Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubito
|
|
2. Person Singular |
incubitas
|
|
3. Person Singular |
incubitat
|
|
1. Person Plural |
incubitamus
|
|
2. Person Plural |
incubitatis
|
|
3. Person Plural |
incubitant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitor
|
|
2. Person Singular |
incubitaris incubitare
|
|
3. Person Singular |
incubitatur
|
|
1. Person Plural |
incubitamur
|
|
2. Person Plural |
incubitamini
|
|
3. Person Plural |
incubitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitem
|
|
2. Person Singular |
incubites
|
|
3. Person Singular |
incubitet
|
|
1. Person Plural |
incubitemus
|
|
2. Person Plural |
incubitetis
|
|
3. Person Plural |
incubitent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubiter
|
|
2. Person Singular |
incubiteris incubitere
|
|
3. Person Singular |
incubitetur
|
|
1. Person Plural |
incubitemur
|
|
2. Person Plural |
incubitemini
|
|
3. Person Plural |
incubitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitabam
|
|
2. Person Singular |
incubitabas
|
|
3. Person Singular |
incubitabat
|
|
1. Person Plural |
incubitabamus
|
|
2. Person Plural |
incubitabatis
|
|
3. Person Plural |
incubitabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitabar
|
|
2. Person Singular |
incubitabaris incubitabare
|
|
3. Person Singular |
incubitabatur
|
|
1. Person Plural |
incubitabamur
|
|
2. Person Plural |
incubitabamini
|
|
3. Person Plural |
incubitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitarem
|
|
2. Person Singular |
incubitares
|
|
3. Person Singular |
incubitaret
|
|
1. Person Plural |
incubitaremus
|
|
2. Person Plural |
incubitaretis
|
|
3. Person Plural |
incubitarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitarer
|
|
2. Person Singular |
incubitareris incubitarere
|
|
3. Person Singular |
incubitaretur
|
|
1. Person Plural |
incubitaremur
|
|
2. Person Plural |
incubitaremini
|
|
3. Person Plural |
incubitarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitabo
|
|
2. Person Singular |
incubitabis
|
|
3. Person Singular |
incubitabit
|
|
1. Person Plural |
incubitabimus
|
|
2. Person Plural |
incubitabitis
|
|
3. Person Plural |
incubitabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitabor
|
|
2. Person Singular |
incubitaberis incubitabere
|
|
3. Person Singular |
incubitabitur
|
|
1. Person Plural |
incubitabimur
|
|
2. Person Plural |
incubitabimini
|
|
3. Person Plural |
incubitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitavi
|
|
2. Person Singular |
incubitavisti
|
|
3. Person Singular |
incubitavit
|
|
1. Person Plural |
incubitavimus
|
|
2. Person Plural |
incubitavistis
|
|
3. Person Plural |
incubitaverunt incubitavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitatus sum
|
|
2. Person Singular |
incubitatus es
|
|
3. Person Singular |
incubitatus est
|
|
1. Person Plural |
incubitati sumus
|
|
2. Person Plural |
incubitati estis
|
|
3. Person Plural |
incubitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitaverim
|
|
2. Person Singular |
incubitaveris
|
|
3. Person Singular |
incubitaverit
|
|
1. Person Plural |
incubitaverimus
|
|
2. Person Plural |
incubitaveritis
|
|
3. Person Plural |
incubitaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitatus sim
|
|
2. Person Singular |
incubitatus sis
|
|
3. Person Singular |
incubitatus sit
|
|
1. Person Plural |
incubitati simus
|
|
2. Person Plural |
incubitati sitis
|
|
3. Person Plural |
incubitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitaveram
|
|
2. Person Singular |
incubitaveras
|
|
3. Person Singular |
incubitaverat
|
|
1. Person Plural |
incubitaveramus
|
|
2. Person Plural |
incubitaveratis
|
|
3. Person Plural |
incubitaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitatus eram
|
|
2. Person Singular |
incubitatus eras
|
|
3. Person Singular |
incubitatus erat
|
|
1. Person Plural |
incubitati eramus
|
|
2. Person Plural |
incubitati eratis
|
|
3. Person Plural |
incubitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitavissem
|
|
2. Person Singular |
incubitavisses
|
|
3. Person Singular |
incubitavisset
|
|
1. Person Plural |
incubitavissemus
|
|
2. Person Plural |
incubitavissetis
|
|
3. Person Plural |
incubitavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitatus essem
|
|
2. Person Singular |
incubitatus esses
|
|
3. Person Singular |
incubitatus esset
|
|
1. Person Plural |
incubitati essemus
|
|
2. Person Plural |
incubitati essetis
|
|
3. Person Plural |
incubitati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
incubitavero
|
|
2. Person Singular |
incubitaveris
|
|
3. Person Singular |
incubitaverit
|
|
1. Person Plural |
incubitaverimus
|
|
2. Person Plural |
incubitaveritis
|
|
3. Person Plural |
incubitaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
incubitatus ero
|
|
2. Person Singular |
incubitatus eris
|
|
3. Person Singular |
incubitatus erit
|
|
1. Person Plural |
incubitati erimus
|
|
2. Person Plural |
incubitati eritis
|
|
3. Person Plural |
incubitati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
incubitare
|
|
Vorzeitigkeit |
incubitavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
incubitaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
incubitari incubitarier
|
|
Vorzeitigkeit |
incubitatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
incubitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
incubita
|
! |
2. Person Plural |
incubitate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
incubitato
|
3. Person Singular |
incubitato
|
2. Person Plural |
incubitatote
|
3. Person Plural |
incubitanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
incubitare
|
das |
Genitiv |
incubitandi
|
des es |
Dativ |
incubitando
|
dem |
Akkusativ |
incubitandum
|
das |
Ablativ |
incubitando
|
durch das |
Vokativ |
incubitande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
incubitandus
|
incubitanda
|
incubitandum
|
Genitiv |
incubitandi
|
incubitandae
|
incubitandi
|
Dativ |
incubitando
|
incubitandae
|
incubitando
|
Akkusativ |
incubitandum
|
incubitandam
|
incubitandum
|
Ablativ |
incubitando
|
incubitanda
|
incubitando
|
Vokativ |
incubitande
|
incubitanda
|
incubitandum
|
Plural
Nominativ |
incubitandi
|
incubitandae
|
incubitanda
|
Genitiv |
incubitandorum
|
incubitandarum
|
incubitandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
incubitandos
|
incubitandas
|
incubitanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
incubitandi
|
incubitandae
|
incubitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
incubitans
|
incubitans
|
incubitans
|
Genitiv |
incubitantis
|
incubitantis
|
incubitantis
|
Dativ |
incubitanti
|
incubitanti
|
incubitanti
|
Akkusativ |
incubitantem
|
incubitantem
|
incubitans
|
Ablativ |
incubitanti incubitante
|
incubitanti incubitante
|
incubitanti incubitante
|
Vokativ |
incubitans
|
incubitans
|
incubitans
|
Plural
Nominativ |
incubitantes
|
incubitantes
|
incubitantia
|
Genitiv |
incubitantium incubitantum
|
incubitantium incubitantum
|
incubitantium incubitantum
|
Dativ |
incubitantibus
|
incubitantibus
|
incubitantibus
|
Akkusativ |
incubitantes
|
incubitantes
|
incubitantia
|
Ablativ |
incubitantibus
|
incubitantibus
|
incubitantibus
|
Vokativ |
incubitantes
|
incubitantes
|
incubitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
incubitatus
|
incubitata
|
incubitatum
|
Genitiv |
incubitati
|
incubitatae
|
incubitati
|
Dativ |
incubitato
|
incubitatae
|
incubitato
|
Akkusativ |
incubitatum
|
incubitatam
|
incubitatum
|
Ablativ |
incubitato
|
incubitata
|
incubitato
|
Vokativ |
incubitate
|
incubitata
|
incubitatum
|
Plural
Nominativ |
incubitati
|
incubitatae
|
incubitata
|
Genitiv |
incubitatorum
|
incubitatarum
|
incubitatorum
|
Dativ |
incubitatis
|
incubitatis
|
incubitatis
|
Akkusativ |
incubitatos
|
incubitatas
|
incubitata
|
Ablativ |
incubitatis
|
incubitatis
|
incubitatis
|
Vokativ |
incubitati
|
incubitatae
|
incubitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
incubitaturus
|
incubitatura
|
incubitaturum
|
Genitiv |
incubitaturi
|
incubitaturae
|
incubitaturi
|
Dativ |
incubitaturo
|
incubitaturae
|
incubitaturo
|
Akkusativ |
incubitaturum
|
incubitaturam
|
incubitaturum
|
Ablativ |
incubitaturo
|
incubitatura
|
incubitaturo
|
Vokativ |
incubitature
|
incubitatura
|
incubitaturum
|
Plural
Nominativ |
incubitaturi
|
incubitaturae
|
incubitatura
|
Genitiv |
incubitaturorum
|
incubitaturarum
|
incubitaturorum
|
Dativ |
incubitaturis
|
incubitaturis
|
incubitaturis
|
Akkusativ |
incubitaturos
|
incubitaturas
|
incubitatura
|
Ablativ |
incubitaturis
|
incubitaturis
|
incubitaturis
|
Vokativ |
incubitaturi
|
incubitaturae
|
incubitatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
incubitatum
|
incubitatu
|