Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimito
|
ich grenze ab |
| 2. Person Singular |
conlimitas
|
du grenzt ab |
| 3. Person Singular |
conlimitat
|
er/sie/es grenzt ab |
| 1. Person Plural |
conlimitamus
|
wir grenzen ab |
| 2. Person Plural |
conlimitatis
|
ihr grenzt ab |
| 3. Person Plural |
conlimitant
|
sie grenzen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitor
|
ich werde abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitaris conlimitare
|
du wirst abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitatur
|
er/sie/es wird abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitamur
|
wir werden abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitamini
|
ihr werdet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitantur
|
sie werden abgegrenzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitem
|
ich grenze ab |
| 2. Person Singular |
conlimites
|
du grenzest ab |
| 3. Person Singular |
conlimitet
|
er/sie/es grenze ab |
| 1. Person Plural |
conlimitemus
|
wir grenzen ab |
| 2. Person Plural |
conlimitetis
|
ihr grenzet ab |
| 3. Person Plural |
conlimitent
|
sie grenzen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimiter
|
ich werde abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimiteris conlimitere
|
du werdest abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitetur
|
er/sie/es werde abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitemur
|
wir werden abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitemini
|
ihr werdet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitentur
|
sie werden abgegrenzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitabam
|
ich grenzte ab |
| 2. Person Singular |
conlimitabas
|
du grenztest ab |
| 3. Person Singular |
conlimitabat
|
er/sie/es grenzte ab |
| 1. Person Plural |
conlimitabamus
|
wir grenzten ab |
| 2. Person Plural |
conlimitabatis
|
ihr grenztet ab |
| 3. Person Plural |
conlimitabant
|
sie grenzten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitabar
|
ich wurde abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitabaris conlimitabare
|
du wurdest abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitabatur
|
er/sie/es wurde abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitabamur
|
wir wurden abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitabamini
|
ihr wurdet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitabantur
|
sie wurden abgegrenzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitarem
|
ich grenzte ab |
| 2. Person Singular |
conlimitares
|
du grenztest ab |
| 3. Person Singular |
conlimitaret
|
er/sie/es grenzte ab |
| 1. Person Plural |
conlimitaremus
|
wir grenzten ab |
| 2. Person Plural |
conlimitaretis
|
ihr grenztet ab |
| 3. Person Plural |
conlimitarent
|
sie grenzten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitarer
|
ich würde abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitareris conlimitarere
|
du würdest abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitaretur
|
er/sie/es würde abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitaremur
|
wir würden abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitaremini
|
ihr würdet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitarentur
|
sie würden abgegrenzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitabo
|
ich werde abgrenzen |
| 2. Person Singular |
conlimitabis
|
du wirst abgrenzen |
| 3. Person Singular |
conlimitabit
|
er/sie/es wird abgrenzen |
| 1. Person Plural |
conlimitabimus
|
wir werden abgrenzen |
| 2. Person Plural |
conlimitabitis
|
ihr werdet abgrenzen |
| 3. Person Plural |
conlimitabunt
|
sie werden abgrenzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitabor
|
ich werde abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitaberis conlimitabere
|
du wirst abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitabitur
|
er/sie/es wird abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitabimur
|
wir werden abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitabimini
|
ihr werdet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitabuntur
|
sie werden abgegrenzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitavi
|
ich habe abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitavisti
|
du hast abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitavit
|
er/sie/es hat abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitavimus
|
wir haben abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitavistis
|
ihr habt abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitaverunt conlimitavere
|
sie haben abgegrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitatus sum
|
ich bin abgegrenzt worden |
| 2. Person Singular |
conlimitatus es
|
du bist abgegrenzt worden |
| 3. Person Singular |
conlimitatus est
|
er/sie/es ist abgegrenzt worden |
| 1. Person Plural |
conlimitati sumus
|
wir sind abgegrenzt worden |
| 2. Person Plural |
conlimitati estis
|
ihr seid abgegrenzt worden |
| 3. Person Plural |
conlimitati sunt
|
sie sind abgegrenzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitaverim
|
ich habe abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitaveris
|
du habest abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitaverit
|
er/sie/es habe abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitaverimus
|
wir haben abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitaveritis
|
ihr habet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitaverint
|
sie haben abgegrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitatus sim
|
ich sei abgegrenzt worden |
| 2. Person Singular |
conlimitatus sis
|
du seiest abgegrenzt worden |
| 3. Person Singular |
conlimitatus sit
|
er/sie/es sei abgegrenzt worden |
| 1. Person Plural |
conlimitati simus
|
wir seien abgegrenzt worden |
| 2. Person Plural |
conlimitati sitis
|
ihr seiet abgegrenzt worden |
| 3. Person Plural |
conlimitati sint
|
sie seien abgegrenzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitaveram
|
ich hatte abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitaveras
|
du hattest abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitaverat
|
er/sie/es hatte abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitaveramus
|
wir hatten abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitaveratis
|
ihr hattet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitaverant
|
sie hatten abgegrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitatus eram
|
ich war abgegrenzt worden |
| 2. Person Singular |
conlimitatus eras
|
du warst abgegrenzt worden |
| 3. Person Singular |
conlimitatus erat
|
er/sie/es war abgegrenzt worden |
| 1. Person Plural |
conlimitati eramus
|
wir waren abgegrenzt worden |
| 2. Person Plural |
conlimitati eratis
|
ihr warst abgegrenzt worden |
| 3. Person Plural |
conlimitati erant
|
sie waren abgegrenzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitavissem
|
ich hätte abgegrenzt |
| 2. Person Singular |
conlimitavisses
|
du hättest abgegrenzt |
| 3. Person Singular |
conlimitavisset
|
er/sie/es hätte abgegrenzt |
| 1. Person Plural |
conlimitavissemus
|
wir hätten abgegrenzt |
| 2. Person Plural |
conlimitavissetis
|
ihr hättet abgegrenzt |
| 3. Person Plural |
conlimitavissent
|
sie hätten abgegrenzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitatus essem
|
ich wäre abgegrenzt worden |
| 2. Person Singular |
conlimitatus esses
|
du wärest abgegrenzt worden |
| 3. Person Singular |
conlimitatus esset
|
er/sie/es wäre abgegrenzt worden |
| 1. Person Plural |
conlimitati essemus
|
wir wären abgegrenzt worden |
| 2. Person Plural |
conlimitati essetis
|
ihr wäret abgegrenzt worden |
| 3. Person Plural |
conlimitati essent
|
sie wären abgegrenzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitavero
|
ich werde abgegrenzt haben |
| 2. Person Singular |
conlimitaveris
|
du wirst abgegrenzt haben |
| 3. Person Singular |
conlimitaverit
|
er/sie/es wird abgegrenzt haben |
| 1. Person Plural |
conlimitaverimus
|
wir werden abgegrenzt haben |
| 2. Person Plural |
conlimitaveritis
|
ihr werdet abgegrenzt haben |
| 3. Person Plural |
conlimitaverint
|
sie werden abgegrenzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conlimitatus ero
|
ich werde abgegrenzt worden sein |
| 2. Person Singular |
conlimitatus eris
|
du werdest abgegrenzt worden sein |
| 3. Person Singular |
conlimitatus erit
|
er/sie/es werde abgegrenzt worden sein |
| 1. Person Plural |
conlimitati erimus
|
wir werden abgegrenzt worden sein |
| 2. Person Plural |
conlimitati eritis
|
ihr werdet abgegrenzt worden sein |
| 3. Person Plural |
conlimitati erunt
|
sie werden abgegrenzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conlimitare
|
abgrenzen |
| Vorzeitigkeit |
conlimitavisse
|
abgegrenzt haben |
| Nachzeitigkeit |
conlimitaturum esse
|
abgrenzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
conlimitari conlimitarier
|
abgegrenzt werden |
| Vorzeitigkeit |
conlimitatum esse
|
abgegrenzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
conlimitatum iri
|
künftig abgegrenzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conlimita
|
grenze ab! |
| 2. Person Plural |
conlimitate
|
grenzt ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
conlimitato
|
| 3. Person Singular |
conlimitato
|
| 2. Person Plural |
conlimitatote
|
| 3. Person Plural |
conlimitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
conlimitare
|
das Abgrenzen |
| Genitiv |
conlimitandi
|
des Abgrenzens |
| Dativ |
conlimitando
|
dem Abgrenzen |
| Akkusativ |
conlimitandum
|
das Abgrenzen |
| Ablativ |
conlimitando
|
durch das Abgrenzen |
| Vokativ |
conlimitande
|
Abgrenzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlimitandus
|
conlimitanda
|
conlimitandum
|
| Genitiv |
conlimitandi
|
conlimitandae
|
conlimitandi
|
| Dativ |
conlimitando
|
conlimitandae
|
conlimitando
|
| Akkusativ |
conlimitandum
|
conlimitandam
|
conlimitandum
|
| Ablativ |
conlimitando
|
conlimitanda
|
conlimitando
|
| Vokativ |
conlimitande
|
conlimitanda
|
conlimitandum
|
Plural
| Nominativ |
conlimitandi
|
conlimitandae
|
conlimitanda
|
| Genitiv |
conlimitandorum
|
conlimitandarum
|
conlimitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
conlimitandos
|
conlimitandas
|
conlimitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
conlimitandi
|
conlimitandae
|
conlimitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlimitans
|
conlimitans
|
conlimitans
|
| Genitiv |
conlimitantis
|
conlimitantis
|
conlimitantis
|
| Dativ |
conlimitanti
|
conlimitanti
|
conlimitanti
|
| Akkusativ |
conlimitantem
|
conlimitantem
|
conlimitans
|
| Ablativ |
conlimitanti conlimitante
|
conlimitanti conlimitante
|
conlimitanti conlimitante
|
| Vokativ |
conlimitans
|
conlimitans
|
conlimitans
|
Plural
| Nominativ |
conlimitantes
|
conlimitantes
|
conlimitantia
|
| Genitiv |
conlimitantium conlimitantum
|
conlimitantium conlimitantum
|
conlimitantium conlimitantum
|
| Dativ |
conlimitantibus
|
conlimitantibus
|
conlimitantibus
|
| Akkusativ |
conlimitantes
|
conlimitantes
|
conlimitantia
|
| Ablativ |
conlimitantibus
|
conlimitantibus
|
conlimitantibus
|
| Vokativ |
conlimitantes
|
conlimitantes
|
conlimitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlimitatus
|
conlimitata
|
conlimitatum
|
| Genitiv |
conlimitati
|
conlimitatae
|
conlimitati
|
| Dativ |
conlimitato
|
conlimitatae
|
conlimitato
|
| Akkusativ |
conlimitatum
|
conlimitatam
|
conlimitatum
|
| Ablativ |
conlimitato
|
conlimitata
|
conlimitato
|
| Vokativ |
conlimitate
|
conlimitata
|
conlimitatum
|
Plural
| Nominativ |
conlimitati
|
conlimitatae
|
conlimitata
|
| Genitiv |
conlimitatorum
|
conlimitatarum
|
conlimitatorum
|
| Dativ |
conlimitatis
|
conlimitatis
|
conlimitatis
|
| Akkusativ |
conlimitatos
|
conlimitatas
|
conlimitata
|
| Ablativ |
conlimitatis
|
conlimitatis
|
conlimitatis
|
| Vokativ |
conlimitati
|
conlimitatae
|
conlimitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
conlimitaturus
|
conlimitatura
|
conlimitaturum
|
| Genitiv |
conlimitaturi
|
conlimitaturae
|
conlimitaturi
|
| Dativ |
conlimitaturo
|
conlimitaturae
|
conlimitaturo
|
| Akkusativ |
conlimitaturum
|
conlimitaturam
|
conlimitaturum
|
| Ablativ |
conlimitaturo
|
conlimitatura
|
conlimitaturo
|
| Vokativ |
conlimitature
|
conlimitatura
|
conlimitaturum
|
Plural
| Nominativ |
conlimitaturi
|
conlimitaturae
|
conlimitatura
|
| Genitiv |
conlimitaturorum
|
conlimitaturarum
|
conlimitaturorum
|
| Dativ |
conlimitaturis
|
conlimitaturis
|
conlimitaturis
|
| Akkusativ |
conlimitaturos
|
conlimitaturas
|
conlimitatura
|
| Ablativ |
conlimitaturis
|
conlimitaturis
|
conlimitaturis
|
| Vokativ |
conlimitaturi
|
conlimitaturae
|
conlimitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
conlimitatum
|
conlimitatu
|