Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honesto
|
|
| 2. Person Singular |
honestas
|
|
| 3. Person Singular |
honestat
|
|
| 1. Person Plural |
honestamus
|
|
| 2. Person Plural |
honestatis
|
|
| 3. Person Plural |
honestant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestor
|
|
| 2. Person Singular |
honestaris honestare
|
|
| 3. Person Singular |
honestatur
|
|
| 1. Person Plural |
honestamur
|
|
| 2. Person Plural |
honestamini
|
|
| 3. Person Plural |
honestantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestem
|
|
| 2. Person Singular |
honestes
|
|
| 3. Person Singular |
honestet
|
|
| 1. Person Plural |
honestemus
|
|
| 2. Person Plural |
honestetis
|
|
| 3. Person Plural |
honestent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honester
|
|
| 2. Person Singular |
honesteris honestere
|
|
| 3. Person Singular |
honestetur
|
|
| 1. Person Plural |
honestemur
|
|
| 2. Person Plural |
honestemini
|
|
| 3. Person Plural |
honestentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestabam
|
|
| 2. Person Singular |
honestabas
|
|
| 3. Person Singular |
honestabat
|
|
| 1. Person Plural |
honestabamus
|
|
| 2. Person Plural |
honestabatis
|
|
| 3. Person Plural |
honestabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestabar
|
|
| 2. Person Singular |
honestabaris honestabare
|
|
| 3. Person Singular |
honestabatur
|
|
| 1. Person Plural |
honestabamur
|
|
| 2. Person Plural |
honestabamini
|
|
| 3. Person Plural |
honestabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestarem
|
|
| 2. Person Singular |
honestares
|
|
| 3. Person Singular |
honestaret
|
|
| 1. Person Plural |
honestaremus
|
|
| 2. Person Plural |
honestaretis
|
|
| 3. Person Plural |
honestarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestarer
|
|
| 2. Person Singular |
honestareris honestarere
|
|
| 3. Person Singular |
honestaretur
|
|
| 1. Person Plural |
honestaremur
|
|
| 2. Person Plural |
honestaremini
|
|
| 3. Person Plural |
honestarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestabo
|
|
| 2. Person Singular |
honestabis
|
|
| 3. Person Singular |
honestabit
|
|
| 1. Person Plural |
honestabimus
|
|
| 2. Person Plural |
honestabitis
|
|
| 3. Person Plural |
honestabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestabor
|
|
| 2. Person Singular |
honestaberis honestabere
|
|
| 3. Person Singular |
honestabitur
|
|
| 1. Person Plural |
honestabimur
|
|
| 2. Person Plural |
honestabimini
|
|
| 3. Person Plural |
honestabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestavi
|
|
| 2. Person Singular |
honestavisti
|
|
| 3. Person Singular |
honestavit
|
|
| 1. Person Plural |
honestavimus
|
|
| 2. Person Plural |
honestavistis
|
|
| 3. Person Plural |
honestaverunt honestavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
honestatus es
|
|
| 3. Person Singular |
honestatus est
|
|
| 1. Person Plural |
honestati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
honestati estis
|
|
| 3. Person Plural |
honestati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestaverim
|
|
| 2. Person Singular |
honestaveris
|
|
| 3. Person Singular |
honestaverit
|
|
| 1. Person Plural |
honestaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
honestaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
honestaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
honestatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
honestatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
honestati simus
|
|
| 2. Person Plural |
honestati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
honestati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestaveram
|
|
| 2. Person Singular |
honestaveras
|
|
| 3. Person Singular |
honestaverat
|
|
| 1. Person Plural |
honestaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
honestaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
honestaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
honestatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
honestatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
honestati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
honestati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
honestati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestavissem
|
|
| 2. Person Singular |
honestavisses
|
|
| 3. Person Singular |
honestavisset
|
|
| 1. Person Plural |
honestavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
honestavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
honestavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
honestatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
honestatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
honestati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
honestati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
honestati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
honestavero
|
|
| 2. Person Singular |
honestaveris
|
|
| 3. Person Singular |
honestaverit
|
|
| 1. Person Plural |
honestaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
honestaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
honestaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
honestatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
honestatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
honestatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
honestati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
honestati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
honestati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
honestare
|
|
| Vorzeitigkeit |
honestavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
honestaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
honestari honestarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
honestatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
honestatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
honesta
|
! |
| 2. Person Plural |
honestate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
honestato
|
| 3. Person Singular |
honestato
|
| 2. Person Plural |
honestatote
|
| 3. Person Plural |
honestanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
honestare
|
das |
| Genitiv |
honestandi
|
des es |
| Dativ |
honestando
|
dem |
| Akkusativ |
honestandum
|
das |
| Ablativ |
honestando
|
durch das |
| Vokativ |
honestande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
honestandus
|
honestanda
|
honestandum
|
| Genitiv |
honestandi
|
honestandae
|
honestandi
|
| Dativ |
honestando
|
honestandae
|
honestando
|
| Akkusativ |
honestandum
|
honestandam
|
honestandum
|
| Ablativ |
honestando
|
honestanda
|
honestando
|
| Vokativ |
honestande
|
honestanda
|
honestandum
|
Plural
| Nominativ |
honestandi
|
honestandae
|
honestanda
|
| Genitiv |
honestandorum
|
honestandarum
|
honestandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
honestandos
|
honestandas
|
honestanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
honestandi
|
honestandae
|
honestanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
honestans
|
honestans
|
honestans
|
| Genitiv |
honestantis
|
honestantis
|
honestantis
|
| Dativ |
honestanti
|
honestanti
|
honestanti
|
| Akkusativ |
honestantem
|
honestantem
|
honestans
|
| Ablativ |
honestanti honestante
|
honestanti honestante
|
honestanti honestante
|
| Vokativ |
honestans
|
honestans
|
honestans
|
Plural
| Nominativ |
honestantes
|
honestantes
|
honestantia
|
| Genitiv |
honestantium honestantum
|
honestantium honestantum
|
honestantium honestantum
|
| Dativ |
honestantibus
|
honestantibus
|
honestantibus
|
| Akkusativ |
honestantes
|
honestantes
|
honestantia
|
| Ablativ |
honestantibus
|
honestantibus
|
honestantibus
|
| Vokativ |
honestantes
|
honestantes
|
honestantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
honestatus
|
honestata
|
honestatum
|
| Genitiv |
honestati
|
honestatae
|
honestati
|
| Dativ |
honestato
|
honestatae
|
honestato
|
| Akkusativ |
honestatum
|
honestatam
|
honestatum
|
| Ablativ |
honestato
|
honestata
|
honestato
|
| Vokativ |
honestate
|
honestata
|
honestatum
|
Plural
| Nominativ |
honestati
|
honestatae
|
honestata
|
| Genitiv |
honestatorum
|
honestatarum
|
honestatorum
|
| Dativ |
honestatis
|
honestatis
|
honestatis
|
| Akkusativ |
honestatos
|
honestatas
|
honestata
|
| Ablativ |
honestatis
|
honestatis
|
honestatis
|
| Vokativ |
honestati
|
honestatae
|
honestata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
honestaturus
|
honestatura
|
honestaturum
|
| Genitiv |
honestaturi
|
honestaturae
|
honestaturi
|
| Dativ |
honestaturo
|
honestaturae
|
honestaturo
|
| Akkusativ |
honestaturum
|
honestaturam
|
honestaturum
|
| Ablativ |
honestaturo
|
honestatura
|
honestaturo
|
| Vokativ |
honestature
|
honestatura
|
honestaturum
|
Plural
| Nominativ |
honestaturi
|
honestaturae
|
honestatura
|
| Genitiv |
honestaturorum
|
honestaturarum
|
honestaturorum
|
| Dativ |
honestaturis
|
honestaturis
|
honestaturis
|
| Akkusativ |
honestaturos
|
honestaturas
|
honestatura
|
| Ablativ |
honestaturis
|
honestaturis
|
honestaturis
|
| Vokativ |
honestaturi
|
honestaturae
|
honestatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
honestatum
|
honestatu
|