1. Person Plural |
claramus
|
|
| 2. Person Plural |
claratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claror
|
|
| 2. Person Singular |
clararis clarare
|
|
| 3. Person Singular |
claratur
|
|
| 1. Person Plural |
claramur
|
|
| 2. Person Plural |
claramini
|
|
| 3. Person Plural |
clarantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarem
|
|
| 2. Person Singular |
clares
|
|
| 3. Person Singular |
claret
|
|
| 1. Person Plural |
claremus
|
|
| 2. Person Plural |
claretis
|
|
| 3. Person Plural |
clarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarer
|
|
| 2. Person Singular |
clareris clarere
|
|
| 3. Person Singular |
claretur
|
|
| 1. Person Plural |
claremur
|
|
| 2. Person Plural |
claremini
|
|
| 3. Person Plural |
clarentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabam
|
|
| 2. Person Singular |
clarabas
|
|
| 3. Person Singular |
clarabat
|
|
| 1. Person Plural |
clarabamus
|
|
| 2. Person Plural |
clarabatis
|
|
| 3. Person Plural |
clarabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabar
|
|
| 2. Person Singular |
clarabaris clarabare
|
|
| 3. Person Singular |
clarabatur
|
|
| 1. Person Plural |
clarabamur
|
|
| 2. Person Plural |
clarabamini
|
|
| 3. Person Plural |
clarabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clararem
|
|
| 2. Person Singular |
clarares
|
|
| 3. Person Singular |
clararet
|
|
| 1. Person Plural |
clararemus
|
|
| 2. Person Plural |
clararetis
|
|
| 3. Person Plural |
clararent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clararer
|
|
| 2. Person Singular |
clarareris clararere
|
|
| 3. Person Singular |
clararetur
|
|
| 1. Person Plural |
clararemur
|
|
| 2. Person Plural |
clararemini
|
|
| 3. Person Plural |
clararentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabo
|
|
| 2. Person Singular |
clarabis
|
|
| 3. Person Singular |
clarabit
|
|
| 1. Person Plural |
clarabimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarabitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabor
|
|
| 2. Person Singular |
claraberis clarabere
|
|
| 3. Person Singular |
clarabitur
|
|
| 1. Person Plural |
clarabimur
|
|
| 2. Person Plural |
clarabimini
|
|
| 3. Person Plural |
clarabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravi
|
|
| 2. Person Singular |
claravisti
|
|
| 3. Person Singular |
claravit
|
|
| 1. Person Plural |
claravimus
|
|
| 2. Person Plural |
claravistis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverunt claravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
claratus es
|
|
| 3. Person Singular |
claratus est
|
|
| 1. Person Plural |
clarati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati estis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraverim
|
|
| 2. Person Singular |
claraveris
|
|
| 3. Person Singular |
claraverit
|
|
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
claratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
claratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
clarati simus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraveram
|
|
| 2. Person Singular |
claraveras
|
|
| 3. Person Singular |
claraverat
|
|
| 1. Person Plural |
claraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
claratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
claratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
clarati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravissem
|
|
| 2. Person Singular |
claravisses
|
|
| 3. Person Singular |
claravisset
|
|
| 1. Person Plural |
claravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
claravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
claravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
claratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
claratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
clarati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravero
|
|
| 2. Person Singular |
claraveris
|
|
| 3. Person Singular |
claraverit
|
|
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
claratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
claratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
clarati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarare
|
|
| Vorzeitigkeit |
claravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
claraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarari clararier
|
|
| Vorzeitigkeit |
claratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
claratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clara
|
! |
| 2. Person Plural |
clarate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarato
|
| 3. Person Singular |
clarato
|
| 2. Person Plural |
claratote
|
| 3. Person Plural |
claranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarare
|
das |
| Genitiv |
clarandi
|
des es |
| Dativ |
clarando
|
dem |
| Akkusativ |
clarandum
|
das |
| Ablativ |
clarando
|
durch das |
| Vokativ |
clarande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarandus
|
claranda
|
clarandum
|
| Genitiv |
clarandi
|
clarandae
|
clarandi
|
| Dativ |
clarando
|
clarandae
|
clarando
|
| Akkusativ |
clarandum
|
clarandam
|
clarandum
|
| Ablativ |
clarando
|
claranda
|
clarando
|
| Vokativ |
clarande
|
claranda
|
clarandum
|
Plural
| Nominativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
| Genitiv |
clarandorum
|
clarandarum
|
clarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarandos
|
clarandas
|
claranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
| Genitiv |
clarantis
|
clarantis
|
clarantis
|
| Dativ |
claranti
|
claranti
|
claranti
|
| Akkusativ |
clarantem
|
clarantem
|
clarans
|
| Ablativ |
claranti clarante
|
claranti clarante
|
claranti clarante
|
| Vokativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
Plural
| Nominativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Genitiv |
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
| Dativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Akkusativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Ablativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Vokativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claratus
|
clarata
|
claratum
|
| Genitiv |
clarati
|
claratae
|
clarati
|
| Dativ |
clarato
|
claratae
|
clarato
|
| Akkusativ |
claratum
|
claratam
|
claratum
|
| Ablativ |
clarato
|
clarata
|
clarato
|
| Vokativ |
clarate
|
clarata
|
claratum
|
Plural
| Nominativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
| Genitiv |
claratorum
|
claratarum
|
claratorum
|
| Dativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Akkusativ |
claratos
|
claratas
|
clarata
|
| Ablativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Vokativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claraturus
|
claratura
|
claraturum
|
| Genitiv |
claraturi
|
claraturae
|
claraturi
|
| Dativ |
claraturo
|
claraturae
|
claraturo
|
| Akkusativ |
claraturum
|
claraturam
|
claraturum
|
| Ablativ |
claraturo
|
claratura
|
claraturo
|
| Vokativ |
clarature
|
claratura
|
claraturum
|
Plural
| Nominativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
| Genitiv |
claraturorum
|
claraturarum
|
claraturorum
|
| Dativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Akkusativ |
claraturos
|
claraturas
|
claratura
|
| Ablativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Vokativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
claratum
|
claratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claro
|
|
| 2. Person Singular |
claras
|
|
| 3. Person Singular |
clarat
|
|
| 1. Person Plural |
claramus
|
|
| 2. Person Plural |
claratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claror
|
|
| 2. Person Singular |
clararis clarare
|
|
| 3. Person Singular |
claratur
|
|
| 1. Person Plural |
claramur
|
|
| 2. Person Plural |
claramini
|
|
| 3. Person Plural |
clarantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarem
|
|
| 2. Person Singular |
clares
|
|
| 3. Person Singular |
claret
|
|
| 1. Person Plural |
claremus
|
|
| 2. Person Plural |
claretis
|
|
| 3. Person Plural |
clarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarer
|
|
| 2. Person Singular |
clareris clarere
|
|
| 3. Person Singular |
claretur
|
|
| 1. Person Plural |
claremur
|
|
| 2. Person Plural |
claremini
|
|
| 3. Person Plural |
clarentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabam
|
|
| 2. Person Singular |
clarabas
|
|
| 3. Person Singular |
clarabat
|
|
| 1. Person Plural |
clarabamus
|
|
| 2. Person Plural |
clarabatis
|
|
| 3. Person Plural |
clarabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabar
|
|
| 2. Person Singular |
clarabaris clarabare
|
|
| 3. Person Singular |
clarabatur
|
|
| 1. Person Plural |
clarabamur
|
|
| 2. Person Plural |
clarabamini
|
|
| 3. Person Plural |
clarabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clararem
|
|
| 2. Person Singular |
clarares
|
|
| 3. Person Singular |
clararet
|
|
| 1. Person Plural |
clararemus
|
|
| 2. Person Plural |
clararetis
|
|
| 3. Person Plural |
clararent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clararer
|
|
| 2. Person Singular |
clarareris clararere
|
|
| 3. Person Singular |
clararetur
|
|
| 1. Person Plural |
clararemur
|
|
| 2. Person Plural |
clararemini
|
|
| 3. Person Plural |
clararentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabo
|
|
| 2. Person Singular |
clarabis
|
|
| 3. Person Singular |
clarabit
|
|
| 1. Person Plural |
clarabimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarabitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabor
|
|
| 2. Person Singular |
claraberis clarabere
|
|
| 3. Person Singular |
clarabitur
|
|
| 1. Person Plural |
clarabimur
|
|
| 2. Person Plural |
clarabimini
|
|
| 3. Person Plural |
clarabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravi
|
|
| 2. Person Singular |
claravisti
|
|
| 3. Person Singular |
claravit
|
|
| 1. Person Plural |
claravimus
|
|
| 2. Person Plural |
claravistis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverunt claravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
claratus es
|
|
| 3. Person Singular |
claratus est
|
|
| 1. Person Plural |
clarati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati estis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraverim
|
|
| 2. Person Singular |
claraveris
|
|
| 3. Person Singular |
claraverit
|
|
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
claratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
claratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
clarati simus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraveram
|
|
| 2. Person Singular |
claraveras
|
|
| 3. Person Singular |
claraverat
|
|
| 1. Person Plural |
claraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
claratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
claratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
clarati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravissem
|
|
| 2. Person Singular |
claravisses
|
|
| 3. Person Singular |
claravisset
|
|
| 1. Person Plural |
claravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
claravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
claravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
claratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
claratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
clarati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravero
|
|
| 2. Person Singular |
claraveris
|
|
| 3. Person Singular |
claraverit
|
|
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
claratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
claratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
clarati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarare
|
|
| Vorzeitigkeit |
claravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
claraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarari clararier
|
|
| Vorzeitigkeit |
claratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
claratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clara
|
! |
| 2. Person Plural |
clarate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarato
|
| 3. Person Singular |
clarato
|
| 2. Person Plural |
claratote
|
| 3. Person Plural |
claranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarare
|
das |
| Genitiv |
clarandi
|
des es |
| Dativ |
clarando
|
dem |
| Akkusativ |
clarandum
|
das |
| Ablativ |
clarando
|
durch das |
| Vokativ |
clarande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarandus
|
claranda
|
clarandum
|
| Genitiv |
clarandi
|
clarandae
|
clarandi
|
| Dativ |
clarando
|
clarandae
|
clarando
|
| Akkusativ |
clarandum
|
clarandam
|
clarandum
|
| Ablativ |
clarando
|
claranda
|
clarando
|
| Vokativ |
clarande
|
claranda
|
clarandum
|
Plural
| Nominativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
| Genitiv |
clarandorum
|
clarandarum
|
clarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarandos
|
clarandas
|
claranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
| Genitiv |
clarantis
|
clarantis
|
clarantis
|
| Dativ |
claranti
|
claranti
|
claranti
|
| Akkusativ |
clarantem
|
clarantem
|
clarans
|
| Ablativ |
claranti clarante
|
claranti clarante
|
claranti clarante
|
| Vokativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
Plural
| Nominativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Genitiv |
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
| Dativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Akkusativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Ablativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Vokativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claratus
|
clarata
|
claratum
|
| Genitiv |
clarati
|
claratae
|
clarati
|
| Dativ |
clarato
|
claratae
|
clarato
|
| Akkusativ |
claratum
|
claratam
|
claratum
|
| Ablativ |
clarato
|
clarata
|
clarato
|
| Vokativ |
clarate
|
clarata
|
claratum
|
Plural
| Nominativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
| Genitiv |
claratorum
|
claratarum
|
claratorum
|
| Dativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Akkusativ |
claratos
|
claratas
|
clarata
|
| Ablativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Vokativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claraturus
|
claratura
|
claraturum
|
| Genitiv |
claraturi
|
claraturae
|
claraturi
|
| Dativ |
claraturo
|
claraturae
|
claraturo
|
| Akkusativ |
claraturum
|
claraturam
|
claraturum
|
| Ablativ |
claraturo
|
claratura
|
claraturo
|
| Vokativ |
clarature
|
claratura
|
claraturum
|
Plural
| Nominativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
| Genitiv |
claraturorum
|
claraturarum
|
claraturorum
|
| Dativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Akkusativ |
claraturos
|
claraturas
|
claratura
|
| Ablativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Vokativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
claratum
|
claratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claro
|
ich erhelle |
| 2. Person Singular |
claras
|
du erhellst |
| 3. Person Singular |
clarat
|
er/sie/es erhellt |
| 1. Person Plural |
claramus
|
wir erhellen |
| 2. Person Plural |
claratis
|
ihr erhellt |
| 3. Person Plural |
clarant
|
sie erhellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claror
|
ich werde erhellt |
| 2. Person Singular |
clararis clarare
|
du wirst erhellt |
| 3. Person Singular |
claratur
|
er/sie/es wird erhellt |
| 1. Person Plural |
claramur
|
wir werden erhellt |
| 2. Person Plural |
claramini
|
ihr werdet erhellt |
| 3. Person Plural |
clarantur
|
sie werden erhellt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarem
|
ich erhelle |
| 2. Person Singular |
clares
|
du erhellest |
| 3. Person Singular |
claret
|
er/sie/es erhelle |
| 1. Person Plural |
claremus
|
wir erhellen |
| 2. Person Plural |
claretis
|
ihr erhellet |
| 3. Person Plural |
clarent
|
sie erhellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarer
|
ich werde erhellt |
| 2. Person Singular |
clareris clarere
|
du werdest erhellt |
| 3. Person Singular |
claretur
|
er/sie/es werde erhellt |
| 1. Person Plural |
claremur
|
wir werden erhellt |
| 2. Person Plural |
claremini
|
ihr werdet erhellt |
| 3. Person Plural |
clarentur
|
sie werden erhellt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabam
|
ich erhellte |
| 2. Person Singular |
clarabas
|
du erhelltest |
| 3. Person Singular |
clarabat
|
er/sie/es erhellte |
| 1. Person Plural |
clarabamus
|
wir erhellten |
| 2. Person Plural |
clarabatis
|
ihr erhelltet |
| 3. Person Plural |
clarabant
|
sie erhellten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabar
|
ich wurde erhellt |
| 2. Person Singular |
clarabaris clarabare
|
du wurdest erhellt |
| 3. Person Singular |
clarabatur
|
er/sie/es wurde erhellt |
| 1. Person Plural |
clarabamur
|
wir wurden erhellt |
| 2. Person Plural |
clarabamini
|
ihr wurdet erhellt |
| 3. Person Plural |
clarabantur
|
sie wurden erhellt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clararem
|
ich erhellte |
| 2. Person Singular |
clarares
|
du erhelltest |
| 3. Person Singular |
clararet
|
er/sie/es erhellte |
| 1. Person Plural |
clararemus
|
wir erhellten |
| 2. Person Plural |
clararetis
|
ihr erhelltet |
| 3. Person Plural |
clararent
|
sie erhellten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clararer
|
ich würde erhellt |
| 2. Person Singular |
clarareris clararere
|
du würdest erhellt |
| 3. Person Singular |
clararetur
|
er/sie/es würde erhellt |
| 1. Person Plural |
clararemur
|
wir würden erhellt |
| 2. Person Plural |
clararemini
|
ihr würdet erhellt |
| 3. Person Plural |
clararentur
|
sie würden erhellt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabo
|
ich werde erhellen |
| 2. Person Singular |
clarabis
|
du wirst erhellen |
| 3. Person Singular |
clarabit
|
er/sie/es wird erhellen |
| 1. Person Plural |
clarabimus
|
wir werden erhellen |
| 2. Person Plural |
clarabitis
|
ihr werdet erhellen |
| 3. Person Plural |
clarabunt
|
sie werden erhellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabor
|
ich werde erhellt |
| 2. Person Singular |
claraberis clarabere
|
du wirst erhellt |
| 3. Person Singular |
clarabitur
|
er/sie/es wird erhellt |
| 1. Person Plural |
clarabimur
|
wir werden erhellt |
| 2. Person Plural |
clarabimini
|
ihr werdet erhellt |
| 3. Person Plural |
clarabuntur
|
sie werden erhellt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravi
|
ich habe erhellt |
| 2. Person Singular |
claravisti
|
du hast erhellt |
| 3. Person Singular |
claravit
|
er/sie/es hat erhellt |
| 1. Person Plural |
claravimus
|
wir haben erhellt |
| 2. Person Plural |
claravistis
|
ihr habt erhellt |
| 3. Person Plural |
claraverunt claravere
|
sie haben erhellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sum
|
ich bin erhellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus es
|
du bist erhellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus est
|
er/sie/es ist erhellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati sumus
|
wir sind erhellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati estis
|
ihr seid erhellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati sunt
|
sie sind erhellt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraverim
|
ich habe erhellt |
| 2. Person Singular |
claraveris
|
du habest erhellt |
| 3. Person Singular |
claraverit
|
er/sie/es habe erhellt |
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
wir haben erhellt |
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
ihr habet erhellt |
| 3. Person Plural |
claraverint
|
sie haben erhellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sim
|
ich sei erhellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus sis
|
du seiest erhellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus sit
|
er/sie/es sei erhellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati simus
|
wir seien erhellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati sitis
|
ihr seiet erhellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati sint
|
sie seien erhellt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraveram
|
ich hatte erhellt |
| 2. Person Singular |
claraveras
|
du hattest erhellt |
| 3. Person Singular |
claraverat
|
er/sie/es hatte erhellt |
| 1. Person Plural |
claraveramus
|
wir hatten erhellt |
| 2. Person Plural |
claraveratis
|
ihr hattet erhellt |
| 3. Person Plural |
claraverant
|
sie hatten erhellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus eram
|
ich war erhellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus eras
|
du warst erhellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus erat
|
er/sie/es war erhellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati eramus
|
wir waren erhellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati eratis
|
ihr warst erhellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati erant
|
sie waren erhellt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravissem
|
ich hätte erhellt |
| 2. Person Singular |
claravisses
|
du hättest erhellt |
| 3. Person Singular |
claravisset
|
er/sie/es hätte erhellt |
| 1. Person Plural |
claravissemus
|
wir hätten erhellt |
| 2. Person Plural |
claravissetis
|
ihr hättet erhellt |
| 3. Person Plural |
claravissent
|
sie hätten erhellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus essem
|
ich wäre erhellt worden |
| 2. Person Singular |
claratus esses
|
du wärest erhellt worden |
| 3. Person Singular |
claratus esset
|
er/sie/es wäre erhellt worden |
| 1. Person Plural |
clarati essemus
|
wir wären erhellt worden |
| 2. Person Plural |
clarati essetis
|
ihr wäret erhellt worden |
| 3. Person Plural |
clarati essent
|
sie wären erhellt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravero
|
ich werde erhellt haben |
| 2. Person Singular |
claraveris
|
du wirst erhellt haben |
| 3. Person Singular |
claraverit
|
er/sie/es wird erhellt haben |
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
wir werden erhellt haben |
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
ihr werdet erhellt haben |
| 3. Person Plural |
claraverint
|
sie werden erhellt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus ero
|
ich werde erhellt worden sein |
| 2. Person Singular |
claratus eris
|
du werdest erhellt worden sein |
| 3. Person Singular |
claratus erit
|
er/sie/es werde erhellt worden sein |
| 1. Person Plural |
clarati erimus
|
wir werden erhellt worden sein |
| 2. Person Plural |
clarati eritis
|
ihr werdet erhellt worden sein |
| 3. Person Plural |
clarati erunt
|
sie werden erhellt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarare
|
erhellen |
| Vorzeitigkeit |
claravisse
|
erhellt haben |
| Nachzeitigkeit |
claraturum esse
|
erhellen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarari clararier
|
erhellt werden |
| Vorzeitigkeit |
claratum esse
|
erhellt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
claratum iri
|
künftig erhellt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clara
|
erhelle! |
| 2. Person Plural |
clarate
|
erhellt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarato
|
| 3. Person Singular |
clarato
|
| 2. Person Plural |
claratote
|
| 3. Person Plural |
claranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarare
|
das Erhellen |
| Genitiv |
clarandi
|
des Erhellens |
| Dativ |
clarando
|
dem Erhellen |
| Akkusativ |
clarandum
|
das Erhellen |
| Ablativ |
clarando
|
durch das Erhellen |
| Vokativ |
clarande
|
Erhellen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarandus
|
claranda
|
clarandum
|
| Genitiv |
clarandi
|
clarandae
|
clarandi
|
| Dativ |
clarando
|
clarandae
|
clarando
|
| Akkusativ |
clarandum
|
clarandam
|
clarandum
|
| Ablativ |
clarando
|
claranda
|
clarando
|
| Vokativ |
clarande
|
claranda
|
clarandum
|
Plural
| Nominativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
| Genitiv |
clarandorum
|
clarandarum
|
clarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarandos
|
clarandas
|
claranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
| Genitiv |
clarantis
|
clarantis
|
clarantis
|
| Dativ |
claranti
|
claranti
|
claranti
|
| Akkusativ |
clarantem
|
clarantem
|
clarans
|
| Ablativ |
claranti clarante
|
claranti clarante
|
claranti clarante
|
| Vokativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
Plural
| Nominativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Genitiv |
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
| Dativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Akkusativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Ablativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Vokativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claratus
|
clarata
|
claratum
|
| Genitiv |
clarati
|
claratae
|
clarati
|
| Dativ |
clarato
|
claratae
|
clarato
|
| Akkusativ |
claratum
|
claratam
|
claratum
|
| Ablativ |
clarato
|
clarata
|
clarato
|
| Vokativ |
clarate
|
clarata
|
claratum
|
Plural
| Nominativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
| Genitiv |
claratorum
|
claratarum
|
claratorum
|
| Dativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Akkusativ |
claratos
|
claratas
|
clarata
|
| Ablativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Vokativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claraturus
|
claratura
|
claraturum
|
| Genitiv |
claraturi
|
claraturae
|
claraturi
|
| Dativ |
claraturo
|
claraturae
|
claraturo
|
| Akkusativ |
claraturum
|
claraturam
|
claraturum
|
| Ablativ |
claraturo
|
claratura
|
claraturo
|
| Vokativ |
clarature
|
claratura
|
claraturum
|
Plural
| Nominativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
| Genitiv |
claraturorum
|
claraturarum
|
claraturorum
|
| Dativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Akkusativ |
claraturos
|
claraturas
|
claratura
|
| Ablativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Vokativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
claratum
|
claratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claro
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
claras
|
du erklärst |
| 3. Person Singular |
clarat
|
er/sie/es erklärt |
| 1. Person Plural |
claramus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
claratis
|
ihr erklärt |
| 3. Person Plural |
clarant
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claror
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
clararis clarare
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
claratur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
claramur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
claramini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
clarantur
|
sie werden erklärt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarem
|
ich erkläre |
| 2. Person Singular |
clares
|
du erklärest |
| 3. Person Singular |
claret
|
er/sie/es erkläre |
| 1. Person Plural |
claremus
|
wir erklären |
| 2. Person Plural |
claretis
|
ihr erkläret |
| 3. Person Plural |
clarent
|
sie erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarer
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
clareris clarere
|
du werdest erklärt |
| 3. Person Singular |
claretur
|
er/sie/es werde erklärt |
| 1. Person Plural |
claremur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
claremini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
clarentur
|
sie werden erklärt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabam
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
clarabas
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
clarabat
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
clarabamus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
clarabatis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
clarabant
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabar
|
ich wurde erklärt |
| 2. Person Singular |
clarabaris clarabare
|
du wurdest erklärt |
| 3. Person Singular |
clarabatur
|
er/sie/es wurde erklärt |
| 1. Person Plural |
clarabamur
|
wir wurden erklärt |
| 2. Person Plural |
clarabamini
|
ihr wurdet erklärt |
| 3. Person Plural |
clarabantur
|
sie wurden erklärt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clararem
|
ich erklärte |
| 2. Person Singular |
clarares
|
du erklärtest |
| 3. Person Singular |
clararet
|
er/sie/es erklärte |
| 1. Person Plural |
clararemus
|
wir erklärten |
| 2. Person Plural |
clararetis
|
ihr erklärtet |
| 3. Person Plural |
clararent
|
sie erklärten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clararer
|
ich würde erklärt |
| 2. Person Singular |
clarareris clararere
|
du würdest erklärt |
| 3. Person Singular |
clararetur
|
er/sie/es würde erklärt |
| 1. Person Plural |
clararemur
|
wir würden erklärt |
| 2. Person Plural |
clararemini
|
ihr würdet erklärt |
| 3. Person Plural |
clararentur
|
sie würden erklärt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabo
|
ich werde erklären |
| 2. Person Singular |
clarabis
|
du wirst erklären |
| 3. Person Singular |
clarabit
|
er/sie/es wird erklären |
| 1. Person Plural |
clarabimus
|
wir werden erklären |
| 2. Person Plural |
clarabitis
|
ihr werdet erklären |
| 3. Person Plural |
clarabunt
|
sie werden erklären |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabor
|
ich werde erklärt |
| 2. Person Singular |
claraberis clarabere
|
du wirst erklärt |
| 3. Person Singular |
clarabitur
|
er/sie/es wird erklärt |
| 1. Person Plural |
clarabimur
|
wir werden erklärt |
| 2. Person Plural |
clarabimini
|
ihr werdet erklärt |
| 3. Person Plural |
clarabuntur
|
sie werden erklärt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravi
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
claravisti
|
du hast erklärt |
| 3. Person Singular |
claravit
|
er/sie/es hat erklärt |
| 1. Person Plural |
claravimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
claravistis
|
ihr habt erklärt |
| 3. Person Plural |
claraverunt claravere
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sum
|
ich bin erklärt worden |
| 2. Person Singular |
claratus es
|
du bist erklärt worden |
| 3. Person Singular |
claratus est
|
er/sie/es ist erklärt worden |
| 1. Person Plural |
clarati sumus
|
wir sind erklärt worden |
| 2. Person Plural |
clarati estis
|
ihr seid erklärt worden |
| 3. Person Plural |
clarati sunt
|
sie sind erklärt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraverim
|
ich habe erklärt |
| 2. Person Singular |
claraveris
|
du habest erklärt |
| 3. Person Singular |
claraverit
|
er/sie/es habe erklärt |
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
wir haben erklärt |
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
ihr habet erklärt |
| 3. Person Plural |
claraverint
|
sie haben erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sim
|
ich sei erklärt worden |
| 2. Person Singular |
claratus sis
|
du seiest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
claratus sit
|
er/sie/es sei erklärt worden |
| 1. Person Plural |
clarati simus
|
wir seien erklärt worden |
| 2. Person Plural |
clarati sitis
|
ihr seiet erklärt worden |
| 3. Person Plural |
clarati sint
|
sie seien erklärt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraveram
|
ich hatte erklärt |
| 2. Person Singular |
claraveras
|
du hattest erklärt |
| 3. Person Singular |
claraverat
|
er/sie/es hatte erklärt |
| 1. Person Plural |
claraveramus
|
wir hatten erklärt |
| 2. Person Plural |
claraveratis
|
ihr hattet erklärt |
| 3. Person Plural |
claraverant
|
sie hatten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus eram
|
ich war erklärt worden |
| 2. Person Singular |
claratus eras
|
du warst erklärt worden |
| 3. Person Singular |
claratus erat
|
er/sie/es war erklärt worden |
| 1. Person Plural |
clarati eramus
|
wir waren erklärt worden |
| 2. Person Plural |
clarati eratis
|
ihr warst erklärt worden |
| 3. Person Plural |
clarati erant
|
sie waren erklärt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravissem
|
ich hätte erklärt |
| 2. Person Singular |
claravisses
|
du hättest erklärt |
| 3. Person Singular |
claravisset
|
er/sie/es hätte erklärt |
| 1. Person Plural |
claravissemus
|
wir hätten erklärt |
| 2. Person Plural |
claravissetis
|
ihr hättet erklärt |
| 3. Person Plural |
claravissent
|
sie hätten erklärt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus essem
|
ich wäre erklärt worden |
| 2. Person Singular |
claratus esses
|
du wärest erklärt worden |
| 3. Person Singular |
claratus esset
|
er/sie/es wäre erklärt worden |
| 1. Person Plural |
clarati essemus
|
wir wären erklärt worden |
| 2. Person Plural |
clarati essetis
|
ihr wäret erklärt worden |
| 3. Person Plural |
clarati essent
|
sie wären erklärt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravero
|
ich werde erklärt haben |
| 2. Person Singular |
claraveris
|
du wirst erklärt haben |
| 3. Person Singular |
claraverit
|
er/sie/es wird erklärt haben |
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
wir werden erklärt haben |
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
ihr werdet erklärt haben |
| 3. Person Plural |
claraverint
|
sie werden erklärt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus ero
|
ich werde erklärt worden sein |
| 2. Person Singular |
claratus eris
|
du werdest erklärt worden sein |
| 3. Person Singular |
claratus erit
|
er/sie/es werde erklärt worden sein |
| 1. Person Plural |
clarati erimus
|
wir werden erklärt worden sein |
| 2. Person Plural |
clarati eritis
|
ihr werdet erklärt worden sein |
| 3. Person Plural |
clarati erunt
|
sie werden erklärt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarare
|
erklären |
| Vorzeitigkeit |
claravisse
|
erklärt haben |
| Nachzeitigkeit |
claraturum esse
|
erklären werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarari clararier
|
erklärt werden |
| Vorzeitigkeit |
claratum esse
|
erklärt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
claratum iri
|
künftig erklärt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clara
|
erkläre! |
| 2. Person Plural |
clarate
|
erklärt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarato
|
| 3. Person Singular |
clarato
|
| 2. Person Plural |
claratote
|
| 3. Person Plural |
claranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarare
|
das Erklären |
| Genitiv |
clarandi
|
des Erklärens |
| Dativ |
clarando
|
dem Erklären |
| Akkusativ |
clarandum
|
das Erklären |
| Ablativ |
clarando
|
durch das Erklären |
| Vokativ |
clarande
|
Erklären! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarandus
|
claranda
|
clarandum
|
| Genitiv |
clarandi
|
clarandae
|
clarandi
|
| Dativ |
clarando
|
clarandae
|
clarando
|
| Akkusativ |
clarandum
|
clarandam
|
clarandum
|
| Ablativ |
clarando
|
claranda
|
clarando
|
| Vokativ |
clarande
|
claranda
|
clarandum
|
Plural
| Nominativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
| Genitiv |
clarandorum
|
clarandarum
|
clarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarandos
|
clarandas
|
claranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
| Genitiv |
clarantis
|
clarantis
|
clarantis
|
| Dativ |
claranti
|
claranti
|
claranti
|
| Akkusativ |
clarantem
|
clarantem
|
clarans
|
| Ablativ |
claranti clarante
|
claranti clarante
|
claranti clarante
|
| Vokativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
Plural
| Nominativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Genitiv |
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
| Dativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Akkusativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Ablativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Vokativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claratus
|
clarata
|
claratum
|
| Genitiv |
clarati
|
claratae
|
clarati
|
| Dativ |
clarato
|
claratae
|
clarato
|
| Akkusativ |
claratum
|
claratam
|
claratum
|
| Ablativ |
clarato
|
clarata
|
clarato
|
| Vokativ |
clarate
|
clarata
|
claratum
|
Plural
| Nominativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
| Genitiv |
claratorum
|
claratarum
|
claratorum
|
| Dativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Akkusativ |
claratos
|
claratas
|
clarata
|
| Ablativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Vokativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claraturus
|
claratura
|
claraturum
|
| Genitiv |
claraturi
|
claraturae
|
claraturi
|
| Dativ |
claraturo
|
claraturae
|
claraturo
|
| Akkusativ |
claraturum
|
claraturam
|
claraturum
|
| Ablativ |
claraturo
|
claratura
|
claraturo
|
| Vokativ |
clarature
|
claratura
|
claraturum
|
Plural
| Nominativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
| Genitiv |
claraturorum
|
claraturarum
|
claraturorum
|
| Dativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Akkusativ |
claraturos
|
claraturas
|
claratura
|
| Ablativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Vokativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
claratum
|
claratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claro
|
|
| 2. Person Singular |
claras
|
|
| 3. Person Singular |
clarat
|
|
| 1. Person Plural |
claramus
|
|
| 2. Person Plural |
claratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claror
|
|
| 2. Person Singular |
clararis clarare
|
|
| 3. Person Singular |
claratur
|
|
| 1. Person Plural |
claramur
|
|
| 2. Person Plural |
claramini
|
|
| 3. Person Plural |
clarantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarem
|
|
| 2. Person Singular |
clares
|
|
| 3. Person Singular |
claret
|
|
| 1. Person Plural |
claremus
|
|
| 2. Person Plural |
claretis
|
|
| 3. Person Plural |
clarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarer
|
|
| 2. Person Singular |
clareris clarere
|
|
| 3. Person Singular |
claretur
|
|
| 1. Person Plural |
claremur
|
|
| 2. Person Plural |
claremini
|
|
| 3. Person Plural |
clarentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabam
|
|
| 2. Person Singular |
clarabas
|
|
| 3. Person Singular |
clarabat
|
|
| 1. Person Plural |
clarabamus
|
|
| 2. Person Plural |
clarabatis
|
|
| 3. Person Plural |
clarabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabar
|
|
| 2. Person Singular |
clarabaris clarabare
|
|
| 3. Person Singular |
clarabatur
|
|
| 1. Person Plural |
clarabamur
|
|
| 2. Person Plural |
clarabamini
|
|
| 3. Person Plural |
clarabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clararem
|
|
| 2. Person Singular |
clarares
|
|
| 3. Person Singular |
clararet
|
|
| 1. Person Plural |
clararemus
|
|
| 2. Person Plural |
clararetis
|
|
| 3. Person Plural |
clararent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clararer
|
|
| 2. Person Singular |
clarareris clararere
|
|
| 3. Person Singular |
clararetur
|
|
| 1. Person Plural |
clararemur
|
|
| 2. Person Plural |
clararemini
|
|
| 3. Person Plural |
clararentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabo
|
|
| 2. Person Singular |
clarabis
|
|
| 3. Person Singular |
clarabit
|
|
| 1. Person Plural |
clarabimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarabitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
clarabor
|
|
| 2. Person Singular |
claraberis clarabere
|
|
| 3. Person Singular |
clarabitur
|
|
| 1. Person Plural |
clarabimur
|
|
| 2. Person Plural |
clarabimini
|
|
| 3. Person Plural |
clarabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravi
|
|
| 2. Person Singular |
claravisti
|
|
| 3. Person Singular |
claravit
|
|
| 1. Person Plural |
claravimus
|
|
| 2. Person Plural |
claravistis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverunt claravere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sum
|
|
| 2. Person Singular |
claratus es
|
|
| 3. Person Singular |
claratus est
|
|
| 1. Person Plural |
clarati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati estis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraverim
|
|
| 2. Person Singular |
claraveris
|
|
| 3. Person Singular |
claraverit
|
|
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus sim
|
|
| 2. Person Singular |
claratus sis
|
|
| 3. Person Singular |
claratus sit
|
|
| 1. Person Plural |
clarati simus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claraveram
|
|
| 2. Person Singular |
claraveras
|
|
| 3. Person Singular |
claraverat
|
|
| 1. Person Plural |
claraveramus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveratis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus eram
|
|
| 2. Person Singular |
claratus eras
|
|
| 3. Person Singular |
claratus erat
|
|
| 1. Person Plural |
clarati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravissem
|
|
| 2. Person Singular |
claravisses
|
|
| 3. Person Singular |
claravisset
|
|
| 1. Person Plural |
claravissemus
|
|
| 2. Person Plural |
claravissetis
|
|
| 3. Person Plural |
claravissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus essem
|
|
| 2. Person Singular |
claratus esses
|
|
| 3. Person Singular |
claratus esset
|
|
| 1. Person Plural |
clarati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
claravero
|
|
| 2. Person Singular |
claraveris
|
|
| 3. Person Singular |
claraverit
|
|
| 1. Person Plural |
claraverimus
|
|
| 2. Person Plural |
claraveritis
|
|
| 3. Person Plural |
claraverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
claratus ero
|
|
| 2. Person Singular |
claratus eris
|
|
| 3. Person Singular |
claratus erit
|
|
| 1. Person Plural |
clarati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
clarati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
clarati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarare
|
|
| Vorzeitigkeit |
claravisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
claraturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
clarari clararier
|
|
| Vorzeitigkeit |
claratum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
claratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
clara
|
! |
| 2. Person Plural |
clarate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
clarato
|
| 3. Person Singular |
clarato
|
| 2. Person Plural |
claratote
|
| 3. Person Plural |
claranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
clarare
|
das |
| Genitiv |
clarandi
|
des es |
| Dativ |
clarando
|
dem |
| Akkusativ |
clarandum
|
das |
| Ablativ |
clarando
|
durch das |
| Vokativ |
clarande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarandus
|
claranda
|
clarandum
|
| Genitiv |
clarandi
|
clarandae
|
clarandi
|
| Dativ |
clarando
|
clarandae
|
clarando
|
| Akkusativ |
clarandum
|
clarandam
|
clarandum
|
| Ablativ |
clarando
|
claranda
|
clarando
|
| Vokativ |
clarande
|
claranda
|
clarandum
|
Plural
| Nominativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
| Genitiv |
clarandorum
|
clarandarum
|
clarandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
clarandos
|
clarandas
|
claranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
clarandi
|
clarandae
|
claranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
| Genitiv |
clarantis
|
clarantis
|
clarantis
|
| Dativ |
claranti
|
claranti
|
claranti
|
| Akkusativ |
clarantem
|
clarantem
|
clarans
|
| Ablativ |
claranti clarante
|
claranti clarante
|
claranti clarante
|
| Vokativ |
clarans
|
clarans
|
clarans
|
Plural
| Nominativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Genitiv |
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
clarantium clarantum
|
| Dativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Akkusativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
| Ablativ |
clarantibus
|
clarantibus
|
clarantibus
|
| Vokativ |
clarantes
|
clarantes
|
clarantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claratus
|
clarata
|
claratum
|
| Genitiv |
clarati
|
claratae
|
clarati
|
| Dativ |
clarato
|
claratae
|
clarato
|
| Akkusativ |
claratum
|
claratam
|
claratum
|
| Ablativ |
clarato
|
clarata
|
clarato
|
| Vokativ |
clarate
|
clarata
|
claratum
|
Plural
| Nominativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
| Genitiv |
claratorum
|
claratarum
|
claratorum
|
| Dativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Akkusativ |
claratos
|
claratas
|
clarata
|
| Ablativ |
claratis
|
claratis
|
claratis
|
| Vokativ |
clarati
|
claratae
|
clarata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
claraturus
|
claratura
|
claraturum
|
| Genitiv |
claraturi
|
claraturae
|
claraturi
|
| Dativ |
claraturo
|
claraturae
|
claraturo
|
| Akkusativ |
claraturum
|
claraturam
|
claraturum
|
| Ablativ |
claraturo
|
claratura
|
claraturo
|
| Vokativ |
clarature
|
claratura
|
claraturum
|
Plural
| Nominativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
| Genitiv |
claraturorum
|
claraturarum
|
claraturorum
|
| Dativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Akkusativ |
claraturos
|
claraturas
|
claratura
|
| Ablativ |
claraturis
|
claraturis
|
claraturis
|
| Vokativ |
claraturi
|
claraturae
|
claratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
claratum
|
claratu
|