| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| criminator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Grundform | Verleumder |
| criminator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Nominativ Singular von criminator | der Verleumder |
| criminator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Vokativ Singular von criminator | Verleumder! |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | criminator |
der Verleumder |
| Genitiv | criminatoris |
des Verleumders |
| Dativ | criminatori criminatore |
dem Verleumder |
| Akkusativ | criminatorem |
den Verleumder |
| Ablativ | criminatore |
mit dem Verleumder |
| Vokativ | criminator |
Verleumder! |
| Lokativ | criminatori criminatore |
Verleumder als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | criminatores criminatoris |
die Verleumder |
| Genitiv | criminatorum criminatorium |
der Verleumder |
| Dativ | criminatoribus |
den Verleumdern |
| Akkusativ | criminatoris criminatores |
die Verleumder |
| Ablativ | criminatoribus |
mit den Verleumdern |
| Vokativ | criminatores |
Verleumder! |
| Lokativ | criminatoribus |
Verleumder als Ortsangabe |