Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despolio 
 | ich beraube | 
  
    | 2. Person Singular | despolias 
 | du beraubst | 
  
    | 3. Person Singular | despoliat 
 | er/sie/es beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliamus 
 | wir berauben | 
  
    | 2. Person Plural | despoliatis 
 | ihr beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliant 
 | sie berauben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despolior 
 | ich werde beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaris despoliare
 
 | du wirst beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatur 
 | er/sie/es wird beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliamur 
 | wir werden beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliamini 
 | ihr werdet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliantur 
 | sie werden beraubt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliem 
 | ich beraube | 
  
    | 2. Person Singular | despolies 
 | du beraubest | 
  
    | 3. Person Singular | despoliet 
 | er/sie/es beraube | 
  
    | 1. Person Plural | despoliemus 
 | wir berauben | 
  
    | 2. Person Plural | despolietis 
 | ihr beraubet | 
  
    | 3. Person Plural | despolient 
 | sie berauben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despolier 
 | ich werde beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despolieris despoliere
 
 | du werdest beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despolietur 
 | er/sie/es werde beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliemur 
 | wir werden beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliemini 
 | ihr werdet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despolientur 
 | sie werden beraubt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabam 
 | ich beraubte | 
  
    | 2. Person Singular | despoliabas 
 | du beraubtest | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabat 
 | er/sie/es beraubte | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabamus 
 | wir beraubten | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabatis 
 | ihr beraubtet | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabant 
 | sie beraubten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabar 
 | ich wurde beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliabaris despoliabare
 
 | du wurdest beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabatur 
 | er/sie/es wurde beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabamur 
 | wir wurden beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabamini 
 | ihr wurdet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabantur 
 | sie wurden beraubt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliarem 
 | ich beraubte | 
  
    | 2. Person Singular | despoliares 
 | du beraubtest | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaret 
 | er/sie/es beraubte | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaremus 
 | wir beraubten | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaretis 
 | ihr beraubtet | 
  
    | 3. Person Plural | despoliarent 
 | sie beraubten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliarer 
 | ich würde beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliareris despoliarere
 
 | du würdest beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaretur 
 | er/sie/es würde beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaremur 
 | wir würden beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaremini 
 | ihr würdet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliarentur 
 | sie würden beraubt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabo 
 | ich werde berauben | 
  
    | 2. Person Singular | despoliabis 
 | du wirst berauben | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabit 
 | er/sie/es wird berauben | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabimus 
 | wir werden berauben | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabitis 
 | ihr werdet berauben | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabunt 
 | sie werden berauben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabor 
 | ich werde beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaberis despoliabere
 
 | du wirst beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabitur 
 | er/sie/es wird beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabimur 
 | wir werden beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabimini 
 | ihr werdet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabuntur 
 | sie werden beraubt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliavi 
 | ich habe beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliavisti 
 | du hast beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliavit 
 | er/sie/es hat beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliavimus 
 | wir haben beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliavistis 
 | ihr habt beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverunt despoliavere
 
 | sie haben beraubt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus sum 
 | ich bin beraubt worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus es 
 | du bist beraubt worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus est 
 | er/sie/es ist beraubt worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati sumus 
 | wir sind beraubt worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati estis 
 | ihr seid beraubt worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati sunt 
 | sie sind beraubt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliaverim 
 | ich habe beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaveris 
 | du habest beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaverit 
 | er/sie/es habe beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaverimus 
 | wir haben beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaveritis 
 | ihr habet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverint 
 | sie haben beraubt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus sim 
 | ich sei beraubt worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus sis 
 | du seiest beraubt worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus sit 
 | er/sie/es sei beraubt worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati simus 
 | wir seien beraubt worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati sitis 
 | ihr seiet beraubt worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati sint 
 | sie seien beraubt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliaveram 
 | ich hatte beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaveras 
 | du hattest beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaverat 
 | er/sie/es hatte beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaveramus 
 | wir hatten beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaveratis 
 | ihr hattet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverant 
 | sie hatten beraubt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus eram 
 | ich war beraubt worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus eras 
 | du warst beraubt worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus erat 
 | er/sie/es war beraubt worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati eramus 
 | wir waren beraubt worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati eratis 
 | ihr warst beraubt worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati erant 
 | sie waren beraubt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliavissem 
 | ich hätte beraubt | 
  
    | 2. Person Singular | despoliavisses 
 | du hättest beraubt | 
  
    | 3. Person Singular | despoliavisset 
 | er/sie/es hätte beraubt | 
  
    | 1. Person Plural | despoliavissemus 
 | wir hätten beraubt | 
  
    | 2. Person Plural | despoliavissetis 
 | ihr hättet beraubt | 
  
    | 3. Person Plural | despoliavissent 
 | sie hätten beraubt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus essem 
 | ich wäre beraubt worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus esses 
 | du wärest beraubt worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus esset 
 | er/sie/es wäre beraubt worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati essemus 
 | wir wären beraubt worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati essetis 
 | ihr wäret beraubt worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati essent 
 | sie wären beraubt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliavero 
 | ich werde beraubt haben | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaveris 
 | du wirst beraubt haben | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaverit 
 | er/sie/es wird beraubt haben | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaverimus 
 | wir werden beraubt haben | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaveritis 
 | ihr werdet beraubt haben | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverint 
 | sie werden beraubt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus ero 
 | ich werde beraubt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus eris 
 | du werdest beraubt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus erit 
 | er/sie/es werde beraubt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati erimus 
 | wir werden beraubt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati eritis 
 | ihr werdet beraubt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati erunt 
 | sie werden beraubt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | despoliare 
 | berauben | 
  
    | Vorzeitigkeit | despoliavisse 
 | beraubt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | despoliaturum esse 
 | berauben werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | despoliari despoliarier
 
 | beraubt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | despoliatum esse 
 | beraubt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | despoliatum iri 
 | künftig beraubt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | despolia 
 | beraube! | 
  
    | 2. Person Plural | despoliate 
 | beraubt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | despoliato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | despoliato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | despoliatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | despolianto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | despoliare 
 | das Berauben | 
  
    | Genitiv | despoliandi 
 | des Beraubens | 
  
    | Dativ | despoliando 
 | dem Berauben | 
  
  
    | Akkusativ | despoliandum 
 | das Berauben | 
  
    | Ablativ | despoliando 
 | durch das Berauben | 
  
    | Vokativ | despoliande 
 | Berauben! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despoliandus 
 | despolianda 
 | despoliandum 
 | 
  
    | Genitiv | despoliandi 
 | despoliandae 
 | despoliandi 
 | 
  
    | Dativ | despoliando 
 | despoliandae 
 | despoliando 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliandum 
 | despoliandam 
 | despoliandum 
 | 
  
    | Ablativ | despoliando 
 | despolianda 
 | despoliando 
 | 
  
    | Vokativ | despoliande 
 | despolianda 
 | despoliandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | despoliandi 
 | despoliandae 
 | despolianda 
 | 
  
    | Genitiv | despoliandorum 
 | despoliandarum 
 | despoliandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | despoliandos 
 | despoliandas 
 | despolianda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | despoliandi 
 | despoliandae 
 | despolianda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despolians 
 | despolians 
 | despolians 
 | 
  
    | Genitiv | despoliantis 
 | despoliantis 
 | despoliantis 
 | 
  
    | Dativ | despolianti 
 | despolianti 
 | despolianti 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliantem 
 | despoliantem 
 | despolians 
 | 
  
    | Ablativ | despolianti despoliante
 
 | despolianti despoliante
 
 | despolianti despoliante
 
 | 
  
    | Vokativ | despolians 
 | despolians 
 | despolians 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | despoliantes 
 | despoliantes 
 | despoliantia 
 | 
  
    | Genitiv | despoliantium despoliantum
 
 | despoliantium despoliantum
 
 | despoliantium despoliantum
 
 | 
  
    | Dativ | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliantes 
 | despoliantes 
 | despoliantia 
 | 
  
    | Ablativ | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | 
  
    | Vokativ | despoliantes 
 | despoliantes 
 | despoliantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despoliatus 
 | despoliata 
 | despoliatum 
 | 
  
    | Genitiv | despoliati 
 | despoliatae 
 | despoliati 
 | 
  
    | Dativ | despoliato 
 | despoliatae 
 | despoliato 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliatum 
 | despoliatam 
 | despoliatum 
 | 
  
    | Ablativ | despoliato 
 | despoliata 
 | despoliato 
 | 
  
    | Vokativ | despoliate 
 | despoliata 
 | despoliatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | despoliati 
 | despoliatae 
 | despoliata 
 | 
  
    | Genitiv | despoliatorum 
 | despoliatarum 
 | despoliatorum 
 | 
  
    | Dativ | despoliatis 
 | despoliatis 
 | despoliatis 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliatos 
 | despoliatas 
 | despoliata 
 | 
  
    | Ablativ | despoliatis 
 | despoliatis 
 | despoliatis 
 | 
  
    | Vokativ | despoliati 
 | despoliatae 
 | despoliata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despoliaturus 
 | despoliatura 
 | despoliaturum 
 | 
  
    | Genitiv | despoliaturi 
 | despoliaturae 
 | despoliaturi 
 | 
  
    | Dativ | despoliaturo 
 | despoliaturae 
 | despoliaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliaturum 
 | despoliaturam 
 | despoliaturum 
 | 
  
    | Ablativ | despoliaturo 
 | despoliatura 
 | despoliaturo 
 | 
  
    | Vokativ | despoliature 
 | despoliatura 
 | despoliaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | despoliaturi 
 | despoliaturae 
 | despoliatura 
 | 
  
    | Genitiv | despoliaturorum 
 | despoliaturarum 
 | despoliaturorum 
 | 
  
    | Dativ | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliaturos 
 | despoliaturas 
 | despoliatura 
 | 
  
    | Ablativ | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | 
  
    | Vokativ | despoliaturi 
 | despoliaturae 
 | despoliatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | despoliatum 
 | despoliatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despolio 
 | ich plündere; plündre | 
  
    | 2. Person Singular | despolias 
 | du plünderst | 
  
    | 3. Person Singular | despoliat 
 | er/sie/es plündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliamus 
 | wir plündern | 
  
    | 2. Person Plural | despoliatis 
 | ihr plündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliant 
 | sie plündern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despolior 
 | ich werde geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaris despoliare
 
 | du wirst geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatur 
 | er/sie/es wird geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliamur 
 | wir werden geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliamini 
 | ihr werdet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliantur 
 | sie werden geplündert | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliem 
 | ich plündere; plündre | 
  
    | 2. Person Singular | despolies 
 | du plünderest; plündrest | 
  
    | 3. Person Singular | despoliet 
 | er/sie/es plündere; plündre | 
  
    | 1. Person Plural | despoliemus 
 | wir plünderen | 
  
    | 2. Person Plural | despolietis 
 | ihr plünderet | 
  
    | 3. Person Plural | despolient 
 | sie plünderen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despolier 
 | ich werde geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despolieris despoliere
 
 | du werdest geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despolietur 
 | er/sie/es werde geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliemur 
 | wir werden geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliemini 
 | ihr werdet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despolientur 
 | sie werden geplündert | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabam 
 | ich plünderte | 
  
    | 2. Person Singular | despoliabas 
 | du plündertest | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabat 
 | er/sie/es plünderte | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabamus 
 | wir plünderten | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabatis 
 | ihr plündertet | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabant 
 | sie plünderten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabar 
 | ich wurde geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliabaris despoliabare
 
 | du wurdest geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabatur 
 | er/sie/es wurde geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabamur 
 | wir wurden geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabamini 
 | ihr wurdet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabantur 
 | sie wurden geplündert | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliarem 
 | ich plünderte | 
  
    | 2. Person Singular | despoliares 
 | du plündertest | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaret 
 | er/sie/es plünderte | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaremus 
 | wir plünderten | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaretis 
 | ihr plündertet | 
  
    | 3. Person Plural | despoliarent 
 | sie plünderten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliarer 
 | ich würde geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliareris despoliarere
 
 | du würdest geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaretur 
 | er/sie/es würde geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaremur 
 | wir würden geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaremini 
 | ihr würdet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliarentur 
 | sie würden geplündert | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabo 
 | ich werde plündern | 
  
    | 2. Person Singular | despoliabis 
 | du wirst plündern | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabit 
 | er/sie/es wird plündern | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabimus 
 | wir werden plündern | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabitis 
 | ihr werdet plündern | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabunt 
 | sie werden plündern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliabor 
 | ich werde geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaberis despoliabere
 
 | du wirst geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliabitur 
 | er/sie/es wird geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliabimur 
 | wir werden geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliabimini 
 | ihr werdet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliabuntur 
 | sie werden geplündert | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliavi 
 | ich habe geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliavisti 
 | du hast geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliavit 
 | er/sie/es hat geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliavimus 
 | wir haben geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliavistis 
 | ihr habt geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverunt despoliavere
 
 | sie haben geplündert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus sum 
 | ich bin geplündert worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus es 
 | du bist geplündert worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus est 
 | er/sie/es ist geplündert worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati sumus 
 | wir sind geplündert worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati estis 
 | ihr seid geplündert worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati sunt 
 | sie sind geplündert worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliaverim 
 | ich habe geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaveris 
 | du habest geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaverit 
 | er/sie/es habe geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaverimus 
 | wir haben geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaveritis 
 | ihr habet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverint 
 | sie haben geplündert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus sim 
 | ich sei geplündert worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus sis 
 | du seiest geplündert worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus sit 
 | er/sie/es sei geplündert worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati simus 
 | wir seien geplündert worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati sitis 
 | ihr seiet geplündert worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati sint 
 | sie seien geplündert worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliaveram 
 | ich hatte geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaveras 
 | du hattest geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaverat 
 | er/sie/es hatte geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaveramus 
 | wir hatten geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaveratis 
 | ihr hattet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverant 
 | sie hatten geplündert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus eram 
 | ich war geplündert worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus eras 
 | du warst geplündert worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus erat 
 | er/sie/es war geplündert worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati eramus 
 | wir waren geplündert worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati eratis 
 | ihr warst geplündert worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati erant 
 | sie waren geplündert worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliavissem 
 | ich hätte geplündert | 
  
    | 2. Person Singular | despoliavisses 
 | du hättest geplündert | 
  
    | 3. Person Singular | despoliavisset 
 | er/sie/es hätte geplündert | 
  
    | 1. Person Plural | despoliavissemus 
 | wir hätten geplündert | 
  
    | 2. Person Plural | despoliavissetis 
 | ihr hättet geplündert | 
  
    | 3. Person Plural | despoliavissent 
 | sie hätten geplündert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus essem 
 | ich wäre geplündert worden | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus esses 
 | du wärest geplündert worden | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus esset 
 | er/sie/es wäre geplündert worden | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati essemus 
 | wir wären geplündert worden | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati essetis 
 | ihr wäret geplündert worden | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati essent 
 | sie wären geplündert worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliavero 
 | ich werde geplündert haben | 
  
    | 2. Person Singular | despoliaveris 
 | du wirst geplündert haben | 
  
    | 3. Person Singular | despoliaverit 
 | er/sie/es wird geplündert haben | 
  
    | 1. Person Plural | despoliaverimus 
 | wir werden geplündert haben | 
  
    | 2. Person Plural | despoliaveritis 
 | ihr werdet geplündert haben | 
  
    | 3. Person Plural | despoliaverint 
 | sie werden geplündert haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | despoliatus ero 
 | ich werde geplündert worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | despoliatus eris 
 | du werdest geplündert worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | despoliatus erit 
 | er/sie/es werde geplündert worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | despoliati erimus 
 | wir werden geplündert worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | despoliati eritis 
 | ihr werdet geplündert worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | despoliati erunt 
 | sie werden geplündert worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | despoliare 
 | plündern | 
  
    | Vorzeitigkeit | despoliavisse 
 | geplündert haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | despoliaturum esse 
 | plündern werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | despoliari despoliarier
 
 | geplündert werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | despoliatum esse 
 | geplündert worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | despoliatum iri 
 | künftig geplündert werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | despolia 
 | plündere; plündre! | 
  
    | 2. Person Plural | despoliate 
 | plündert! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | despoliato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | despoliato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | despoliatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | despolianto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | despoliare 
 | das Plündern | 
  
    | Genitiv | despoliandi 
 | des Plündernes | 
  
    | Dativ | despoliando 
 | dem Plündern | 
  
  
    | Akkusativ | despoliandum 
 | das Plündern | 
  
    | Ablativ | despoliando 
 | durch das Plündern | 
  
    | Vokativ | despoliande 
 | Plündern! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despoliandus 
 | despolianda 
 | despoliandum 
 | 
  
    | Genitiv | despoliandi 
 | despoliandae 
 | despoliandi 
 | 
  
    | Dativ | despoliando 
 | despoliandae 
 | despoliando 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliandum 
 | despoliandam 
 | despoliandum 
 | 
  
    | Ablativ | despoliando 
 | despolianda 
 | despoliando 
 | 
  
    | Vokativ | despoliande 
 | despolianda 
 | despoliandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | despoliandi 
 | despoliandae 
 | despolianda 
 | 
  
    | Genitiv | despoliandorum 
 | despoliandarum 
 | despoliandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | despoliandos 
 | despoliandas 
 | despolianda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | despoliandi 
 | despoliandae 
 | despolianda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despolians 
 | despolians 
 | despolians 
 | 
  
    | Genitiv | despoliantis 
 | despoliantis 
 | despoliantis 
 | 
  
    | Dativ | despolianti 
 | despolianti 
 | despolianti 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliantem 
 | despoliantem 
 | despolians 
 | 
  
    | Ablativ | despolianti despoliante
 
 | despolianti despoliante
 
 | despolianti despoliante
 
 | 
  
    | Vokativ | despolians 
 | despolians 
 | despolians 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | despoliantes 
 | despoliantes 
 | despoliantia 
 | 
  
    | Genitiv | despoliantium despoliantum
 
 | despoliantium despoliantum
 
 | despoliantium despoliantum
 
 | 
  
    | Dativ | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliantes 
 | despoliantes 
 | despoliantia 
 | 
  
    | Ablativ | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | despoliantibus 
 | 
  
    | Vokativ | despoliantes 
 | despoliantes 
 | despoliantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despoliatus 
 | despoliata 
 | despoliatum 
 | 
  
    | Genitiv | despoliati 
 | despoliatae 
 | despoliati 
 | 
  
    | Dativ | despoliato 
 | despoliatae 
 | despoliato 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliatum 
 | despoliatam 
 | despoliatum 
 | 
  
    | Ablativ | despoliato 
 | despoliata 
 | despoliato 
 | 
  
    | Vokativ | despoliate 
 | despoliata 
 | despoliatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | despoliati 
 | despoliatae 
 | despoliata 
 | 
  
    | Genitiv | despoliatorum 
 | despoliatarum 
 | despoliatorum 
 | 
  
    | Dativ | despoliatis 
 | despoliatis 
 | despoliatis 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliatos 
 | despoliatas 
 | despoliata 
 | 
  
    | Ablativ | despoliatis 
 | despoliatis 
 | despoliatis 
 | 
  
    | Vokativ | despoliati 
 | despoliatae 
 | despoliata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | despoliaturus 
 | despoliatura 
 | despoliaturum 
 | 
  
    | Genitiv | despoliaturi 
 | despoliaturae 
 | despoliaturi 
 | 
  
    | Dativ | despoliaturo 
 | despoliaturae 
 | despoliaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliaturum 
 | despoliaturam 
 | despoliaturum 
 | 
  
    | Ablativ | despoliaturo 
 | despoliatura 
 | despoliaturo 
 | 
  
    | Vokativ | despoliature 
 | despoliatura 
 | despoliaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | despoliaturi 
 | despoliaturae 
 | despoliatura 
 | 
  
    | Genitiv | despoliaturorum 
 | despoliaturarum 
 | despoliaturorum 
 | 
  
    | Dativ | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | despoliaturos 
 | despoliaturas 
 | despoliatura 
 | 
  
    | Ablativ | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | despoliaturis 
 | 
  
    | Vokativ | despoliaturi 
 | despoliaturae 
 | despoliatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | despoliatum 
 | despoliatu 
 |