| Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|---|
| curio | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Grundform | Kurienvorsteher |
| curio | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Nominativ Singular von curio | der Kurienvorsteher |
| curio | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Vokativ Singular von curio | Kurienvorsteher! |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | curio |
der Kurienvorsteher |
| Genitiv | curionis |
des Kurienvorstehers |
| Dativ | curioni curione |
dem Kurienvorsteher |
| Akkusativ | curionem |
den Kurienvorsteher |
| Ablativ | curione |
mit dem Kurienvorsteher |
| Vokativ | curio |
Kurienvorsteher! |
| Lokativ | curioni curione |
Kurienvorsteher als Ortsangabe |
| Latein: | Deutsch: | |
| Nominativ | curiones curionis |
die Kurienvorsteher |
| Genitiv | curionum curionium |
der Kurienvorsteher |
| Dativ | curionibus |
den Kurienvorstehern |
| Akkusativ | curionis curiones |
die Kurienvorsteher |
| Ablativ | curionibus |
mit den Kurienvorstehern |
| Vokativ | curiones |
Kurienvorsteher! |
| Lokativ | curionibus |
Kurienvorsteher als Ortsangabe |