Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivo
|
ich esse |
| 2. Person Singular |
convivas
|
du ißt |
| 3. Person Singular |
convivat
|
er/sie/es ißt |
| 1. Person Plural |
convivamus
|
wir essen |
| 2. Person Plural |
convivatis
|
ihr eßt |
| 3. Person Plural |
convivant
|
sie essen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivor
|
ich werde gegessen |
| 2. Person Singular |
convivaris convivare
|
du wirst gegessen |
| 3. Person Singular |
convivatur
|
er/sie/es wird gegessen |
| 1. Person Plural |
convivamur
|
wir werden gegessen |
| 2. Person Plural |
convivamini
|
ihr werdet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivantur
|
sie werden gegessen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivem
|
ich esse |
| 2. Person Singular |
convives
|
du essest |
| 3. Person Singular |
convivet
|
er/sie/es esse |
| 1. Person Plural |
convivemus
|
wir essen |
| 2. Person Plural |
convivetis
|
ihr esset |
| 3. Person Plural |
convivent
|
sie essen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conviver
|
ich werde gegessen |
| 2. Person Singular |
conviveris convivere
|
du werdest gegessen |
| 3. Person Singular |
convivetur
|
er/sie/es werde gegessen |
| 1. Person Plural |
convivemur
|
wir werden gegessen |
| 2. Person Plural |
convivemini
|
ihr werdet gegessen |
| 3. Person Plural |
conviventur
|
sie werden gegessen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabam
|
ich aß |
| 2. Person Singular |
convivabas
|
du aßest |
| 3. Person Singular |
convivabat
|
er/sie/es aß |
| 1. Person Plural |
convivabamus
|
wir aßen |
| 2. Person Plural |
convivabatis
|
ihr aßt |
| 3. Person Plural |
convivabant
|
sie aßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabar
|
ich wurde gegessen |
| 2. Person Singular |
convivabaris convivabare
|
du wurdest gegessen |
| 3. Person Singular |
convivabatur
|
er/sie/es wurde gegessen |
| 1. Person Plural |
convivabamur
|
wir wurden gegessen |
| 2. Person Plural |
convivabamini
|
ihr wurdet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivabantur
|
sie wurden gegessen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivarem
|
ich äße |
| 2. Person Singular |
convivares
|
du äßest |
| 3. Person Singular |
convivaret
|
er/sie/es äße |
| 1. Person Plural |
convivaremus
|
wir äßen |
| 2. Person Plural |
convivaretis
|
ihr äßet |
| 3. Person Plural |
convivarent
|
sie äßen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivarer
|
ich würde gegessen |
| 2. Person Singular |
convivareris convivarere
|
du würdest gegessen |
| 3. Person Singular |
convivaretur
|
er/sie/es würde gegessen |
| 1. Person Plural |
convivaremur
|
wir würden gegessen |
| 2. Person Plural |
convivaremini
|
ihr würdet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivarentur
|
sie würden gegessen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabo
|
ich werde essen |
| 2. Person Singular |
convivabis
|
du wirst essen |
| 3. Person Singular |
convivabit
|
er/sie/es wird essen |
| 1. Person Plural |
convivabimus
|
wir werden essen |
| 2. Person Plural |
convivabitis
|
ihr werdet essen |
| 3. Person Plural |
convivabunt
|
sie werden essen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabor
|
ich werde gegessen |
| 2. Person Singular |
convivaberis convivabere
|
du wirst gegessen |
| 3. Person Singular |
convivabitur
|
er/sie/es wird gegessen |
| 1. Person Plural |
convivabimur
|
wir werden gegessen |
| 2. Person Plural |
convivabimini
|
ihr werdet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivabuntur
|
sie werden gegessen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivavi
|
ich habe gegessen |
| 2. Person Singular |
convivavisti
|
du hast gegessen |
| 3. Person Singular |
convivavit
|
er/sie/es hat gegessen |
| 1. Person Plural |
convivavimus
|
wir haben gegessen |
| 2. Person Plural |
convivavistis
|
ihr habt gegessen |
| 3. Person Plural |
convivaverunt convivavere
|
sie haben gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus sum
|
ich bin gegessen worden |
| 2. Person Singular |
convivatus es
|
du bist gegessen worden |
| 3. Person Singular |
convivatus est
|
er/sie/es ist gegessen worden |
| 1. Person Plural |
convivati sumus
|
wir sind gegessen worden |
| 2. Person Plural |
convivati estis
|
ihr seid gegessen worden |
| 3. Person Plural |
convivati sunt
|
sie sind gegessen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivaverim
|
ich habe gegessen |
| 2. Person Singular |
convivaveris
|
du habest gegessen |
| 3. Person Singular |
convivaverit
|
er/sie/es habe gegessen |
| 1. Person Plural |
convivaverimus
|
wir haben gegessen |
| 2. Person Plural |
convivaveritis
|
ihr habet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivaverint
|
sie haben gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus sim
|
ich sei gegessen worden |
| 2. Person Singular |
convivatus sis
|
du seiest gegessen worden |
| 3. Person Singular |
convivatus sit
|
er/sie/es sei gegessen worden |
| 1. Person Plural |
convivati simus
|
wir seien gegessen worden |
| 2. Person Plural |
convivati sitis
|
ihr seiet gegessen worden |
| 3. Person Plural |
convivati sint
|
sie seien gegessen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivaveram
|
ich hatte gegessen |
| 2. Person Singular |
convivaveras
|
du hattest gegessen |
| 3. Person Singular |
convivaverat
|
er/sie/es hatte gegessen |
| 1. Person Plural |
convivaveramus
|
wir hatten gegessen |
| 2. Person Plural |
convivaveratis
|
ihr hattet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivaverant
|
sie hatten gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus eram
|
ich war gegessen worden |
| 2. Person Singular |
convivatus eras
|
du warst gegessen worden |
| 3. Person Singular |
convivatus erat
|
er/sie/es war gegessen worden |
| 1. Person Plural |
convivati eramus
|
wir waren gegessen worden |
| 2. Person Plural |
convivati eratis
|
ihr warst gegessen worden |
| 3. Person Plural |
convivati erant
|
sie waren gegessen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivavissem
|
ich hätte gegessen |
| 2. Person Singular |
convivavisses
|
du hättest gegessen |
| 3. Person Singular |
convivavisset
|
er/sie/es hätte gegessen |
| 1. Person Plural |
convivavissemus
|
wir hätten gegessen |
| 2. Person Plural |
convivavissetis
|
ihr hättet gegessen |
| 3. Person Plural |
convivavissent
|
sie hätten gegessen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus essem
|
ich wäre gegessen worden |
| 2. Person Singular |
convivatus esses
|
du wärest gegessen worden |
| 3. Person Singular |
convivatus esset
|
er/sie/es wäre gegessen worden |
| 1. Person Plural |
convivati essemus
|
wir wären gegessen worden |
| 2. Person Plural |
convivati essetis
|
ihr wäret gegessen worden |
| 3. Person Plural |
convivati essent
|
sie wären gegessen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivavero
|
ich werde gegessen haben |
| 2. Person Singular |
convivaveris
|
du wirst gegessen haben |
| 3. Person Singular |
convivaverit
|
er/sie/es wird gegessen haben |
| 1. Person Plural |
convivaverimus
|
wir werden gegessen haben |
| 2. Person Plural |
convivaveritis
|
ihr werdet gegessen haben |
| 3. Person Plural |
convivaverint
|
sie werden gegessen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus ero
|
ich werde gegessen worden sein |
| 2. Person Singular |
convivatus eris
|
du werdest gegessen worden sein |
| 3. Person Singular |
convivatus erit
|
er/sie/es werde gegessen worden sein |
| 1. Person Plural |
convivati erimus
|
wir werden gegessen worden sein |
| 2. Person Plural |
convivati eritis
|
ihr werdet gegessen worden sein |
| 3. Person Plural |
convivati erunt
|
sie werden gegessen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convivare
|
essen |
| Vorzeitigkeit |
convivavisse
|
gegessen haben |
| Nachzeitigkeit |
convivaturum esse
|
essen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convivari convivarier
|
gegessen werden |
| Vorzeitigkeit |
convivatum esse
|
gegessen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
convivatum iri
|
künftig gegessen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conviva
|
iß! |
| 2. Person Plural |
convivate
|
eßt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
convivato
|
| 3. Person Singular |
convivato
|
| 2. Person Plural |
convivatote
|
| 3. Person Plural |
convivanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
convivare
|
das Essen |
| Genitiv |
convivandi
|
des Essens |
| Dativ |
convivando
|
dem Essen |
| Akkusativ |
convivandum
|
das Essen |
| Ablativ |
convivando
|
durch das Essen |
| Vokativ |
convivande
|
Essen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivandus
|
convivanda
|
convivandum
|
| Genitiv |
convivandi
|
convivandae
|
convivandi
|
| Dativ |
convivando
|
convivandae
|
convivando
|
| Akkusativ |
convivandum
|
convivandam
|
convivandum
|
| Ablativ |
convivando
|
convivanda
|
convivando
|
| Vokativ |
convivande
|
convivanda
|
convivandum
|
Plural
| Nominativ |
convivandi
|
convivandae
|
convivanda
|
| Genitiv |
convivandorum
|
convivandarum
|
convivandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
convivandos
|
convivandas
|
convivanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
convivandi
|
convivandae
|
convivanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivans
|
convivans
|
convivans
|
| Genitiv |
convivantis
|
convivantis
|
convivantis
|
| Dativ |
convivanti
|
convivanti
|
convivanti
|
| Akkusativ |
convivantem
|
convivantem
|
convivans
|
| Ablativ |
convivanti convivante
|
convivanti convivante
|
convivanti convivante
|
| Vokativ |
convivans
|
convivans
|
convivans
|
Plural
| Nominativ |
convivantes
|
convivantes
|
convivantia
|
| Genitiv |
convivantium convivantum
|
convivantium convivantum
|
convivantium convivantum
|
| Dativ |
convivantibus
|
convivantibus
|
convivantibus
|
| Akkusativ |
convivantes
|
convivantes
|
convivantia
|
| Ablativ |
convivantibus
|
convivantibus
|
convivantibus
|
| Vokativ |
convivantes
|
convivantes
|
convivantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivatus
|
convivata
|
convivatum
|
| Genitiv |
convivati
|
convivatae
|
convivati
|
| Dativ |
convivato
|
convivatae
|
convivato
|
| Akkusativ |
convivatum
|
convivatam
|
convivatum
|
| Ablativ |
convivato
|
convivata
|
convivato
|
| Vokativ |
convivate
|
convivata
|
convivatum
|
Plural
| Nominativ |
convivati
|
convivatae
|
convivata
|
| Genitiv |
convivatorum
|
convivatarum
|
convivatorum
|
| Dativ |
convivatis
|
convivatis
|
convivatis
|
| Akkusativ |
convivatos
|
convivatas
|
convivata
|
| Ablativ |
convivatis
|
convivatis
|
convivatis
|
| Vokativ |
convivati
|
convivatae
|
convivata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivaturus
|
convivatura
|
convivaturum
|
| Genitiv |
convivaturi
|
convivaturae
|
convivaturi
|
| Dativ |
convivaturo
|
convivaturae
|
convivaturo
|
| Akkusativ |
convivaturum
|
convivaturam
|
convivaturum
|
| Ablativ |
convivaturo
|
convivatura
|
convivaturo
|
| Vokativ |
convivature
|
convivatura
|
convivaturum
|
Plural
| Nominativ |
convivaturi
|
convivaturae
|
convivatura
|
| Genitiv |
convivaturorum
|
convivaturarum
|
convivaturorum
|
| Dativ |
convivaturis
|
convivaturis
|
convivaturis
|
| Akkusativ |
convivaturos
|
convivaturas
|
convivatura
|
| Ablativ |
convivaturis
|
convivaturis
|
convivaturis
|
| Vokativ |
convivaturi
|
convivaturae
|
convivatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
convivatum
|
convivatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivo
|
ich speise |
| 2. Person Singular |
convivas
|
du speist |
| 3. Person Singular |
convivat
|
er/sie/es speist |
| 1. Person Plural |
convivamus
|
wir speisen |
| 2. Person Plural |
convivatis
|
ihr speist |
| 3. Person Plural |
convivant
|
sie speisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivor
|
ich werde gespeist |
| 2. Person Singular |
convivaris convivare
|
du wirst gespeist |
| 3. Person Singular |
convivatur
|
er/sie/es wird gespeist |
| 1. Person Plural |
convivamur
|
wir werden gespeist |
| 2. Person Plural |
convivamini
|
ihr werdet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivantur
|
sie werden gespeist |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivem
|
ich speise |
| 2. Person Singular |
convives
|
du speisest |
| 3. Person Singular |
convivet
|
er/sie/es speise |
| 1. Person Plural |
convivemus
|
wir speisen |
| 2. Person Plural |
convivetis
|
ihr speiset |
| 3. Person Plural |
convivent
|
sie speisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
conviver
|
ich werde gespeist |
| 2. Person Singular |
conviveris convivere
|
du werdest gespeist |
| 3. Person Singular |
convivetur
|
er/sie/es werde gespeist |
| 1. Person Plural |
convivemur
|
wir werden gespeist |
| 2. Person Plural |
convivemini
|
ihr werdet gespeist |
| 3. Person Plural |
conviventur
|
sie werden gespeist |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabam
|
ich speiste |
| 2. Person Singular |
convivabas
|
du speistest |
| 3. Person Singular |
convivabat
|
er/sie/es speiste |
| 1. Person Plural |
convivabamus
|
wir speisten |
| 2. Person Plural |
convivabatis
|
ihr speistet |
| 3. Person Plural |
convivabant
|
sie speisten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabar
|
ich wurde gespeist |
| 2. Person Singular |
convivabaris convivabare
|
du wurdest gespeist |
| 3. Person Singular |
convivabatur
|
er/sie/es wurde gespeist |
| 1. Person Plural |
convivabamur
|
wir wurden gespeist |
| 2. Person Plural |
convivabamini
|
ihr wurdet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivabantur
|
sie wurden gespeist |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivarem
|
ich speiste |
| 2. Person Singular |
convivares
|
du speistest |
| 3. Person Singular |
convivaret
|
er/sie/es speiste |
| 1. Person Plural |
convivaremus
|
wir speisten |
| 2. Person Plural |
convivaretis
|
ihr speistet |
| 3. Person Plural |
convivarent
|
sie speisten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivarer
|
ich würde gespeist |
| 2. Person Singular |
convivareris convivarere
|
du würdest gespeist |
| 3. Person Singular |
convivaretur
|
er/sie/es würde gespeist |
| 1. Person Plural |
convivaremur
|
wir würden gespeist |
| 2. Person Plural |
convivaremini
|
ihr würdet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivarentur
|
sie würden gespeist |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabo
|
ich werde speisen |
| 2. Person Singular |
convivabis
|
du wirst speisen |
| 3. Person Singular |
convivabit
|
er/sie/es wird speisen |
| 1. Person Plural |
convivabimus
|
wir werden speisen |
| 2. Person Plural |
convivabitis
|
ihr werdet speisen |
| 3. Person Plural |
convivabunt
|
sie werden speisen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivabor
|
ich werde gespeist |
| 2. Person Singular |
convivaberis convivabere
|
du wirst gespeist |
| 3. Person Singular |
convivabitur
|
er/sie/es wird gespeist |
| 1. Person Plural |
convivabimur
|
wir werden gespeist |
| 2. Person Plural |
convivabimini
|
ihr werdet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivabuntur
|
sie werden gespeist |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivavi
|
ich habe gespeist |
| 2. Person Singular |
convivavisti
|
du hast gespeist |
| 3. Person Singular |
convivavit
|
er/sie/es hat gespeist |
| 1. Person Plural |
convivavimus
|
wir haben gespeist |
| 2. Person Plural |
convivavistis
|
ihr habt gespeist |
| 3. Person Plural |
convivaverunt convivavere
|
sie haben gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus sum
|
ich bin gespeist worden |
| 2. Person Singular |
convivatus es
|
du bist gespeist worden |
| 3. Person Singular |
convivatus est
|
er/sie/es ist gespeist worden |
| 1. Person Plural |
convivati sumus
|
wir sind gespeist worden |
| 2. Person Plural |
convivati estis
|
ihr seid gespeist worden |
| 3. Person Plural |
convivati sunt
|
sie sind gespeist worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivaverim
|
ich habe gespeist |
| 2. Person Singular |
convivaveris
|
du habest gespeist |
| 3. Person Singular |
convivaverit
|
er/sie/es habe gespeist |
| 1. Person Plural |
convivaverimus
|
wir haben gespeist |
| 2. Person Plural |
convivaveritis
|
ihr habet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivaverint
|
sie haben gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus sim
|
ich sei gespeist worden |
| 2. Person Singular |
convivatus sis
|
du seiest gespeist worden |
| 3. Person Singular |
convivatus sit
|
er/sie/es sei gespeist worden |
| 1. Person Plural |
convivati simus
|
wir seien gespeist worden |
| 2. Person Plural |
convivati sitis
|
ihr seiet gespeist worden |
| 3. Person Plural |
convivati sint
|
sie seien gespeist worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivaveram
|
ich hatte gespeist |
| 2. Person Singular |
convivaveras
|
du hattest gespeist |
| 3. Person Singular |
convivaverat
|
er/sie/es hatte gespeist |
| 1. Person Plural |
convivaveramus
|
wir hatten gespeist |
| 2. Person Plural |
convivaveratis
|
ihr hattet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivaverant
|
sie hatten gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus eram
|
ich war gespeist worden |
| 2. Person Singular |
convivatus eras
|
du warst gespeist worden |
| 3. Person Singular |
convivatus erat
|
er/sie/es war gespeist worden |
| 1. Person Plural |
convivati eramus
|
wir waren gespeist worden |
| 2. Person Plural |
convivati eratis
|
ihr warst gespeist worden |
| 3. Person Plural |
convivati erant
|
sie waren gespeist worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivavissem
|
ich hätte gespeist |
| 2. Person Singular |
convivavisses
|
du hättest gespeist |
| 3. Person Singular |
convivavisset
|
er/sie/es hätte gespeist |
| 1. Person Plural |
convivavissemus
|
wir hätten gespeist |
| 2. Person Plural |
convivavissetis
|
ihr hättet gespeist |
| 3. Person Plural |
convivavissent
|
sie hätten gespeist |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus essem
|
ich wäre gespeist worden |
| 2. Person Singular |
convivatus esses
|
du wärest gespeist worden |
| 3. Person Singular |
convivatus esset
|
er/sie/es wäre gespeist worden |
| 1. Person Plural |
convivati essemus
|
wir wären gespeist worden |
| 2. Person Plural |
convivati essetis
|
ihr wäret gespeist worden |
| 3. Person Plural |
convivati essent
|
sie wären gespeist worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
convivavero
|
ich werde gespeist haben |
| 2. Person Singular |
convivaveris
|
du wirst gespeist haben |
| 3. Person Singular |
convivaverit
|
er/sie/es wird gespeist haben |
| 1. Person Plural |
convivaverimus
|
wir werden gespeist haben |
| 2. Person Plural |
convivaveritis
|
ihr werdet gespeist haben |
| 3. Person Plural |
convivaverint
|
sie werden gespeist haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
convivatus ero
|
ich werde gespeist worden sein |
| 2. Person Singular |
convivatus eris
|
du werdest gespeist worden sein |
| 3. Person Singular |
convivatus erit
|
er/sie/es werde gespeist worden sein |
| 1. Person Plural |
convivati erimus
|
wir werden gespeist worden sein |
| 2. Person Plural |
convivati eritis
|
ihr werdet gespeist worden sein |
| 3. Person Plural |
convivati erunt
|
sie werden gespeist worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convivare
|
speisen |
| Vorzeitigkeit |
convivavisse
|
gespeist haben |
| Nachzeitigkeit |
convivaturum esse
|
speisen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
convivari convivarier
|
gespeist werden |
| Vorzeitigkeit |
convivatum esse
|
gespeist worden sein |
| Nachzeitigkeit |
convivatum iri
|
künftig gespeist werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
conviva
|
speise! |
| 2. Person Plural |
convivate
|
speist! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
convivato
|
| 3. Person Singular |
convivato
|
| 2. Person Plural |
convivatote
|
| 3. Person Plural |
convivanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
convivare
|
das Speisen |
| Genitiv |
convivandi
|
des Speisens |
| Dativ |
convivando
|
dem Speisen |
| Akkusativ |
convivandum
|
das Speisen |
| Ablativ |
convivando
|
durch das Speisen |
| Vokativ |
convivande
|
Speisen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivandus
|
convivanda
|
convivandum
|
| Genitiv |
convivandi
|
convivandae
|
convivandi
|
| Dativ |
convivando
|
convivandae
|
convivando
|
| Akkusativ |
convivandum
|
convivandam
|
convivandum
|
| Ablativ |
convivando
|
convivanda
|
convivando
|
| Vokativ |
convivande
|
convivanda
|
convivandum
|
Plural
| Nominativ |
convivandi
|
convivandae
|
convivanda
|
| Genitiv |
convivandorum
|
convivandarum
|
convivandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
convivandos
|
convivandas
|
convivanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
convivandi
|
convivandae
|
convivanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivans
|
convivans
|
convivans
|
| Genitiv |
convivantis
|
convivantis
|
convivantis
|
| Dativ |
convivanti
|
convivanti
|
convivanti
|
| Akkusativ |
convivantem
|
convivantem
|
convivans
|
| Ablativ |
convivanti convivante
|
convivanti convivante
|
convivanti convivante
|
| Vokativ |
convivans
|
convivans
|
convivans
|
Plural
| Nominativ |
convivantes
|
convivantes
|
convivantia
|
| Genitiv |
convivantium convivantum
|
convivantium convivantum
|
convivantium convivantum
|
| Dativ |
convivantibus
|
convivantibus
|
convivantibus
|
| Akkusativ |
convivantes
|
convivantes
|
convivantia
|
| Ablativ |
convivantibus
|
convivantibus
|
convivantibus
|
| Vokativ |
convivantes
|
convivantes
|
convivantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivatus
|
convivata
|
convivatum
|
| Genitiv |
convivati
|
convivatae
|
convivati
|
| Dativ |
convivato
|
convivatae
|
convivato
|
| Akkusativ |
convivatum
|
convivatam
|
convivatum
|
| Ablativ |
convivato
|
convivata
|
convivato
|
| Vokativ |
convivate
|
convivata
|
convivatum
|
Plural
| Nominativ |
convivati
|
convivatae
|
convivata
|
| Genitiv |
convivatorum
|
convivatarum
|
convivatorum
|
| Dativ |
convivatis
|
convivatis
|
convivatis
|
| Akkusativ |
convivatos
|
convivatas
|
convivata
|
| Ablativ |
convivatis
|
convivatis
|
convivatis
|
| Vokativ |
convivati
|
convivatae
|
convivata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
convivaturus
|
convivatura
|
convivaturum
|
| Genitiv |
convivaturi
|
convivaturae
|
convivaturi
|
| Dativ |
convivaturo
|
convivaturae
|
convivaturo
|
| Akkusativ |
convivaturum
|
convivaturam
|
convivaturum
|
| Ablativ |
convivaturo
|
convivatura
|
convivaturo
|
| Vokativ |
convivature
|
convivatura
|
convivaturum
|
Plural
| Nominativ |
convivaturi
|
convivaturae
|
convivatura
|
| Genitiv |
convivaturorum
|
convivaturarum
|
convivaturorum
|
| Dativ |
convivaturis
|
convivaturis
|
convivaturis
|
| Akkusativ |
convivaturos
|
convivaturas
|
convivatura
|
| Ablativ |
convivaturis
|
convivaturis
|
convivaturis
|
| Vokativ |
convivaturi
|
convivaturae
|
convivatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
convivatum
|
convivatu
|